Κλημεντίνες enough!


Μεγάλη αδικία που κορυφώθηκε φέτος, και κάποιος πρέπει να μιλήσει. Από που μας ήρθαν επιτέλους αυτές οι κλημεντίνες; Γιατί αποκαθηλώθηκαν τα μανταρίνια απ' τους πάγκους για να μπει αυτό το απαίσιο πορτοκαλοειδές με την πλαστική γεύση; Που ναι η ανατρεπτική ξινίλα που ξαφνιάζει την γλώσσα; Συγκρίνεται με το μανταρινάκι που το ξεφλουδίζεις και ψεκάζονται σταγονίτσες τα μάτια;
Αφήστε τους Γερμανούς, σαμποτάζ στις κλημεντίνες!

Σχόλια

  1. ΑνώνυμοςΜαρτίου 02, 2010 10:10 π.μ.

    έχω την αίσθηση ότι οι κλημεντίνες έχουν κατακλύσει την ελληνική λαική αγορά απλώς γιατί ο μέσος έλληνας lately έγινε αστός και βαρέθηκε να φτύνει κουκούτσια...
    άρα δύσκολα θα βρεις μανταρινάκι πατροπαράδοτο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΙφιμέδειαΜαρτίου 02, 2010 11:34 π.μ.

    Συμφωνώ απολύτως. Εφαρμόζω από καιρό το μποϋκοτάζ. Μισώ τις κλημεντίνες. Θέλω μανταρινάκι χιώτικο, λίγο ξεκολλημένη η φλούδα από τη σάρκα, ίσα να χωρέσει το δάκτυλο και πλαφ, να αρχίσει το ξεφλούδισμα. Οι λαϊκές έχουν ακόμα. Τα σουπερμάρκετ κάνουν deal με τις κερωμένες κλημεντίνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δικηγόρος ΑθηνώνΜαρτίου 02, 2010 12:51 μ.μ.

    Τίποτα δε συγκρίνεται με το λατρεμένο πατροπαράδοτο μανταρινάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. DiViNe__Μαρτίου 02, 2010 1:03 μ.μ.

    εννοείται μανταρινάκι, δεν τίθεται θέμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΜαυρίκιοςΜαρτίου 02, 2010 1:41 μ.μ.

    Οι κλημεντίνες κάνουν θραύση παντού τα τελευταία χρόνια γιατί δεν έχουν κουκούτσι. Πρέπει να ξεκίνησε με τα παιδιά και τις αγάπησαν και οι μεγάλοι λόγω πρακτικότητας. Το μανταρινάκι βέβαια δεν συγκρίνεται. Στις λαϊκές αγορές βρίσκεις εύκολα μανταρίνι πάντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. mahler76Μαρτίου 02, 2010 7:04 μ.μ.

    καλέ ανέκαθεν υπήρχαν εγώ τα θυμάμαι από παιδί (φαντάσου για πόσο παλιά μιλάμε).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΑνώνυμοςΜαρτίου 02, 2010 8:33 μ.μ.

    k egw ta thimamai apo poly palia! symfwnw me mahler76.

    wstoso to sxolio sou mou arese gia allo logo. emmesa, protinei na agorazoume dopia proionta. auto einai poly simadiko dioti meionontas tis eisagwges apo makrines xwres, synisferoume stin adimetwpisi tou global warming.

    agorazw dopia proionta simainei agapw to periballon, k auto to minima prepei na dinamwsei!

    cheers,

    ilias/gl

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ezakΜαρτίου 02, 2010 11:27 μ.μ.

    ...και όλες τις εισαγωγές τροφίμων να σταματήσουμε, δεν θα καταφέρουμε απολύτως τίποτα γιατί οι εισαγωγές αμυντικού εξοπλισμού είναι τεράστιες,...βρε μπας και πήραμε φέτος λιγότερα από τους Γαλλογερμανούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΑνώνυμοςΜαρτίου 03, 2010 8:20 μ.μ.

    ezak,

    ti kotsana petakses?

    to sxolio sou einai asxeto me to post k pantelws asxeto me to sxolio mou (se periptwsi pou anaferosoun se auto).

    toulaxisto m'ekanes k gelasa.

    i/g

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Εικόνα
Για κάποιον που ασχολείται με το design ή τις τέχνες γενικά, η συλλογή αυτών των εικαστικών αρχείων που μαζεύεται καθημερινά στο νετ είναι μια μεγάλη χρήσιμη πολυτέλεια. Ιδίως στο ιδανικό σενάριο, μια ταμπλέτα και το pinterest, εκεί που μόνο οι εικόνες μιλάνε, και ατελείωτο scrolling σε δουλειές χιλιάδων καλλιτεχνών. Έτσι ένα ψάξιμο εκεί, αλλά και γενικά στο διαδίκτυο, μου αποκάλυψε τον πλούτο ντόπιων διαφημίσεων που φιλοξενείται. Ιδού λοιπόν ένα χορταστικό συγκεντρωτικό ποστ με 410 διαφημίσεις του άλλοτε, διδαχή για το περίπλοκο σήμερα, πως επικοινωνείται με απλότητα και με τα λίγα σχεδιαστικά μέσα του τότε (πολύτιμοι οι περιορισμοί τελικά, φουντώνουν την δημιουργικότητα), ένα προιόν, μια ιδέα. Απολαύστε ! (κι οι γραφίστες bookmark it, γερή πηγή έμπνευσης, ιδίως οι γραμματοσειρές πόσο καλαίσθητα χειρίζονται ιδίως οι καλλιγράφοι το δύσκολο σχεδιαστικά ελληνικό αλφάβητο). -πιο εύκολη πλογήση: κλικ στις φώτο για μεγέθυνση και κάντε κλικ στη φώτο ή τα βελάκια αριστερά-δεξιά ...
Συνέχεια >

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Εικόνα
Αυτός είναι ο ιβίσκος, τι ωραίο λουλουδικό και πόσο τραγική ιστορία του. Όταν τον έβαλα στη βεράντα μου δεν ήξερα. Ένα πρωί λοιπόν αντίκρυσα το πρώτο λουλούδι εντυπωσιασμένος: καμαρωτό καμαρωτό με το πλατύ το εύρος του, μ' ένα ψεύτικο κόκκινο χρώμα και στο μέσον το λαμπερό κίτρινο κεντρί. Το βράδυ γυρίζοντας το βρήκα κλειστό, άααα αυτοσυντηρείται, ααα αυτό έχει ψυχή, κι ανέβηκε περισσότερο στην εκτίμησή μου. Το πρωί όμως το βρήκα στην ίδια κατάσταση, το γιατί;. Αναζήτησα, γκούκλαρα και γυρίζοντας σπίτι ήξερα την καταραμένη μοίρα του: να ανθίζει μόνο για μέρα και την επομένη να ρίχνει το άνθος του. Να 'ναι το πρώτο κρίμα της ζωής, σαφώς και όχι. Δεν θέλω και πολύ, τον παρομοίασα με τις ζωές κάποιων ανθρώπων που ζουν μια μέρα ευτυχίας στο μακρόσυρτο της ζωής. Ακολουθεί φωτορομάντζο-ρεπορτάζ
Συνέχεια >

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Εικόνα
Κατεβείτε! Μπλε γραμμή, πράσινη γραμμή, ποδαράτοι απ' την Ερμού. Τους Μάηδες η Αθηνάς είναι μαγική: ο ουρανός της κατακλυσμένος από μωβ άνθη, γεμάτα τα κλαδιά και τα πεζοδρόμια. Το πανέμορφο αυτό δέντρο μαζεύει τα χειμωνιάτικα του φύλλα και πριν καλοκαιριάσει φτάνει σε οργιώδη ανθοφορία, σκορπώντας μωβ καμπανούλες. Δυσκολεύτηκα αλλά βρήκα και το όνομά του: Γιακαράντα ! Παράξενο, πρωτάκουστο, σπάνιο, χαρίζει κάτω απ' τα κλαδιά του την καλύτερη εν Αθήναις βόλτα. • Υγ: ο δρομος φωνάζει πεζοδρόμηση! Επιτέλους λίγο όραμα, η ευρύτερη γενιά μας μόνο να διαχειρίζεται; Τίποτα, μια σκεψούλα, να μη μπορεί να παράγει; • Περισσοτερες φωτογραφίες >>
Συνέχεια >