H γκοφρέτα; Βιεννέζα


Στην Ελλάδα τρώμε amaretti. Στην Βιέννη 110 χρόνια τώρα παράγουν τις ορίτζιναλ, ασύγκριτα πιο μιάμυ, γκοφρέτες Manner. Δυστυχώς δεν θα την βρείτε πουθενά στα μέρη μας πέρα από τα σούπερ μάρκετ του Γαλαξία (λατρεμένο εητίλα logo). Τρεις οι γεύσεις: πραλίνα, λεμόνι και η αγαπημένη φουλ σοκολάτα. Εδώ τελειώνει ένα αδιάφορο ποστ. Επίσης ο Διαβήτης απειλεί τις ηλικίες πάνω από 30. Ας προσέχουμε λοιπόν.

Σχόλια

  1. mahler76Σεπτεμβρίου 18, 2009 2:09 μ.μ.

    σοβαρά? Γαλαξία έχω δίπλα στο σπίτι μου. έφυγα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. GiannisΟκτωβρίου 02, 2009 6:33 μ.μ.

    μιλαμε το απολυτο εδεσμα...

    για μενα ακομα ποιο τελεια ειναι αυτη με επιοκαλυψη σοκολατας...

    ο ορισμος της ηδονης!

    κανονικη μαννερ βρηκα στη νελλαδα αλλα με την επικαλυψη, δυσκολο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. jimmyΑπριλίου 26, 2010 2:23 π.μ.

    ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΗ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΙΑ ΓΚΟΦΕΤΑ ΜΕ ΕΠΙΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ΑΠΛΑ ΟΥΑΟΥ!!!!KAGI-FRET ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗ ΒΡΗΚΑ ΣΤΟΝ ΛΟΥΜΙΔΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΖΩ ΣΤΟΝ ΛΟΥΜΙΔΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕΝΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΚΕΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. KostasNΟκτωβρίου 03, 2010 11:50 π.μ.

    Πραγματι αυτη η KAGI FRET ειναι αλλη γευση, παθαινεις
    κολλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. dimitraΟκτωβρίου 05, 2010 11:16 μ.μ.

    συμφωνω παιδια η κολλητη μου εφερε μερικες kagi-fret στην δουλεια και παθαμε πλακα...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μαριναΟκτωβρίου 09, 2010 9:21 μ.μ.

    Βρε παιδια, που μπορω να την βρω αυτη την kagi fret?
    Ειναι πραγματι τοσο καλη?
    Μενω Νεα Σμυρνη, μηπως μπορει καποιος να βοηθησει?
    Με εχετε βαλει στην .....μπριζα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. giorgosDΟκτωβρίου 11, 2010 10:19 π.μ.

    ela marina, ki ego n.smyrni meno kai tin vrisko sto paradosiako pantopoleio stin omirou 63:)
    dokimase kai perimeno sxolia!!
    pragmatika aksizei na tin dokimaseis

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Εικόνα
Για κάποιον που ασχολείται με το design ή τις τέχνες γενικά, η συλλογή αυτών των εικαστικών αρχείων που μαζεύεται καθημερινά στο νετ είναι μια μεγάλη χρήσιμη πολυτέλεια. Ιδίως στο ιδανικό σενάριο, μια ταμπλέτα και το pinterest, εκεί που μόνο οι εικόνες μιλάνε, και ατελείωτο scrolling σε δουλειές χιλιάδων καλλιτεχνών. Έτσι ένα ψάξιμο εκεί, αλλά και γενικά στο διαδίκτυο, μου αποκάλυψε τον πλούτο ντόπιων διαφημίσεων που φιλοξενείται. Ιδού λοιπόν ένα χορταστικό συγκεντρωτικό ποστ με 410 διαφημίσεις του άλλοτε, διδαχή για το περίπλοκο σήμερα, πως επικοινωνείται με απλότητα και με τα λίγα σχεδιαστικά μέσα του τότε (πολύτιμοι οι περιορισμοί τελικά, φουντώνουν την δημιουργικότητα), ένα προιόν, μια ιδέα. Απολαύστε ! (κι οι γραφίστες bookmark it, γερή πηγή έμπνευσης, ιδίως οι γραμματοσειρές πόσο καλαίσθητα χειρίζονται ιδίως οι καλλιγράφοι το δύσκολο σχεδιαστικά ελληνικό αλφάβητο). -πιο εύκολη πλογήση: κλικ στις φώτο για μεγέθυνση και κάντε κλικ στη φώτο ή τα βελάκια αριστερά-δεξιά
Συνέχεια >

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Εικόνα
Αυτός είναι ο ιβίσκος, τι ωραίο λουλουδικό και πόσο τραγική ιστορία του. Όταν τον έβαλα στη βεράντα μου δεν ήξερα. Ένα πρωί λοιπόν αντίκρυσα το πρώτο λουλούδι εντυπωσιασμένος: καμαρωτό καμαρωτό με το πλατύ το εύρος του, μ' ένα ψεύτικο κόκκινο χρώμα και στο μέσον το λαμπερό κίτρινο κεντρί. Το βράδυ γυρίζοντας το βρήκα κλειστό, άααα αυτοσυντηρείται, ααα αυτό έχει ψυχή, κι ανέβηκε περισσότερο στην εκτίμησή μου. Το πρωί όμως το βρήκα στην ίδια κατάσταση, το γιατί;. Αναζήτησα, γκούκλαρα και γυρίζοντας σπίτι ήξερα την καταραμένη μοίρα του: να ανθίζει μόνο για μέρα και την επομένη να ρίχνει το άνθος του. Να 'ναι το πρώτο κρίμα της ζωής, σαφώς και όχι. Δεν θέλω και πολύ, τον παρομοίασα με τις ζωές κάποιων ανθρώπων που ζουν μια μέρα ευτυχίας στο μακρόσυρτο της ζωής. Ακολουθεί φωτορομάντζο-ρεπορτάζ
Συνέχεια >

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Εικόνα
Κατεβείτε! Μπλε γραμμή, πράσινη γραμμή, ποδαράτοι απ' την Ερμού. Τους Μάηδες η Αθηνάς είναι μαγική: ο ουρανός της κατακλυσμένος από μωβ άνθη, γεμάτα τα κλαδιά και τα πεζοδρόμια. Το πανέμορφο αυτό δέντρο μαζεύει τα χειμωνιάτικα του φύλλα και πριν καλοκαιριάσει φτάνει σε οργιώδη ανθοφορία, σκορπώντας μωβ καμπανούλες. Δυσκολεύτηκα αλλά βρήκα και το όνομά του: Γιακαράντα ! Παράξενο, πρωτάκουστο, σπάνιο, χαρίζει κάτω απ' τα κλαδιά του την καλύτερη εν Αθήναις βόλτα. • Υγ: ο δρομος φωνάζει πεζοδρόμηση! Επιτέλους λίγο όραμα, η ευρύτερη γενιά μας μόνο να διαχειρίζεται; Τίποτα, μια σκεψούλα, να μη μπορεί να παράγει; • Περισσοτερες φωτογραφίες >>
Συνέχεια >