Στην Αθήνα του Μεσοπολέμου


Οδός Πλουτάρχου, 1923

Στην αγαπημένη Ιφιμέδεια διάβασα για το εξαιρετικό σάιτ της Αμερικάνικης Σχολής στην Αθήνα αφιερωμένο στο έργο της αρχαιολόγου Dorothy Burr Thomson που έζησε στην Ελλάδα τις δεκαετίες '20-'30. Φιλοξενεί απίστευτες πια εικόνες της μικρής τότε Αθήνας, με τους χωματόδρομους στο Κολωνάκι, τους αγρούς του Ψυχικού, τη φτωχολογιά σκονισμένη στο μεροκάματο. Ένα συγκινητικό ταξίδι στον χρόνο που ξεκινά εδώ.

Σχόλια

  1. ΙφιμέδειαΝοεμβρίου 30, 2009 11:26 π.μ.

    Δεν είναι πολύ συναρπαστικές φωτογραφίες; Κι εμένα μου έκανε εντύπωση αυτή η φωτό της Πλουτάρχου κι εκείνη της αγνώριστης Πατριάρχου Ιωακείμ. Με κάνουν να σκέφτομαι ανθρώπους που έχω γνωρίσει από "μεγάλα τζάκια" του Κολωνακίου που δίνουν την εντύπωση ότι έζησαν το Κολωνάκι σαν να ήταν Βιέννη και Παρίσι.
    Όπως πάντα, όταν κατακάθεται η σκόνη διακρίνεται η αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. celsius33Νοεμβρίου 30, 2009 12:17 μ.μ.

    πολύ συγκινητικές φωτογραφίες. Πως ήταν το ψυχικό, ανύπαρκτα όλα μέχρι την πεντέλη. Διακρίνεται η κυκλοτερής διαρύθμιση των δρόμων σε μια φωτογραφία. Το κτίριο στο Χαλάνδρι υπάρχει ακόμη άραγε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. SnowballΝοεμβρίου 30, 2009 4:46 μ.μ.

    Καταπληκτικές φωτογραφίες!!!
    Η φωτογραφία της Ηφαίστου μόνο μου θύμισε Αθήνα του σήμερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. SKΝοεμβρίου 30, 2009 9:00 μ.μ.

    Εξαιρετική συλλογή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. MariannaΣεπτεμβρίου 24, 2010 4:09 μ.μ.

    Jesus! Η θέα απο τα Τουρκοβούνια!!! Χωράφια!!!! Και τώρα κοιτάζεις και σου κόβεται η ανάσα απο την πήχτρα των κτηρίων. Απίστευτο υλικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Εικόνα
Για κάποιον που ασχολείται με το design ή τις τέχνες γενικά, η συλλογή αυτών των εικαστικών αρχείων που μαζεύεται καθημερινά στο νετ είναι μια μεγάλη χρήσιμη πολυτέλεια. Ιδίως στο ιδανικό σενάριο, μια ταμπλέτα και το pinterest, εκεί που μόνο οι εικόνες μιλάνε, και ατελείωτο scrolling σε δουλειές χιλιάδων καλλιτεχνών. Έτσι ένα ψάξιμο εκεί, αλλά και γενικά στο διαδίκτυο, μου αποκάλυψε τον πλούτο ντόπιων διαφημίσεων που φιλοξενείται. Ιδού λοιπόν ένα χορταστικό συγκεντρωτικό ποστ με 410 διαφημίσεις του άλλοτε, διδαχή για το περίπλοκο σήμερα, πως επικοινωνείται με απλότητα και με τα λίγα σχεδιαστικά μέσα του τότε (πολύτιμοι οι περιορισμοί τελικά, φουντώνουν την δημιουργικότητα), ένα προιόν, μια ιδέα. Απολαύστε ! (κι οι γραφίστες bookmark it, γερή πηγή έμπνευσης, ιδίως οι γραμματοσειρές πόσο καλαίσθητα χειρίζονται ιδίως οι καλλιγράφοι το δύσκολο σχεδιαστικά ελληνικό αλφάβητο). -πιο εύκολη πλογήση: κλικ στις φώτο για μεγέθυνση και κάντε κλικ στη φώτο ή τα βελάκια αριστερά-δεξιά ...
Συνέχεια >

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Εικόνα
Αυτός είναι ο ιβίσκος, τι ωραίο λουλουδικό και πόσο τραγική ιστορία του. Όταν τον έβαλα στη βεράντα μου δεν ήξερα. Ένα πρωί λοιπόν αντίκρυσα το πρώτο λουλούδι εντυπωσιασμένος: καμαρωτό καμαρωτό με το πλατύ το εύρος του, μ' ένα ψεύτικο κόκκινο χρώμα και στο μέσον το λαμπερό κίτρινο κεντρί. Το βράδυ γυρίζοντας το βρήκα κλειστό, άααα αυτοσυντηρείται, ααα αυτό έχει ψυχή, κι ανέβηκε περισσότερο στην εκτίμησή μου. Το πρωί όμως το βρήκα στην ίδια κατάσταση, το γιατί;. Αναζήτησα, γκούκλαρα και γυρίζοντας σπίτι ήξερα την καταραμένη μοίρα του: να ανθίζει μόνο για μέρα και την επομένη να ρίχνει το άνθος του. Να 'ναι το πρώτο κρίμα της ζωής, σαφώς και όχι. Δεν θέλω και πολύ, τον παρομοίασα με τις ζωές κάποιων ανθρώπων που ζουν μια μέρα ευτυχίας στο μακρόσυρτο της ζωής. Ακολουθεί φωτορομάντζο-ρεπορτάζ
Συνέχεια >

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Εικόνα
Κατεβείτε! Μπλε γραμμή, πράσινη γραμμή, ποδαράτοι απ' την Ερμού. Τους Μάηδες η Αθηνάς είναι μαγική: ο ουρανός της κατακλυσμένος από μωβ άνθη, γεμάτα τα κλαδιά και τα πεζοδρόμια. Το πανέμορφο αυτό δέντρο μαζεύει τα χειμωνιάτικα του φύλλα και πριν καλοκαιριάσει φτάνει σε οργιώδη ανθοφορία, σκορπώντας μωβ καμπανούλες. Δυσκολεύτηκα αλλά βρήκα και το όνομά του: Γιακαράντα ! Παράξενο, πρωτάκουστο, σπάνιο, χαρίζει κάτω απ' τα κλαδιά του την καλύτερη εν Αθήναις βόλτα. • Υγ: ο δρομος φωνάζει πεζοδρόμηση! Επιτέλους λίγο όραμα, η ευρύτερη γενιά μας μόνο να διαχειρίζεται; Τίποτα, μια σκεψούλα, να μη μπορεί να παράγει; • Περισσοτερες φωτογραφίες >>
Συνέχεια >