Μάρμαρο από ντροπή!

DSCF6916


Αυτό λέγεται φρίκη, λέγεται έγκλημα. Είναι από μάρμαρο και νιώθω συμπόνια λες και έχει σάρκα, σαν άνθρωπος που βασανίστηκε φρικτά. Όλα αυτά στον πεζόδρομο ανάμεσα σε Πολυτεχνείο και το ΕθνικόΑρχαιολογικό Μουσείο. Οι ατέλειωτες ώρες κόπου του καλλιτέχνη υποτάσσονται στα σπρέι του έτσι θέλω.


Σχόλια

  1. ΑνώνυμοςΑυγούστου 28, 2009 11:39 π.μ.

    ntropi mas!
    miden paideia!
    miden politismos!
    miden kalaisthisia!
    kai meta mas ftaiei o opoios mas kyverna ... les kai emeis eimaste kalyteroi!
    kretinoi!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. KostasΑυγούστου 28, 2009 11:39 π.μ.

    Εχεις απολυτο δικιο...Αλλα οι Νεοελληνες δε σεβονται τιποτα, γιατι να σεβαστουν το εργο τεχνης;Ο καθενας κανει οτι του καπνισει..
    Κωστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. UnknownΑυγούστου 28, 2009 12:51 μ.μ.

    έλεος...:(((( τι τους έφταιξε?γι'αυτό πάμε χάλια όλο και περισσότερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. mantzΑυγούστου 29, 2009 1:20 μ.μ.

    Καμία σχέση δεν έχει με "τους νεοέλληνες" ή με "εμάς" και κανένα λόγο δεν έχουμε να αισθανόμαστε ντροπή. Εμείς, το 99% των κατοίκων αυτής της χώρας.
    Μηδαμινές μειοψηφίες τριτοκοσμικών βανδάλων που αφήνουν τα σημάδια τους, σαν τα ζώα που "μαρκάρουν" τα λημέρια τους στη ζούγκλα.
    Παράπλευρες συνέπειες της ανομίας, του "πανεπιστημιακού ασύλου" και της διαλυμένης δημόσιας διοίκησης / αστυνομίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. βαπΑυγούστου 30, 2009 3:24 μ.μ.

    Μιλάμε για μορφή φασισμού εδώ! Δε μπορώ πια να βλέπω όλες τις μαλ***** του καθενός. Πότε θα δράσουμε πιά ως Αθηναίοι που νοιάζονται για την πόλη τους. Μηδεν ανόχη στην καταστροφή του (αισθητικού) περιβάλλοντος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. D, KannasΑυγούστου 31, 2009 4:00 μ.μ.

    Γιατί δεν υπάρχει το σχόλιο μου? Γίνεται επιλογή σχολίων?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. athensvilleΑυγούστου 31, 2009 5:50 μ.μ.

    Ποιο σχόλιο, πότε?
    ειλικρινά δεν έχω ιδέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Εικόνα
Για κάποιον που ασχολείται με το design ή τις τέχνες γενικά, η συλλογή αυτών των εικαστικών αρχείων που μαζεύεται καθημερινά στο νετ είναι μια μεγάλη χρήσιμη πολυτέλεια. Ιδίως στο ιδανικό σενάριο, μια ταμπλέτα και το pinterest, εκεί που μόνο οι εικόνες μιλάνε, και ατελείωτο scrolling σε δουλειές χιλιάδων καλλιτεχνών. Έτσι ένα ψάξιμο εκεί, αλλά και γενικά στο διαδίκτυο, μου αποκάλυψε τον πλούτο ντόπιων διαφημίσεων που φιλοξενείται. Ιδού λοιπόν ένα χορταστικό συγκεντρωτικό ποστ με 410 διαφημίσεις του άλλοτε, διδαχή για το περίπλοκο σήμερα, πως επικοινωνείται με απλότητα και με τα λίγα σχεδιαστικά μέσα του τότε (πολύτιμοι οι περιορισμοί τελικά, φουντώνουν την δημιουργικότητα), ένα προιόν, μια ιδέα. Απολαύστε ! (κι οι γραφίστες bookmark it, γερή πηγή έμπνευσης, ιδίως οι γραμματοσειρές πόσο καλαίσθητα χειρίζονται ιδίως οι καλλιγράφοι το δύσκολο σχεδιαστικά ελληνικό αλφάβητο). -πιο εύκολη πλογήση: κλικ στις φώτο για μεγέθυνση και κάντε κλικ στη φώτο ή τα βελάκια αριστερά-δεξιά
Συνέχεια >

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Εικόνα
Αυτός είναι ο ιβίσκος, τι ωραίο λουλουδικό και πόσο τραγική ιστορία του. Όταν τον έβαλα στη βεράντα μου δεν ήξερα. Ένα πρωί λοιπόν αντίκρυσα το πρώτο λουλούδι εντυπωσιασμένος: καμαρωτό καμαρωτό με το πλατύ το εύρος του, μ' ένα ψεύτικο κόκκινο χρώμα και στο μέσον το λαμπερό κίτρινο κεντρί. Το βράδυ γυρίζοντας το βρήκα κλειστό, άααα αυτοσυντηρείται, ααα αυτό έχει ψυχή, κι ανέβηκε περισσότερο στην εκτίμησή μου. Το πρωί όμως το βρήκα στην ίδια κατάσταση, το γιατί;. Αναζήτησα, γκούκλαρα και γυρίζοντας σπίτι ήξερα την καταραμένη μοίρα του: να ανθίζει μόνο για μέρα και την επομένη να ρίχνει το άνθος του. Να 'ναι το πρώτο κρίμα της ζωής, σαφώς και όχι. Δεν θέλω και πολύ, τον παρομοίασα με τις ζωές κάποιων ανθρώπων που ζουν μια μέρα ευτυχίας στο μακρόσυρτο της ζωής. Ακολουθεί φωτορομάντζο-ρεπορτάζ
Συνέχεια >

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Εικόνα
Κατεβείτε! Μπλε γραμμή, πράσινη γραμμή, ποδαράτοι απ' την Ερμού. Τους Μάηδες η Αθηνάς είναι μαγική: ο ουρανός της κατακλυσμένος από μωβ άνθη, γεμάτα τα κλαδιά και τα πεζοδρόμια. Το πανέμορφο αυτό δέντρο μαζεύει τα χειμωνιάτικα του φύλλα και πριν καλοκαιριάσει φτάνει σε οργιώδη ανθοφορία, σκορπώντας μωβ καμπανούλες. Δυσκολεύτηκα αλλά βρήκα και το όνομά του: Γιακαράντα ! Παράξενο, πρωτάκουστο, σπάνιο, χαρίζει κάτω απ' τα κλαδιά του την καλύτερη εν Αθήναις βόλτα. • Υγ: ο δρομος φωνάζει πεζοδρόμηση! Επιτέλους λίγο όραμα, η ευρύτερη γενιά μας μόνο να διαχειρίζεται; Τίποτα, μια σκεψούλα, να μη μπορεί να παράγει; • Περισσοτερες φωτογραφίες >>
Συνέχεια >