Μια στοά στο χάσιμο
Τα βράδια ήταν η μεγάλη άσκηση θάρρους να περάσεις από 'κει. Η στοά παρέλαση των πρεζονιών. Η στοά του Janeiro μπαρ των γλεντζέδων περιθωριακών. Του Ειρηνοδικείου. Της βρώμας. Των χιλιάδων τσιτάτων στους τοίχους. Της φρίκης και του φόβου.
Τα πρεζόνια έφυγαν. Στην βραδινή της ησυχία ξεπρόβαλε βιντάζ σκηνικό: μικρά μαγαζάκια, ταμπέλες προηγούμενων δεκαετιών απείρακτες, τοίχοι ξεφτισμένοι.
Στο τέλος της το χαρτί στον εκδοτικό οίκο Αστηρ ανακοινώνει την μεταφορά λόγω εργασιών ανακαίνισης της στοάς. Γυρίζω πίσω, αξίζει να τη φωτογραφίσεις. Ένα αντίο χωρίς λύπη, μια γραφικότητα που έπρεπε να χαθεί.
• Είσοδος: γωνία Σταδίου και Πλ. Ομονοίας, έξοδος: Λυκούργου. Διαπερνά τα κτίρια "Σαρόγλειο Μέγαρο" και "Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων"
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟ
Έστειλα την φωτογραφία μιας άλλης στοάς, από Ομόνοια προς Πατησίων, αλλά δεν ξέρω αν και πως θα φτάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήμια στοά με ποιός ξέρει πόσες ιστορίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω για τις ιστορίες της στοάς τις νυχτερινές ώρες. Όσο για το "μπαρ των γλεντζέδων περιθωριακών" Janeiro, εμείς οι νέοι δικηγόροι το ξέρουμε από τις διηγήσεις των παλαιότερων σαν "το Πανεπιστήμιο, όπου έμαθαν νομικά", όταν ήταν και αυτοί νέοι και συζητούσαν μεταξύ τους και με τους παλαιότερους. Και σαν το πιο καλτ καφέ που μπορεί να αναγκαστείς να κάτσεις για καφέ..όμως μετά τις 3 δεν έχω πάει ποτέ
ΑπάντησηΔιαγραφήpoly brwma sti stoa ontws...
ΑπάντησηΔιαγραφή