Ψηλά στη Σoλωμού


Καταπληκτικά; Street art που πέτυχα στο σερί στην οδό Σολωμού, λίγο πριν την Πλατεία Εξαρχείων. Ένα κάπως συνεχές μέτωπο από 4 κτίρια που στους τοίχους τους αποτυπώνονται σχέδια φτιαγμένα με σαφή σχεδιασμό και θέμα και το σημαντικότερο με την χάρη ταλαντούχων καλλιτεχνών. Ένας εξαιρετικό υπόδειγμα πως μπορεί το καλό γκραφίτι να προσφέρει μια αίσθηση ζωντάνιας και αρτιστιάς την πόλη.












•


•



•

Σχόλια

  1. etΦεβρουαρίου 22, 2012 11:00 π.μ.

    an eksaireseis th douleia me thn thleorash, ta ypoloipa grafiti ta thewrw apaisia. alla kai ta ktiria ta opoia 'kosmoun' pio apaisia einai! ara ti na epileksw den kserw...
    ws idea pantws kalh einai! alla na einai kala ta grafiti, oxi tetoia frikh re file. X

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. AnnaΦεβρουαρίου 22, 2012 11:33 π.μ.

    νομίζω ότι είναι από τα καλύτερα "γκράφιτι" που έχω δει...ειδικά αυτό με τη "ζούγκλα"...βέβαια, ήθελε κι ένα βαψιματάκι το κτίριο πρώτα...αλλά τι να κάνουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Michael_ScΦεβρουαρίου 22, 2012 2:09 μ.μ.

    Να δούμε πόσον καιρό θα αντέξουν χωρίς να τα ταγκάρουν τα χουλιγκάνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΜαυρίκιοςΦεβρουαρίου 22, 2012 3:57 μ.μ.

    Τα κτήρια μόνο απαίσια δεν είναι, ειδικά το γωνιακό (εκεί είναι/ήταν; τα γραφεία του Θ. Αγγελόπουλου) και το δεύτερο, είναι κλασικά δείγματα Αθηναϊκού μοντερνισμού. Πρέπει να πω ότι και τα τρία γκράφιτι είναι εκεί αρκετά χρόνια: τουλάχιστον 3 στο γωνιακό κτήριο και το απέναντι, και δυο σίγουρα αυτό με την τηλεόραση (έμενα στην Πλατεία μέχρι το Μάιο του 2010), και τα τσογλάνια τα αφήνουν ήσυχα - αν και μάλλον οφείλεται στη συνεχή φροντίδα των κατοίκων. Να προσθέσω επίσης ότι στην περίπτωση της "τηλεόρασης", το κτήριο ανακαινίστηκε πλήρως, ενώ δυστυχώς το γωνιακό με τη ζούγκλα, όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. BloggerkmΦεβρουαρίου 22, 2012 7:03 μ.μ.

    Τα κτήρια έχουν την αξία τους, την όποια αξία τους και χρόνια τώρα δίνουν το στίγμα τους. Πέρα απ'αυτό δεν καταλαβαίνω για ποιόν λόγο κάποιοι θέλουν να επέμβουν και να τα "αλλάξουν". Δεν καταλαβαίνω αυτήν την ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ στην δουλειά κάποιου άλλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. TakisΦεβρουαρίου 23, 2012 5:06 μ.μ.

    Δε μου αρέσουν. Οχι ρε φιλε.. δε θέλω να βλέπω αυτο το τεράστιο πουλί (κορμοράνος... τι στα καλά ειναι αυτο...) οταν περπαταω.
    Οχι, ειναι άσχετο με το μέρος, φλύαρο, περπατάς και αισθάνεσαι κοκκινοσκουφίτσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. EleniΦεβρουαρίου 24, 2012 2:04 μ.μ.

    Τα γράφιτι είναι τέλεια, τα κτήρια εν αντιθέση χάλια! Οπότε μπράβο σε αυτόν που τα έφτιαξε. Μακάρι να συνέχιζε και σε άλλους δρόμους των Εξαρχείων (π.χ. Μεσολογγίου,Μάνης) που βλέπει κανείς κάτι αίσχη και εκεί πραγματικά μιλάμε για έλλειψη σεβασμού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. VrestopioftinoΦεβρουαρίου 26, 2012 3:15 π.μ.

    Απλώς υπέροχα!!!! Σε μια γκρίζα πόλη, λίγο χρώμα δίνει χαρά και αισιοδοξία!!! Θα θελα πολύ να έμενα σε ένα τέτοιο κτίριο και όχι σε ένα μουντό κοινότοπο κτίριο. Χρώμα παντού να ομορφύνουμε την πόλη μας. Και ωραία θα ήταν να φτιάχναμε κήπους στις ταράτσες και να έχει και περισσότερο πράσινο. Να μας έφτιαχνε λίγο η διάθεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ParafotΦεβρουαρίου 29, 2012 7:26 μ.μ.

    Ο τύπος που έχει φτιάξει τη ζούγκλα ξέρω ότι το κάνει με ανάθεση από τους ιδιοκτήτες, που θέλουν να προστατέψουν τα κτίριά τους από τα διάφορα άσχημα ταγκς. Και ο λόγος που δεν του το χαλάνε με ταγκς από πάνω είναι ακριβώς επειδή εντάσσει τα προηγούμενα ταγκς μέσα στη σύνθεσή του - υπάρχει έτσι αλληλοσεβασμός. Και πολλοί καταστηματάρχες αναθέτουν σε street artists να τους ζωγραφίσουν τα ρολά, για τους ίδιους λόγους. Νομίζω ότι είναι πολύ ωραία ιδέα, και κάποιοι βγάζουν και λίγα λεφτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. andreasΜαρτίου 02, 2012 11:27 π.μ.

    Κάτσε, ρε φίλε, ειδικά το πρώτο είναι εξαιρετικό δείγμα μεσοπολεμικής αρχιτεκτονικής, μην τρελαθούμε κιόλας...

    (Εκεί είχε μάλιστα τα γραφεία του ο μακαρίτης ο Αγγελόπουλος, αν δεν έμενε κιόλας.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. andreasΜαρτίου 02, 2012 11:30 π.μ.

    Ε, συγγνώμη, αλλά κάποιοι (οι πολλοί;) δεν έχετε ιδέα (από αρχιτεκτονική). Έτσι καταστρέφαται κομμάτι κομμάτι η ταυτότητα της Αθήνας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. andreasΜαρτίου 02, 2012 11:33 π.μ.

    Τουκάν λέγεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. MeletesmkΜαρτίου 02, 2012 12:45 μ.μ.

    Και κάποιοι άλλοι που μπορεί να έχουν αντίρρηση, ξοδεύουν χρήματα για να τα επαναφέρουν στην αρχική κατάσταση...αλλά το να παρεμβαίνεις στα του συμπολίτη σου εχει πάρει διαστάσεις επιδημίας σε ένα κράτος ανύπαρκτο. Οσο για την αρχιτεκτονική αξία των κτηρίων, ποιός νοιάζεται; σε άλλες χώρες πληρώνεις εισιτήριο για να δείς σημαντικά κτήρια...δυστυχώς για μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. MeletesmkΜαρτίου 02, 2012 1:24 μ.μ.

    http://monumenta.org/article.php?IssueID=4&perm=1&ArticleID=689&CategoryID=23&lang=gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Koo-kooΙουνίου 06, 2012 12:57 μ.μ.

    to trito graffiti to tagkaran paokia telika

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Εικόνα
Για κάποιον που ασχολείται με το design ή τις τέχνες γενικά, η συλλογή αυτών των εικαστικών αρχείων που μαζεύεται καθημερινά στο νετ είναι μια μεγάλη χρήσιμη πολυτέλεια. Ιδίως στο ιδανικό σενάριο, μια ταμπλέτα και το pinterest, εκεί που μόνο οι εικόνες μιλάνε, και ατελείωτο scrolling σε δουλειές χιλιάδων καλλιτεχνών. Έτσι ένα ψάξιμο εκεί, αλλά και γενικά στο διαδίκτυο, μου αποκάλυψε τον πλούτο ντόπιων διαφημίσεων που φιλοξενείται. Ιδού λοιπόν ένα χορταστικό συγκεντρωτικό ποστ με 410 διαφημίσεις του άλλοτε, διδαχή για το περίπλοκο σήμερα, πως επικοινωνείται με απλότητα και με τα λίγα σχεδιαστικά μέσα του τότε (πολύτιμοι οι περιορισμοί τελικά, φουντώνουν την δημιουργικότητα), ένα προιόν, μια ιδέα. Απολαύστε ! (κι οι γραφίστες bookmark it, γερή πηγή έμπνευσης, ιδίως οι γραμματοσειρές πόσο καλαίσθητα χειρίζονται ιδίως οι καλλιγράφοι το δύσκολο σχεδιαστικά ελληνικό αλφάβητο). -πιο εύκολη πλογήση: κλικ στις φώτο για μεγέθυνση και κάντε κλικ στη φώτο ή τα βελάκια αριστερά-δεξιά
Συνέχεια >

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Εικόνα
Αυτός είναι ο ιβίσκος, τι ωραίο λουλουδικό και πόσο τραγική ιστορία του. Όταν τον έβαλα στη βεράντα μου δεν ήξερα. Ένα πρωί λοιπόν αντίκρυσα το πρώτο λουλούδι εντυπωσιασμένος: καμαρωτό καμαρωτό με το πλατύ το εύρος του, μ' ένα ψεύτικο κόκκινο χρώμα και στο μέσον το λαμπερό κίτρινο κεντρί. Το βράδυ γυρίζοντας το βρήκα κλειστό, άααα αυτοσυντηρείται, ααα αυτό έχει ψυχή, κι ανέβηκε περισσότερο στην εκτίμησή μου. Το πρωί όμως το βρήκα στην ίδια κατάσταση, το γιατί;. Αναζήτησα, γκούκλαρα και γυρίζοντας σπίτι ήξερα την καταραμένη μοίρα του: να ανθίζει μόνο για μέρα και την επομένη να ρίχνει το άνθος του. Να 'ναι το πρώτο κρίμα της ζωής, σαφώς και όχι. Δεν θέλω και πολύ, τον παρομοίασα με τις ζωές κάποιων ανθρώπων που ζουν μια μέρα ευτυχίας στο μακρόσυρτο της ζωής. Ακολουθεί φωτορομάντζο-ρεπορτάζ
Συνέχεια >

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Εικόνα
Κατεβείτε! Μπλε γραμμή, πράσινη γραμμή, ποδαράτοι απ' την Ερμού. Τους Μάηδες η Αθηνάς είναι μαγική: ο ουρανός της κατακλυσμένος από μωβ άνθη, γεμάτα τα κλαδιά και τα πεζοδρόμια. Το πανέμορφο αυτό δέντρο μαζεύει τα χειμωνιάτικα του φύλλα και πριν καλοκαιριάσει φτάνει σε οργιώδη ανθοφορία, σκορπώντας μωβ καμπανούλες. Δυσκολεύτηκα αλλά βρήκα και το όνομά του: Γιακαράντα ! Παράξενο, πρωτάκουστο, σπάνιο, χαρίζει κάτω απ' τα κλαδιά του την καλύτερη εν Αθήναις βόλτα. • Υγ: ο δρομος φωνάζει πεζοδρόμηση! Επιτέλους λίγο όραμα, η ευρύτερη γενιά μας μόνο να διαχειρίζεται; Τίποτα, μια σκεψούλα, να μη μπορεί να παράγει; • Περισσοτερες φωτογραφίες >>
Συνέχεια >