To Εθνικό μας όπισθεν

Οσονούπω ολοκληρώνεται το Εθνικό Θέατρο που η ατυχία το 'φερε ξεκομμένο στην γνωστή κουλή πια γειτονιά της Αγίου Κωνσταντίνου. Όπισθεν πετυχημένη η προσθήκη ενός στυλάτου τερακότα κτιρίου με ανάγλυφη αλφαβήτα στο repeat (απ' τα παράθυρα μάλιστα της οδού Κουμουνδούρου χαζεύετε τους ηθοποιούς με το βρακί να μακιγιάρονται, αγαπημένη μου συνήθεια τον 08 χειμώνα).

Το καλό, ότι το νέο κτίριο καλύπτει μόνο το ήμισυ του όλου οικοπέδου και προσφέρει αέρα και άπλα στην μπουχτισμένη περιοχή. Στα συν τα διαπλατυσμένα πεζοδρόμια ολόγυρα. Λινάτσες καλύπτουν ενδιαφέροντα νεοκλασικά του επόμενου τετραγώνου που μάλλον θα σουλουπωθούν για να μην φρικάρει στην πρεμιέρα η Νατάσσα Κ. Ένα ολοκαίνουργιο συμπαθητικό ντιζαϊνάτο καφέ (συν το πετυχημένο θεατράκι "Αγγέλων Βήμα") δίνει την ελπίδα για  αναβάθμιση της περιοχής που, Ναί,  μπορώ να πω, κοντοζυγώνει!