Κεφάλες στο Αττικόν

Νύχτα πρεμιέρας, Julia/Julie (δείτε το, διασκεδαστική Μαίρη Στρηπ). Ο κόσμος κλασσικός, αλτέρνατιβ, ασύμμετρο μαλλί, "έχεις φωτιά", ο φραγκούλης με κοντό παντελονάκι και κίνκυ μπότες, μη πίνετε το δαιμονισμένο δροσερό nestea που μοιράζουν δωρεάν, θα βρεθείτε με 50 αγόρια στα wc (δύο-τρία ζευγαράκια γεννήθηκαν στο περίμενε). Πεθαίνω για σινεμά με εξώστες και το ρετρό ντεκορασιόν, αλλά δεν είναι δυνατόν το 2009 να καλύπτει το ένα/τρίτο της οθόνης το αεναώς κινούμενο κεφάλι του μπροστινού. Θα διαφωνήσει μαζί μου η μαχόμενη αριστερά της κληματαριάς μα προτιμώ τα βιλατζ/στερ με την τέλεια αμφιθεατρική αποτέτοια. Άλλο ενοχλητικό η τετράγωνη οθόνη, και όλες οι ηλίθιες (μόνο γυναίκες, πάντα) που 'ρχονται μισάωρο από την έναρξη (να δουν τι;), και τσατάρουν πεντάλεπτο στο κέντρο της αίθουσας. Κυρίες μου, στο September Issue θα παίξει ξύλο!