athensville

Γνωστά τα της Ιάσωνος, πανέμορφος πεζόδρομος, εκατομμύρια μπουρδέλα. Και κινέζοι με ρουχάδικα, μικρά μίνι μάρκετ κι εστιατόρια. Στη γωνία με την Λεωνίδου βρίσκεται το Fulihua. Πολύ φροντισμένο εσωτερικά, ξύλα γυαλισμένα, ασιάτες χαρωποί και τρέντυ Έλληνες. Στα φαγώσιμα λοιπόν: η κουζίνα είναι πραγματικά κινέζικη. Δηλαδή κουλή για δυτικούς ουρανίσκους. Π.χ. αδιευκρίνιστης γεύσης η μανιταρόσουπα σ΄ένα πηχτό ζωμό, νούντλς με φύκια εκνευριστικά αναποφάσιστα ούτε γλυκά ούτε αλμυρά. Το δε χοιρινό φουλ λίπος και ελάχιστο ψαχνό, τίγκαραν οι αρτηρίες μου. Το μόνο που μ' άρεσε η κινέζικη σαλάτα, καρότο λάχανο ψιλοκομμένο με μια γλυκιά σως. Ίσως είμαι βλάχος βέβαια και κακώς ξίνισα. Πάντως αν θέλετε να δοκιμάσετε ορίτζιναλ κινέζικη κουζίνα επισκεφθείτε το! • Ιάσωνος 25, Μεταξουργείο - 8-10€/άτομο

Κεραμεικός θέμα. -Πασίγνωστο το σπίτι της ηθοποιού Δήμητρας Γαλάνη (καλύτερα ακούγεται απ' το τραγουδίστρια) και περνώντας παρατήρησα την γλάστρα στο περβάζι. Επικίνδυνη κάργα η θέση, από κάτω πεζοδρόμιο, περνούνε Αιγύπτιοι των καφενέδων, σινεφίλ της ταινιοθήκης, γκέι της σάουνας. Άστραψα, εξαιρετικό θέμα για το μπλογκ και αφορμή να δράσουμε ομαδικά σαν πολίτες. Θέλω τη γνώμη σας. Πρέπει να πάρει τη γλάστρα στα σαλόνια της η κυρία; Παρανομεί; Δεν κινδυνεύουν οι περαστικοί; Να της αναγνωριστεί το ελαφρυντικό του πρότερου έντεχνου βίου; Νοιάζομαι! Παίρνω θέση: polls Παρακαλώ: με την λήξη της ψηφοφορίας φυσικά και θα αποσταλεί η θέση μας με μέιλ. Στα σχόλια σας επισυνάψτε λόγους κατηγορίας ή υπερασπίσεως της Δήμητρας, καθώς και αν προτιμάτε να υπογράψουμε σαν Επιτροπή, Κίνηση, ή Πρωτοβουλία Πολιτών (πολύ τα ζηλεύω αυτά).

Ο Δήμος να σκέφτηκε τέτοιο πράγμα; Αποκλείεται! Υποστηρίζει όμως, πως να 'κανε κι αλλιώς, την πρωτοβουλία του "Κόσμου της Αθήνας" να προκηρύξει διαγωνισμό για το νέο παγκάκι της Αθήνας. Το νικητήριο σχέδιο θα αναπαραχθεί μαζικά, και θα 'επιπλώσει' τις ρούγες. Μία βδομάδα μετά θα 'χει τις πρώτες επαναστατικές μουτζούρες με σπρέι, την δεύτερη αυτοκόλλητα από υδραυλικούς, την τρίτη ενοικιαστήρια, την τέταρτη κουλ τυπάκια θα σπάσουν τις μπύρες τους χαχανίζοντας και την πέμπτη θα το σπάσουν. Αν δεν σε αποθαρρύνει η τραγική μοίρα του νέου παγκακιού και πιάνει το χέρι σου, μπορείς να καταθέσεις το σχέδιό σου εδώ .

Εξαιρετική ιδέα , περιμένοντας βράδυ στην Κολιάτσου. Αφού δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, σαν Δήμος, Κράτος, Αστυνομία, για να περιορίσουμε το φαινόμενο του εκτεταμένου υπαίθριου μπουρδέλου, ας εκμεταλλευτούμε την περίσταση και να 'ρθουμε σε συμφωνία με τους νταβατζήδες και τα εκατοντάδες μαύρα κορίτσια που 'χουν κατακλύσει κάθε στάση της Πατησίων και της Κυψέλης να δίνουν πληροφορίες στους επιβάτες των ΟΑΣΑ σχετικά με δρομολόγια των λεωφορείων/τρόλεϊ, πότε πέρασε το τελευταίο, αναμονή για το επόμενο, οδηγίες στους τουρίστες (αγγλόφωνες γαρ), και όσοι τους χρειάζονται να μοιράζουν χάρτες σε μίνι μέγεθος να χωράνε σε μπούστο/κολάν. Μια πρότυπη εφαρμογή της τηλεματικής για πρώτη φορά στην πόλη μας. - Μπούχτισμα τζενεράλε!

EMAIL ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ Σαν Ελληνο-Καναδός, και χωρίς πολλά χρόνια στην Ελλάδα, κάποιες ιδιαιτερότητες της ελληνικής νοοτροπίας μού ξεφεύγουν εντελώς... Γλαφυρό παράδειγμα στην φωτογραφία: ποιός είναι ο σκοπός αυτής της καμπάνιας; Δεν είναι η "υπαίθρια διαφήμιση" (τα τεράστια billboards στην άκρη του δρόμου και στα κτίρια) αυτό που προσπαθούνε να καταργήσουνε χρόνια (θυμάμαι το ξήλωμα διαφημίσεων στο Σύνταγμα); Δεν είναι υπερβολικός (ίσως απίστευτος) ο αριθμός των 20.000; Έχουνε σκεφτεί ότι πολλές από αυτές τις Ευρωπαϊκές πόλεις όπου επιτρέπεται, είναι πιο όμορφες από την Αθήνα μας; Έχουμε αρκετές πληγές να φροντίσουμε αυτές τις μέρες... Λιγότερες διαφημίσεις ίσως να μας έφτιαχναν το κέφι λιγάκι" - Alex F.

Βραβεία Blog Post Awards: "Ταξίδι στο Κάιρο" κατέλαβε την 3η θέση. Τρίτος; Έστω, κάτι είναι κι αυτό. Βέβαια το πρώτο βραβείο μια τηλεόραση 24" με ψαρωτική τεχνολογία, που πολύ την ονειρεύτηκα, αλλά δεν ... Θέλω να ευχαριστήσω τους ψηφοφόρους, την ψηφιακή μου, και τον φίλο Σπύρο που ανέχτηκε τον άστατο ταξιδιωτικό μου χαρακτήρα. Κομψό βραβείο ταμάμ για την ikea expedit βιβλιοθήκη. Θα λείπει η tv όμως, αχ!

Γκουρμέ ; Μπουκιά και εικοσάευρω! Και γιατί; Γκουρμέ είναι το νόστιμο της καθημερινότητας, στη φτηνή συσκευασία που κρέμεται στο μαντηλάκι, 2-3 λεπτά απόλαυσης εν μέσω της δουλείας. Φαΐ στα περίπτερα, και γεύσεις που ξεχώρισα πρόσφατα. 2010: αυτά είναι τα πρώτα πραγματικά εν Ελλάδι πτι μπερ! Γιατί μπερ είναι βούτυρο και σ' αυτά είναι τόσο μπόλικο και μυρωδάτο, και το μπισκότο τέλεια αφράτοτραγανό. Δοκιμάζεις και δεν γυρίζεις πίσω, τα Παπαδοπούλου να αποσυρθούν, "άλλο βούρτσα" η διαφορά! Δεν υπάρχουν καλύτερα πατατάκια απ' τα ψητά, πιο υγιεινά μεν, μα και πιο νόστιμα και ελαφρύτερα στο στομάχι. Στην Ελλάδα πρωτοήρθαν μαζικά με τα Ikea, και ο γίγαντας Lays ακολούθησε βγάζοντας τα ψιλοαποτυχημένα "σπιτικά" και πρόσφατα τα "Στο φούρνο" που είναι και εξαιρετικά. Μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε και η βερσιόν πάπρικα που κατακτά άμεσα την κορυφή. Τι παίρνεις με πενήντα λεπτά; Γαριδάκια του σωρού. Εξαιρετική είσοδος λοιπόν τα cheetos sweetos και λαδίλα δ...

Ένα απ' τα σπάνια που συναντάς μόνο στην Αθήνα. Στην Ευρυπίδου χαμηλά, πίσω από μια κληματαριά και μια μικρή αυλίτσα, βρίσκεται ένα πολύ μικρό εκκλησάκι, του 'Άη Γιάννη στην Κολώνα'. Περίεργο όνομα, μα ακόμα πιο μοναδικό το θέαμα του κορινθιακού κίονα που ξεπηδά μέσα απ' τα κεραμίδια! Στο σημείο βρισκόταν το ιερό του Ασκληπειού, που ειδικευόταν μάλιστα στην αντιμετώπιση του υψηλού πυρετού, σύμπτωμα της ελονοσίας που ταλαιπωρούσε ως και τον 20ο αιώνα την Αττική. Χαρακτηριστική παράδοση οι χρωματιστές κλωστές (αντιπροσώπευαν κάθε αρρώστια) που δένανε οι πιστοί στη βάση της κολώνας προσευχόμενοι για ανάρρωση. Η ιστορία αυτού του τόπου σε λίγα τετραγωνικά. Τόσο αθηναϊκό, τόσο μες στα πόδια μας. Ευρυπίδου 70 στου Ψυρρή.

Πάντως, ο δήμαρχος Αθηναίων τάχθηκε υπέρ μιας ήπιας πολιτικής, καθώς όπως είπε «προτιμώ οι άνθρωποι αυτοί που δεν είναι όλοι ούτε απατεώνες, ούτε κλέφτες, ούτε εγκληματίες να μπορούν να βγάζουν τα 30 έως 50 ευρώ, γιατί τόσα παίρνουν αυτοί.» Ναυτεμπορική 9/2/2010 Δηλαδή το ανήκουστο: το ότι η Αθήνα έχει γίνει ένα απέραντο γυφτοπάζαρο είναι η επίσημη πολιτική του Δήμου!!! Ο άνθρωπος αυτός προκειμένου να υπηρετήσει το "κομμουνιστής της δεξιάς" προφίλ του, να το παίξει φιλευσπλαχνος, λαϊκό παιδί, ή οτιδήποτε άλλο αφορά το εγώ του, οδηγεί μια πόλη στην γυφτιά και τον μαρασμό. Να γίνει το κέντρο Ζεφύρι και Σχιστό για να ενισχυθούν οι άποροι μετανάστες! Είναι αυτός ο τρόπος; Τους εμπόρους που κλείνουν τα μαγαζιά τους και απολύουν υπαλλήλους, τους σκέφτεται; Τους χαμένους φόρους; Τους ξενοδόχους με τις μειωμένες κρατήσεις; Τις εικόνες μιζέριας που διαλύουν την ψυχολογία των ανθρώπων της πόλης; Απελπισία , ο άνθρωπος είναι κατά κυριολεξία στον κόσμο του! Πραξικόπημα, πρόωρες, κάτι...

Tι καλά! Κινέζικη πρωτοχρονιά στην Κοτζιά κόσμος πολύς, μισοί κινέζοι, οι υπόλοιποι κατά πλειοψηφία Έλληνες (σχεδόν περίεργο το θέαμα συμπατριώτη μας στην Ομόνοια κυριακάτικα). Spring rolls και dublings και ρύζι γευθήκαμε, τσάι θεόκαυτο επίσης, φαναράκια αγοράσαμε και τα έσοδα απ' αυτά υπέρ των αστέγων του Δήμου Αθηναίων. Επί σκηνής χοροί, τραγούδια, κουνγκ φου, ένας πολιτισμός μεγάλος και αξιοσέβαστος, ένας λαός ευγενικός, καλόβολος που χαιρότανε με συγκίνηση το event. Όλοι μας φεύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις, δεδομένη η επανάληψη του χρόνου.

Στις χαριτωμενιές της η Κοτζιά, κόκκινα φανάρια, κινέζικες σημαίες, κάτι καλό ετοιμάζεται. Ψάχνοντας στο νετ, βρήκα ότι αύριο Κυριακή 14 Φεβρουαρίου (12.00-16.00) οι Κινέζοι της Αθήνας γιορτάζουν την πρωτοχρονιά τους. Και μάλιστα στήσανε ωραιότατες εγκαταστάσεις, σούπερ τα πανό με τα 12 ζώδια. Μουσική, φαγητό, χοροί και επιτέλους εξωστρεφείς Κινέζοι που αρχίζουν να νιώθουν την Αθήνα τόπο τους. Να πάμε, να γίνει θεσμός. Μάθε περισσότερα για την εκδήλωση >>

Στου Ψυρρή το ξενοδοχείο Ochre & Brown αγόρασε το διπλανό κτίριο και επεκτείνεται. Μεγάλη χαρά, να βλέπεις αυτό το boutique hotel, υπόδειγμα κομψότητας και στολίδι για την πόλη, να προχωρά σε επενδύσεις και να αισιοδοξεί στο δύσκολο, όχι μόνο οικονομικά αλλά και αισθητικά γύρω περιβάλλον. Στη γωνία-λουκούμι Μητροπόλεως με τον υποδειγματικό πεζόδρομο της Ευαγγελιστρίας κάτι δυνατό ετοιμάζεται. Καφέ-εστιατόριο υποθέτω από τα σούπερ καλύμματα που έχουν κερδίσει ήδη το πρώτο στοίχημα. Δεν σταματά να ομορφαίνει ο δρόμος... Στο ίδιο δρόμο το δαιμόνιο του παλιού εμπόρου συνεπικουρούμενο από την επικαιρότητα έχει αποτέλεσμα το διασκεδαστικό μπάνερ "Τιμές κρίσης". Να που το λέγαμε, η περιοχή είναι το επόμενο χοτ. Η Saturn πρόκειται να ανοίξει τον Μάρτη νέο υπερπαραγωγή κατάστημα στον Σταθμό Λαρίσης, πάνω απ' το Carrefour. Μια χαρά είδηση και για τους ταξιδιώτες του ΟΣΕ που θα 'χουν κάτι να απασχολούνται μέχρι να 'ρθει το τρένο.

Σήμερα ίσως να μοιράζομαι μυστικό γιατί ναι μεν το συγκεκριμένο μαγαζί είναι καράκεντρο, αλλά από την άλλη βρίσκεται σε στενάκι όχι πολυσύχναστο (τις μέρες, τις νύχτες γνωστό το τζέρτζελο στην Καρύτση). Εδώ στου δρόμου τα μισά, στεγάζεται εξαιρετικό τυροπιτάδικο. Kι άλλου έχουν την κλασσική γκάμα σφολιάτας, μα εδώ τα πάντα είναι φρέσκα, δικά τους ασταμάτητης παραγωγής. Εδώ διασώζεται η τετράγωνη μπουγάτσα με την άχνη από πάνω, εξαιρετική και η βερσιόν της με σοκολάτα. Επίσης εδώ δουλεύουνε πολύ καλά και το πιροσκί για τους λαδιάρηδες. Κάνουν πειραματισμούς με μπιφτέκι, κοτόπουλο, στη νηστεία και σουπιές, συνήθως πετυχημένους. - Εντάξει τα ξανακούσαμε αυτά· κάτι άλλο; - Μα πάνω απ' όλα, ολοκληρώνω, μ' αρέσει το ανεπιτήδευτο περιβάλλον, οι κούριερ που ξαποσταίνουν, οι γύρω καταστηματάρχες που πετάγονται για καλημέρα και μαμ· που το μαγαζί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γειτονιάς και ακολουθεί τα χαλαρά ωράρια της περιοχής. Μ' αρέσει που οι ιδιοκτήτες είναι απλοί κα...

Περιμένοντας το τρόλεϊ στη Λένορμαν, το μάτι μου έπεσε στο όνομα στο όνομα της στάσης: "Κίκιζα". Κάτι μου θύμιζε, κόλλησα, επεξεργάστηκα την πληροφορία και θυμήθηκα ότι είχα ένα εξαιρετικό βιβλιαράκι για το Μεταξουργείου. Παιδεύτηκα μέσα στη μαύρη νύχτα ( υπό μετακόμιση ανάκατα τα βιβλία σε κούτες) μα το βρήκα. "Κίκιζας": το μεγαλύτερο προπολεμικό σούπερ μάρκετ της Αθήνας, τόσο γνωστό που η ευρύτερη αυτή γειτονιά του Μεταξουργείου είχε πάρει το όνομα. Γράφει στο βιβλίο "Μεταξουργείο-Κολωνός: Νοσταλγία και πραγματικότητα" ο Βασίλης Αγγελίδης: Το μπακάλικο του Κίκιζα ήταν γνωστό σ' όλη την Αθήνα. Βρισκόταν στη γωνία Λένορμαν και Παλαμηδίου... Ήταν το μεγαλύτερο μπακάλικο της τότε Αθήνας και λειτουργούσε από το 1925. Απασχολούσε περισσότερους από είκοσι υπαλλήλους, όταν τα μεγαλύτερα μπακάλικα της εποχής απασχολούσαν πέντε ή έξι υπαλλήλους. Όταν δεν μπορούσαν οι Αθηναίοι να βρουν ένα είδος σε άλλα μπακάλικα το 'βρισκαν στου Κίκιζα και πάντα φρέσκο, δ...

" Μα μ' αρέσει τόσο, γιατί να μην το βάλω στο μπλογκ" . "Είναι διαφήμιση" μου το ξέκοψε φίλος μου. Πέρασε ένας μήνας από τότε, και στο ενδιάμεσο όποιος περνούσε απ' το γραφείο ενθουσιαζόταν με το αντικείμενο. Τέσσερις σπεύσανε και το τσίμπησαν, άλλοι δέκα ζητήσανε διεύθυνση. Τέτοια αποδοχή με οδηγεί στο να εκπληρώσω το απωθημένο μου και να δημοσιεύσω το το μοναδικής τσαχπινιάς πλυντηριάκι-κουτί για το απορρυπαντικό (7€). Δικαιώστε το ποστ μου: μεθαύριο να περάσω από Butlers Μητροπόλεως και να 'χει εξαντληθεί. Να νιώσω κι εγώ " παράγοντας της αγοράς". Απωθημένα, ξέρετε...

Το Design walk μέχρι και πέρσι: τα δημιουργικά γραφεία του Ψυρρή δίνουνε ρεσιτάλ άκοπου p.r., ανοίγουνε απλώς τα γραφεία τους, σερβίρουν κουλουράκια και κάτι μετριότητες για τέχνη. Φέτος , αχτιδούλα έφερε η εφαρμογή ενός ενιαίου κόνσεπτ ("Αντίθετα σημεία") για να συμμαζευτεί το πράγμα και να παράγουν έργα επί του συγκεκριμένου. Γι' αυτό τον λόγο και πήγα με την παρέα μου ελπίζοντας σε κάτι νέο. Φρούδες ελπίδες! Οι περισσότεροι κινήθηκαν και πάλι στο προφανές και το ανέμπνευστο. Μπορώ να πω ότι ήταν χειρότερο από πέρσι, με το μεγάλο μείον πως φέτος ο κόσμος ήταν πολύ λιγότερος, ίσως να 'φταιγε και ο καιρός βέβαια. Προβληματίστηκα... Είναι μια ωραιότατη ιδέα, μια διοργάνωση που θα μπορούσε να προσθέσει στην ζωντάνια της πόλη... Μα, όταν οι ίδιοι συμμετέχοντες παράγουν ένα τέτοιο βαρετό και ανάλατο αποτέλεσμα, ο επισκέπτης φεύγει έχοντας καταπιεί κουτάλες νεοελληνικής μιζέριας, με την βεβαιότητα ότι ζει σε μια αντιδημιουργική πόλη που δεν γίνεται τίποτα! Του χρόν...

Η Αθηναία EMAIL ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ "Είναι γυναίκες δυναμικές, φιλόδοξες, φιλήδονες, διψασμένες για sex, διάσημες και άσημες, εκλεπτυσμένες, χαριτωμένες, πλανεύτρες, γουστάρουν να ζουν, ανταλλάσσουν παθιασμένα φιλιά, πατούν τέρμα το γκάζι... Είναι όλες τους Κυρίες της Αθήνας με κ κεφαλαίο παρακαλώ! Τις προσπερνάς συνήθως βιαστικός καθημερινά, στους δρόμους, στις πλατείες, στα πεζοδρόμια, στα θυροτηλέφωνα, δίχως ούτε ένα compliment. Αυτές όμως στέκουν εκεί και περιμένουν να τις προσέξεις την επόμενη φορά που θα περάσεις και γιατί όχι να τις θαυμάσεις. Εγώ τις φωτογράφhσα και υπερήφανος σας τις παρουσίαζω. Κυρίες και Κύριοι here are the Ladies Of Athens!" Με σεβασμό - petrito zezus

Την τελευταία δεκαετία κάθε γωνιά και καπουτσινοτυροπιτάδικο, όλα τα καλά, μα σπάνια βρίσκεις πεϊνιρλί. Μπελαλίδικα στην ετοιμασία τους; Θα 'χαν μεγαλύτερη επιτυχία αν λεγόντουσαν "oriental cheese and ham buttered twist"; Τέλος πάντων, ανόητες σκέψεις που ξεχνώ όταν γεύομαι το αγαπημένο στην πόλη. Παράδοση σχεδόν πενήντα χρόνων, που ανακάλυψα πριν μια δεκαετία και είναι "εκ των ων ουκ ανευ" στα περάσματα μου στη Ζήνωνος. Μεγάλη παραγωγή, πάντα φρέσκο, έξτρα μέγεθος: βουτυρωμένη ζύμη, ζαμπόν, πλούσιο τυρί κι έφυγες. Ο ηπειρώτης κοντός κυριούλης το πούλησε το μαγαζί και τώρα το δουλεύει μια ευγενέστατη ρωσίδα που το ΄χει τηρήσει, διαβεβαιώ, πιστά το iso, για όσους ενστικτωδώς ρατσιστές ξινίσουν. Γιαμ! • "Τα Γιάννενα", Ζήνωνος 14, Ομόνοια

Πειραιώς η αναβράζουσα. Στο Γκάζι στο τρίγωνο φιλέτο, σχεδόν έτοιμο το νέο θέατρο, "Απόλλων" νομίζω η ονομασία, και θα 'ναι και πολυχώρος φυσικά. Απλώς εδώ μάλλον θα το εννοούνε: δεν πήρανε οι άνθρωποι μια αποθήκη και ρίξανε δύο γυψοσανίδες, αλλά οι σιχαμένοι ιδιώτες φτιάξανε εξαρχής ένα μοντέρνο κτίριο, με τις καλύτερες προδιαγραφές για τέτοιους χώρους. Αλλοιώνουν βέβαια τον λαϊκό χαρακτήρα της Πειραιώς που είναι χαλάσματα και μάντρες κι εκεί κρύβεται η ψυχούλα της Αθήνας, ρετσίνα, κληματαριά και οθωμανική τουαλέτα, πγιοτικά και ταπεινά πράγματα. Ντροπή τους, προτιμούμε να ξυλιάζουμε και να πιάνεται ο κώλος μας στις αποθήκες, πως αλλιώς να νιώσεις τον Μπρεχτ; Εκ προοιμίου οποιαδήποτε μπουζουκλερί είναι σιχαμένη και κακιά και αλλοιώνει τον χαρακτήρα της Πειραιώς με τις μάντρες, χαλάσματα, ρετσίνα, φορτηγατζήδες. Εδώ όμως έχουμε το αξιέπαινο να 'χουν φτιάξει μια καλαίσθητη πρόσοψη στη μπουζουκλερί που φυσικά και είναι σιχαμένη και κακιά και αλλοιώνει τον λαϊκό χαρα...

Την νύχτα στο κέντρο δεν κυκλοφορεί κανείς, άδειοι δρόμοι, ε λίγοι θα 'χετε δει αυτές τις εικόνες. Περισσότεροι λοιπόν από ποτέ οι άστεγοι στο κέντρο φέτος. Με την αναισθησία του κράτους η πόλη και η συνείδηση μας αποκτά λίγο-λίγο άλλο ένα κεκτημένο: να προσπερνάμε δυστυχισμένους ανθρώπους χωρίς κανένα συναίσθημα.

Αν και θα 'πρεπε να 'χει ήδη ανακοινωθεί το τελικό σχέδιο πεζοδρόμησης της Αθηνάς, έμποροι και κτηματομεσίτες κάνουν ήδη τις κινήσεις τους στον πιο χοτ δρόμο της επόμενης δεκαετίας. Στο νούμερο 21, κατάστημα με εργαλεία μετακόμισε στην Μεταμόρφωση και στην θέση του κάτι λαμπερό θα ανοίξει, σε λίγες μέρες θα ξέρουμε. Δεν στενοχωριέμαι που φεύγουν τα εργαλειάδικα (τα επί της οδού). Τα μεγαλοπρεπή νεοκλασσικά σε όλο το μήκος, κραυγάζουν ότι η Αθηνάς δεν φτιάχτηκε για δρόμος μαχαλά (και πως να είναι άλλωστε όταν έχει ορίζοντα την συγκλονιστικότερη θέα στην Ακρόπολη). Έχει ιστορία, κομψότητα, αρχοντιά. Περπάτα στο κέντρο της τα άδεια μεσάνυχτα και θα το καταλάβεις.