Κυριακές στην Ομόνοια
Περιμένω στο φανάρι της Πανεπιστημίου και παρατηρώ τον διπλανό μου. Μισά δόντια του λείπουνε· φέρνω στο νου ταξίδι μου στα κακόμοιρα Βουλγάρικα χωριά. Εκείνος συνεχίζει στο τηλέφωνο ενθουσιασμένος, κανονίζει συνάντηση με συμπατριώτες του. Τα καφέ στη Γλάδστωνος είναι γεμάτα με πολλές φωνές, ξένοι μόνο. Πακιστανοί στρώνουν όλη την πλατεία με σεντόνια και σώβρακα. Περνά το κόκκινο λεωφορείο με τους τουρίστες. Για δευτερόλεπτο ντρέπομαι, τι βλέπουν. Μα έχω άδικο. Οι τόποι ανήκουν σ' αυτούς που τους κατοικούν. Οι τόποι είναι ένα κομμάτι γης, χωρίς εθνικές περηφάνιες. Κι εμείς που διαβάζουμε τα ελληνικά σ' αυτό το μπλογκ είμαστε χαρούμενοι αλλού, πίνουμε τους καφέδες μας στους Χολαργούς και Φλοίσβους. Η Ομόνοια τις Κυριακές είναι πιο ζωντανή από ποτέ κι αυτό, παράξενα, μ' άρεσε πολύ!
•Photo Stefanos Pougas @ Flickr
ontws einai etsi opws to grafeis.
ΑπάντησηΔιαγραφήomws isws k polloi ellhnes na episkptontan thn omonoia tis kyriakes an h katastash ekei htan kalyterh.
etsi pou exei katadisei i perioxi mono na thn apofygeis theleis. k an de mporeis tis kathimerines, epibaletai tis kyriakes.
xx
gyftia brwmia kai droga stin omonoia....den fantazomai na to blepete me mati grafiko typou polipolitismiki Ominoia...zwntania klp.....eleos!
ΑπάντησηΔιαγραφή