athensville

Σπέρνει λέξεις. Σπέρνει τις σκέψεις μας, τα συναισθήματα, τις επιθυμίες μας, στον δημόσιο χώρο που προσπερνάμε βιαστικά. Και αυτές οι λέξεις ξεπετάγονται μετά από λίγες μέρες από τη γη, με την δροσιά και την φρεσκάδα του γρασιδιού. "Buried Words" το προτζεκτ της Βαρβάρας Παπαδοπούλου που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο, όπου και πρωτοεφάρμοσε την ιδέα της το περασμένο καλοκαίρι. Έχει κάνει αρκετά ταξίδια φυτεύοντας, σειρά μέσα στο καταχείμωνο που πέφτουν και οι απαραίτητες βροχές είχε και η Αθήνα. "Απλόχερα", "Ρωγμή", "Ορμή", "Ανασαίνω", "Μαζί", μερικές από τις απλές και τόσο δυνατές λέξεις που φύτευσε σε διάφορα σημεία της Αθήνας επί ένα δεκαπενθήμερο. Προσωπικα επιλέγω το "Άφοβα" στον Άγιο Παντελεήμονα, δείτε πιο κάτω τα δύο μεταναστόπουλα που με την άγνοια της βλακειας/μίσους των μεγάλων, συμμετέχουνε εγκάρδια στο ξεχασμένο αστικό παιχνίδι του φυτέματος.. Απαραίτητοι υπήρξαν και οι επιμελητές, συμπολίτες μα...

Ένα μεστό Σάββατο το προχθεσινό, όχι μόνο λόγω τόσων συγκινήσεων, όσο του να γνωρίζεις ενδιαφέροντες ανθρώπους και μάλιστα τους ανιδιοτελείς των καιρών μας. Το μεσημεράκι βρέθηκα στην "Γιορτή Φρέσκου Ελαιολάδου" σ' έναν μικρό προσωρινό κήπο της Κεραμεικού 96. Εκεί 5 μικροί ελαιοπαραγωγοί στρώσανε τραπεζάκια και μας κάλεσαν να το βουτήξουμε το λάδι, αυτό το φρεσκότατο που είχαν συλλέξει, με το φρεσκότατο ψωμί της Κρυσταλλίας. Ο κόσμος ήταν πραγματικά φωτεινός, καλοζωισμένος μεν αλλά καθόλου ποζάτος, άλλωστε είναι αντισυμβατικό το να 'σαι σαββατιάτικο πρωί σ' ένα οικόπεδο και να παπαριάζεις λάδι; Σ' ένα έξτρα πάγκο βρέθηκε και η ομάδα Troo Food Liberation, και στο τραπέζι τους με περίμενε μια γευστική έκπληξη που κάπως γύφτικα τίμησα 2 φορές. Φαγάκια με ωμές φρέσκιες τροφές άντε ελαφρά μαγειρεμένες (αφυγραμένες ο σωστός όρος) το κόνσεπτ της ομάδας, και πραγματικά τι γευστική βόμβα ήταν αυτή με τα λαχανικάκια ανακατεμένα στο μπωλ με μια εξαίσια σως και μετά τ...

Μετά το ποστ για τον Λόρδο Βύρωνα σειρά παίρνει μια ακόμα φιλελληνική παρουσία, φρέσκια όμως, σημερινή. Πρόκειται για την Corinne Chandler που ζει χρόνια στην Αθήνα κατ' επιλογή της, την αγαπά και μ' αυτή την αγγλοσαξωνική νοοτροπία για δημιουργία και προσφορά που θαυμάζω, δημιούργησε το σάιτ athensliving.net . Κίνητρό της η απουσία απ' το αγγλόφωνο διαδίκτυο, αναφορών στην καθημερινή ζωή της Αθήνας που εκεί πιστεύει ότι κρύβεται και το αληθινό της ενδιαφέρον. Μια σειρά από δικά της βίντεο παρουσιάζουν τις πραγματικές μας γειτονιές, την πολιτιστική της κίνηση και τους ανθρώπους της. • H ανιδιοτελής προσπάθεια της Corinne με συγκίνησε και της ζήτησα να τη γνωρίσουμε καλύτερα. Ιδού η ιστορία της και η ματιά της στα της Αθήνας (διατήρησα τα αγγλικά, στα ελληνικά η μετάφραση κάτι αφαιρούσε).

Είναι 70 χρονών, φορά τρύπια παπούτσια κι ένα παλτό σφιχτά. Τον είχα δει πριν 10 μέρες. Με άγγιξε το βλέμμα του, θα του καναν εντύπωσεις τα γέλια μας. Ένιωσα σαν να 'πρεπε να του μιλήσω, κάτι που του χρειαζότανε του θυμίζαμε. Μοναξιά. 21 Aυγούστου. Κάθισα μόνος με το λαπτοπ, κλέβω ιντερνετ forthnet απο τα σταρμπακς Μητροπόλεως. Ήταν πάλι εδώ. Αυτή τη φορά δεν μου κανε εντύπωση. Σηκώθηκε στα πέντε λεπτά από τον ανοιχτομάτη νευρικό ύπνο του, πήγε δίπλα στην βρύση, την άνοιξε την έκλεισε, πάλι στο παγκάκι για ένα λεπτό· ξανά πάνω. Είδα στην οθόνη μια σκια πίσω μου. Μια ξανθιά σαρανταπεντάρα με ποδήλατο, φωσφοριζέ σάκος στο καλάθι, τον ρώτησε: "Τι κάνεις Δημητράκη;". Δεν αποκρίθηκε· του άφησε ένα μικρό πλαστικό μπωλ και του 'πε καληνύχτα. Σηκώθηκε άνοιξε το τρανζίστορ, έφαγε όρθιος πέρα-δώθε το βραδινό του, κι έπειτα καθάρισε δυό λεύκες από τα κλαδιά στα χαμηλά του κορμού. Φεύγω· δεν ησυχάζει, αποφεύγει να ακουμπήσει το κεφάλι του στο παγκάκι. Γύρω ανάλαφροι τουρίστε...