Hταν το καλοκαίρι του δεκαπέντε
Κυριακή μεσημέρι -Ακ. Πλάτωνος
Με άδειους τους δρόμους, ευκαιρία για ποδηλατάδα. Ή περατζάδα κάτω απ' τα πλατάνια της κάτω Πανεπιστημίου (λέμε τώρα, όχι τόσο ειδυλλιακό στην πραγματικότητα) emoticon smile - Εθν. Βιβλιοθήκη
Μερικές εικόνες από σημερινή επίσκεψη στο πάρκο κονσεπτ του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Αρχικά άψογα οργανωμένο το ιβεντ, εύσημα σε ότι κάνουν. Όσο για τον κήπο είναι ένα ποίημα μεσογειακών φυτών, κυριολεκτικά μοσχοβολα λεβάντα. Από την άλλη όμως αυτό το μεσογειακό βάζει σε σκέψεις: ήταν μια σαφής επιλογή να είναι βιώσιμο όσον αφορά τις υδροδοτικες του ανάγκες, αλλά από την άλλη είναι περίεργα φλατ. Και κάτω από τον καυτό ήλιο ποιος θα κάτσει; Πως θα λειτουργήσει; Ίσως είναι βιαστικό συμπέρασμα ίσως ο αρχιτέκτονας έχει εντάξει στο σχέδιο του λύσεις πραγματικής χρήσης του. Γιατί πάνω απ όλα, παραμονεύει η πρόθεση να αναλάβει το ελληνικό δημόσιο τη διαχείριση του, με ο,τι αυτό σημαίνει (όσοι προσεγγίσετε τον χώρο από το ταεκβοντό της πλήρους ζεχνας κι εγκατάλειψης γυρω καταλαβαίνετε τι εννοώ). Όχι όμως γκρίνια, καλώς να μας έρθει, είναι πλούτος για την Αθήνα το συγκρότημα. -
Αθηναϊκή εξώπορτα, φυλλάδια μάρτυρες απουσίας *Τιπ: γίνεται ωραίο wallpaper στο κινητό σας, Λήψη!*
Α, τα αγάλματα στην Ερμού συντηρήθηκαν και μόλις αποκαλύφθηκαν. Το εικονιζόμενο έργο σαφως παραμένει τουρλουμπουκι μεν (aka τσοντα δήμου με κάτι να γεμίσουμε, καμία σχέση δε με την περιοχή κι αισθητικά δεν κολλα) αλλά το να ναι φροντισμένο δείχνει κάτι περισσότερο, μια πόλη πολιτισμένη που σέβεται καλλιτέχνες και το βασικο τον εαυτό της. Πολιτισμός, χμμμμ, δεν είναι τόσο ασχημος τελικά .
Νυχτερινό -Ιάσωνος, Μεταξουργείο
O βασιλικός, οι εφημερίδες, η ταμειακή, η ατημέλητη στοίβα από πολλές ιδιες μερες
-Μικρές ώρες σε μαγερειό, Λιοσίων.
Νυχτώνει -Λεωφ. Αθηνών, Ελαιώνας
Πειραιας σαν καταφυγιο, μια τέρρα ινκογκνιτα για πολλούς Αθηναίους που θέλουν ωρες ώρες να αφήσουν εαυτό τους στην Αθήνα, να καθισουν με την γαλήνια ακροθαλασσιά κι ολα να μοιάσουν για λίγο μακριά
Η εποχή των μωβ ανθών της Τζακαράντας (έχουν αποθεωθεί δε τόσο που οπουδήποτε απαιτείται επαναφύτευση δένδρου ο Δήμος τοποθετεί τζακαράντες και κάθε γειτονιά γέμισε με το μαγικό μωβ χαλί)
- Καπνικαρέα
Ήσυχο γιουλιατικο Δευτερονυχτο -Αριστοφάνους, Ψυρρή
Γλυκόπιοτη αρτ ντεκό θύρα -Κάτω Πατήσια
'Φως' στο σκοτάδι -Νύχτα στην οδό Μενάνδρου
1948 όταν κατασκευαζεται ο σταθμός της Βικτώριας. Μοναδικά γερμανικά πλακακια και ταμπέλες (οποίος τις πλησιάσει βλέπει εργοστάσιο κατασκευής) και κιγκλιδώματα συνθέτουν μια ευρωπαϊκή μεσοπολεμική αρχιτεκτονικη ματια πριν φθάσει στην Ελλάδα ο μοντερνισμός. Ο πιο ατμοσφαιρικός σταθμος του δικτύου (και ποσο βολική η άμεση πρόσβαση, μόλις λιγα σκαλιά και τσουπ στην πόλη)
Υπέροχη πόλη! Ανθισμένες φουλ ακακίες ("ακακίες Κων/πόλεως" ή γκιουλμπιρσίμ τις λέγανε στην Πόλη) της ομονοιακής οδού Αθηνάς με φόντο τα εξαιρετικά ψηφιδωτά του κτιρίου του Μετ. Ταμείου. Ποίημα!
Καταμεσήμερο, η βέρα αθηνιά βεράντα του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου -Φειδίου και Χαρ. Τρικούπη
Έχετε το νού σας στον δρομο. Παλιές πινακίδες, πεταμένες στο πλάι των σκουπιδιών φέρουν ιστορία, καλλιτεχνία, ντόπιο χρώμα και δίνουν άμεσα χαρακτήρα στο σπίτι! Το τελευταίο απόκτημα, πεταμένο κάπου στον Πειραιά, έδεσε ταμάμ!
Απρόσμενο ψήγμα παλιάς Αθήνας στον Αγιο Παντελεήμονα. Απρόσμενη η φροντιδα δηλαδή, στις όμορφες γειτονιές που αφέθηκαν, έχει μονο ποιήματα η περιοχή. Θα ανακαλύψουμε και σεβαστουμε επιτέλους τι πραγματικά είναι σημαντικο στην πόλη; -Διογένους Λαέρτιου
Παιδιά, τριανταφυλλιές, χαρά - Νυχτώνει όμορφα στο Μουσείο #live
Καλη εβδομάδα ξεκινώντας απ' το κτίριο αδυναμία της οδού Αθηνάς, γωνία με Ευριπίδου. Ειναι η εξαιρετική ανακατασκευή, είναι που οι ιδιοκτήτες το διατηρούνε φροντισμένο και κούκλα, ειναι τα περίτεχνα στέγαστρα, είναι τα κρεμαστά φανάρια, είναι που ένα κατάστημα "όλα ένα ευρώ" το είχε ντύσει κανονικά με ασχήμια μετακόμισε λίγο πιο κάτω και το άφησε να λάμψει. Αστικό ποίημα.
Αθήνα φροντισμένη, Αθήνα στις γλύκες της -Αχαρνών & Μαυρογένους
Ξέρεις υπάρχει ένας ισχυρός μανταμσουσουδισμος στην αθηναϊκή φεσημπουκικη ατζέντα (πηγές του τέσσαρια των Βριλησσίων, Νέας Σμύρνης, Βουλιαγμένης) που φαν δεν είμαι . Αλλά αυτό σχωρεστε δεν ανήκει στην κατηγορία. Ελλείψει δημοτικής αστυνομίας και σοφτ δημοτικής θέλησης να υπερασπιστουν τον δημόσιο χώρο (ναι βγες και ούρλιαξε στα κανάλια) οι πλατείες έχουν γίνει καφετέριες, οχι στο εύλογο γύρω τους αλλα στο κύριο σωμα τους: Μοναστηράκι, Ομόνοια παντού. Εδώ έχουμε το κορυφαιο, την Κοραή: σχεδιασμένη εξ αρχής να αναδεικνύει την τριλογία, επανασχεδιασμένη στα χρόνια του μετρο με την ίδια λογική να οδηγείται ανενόχλητο, με ελεύθερο πεδιο, το μάτι σ αυτή να σέβεται την παρουσία τους . Έτσι οποίος βρεθεί στην πλατεία βλέπει σαν κυρίαρχο μνημείο την γιγάντια ομπρέλα γύρος, πίτσα, ση φουντς, και μια τεράστια εγκατάσταση τραπεζοκαθίσματων, αυτό το βαρύ στο μάτι, και αποπνικτικό για την αίσθηση του κοινού χώρου βαρύ ντεκ. Τραγική εικόνα του μόνιμου και ασηκωτου και κουραστικου οτιναναι η περίπτωση, ποιος να σε υπερασπιστει καλή μου πολη, ποιος να νοιαστει; ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ; Να χει την ευαισθησία να σεβαστεί τα λιγοστά κοσμήματα σου;
Η ζωή σε κακή ανάλυση -Νυχτερινο, Πειραιώς
Αφ' υψηλού, η οδός Αθηνάς
Αγίοι Απόστολοι του Σολάκη (αρχ. Αγορά), Αγία Μαρίνα, Αστεροσκοπείο σε αυγουστιάτικο τρίο.
Γκάζι νυχτερινό
Κλεισαμε για καλοκαίρι -Λιοσίων
Άδειο κουφάρι, ένας τόπος μετα το έγκλημα σιωπηλός, μια κενή σκηνή: ψάχνοντας ακριβή χαρακτηρισμό για την Αθήνα του δεκαπενταύγουστου και την περιήγηση (με το αεράκι του ποδηλάτου το ιδανικό) σ αυτήν, τις μερες που όλα είναι έρημα, καμία έκπληξη πιθανή, συνθήκη τοσο χαλαρωτικη σε μια πόλη που όλο το χρόνο ζητά. Βίβα σε όσους είναι εδώ, γευονται το κενό και μπορούν να επανεκτιμησουν πόλη, αποφάσεις, ζωές, στον τόπο του εγκλήματος τους (τελικά)
Αύγουστος στη Δροσοπούλου -Κυψέλη
Στο συγκρότημα της Χρωπει το εργοστάσιο "Ήβη" υπέροχο και ατμοσφαιρικό δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής των αρχών του περασμενου αιώνα. Βέβαια ποιοι ζαβοι προσέχουμε το κρίμα της μη διάσωσης του, ποσό σημαντικα κτιρια της νεότερης ελληνικής ιστορίας είναι αυτά, ποσο γλαφυρά αποδίδει τον χαρακτήρα της βιομηχανικής οδού Πειραιώς & τη σύνδεση Αθήνας λιμανιού του τότε. Λίγοι
Καταπληκτική φώτο από τη σημερινή μετεγκατάσταση στον Ελαιώνα. Κουδούνα γερή η φώτο, για να μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που είναι σε ανάγκη, με παιδιά που το μέλλον τους τώρα φτιάχνεται.
Η πολη, ο Λυκαβηττός, ο Υμηττός, -Πανσέληνος στην Αθηνα
* Φωτογραφίες και λεζάντες όπως δημοσιεύτηκαν στη athensville σελίδα του facebook
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου