Οι γιορτές που μας άφησαν
Ίσως ήταν ιδέα του Δημάρχου να προσθέσει το ορίτζιναλ χρώμα της ανατολίτικης Ιερουσαλήμ στα φετινά Χριστούγεννα. Το πέτυχε! Αυτό που ζήσαμε στην Ερμού, έσπασε κάθε ρεκόρ . Τα 2/3 του δρόμου, με την εμφανή ανοχή του Δήμου, κατειλημμένα από κουρελούδες και κούτες! Η αλήθεια βέβαια ότι όλο αυτό έδινε ένα χρώμα κι επιθυμητότατοι στο μάτι μου αυτοί που πουλούσανε πίνακες, κοσμήματα, παιχνίδια· η καρότσα με σωρό τις κυλότες 3€, απλώς μ' εξόργισε και συνήλθα (ντουζίνα οι τουρίστες κοντοστεκόντουσαν φωτογράφιζαν το απρόσμενο για ευρωπαϊκή πόλη, κλικ και ντρεπόμουν - ακούγομαι Σουσού; μπλογκ είναι, ας λέμε την αλήθεια).
Οκ, καλύτερη η πολυκοσμία από την περσινή άδεια παγωμένη Ερμού. Είναι όμως δύσκολο ακόμα κι αυτό να το κάνουμε σωστά; Ας βάλουνε σπιτάκια ή ομοιόμορφους πάγκους και να επιτρέπεται τους μικροπωλητές ελεύθερα να πουλάνε. Θα μου πεις είναι στενή η Ερμού γι' αυτό. Ιδέα: απαγόρευσε την κυκλοφορία στην Αθηνάς για τις 15 γιορτινές μέρες, φωταγώγησε την και βάλε στο μέσον κιόσκια με κόσμο να ανεβοκατεβαίνει στην άπλα. Δώσε χαρά και στην παραμελημένη -τελείως φέτος- κάτω Αθήνα (Μοναστηράκι, Κοτζιά, Ομόνοια), δώσε εύρος στη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα (ιδέα εφαρμοσμένη στην Βουδαπέστη: όλο το καλοκαίρι ο Δήμος κλείνει σαββατοκύριακα την κεντρική γέφυρα, πωλητές στήνουν πάγκους με φαΐ και χαριτωμενιές , περατζάδα ευχάριστη για πολίτες, ατραξιόν για τους τουρίστες· απ' τις πιο ωραίες μέρες της ζωής μου).
Η αλήθεια είναι ότι τελικά ίσως η Αθήνα στολίστηκε πιο κομψά από ποτέ: καλοφτιαγμένες και μοντέρνες κατασκευές και με πετυχημένους χρωματικούς συνδυασμούς. Μου κλεψαν την καρδιά οι τυρκουάζ-λιλά στύλοι και οι μπάλες στο γρασίδι στο Σύνταγμα, τα γιγαντιαία αστέρια και οι αψίδες στο Ζάππειο, καθώς και ο όχι μπουκωμένος φωτισμός στους δρόμους. Εξαίρεση η παρατημένη Κοτζιά με την φτηνό-pvc φάτνη.
Προσπάθεια του Δήμου -καθ'όλα θεμιτή- οδήγησε στην απόφαση να μην γίνει η αλλαγή του χρόνου στην Κοτζιά αλλά στην Πλατεία του Συντάγματος. Στόχος: περισσότεροι Έλληνες να συρρεύσουν απ' την γύρω καλή Αθήνα και να γιορτάσουν όλοι μαζί στην φιέστα. Αποτέλεσμα: πάλι μόνο μετανάστες (και μερικά γκρουπ τουριστών)! Συμπατριώτες μας σχεδόν δεν είδα, εμφανώς πάσχουν απ' το σύνδρομο "το-αυτοκινητάκι-μου- Σιγά-μην-ταλαιπωρηθω-με-τον-πολύ-τον-κόσμο-Βρωμάνε-τα-μμμ-Ζω-στον-μικροκοσμό-μου" και το εκδηλώσαν κι εδώ. Οι μεταναστοτουρίστες πάντως το διασκέδασαν με την καρδιά τους· μου 'καναν σε καλύτεροι άνθρωποι ξέρετε!
Ήταν κι αυτό Χριστούγεννα...
Οδός Σωκράτους, τελευταία μέρα της χρονιάς
μα δεν είναι στην κουλτούρα μας να πηγαίνουμε σε τέτοιες δημόσιες δημοτικές εκδηλώσεις. Άλλωστε αν δεν έχεις φίλους και συγγενείς να μοιραστείς αυτές τις στιγμές καλύτερα να περνάς μόνος σου παρά με αγνώστους. Άλλωστε γιατί να πάω στο Σύνταγμα να ακούσω ένα αμφιβόλου ποιότητας πρόγραμμα όταν μπορώ να ακούσω από τα κακής ποιότητας μεγάφωνα την κακής ποιότητας Lady Ga-Ga συνοδεία κακής ποιότητας αλκοόλης?
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε καλή μας χρονιά!!!!
τι να πω για την τελευταία φωτογραφία? Αλλάξει δεν αλλάξει η χρονιά, για ορισμένους ανθρώπους δεν υπάρχει το "καλή" χρονιά. Πολύ σκληρή αυτή η φωτογραφία, σου υπενθυμίζει ότι όταν εμείς γκρινιάζουμε για τον kitch στολισμό της πόλης μας κάποιοι άλλοι βρίσκονται μεταξύ ζωής και θανάτου. Be thankful for what you are, όλοι μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ενώ είναι στην κουλτούρα μας να περνάμε την Πρωτοχρονιά με την οικογένεια γιατί έτσι ΠΡΕΠΕΙ και μετά να μποτιλιαριζόμαστε σα μαλάκες για να πάμε στο κωλάδικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας θυμίζω ότι η κουλτούρα μας επέβαλλε το σεβασμό και τη χρήση του δημόσιου χώρου (σας θυμίζω την παλιά νοικοκυρά που σκούπιζε το πεζοδρόμιο ή τις γραίες στα νησιά). Οτι καταντήσαμε να πετάμε τα σκουπίδια από το ρετιρέ στον κάδο κάτω ή και έξω...δε γαμιέται κάτι λέει για την κουλτούρα μας!
Είναι απλά απαράδεκτη η κατάσταση στην Ερμού, στο Μοναστηράκι, στο Σύνταγμα και όπου αλλού απλώνουν αυτοί οι άνθρωποι τους πάγκους τους. Και βέβαια καμία αντίδραση από την κοινωνία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις προάλλες ένας από αυτούς διαολόστειλε τον αδελφό μου επειδή τόλμησε να φιλήσει την κοπελιά του μπροστά από τον πάγκο του. Και αυτό συνέβη στην Εθνική Άμυνα, απέναντι από το Πεντάγωνο...έλεος Ελλάδα.
1) Ο στολισμός/φωτισμός ήταν όντως πετυχημένος εφέτος.
ΑπάντησηΔιαγραφή2) Το αμήχανο κενό σε Σύνταγμα - Ερμού κραυγαλέο! Όταν δεν διοργανώνεις ΤΙΠΟΤΑ στο κεντρικότερο σημείο της πόλης, αυτό θα καταληφθεί από τους πιο πρόθυμους (μικροπωλητές κλπ).
3) Η μικροαστική λατρεία του Ι.Χ. έχει ξεπεράσει κάθε όριο, ακόμα και της λογικής. Όταν αποδεικνύεις σε ΙΧδες ότι με μετρό (ή και λεωφορείο συχνά) μετακινείσαι ταχύτερα & οικονομικότερα, σαν έσχατο αντεπιχείρημα ακούς είτε το ρατσιστικό "τα ΜΜΜ είναι γεμάτα σκούρους / μετανάστες / περίεργους κλπ" (άρειοι αριστοκράτες μου, εσείς!), είτε το κορυφαίο "είναι γεμάτα ανθρώπους που βρωμάνε!" (καταγόμαστε σαν έθνος από την Μαρία Αντουανέτα και δεν το 'ξερα; Οι... πεντακάθαροι/-ες που τα λεν' αυτά, πού & πώς πετάνε τα σκουπίδια τους / φροντίζουν το δημόσιο χώρο;) Ο βλαχο-σουσουδισμός μας εξαντλείται στο παρφουμάρισμα, βλέπεις οι "ιδρωτίλες" είναι ίδιον των εργαζομένων (και ιδίως των -mon dieu!- χειρώνακτων) κι εμείς τα ξεπεράσαμε αυτά, είμαστε high class, ξεφύγαμε (νομίζουμε) απ΄το χωριό (κι ό,τι μας το θυμίζει).
4) Για την τελευτάια φωτογραφία: ειδικά οι ναρκοεξαρτημένοι, μου προκαλούν (πάνω & πέρα απ΄ τ΄άλλα) μια τεράστια αμηχανία. Για τους άστεγους οργίζομαι (με την ανύπαρκτη κοινωνική μας πρόνοια), αλλά για τον κατήφορο της εξάρτησης... πραγματικά (ξέροντας ότι δεν λύνεται μόνο με εξωτερική παρέμβαση του οποιουδήποτε τρίτου) μελαγχολώ για το αδιέξοδο κενό της κοινωνίας μας.
Dimitri προφανως δεν έχεις παρει λεωφορείο από τη Μενάδρου για να δεις την τάση προς το απαραδεκτο που έχει παρει η ΕΘΕΛ Αλλο ρατσισμος αλλο η υπαρκτη κατάσταση κατάρευσης που κυριαρχεί στο κέντρο. Αυτος ο αυτοικανοποιούμενος προοδευτισμός μας ειναι το ίστατο σύμπτωμα της εγωκεντρικής αδιαφορίας μας για το δημόσιο χώρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως καταγράφετε και μέσα από αυτό το απαραδεκτο θεαμα των διασκεδαστηρίων (ενναλακτικών και μη) στο Γκάζι το Ψυρρή κλπ κλπ.
Να πω επίσης οτι πολύ μου άρεσε ο φωτισμός στο συνταγμα, αν και πηγαινε προς πολυ το ψυχεδελικό:D
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμότερος απ' τα κλασσικά λευκά λαμπάκια, κόκκινες χρυσές μπάλες
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κατάσταση στην Ερμού είναι αισχρή. Και τους ανθρώπους αυτούς δεν βοηθάμε και εμείς ταλαιπορούμαστε και η πόλη (η οποία είναι το σπίτι όλων των πολιτών) δείχνει άθλια. Αν διεκδικούν οι μετανάστες το σεβασμό της κοινωνίας που τους φιλοξενεί, πρέπει να δείχνουν και αυτοί σεβασμό. Με στεναχωρεί κυρίως το γεγονός ότι τέτοιες καταστάσεις απλά τροφοδοτούν το ρατσισμό και τις ακραίες θέσεις. Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβει η Αριστερά μας; Μόνο εμείς το βλέπουμε αυτό; Και όσο για την ταλαίπωρη Αθήνα: πώς να προωθήσουμε το τουριστικό προϊόν της, τα city break και δεν συμμαζεύεται όταν βρίσκεται σε τέτοιο χάλι; Τόση αδιαφορία πια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ΜΜΜ δεν "βρωμάνε", απλά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς σταματάνε στις 9 το βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είδα να το σχολιάζετε κάπου αυτό. Φταίει ο πολίτης που είναι "ρατσιστής" ή οι υπεύθυνοι που είτε σε αναγκάζουν να πάρεις το αυτοκίνητο, είτε σε καταδικάζουν να κάτσεις σπίτι αν δεν έχεις;
Πριν αρχίσετε να κατηγορείτε τους "άλλους" που δεν παίρνουν το λεωφορείο, ψάξτε να μάθετε πρώτα αν λειτουργεί ή όχι.
Με το πρώτο ποστ θυμήθηκα την φράση που με έκανε με δυσκολία να συγκρατηθώ και να μην μπήξω τα κλάματα στην μέση της Ερμού φέτος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραμονή Χριστουγέννων, σύρμα για δημοτική αστυνομία, όλοι οι πλανόδιοι μαζεύουν όπως όπως τα σεντόνια/πουγκιά τους, οικογένεια πλανόδιων περνάει απο δίπλα μου την στιγμή που ο 8χρονος γιος τους, τρεχοντας σχεδον τους ρωτάει "Μα πού δίνουν αυτές τις άδειες? Γιατί δεν πάμε να βγάλουμε μία να μην μας κυνηγάνε?". Το παράπονο και η γνήσια απορία στην φωνή του δεν μπορεί να μεταφερθεί εδώ αλλά η ντροπή που ένιωσα για την ντροπή που ένιωσα, σαν άνθρωπος, απέναντι σε αυτό το παιδί νομίζω δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Με το πρώτο ποστ θυμήθηκα την φράση που με έκανε με δυσκολία να συγκρατηθώ και να μην μπήξω τα κλάματα στην μέση της Ερμού φέτος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραμονή Χριστουγέννων, σύρμα για δημοτική αστυνομία, όλοι οι πλανόδιοι μαζεύουν όπως όπως τα σεντόνια/πουγκιά τους, οικογένεια πλανόδιων περνάει απο δίπλα μου την στιγμή που ο 8χρονος γιος τους, τρεχοντας σχεδον τους ρωτάει "Μα πού δίνουν αυτές τις άδειες? Γιατί δεν πάμε να βγάλουμε μία να μην μας κυνηγάνε?". Το παράπονο και η γνήσια απορία στην φωνή του δεν μπορεί να μεταφερθεί εδώ αλλά την ντροπή που ένιωσα, σαν άνθρωπος, απέναντι σε αυτό το παιδί νομίζω δεν θα την ξεχάσω ποτέ.