Λίγη ακόμα γκρίνια


EMAIL ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
• Γράφει ο Άλκης Ιωαννίδης

Στην Ελλάδα γκρινιάζουμε πολύ. Πάρα πολύ. Πριν γυρίσω Αθήνα έζησα για λίγο και στην Αμερική όπου η αισιοδοξία και το can do attitude των (περισσότερων) κατοίκων ήταν αναζωογονητική. Ωστόσο η γκρίνια θα μπορούσε να είναι και θετική εάν μας βοηθούσε να βρούμε την ρίζα του εκάστοτε προβλήματος, το οποίο – ως γνωστόν – είναι το ήμισυ της λύσης του.
Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει στην άμοιρη χώρα μας. Η γκρίνια μας είναι λίγο αυτολύπηση και λίγο ομαδική παραίσθηση. Τα πάντα είναι κάποιου άλλου λάθος, τα πάντα μπορούν να διορθωθούν εάν κάποιοι άλλοι κάνουν προσπάθεια και θυσίες.

Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα:

  • Τα σκουπίδια παντού ποιος τα πετάει; Οι κακοί Αμερικάνοι; Οι εξωγήινοι;Τα αμάξια και τα μηχανάκια που κόβουν δρόμο και παρκάρουν στους πεζόδρομους ποιος τα οδηγάει; Ο Σόρος;
  • Τους δρόμους ποιος τους κλείνει με ψύλλου πήδημα;
  • Οι υπηρεσίες στις δημόσιες (και όχι μόνο) υπηρεσίες είναι χάλια επειδή ο Πρωθυπουργός θέλει να μας εκδικηθεί ή επειδή οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αγενέστατοι και (πολλοί από αυτούς) προσποιούνται μόνο ότι δουλεύουν;
  • Όλοι μας κατηγορούν την φοροδιαφυγή αλλά ποιος κακός ανθέλληνας την κάνει;
  • Το παρεμπόριο σκοτώνει τους εμπόρους, τον τουρισμό και τις πόλεις μας αλλά ποιος τον ανέχεται και αγοράζει μάλιστα από αυτούς;
  • Τα γκραφίτι παντού είναι έκφραση της νεανικής δημιουργικότητας και επαναστατικότητας και κάθε προσπάθεια να ελεγχθεί το φαινόμενο θα στηλιτευτεί από την Ελευθεροτυπία και το κακό συναπάντημα.
  • Τα πανεπιστήμια είναι αχούρια και άντρα αντιδημοκρατικών συμπεριφορών αλλά όλους μας πιάνει το αντιστασιακό μας όταν ζητείτε η επέμβαση της αστυνομίας.
  • Το κέντρο εγκαταλείπεται σωρηδόν από τους κατοίκους του αλλά προσπάθειες οποιαδήποτε ουσιαστικής ανάπλασης υπονομεύονται από τις «προοδευτικές» ομάδες που βρίσκουν κορμοράνους στις χωματερές του Βοτανικού, που θέλουν 100% πάρκο υποτίθεται το Ελληνικό (δηλαδή να μείνει εγκαταλειμμένο για 100 χρόνια μέχρι να φαγωθεί σιγά σιγά), που θέλουν να διατηρήσουν το όμορφο χρώμα της οδού Αθηνάς με τα εγκαταλειμμένα ή βρωμερά μαγαζιά, κτλ κτλ κτλ.


Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια τρομερή οικονομική κρίση που εκτίμηση μου είναι ότι θα χειροτερέψει πολύ. Και αυτό εν μέρει γιατί οι περισσότεροι από εμάς δεν καταλαβαίνουμε ή δεν θέλουμε να καταλάβουμε τι την δημιούργησε: Εμείς. Όχι (μόνο) οι πολιτικοί μας και σίγουρα όχι ο …παγκόσμιος καπιταλισμός και οι κακές τράπεζες.
Το χειρότερο από όλα είναι η καραμέλα ότι «χρήματα υπάρχουν». Όλοι είναι πεπεισμένοι γι αυτό. Και το αστείο είναι ότι έχουν δίκιο. Χρήματα όντως υπάρχουν για τον καθένα από εμάς, για την κάθε συντεχνία. Απλώς θα τα πάρουμε από τους διπλανούς μας άμα βανδαλίσουμε εμείς λίγο περισσότερο, κλείσουμε λίγο περισσότερους δρόμους, απεργήσουμε περισσότερο. Γιατί τα κορόιδα οι ξένοι μας πήραν χαμπάρι τώρα και δεν θα μας πληρώνουν άλλο.



Πρόταση για άτολμες κυβερνήσεις
Μέσα στην γενικότερη απαισιοδοξία των ημερών, προσπαθώ απεγνωσμένα να δω τα πράγματα θετικά. Ελπίζω λοιπόν ότι η πλειοψηφία του λαού είναι περισσότερο ειλικρινής με τον εαυτό της από ότι φαίνεται και είναι διατεθειμένη να κάνει αλλαγές.
Καθότι η κυβέρνηση (όπως και οι προηγούμενες) δεν έχουν τα κότσια να κάνουν τα αυτονόητα, προτείνω να γίνουν δημοψηφίσματα για ορισμένα θέματα της καθημερινότητας μας. Μερικά που μου έρχονται στο νου είναι:

  • Για το Ελληνικό ποιο από τα 3 προτιμάτε: α) Μόνο πάρκο αλλά όλοι οι Αθηναίοι θα πληρώσουμε Χ το μήνα για την κατασκευή και συντήρηση του. β) Πάρκο συν ξενοδοχεία Υ μεγέθους τα οποία θα πληρώσουν για το πάρκο και την συντήρηση του (και θα βοηθήσουν και τον τουρισμό μας), γ) να μην γίνει τίποτα.
  • Θέλετε να επιτραπούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια με υποχρέωση Χ% των θέσεων τους να είναι με υποτροφίες έτσι ώστε να γλιτώσουμε δισεκατομμύρια που πληρώνουν οι Έλληνες για σπουδές στο εξωτερικό και να δώσουμε και δουλειές σε χιλιάδες καθηγητές που τώρα διαπρέπουν στο εξωτερικό και στερούν την Ελληνική οικονομία από τις σπουδές και την ενέργεια τους;
  • Να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο ναι ή όχι και να επιτραπεί η μόνιμη παρουσία αστυνομικών εκεί μέχρι να καταλάβουν ορισμένοι ότι είναι σε πανεπιστήμιο;
  • Να ελεγχθεί η παράνομη στάθμευση με άμεση αφαίρεση των αυτοκινήτων με γερανό εάν παρανομούν και τα χρήματα από αυτό να χρησιμοποιηθούν για πάρκιγκ και περαιτέρω γραμμές μετρό; Ή να παραμείνει το σημερινό μπάχαλο χωρίς κανένας να έχει πια δικαίωμα να γκρινιάζει γι αυτό;
  • Να καταργηθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων ναι ή όχι; Εάν όχι, ας μην γκρινιάζει κανείς για κακή εξυπηρέτηση στις υπηρεσίες. Τα δύο πάνε μαζί.
  • Να περιοριστούν οι μικρές διαδηλώσεις στην μια άκρη του δρόμου;
  • Να γίνει επιχειρηματικό κέντρο στον Βοτανικό με α) υποχρεωτική απαλλοτρίωση όλων των χώρων και χορήγηση στους ιδιοκτήτες μετοχές στο επιχειρηματικό κέντρο και β) απελευθέρωση των ορίων ύψους εκεί με αντάλλαγμα πολύ χαμηλού συντελεστή κάλυψης και δημιουργία πάρκου γύρω από το κέντρο.
  • Να απαγορευτεί το κάπνισμα στα γραφεία και τα εστιατόρια τουλάχιστον; Σε ΟΛΑ όμως; Με μεγάλα πρόστιμα όσων παρανομούν;
  • Να τεθεί φόρος στα εγκαταλελειμμένα ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας για να υποχρεώσει τους ιδιοκτήτες τους να τα αξιοποιήσουν ή έστω να τα πουλήσουν και εάν δεν τον πληρώσουν για Χ χρόνια, να απαλλοτριώνονται;

Κάθε άλλη πρόταση είναι ευπρόσδεκτη.

Γενικά τα φοβάμαι
τα δημοψηφίσματα καθότι ο λαός μπορεί να ψηφίσει κάθε είδους ανελεύθερη ή ηλίθια πρόταση ή λόγω μεγάλης αποχής να παρθούν αποφάσεις με πολύ μικρά ποσοστά αποδοχής. Αλλά άμα νομίζει κανείς ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση θα έχει τα κότσια να κάνει οποιαδήποτε από τα παραπάνω χωρίς ξεκάθαρη λαϊκή ετυμηγορία, ας μου το πει να χαρώ!

Σχόλια

  1. Πολύ ωραίο κείμενο που περιέχει πολλές αληθινές διαπιστώσεις.
    Δεν είμαι σίγουρη για την αποτελεσματικότητα των δημοψηφισμάτων: οι Έλληνες ψηφίζουμε την ελκυστικότερη άποψη και όχι την αντικειμενικά συμφέρουσα τον τόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με τις απόψεις σου, διαφωνώ όμως με τα παραδείγματα που θέτεις. Εγω πιστεύω ότι υπάρχουν κι άλλες λύσεις, αρκεί όμως να μη δείχνουμε αυτό που θέλουμε για τη λύση των προβλημάτων, αλλά να προσπαθούμε να βρούμε την άμεση πηγή τους.

    Και αυτό γιατί οι εκάστοτε λύσεις υποδηλώνουν συγκεκριμένη οπτική γωνία και συγχρόνως κάποια πολιτικά (προσοχή, όχι κομματικά) πιστεύω.

    Το βασικό πρόβλημα σ'αυτά που προτείνεις είναι ότι για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο θα πρέπει να έχει γίνει σοβαρός και εκτεταμένος διάλογος, στον οποίο από τη μια ολοι θα έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν, κι από την άλλη θα δώσουμε την ευκαιρία στους πραγματικούς ειδικούς να εκφραστούν και θα αποφύγουμε τους διάφορους δημαγωγους πολιτικούς.

    Αυτό λέγεται δημόσιος διάλογος και σε δημοκρατικές χώρες εφαρμόζεται, επίσημα θεσμοθετημένο ώστε να εγγυάται τον ελεύθερο λόγο.

    Αν λοιπόν κάποτε, κάθόμαστε να συζητάμε πραγματικά και ενδιαφερόμαστε να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη, αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν και η ζωή μας πραγματικά να αλλάξει.

    Τώρα ας συνεχίσουμε να μιζεριάζουμε γύρω από ένα καφέ. Γιατί αν δεν ασχοληθούμε οι ίδιοι, όποιον και να ψηφίσουμε, θα κάνει αυτά που θέλει.

    Η φράση κλειδί της υπόθεσης είναι:
    κοινωνική συμμετοχή
    αν δεν έχουμε όρεξη γι αυτό, ότι και να κάνουμε στα ίδια χάλια θα καταλήξουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πολυ σωστα τα λες, ωστοσο θεωρω λιγο αντιφατικο να υποστηριζουμε οτι μονοι μας δημιουργουμε το χαλι μας (σε αυτο συμφωνω) και ταυτοχρονα οι ιδιοι να δωσουμε λυση με δημοψηφισμα. λογικα, περιμενω τα αποτελεσματα του δημοψηφισματος να δειξουν την εως τωρα συμπεριφορα μας.

    γενικως θεωρω οτι τα δημοψηφισματα ειναι υπερεκτιμημένα στη συνειδηση μας, οπως τις προαλλες που ζητουσε ο συριζα δημοψηφισμα για το δντ. να ψηφισω για τι; για κατι που δεν ξερω; μα οι κυβερνησεις εκλεγονται για να κυβερνουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. συμφωνω σε πολλα απο αυτα που γραφει εκτος από της προτασεις του. δυστυχως δεν διακρινονται απο πρωτοτυπια και πηγαιο οραμα, διχνουν να ειναι μια κοπια προτασεων-λυσεων που ισχυουν στην ευρωπη και πηγαζουν από την αμερικη(δεν ειναι ροδινα στο εξωτερικο) φιλε Αλκη στην Ελλαδα υπαρχουν και νομοι και αρχες το προβλημα ειναι οτι τιποτα δεν τηρειται. δεν χρειαζομαστε προτασεις απο εξω. να αγαπησουμε τον τοπο μας και τον εαυτο μας χρειαζεται και αυτό ξεκιναει κατα μεγαλο ποσοστο από την ποιοτητα της εκπαιδευσης μας και απο την δικη μας διαθεση για αλλαγη που οπως εχεις προσεξει την επιθυμει μεγαλος αριθμος ελληνων πλεον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ!! επιτέλους να μιλήσει κ κάποιος για τα συνθήματα στα προπύλαια και στο κτήριο της ακαδημίας. Ντροπή τους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι παραπάνω σχολιαστές κάνουν ορισμένες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις:

    1) Έκτορα, με μεγάλο ενδιαφέρον θα άκουγα και τις δικές σου απόψεις για το πως να βγούμε από την κρίση. Και έχεις απόλυτο δίκιο, οι απόψεις μου είναι βασισμένες στην ιδέα της αστικής δημοκρατίας και της μεικτής οικονομίας και με αυτές θα συμφωνούσαν (σε γενικές γραμμές) 95% των Ευρωπαίων. Μόνο στην Ελλάδα νομίζουμε ότι είμαστε οι έξυπνοι και ξέρουμε τον "Τρίτο Δρόμο" (που οδηγεί που;).

    2) Φιλιό, και εσύ έχεις απόλυτο δίκιο, τα περισσότερα από ότι προτείνω ισχύουν στις περισσότερο ευνομούμενες και ευημερούσες χώρες στον κόσμο, δηλ. στην Δυτική Ευρώπη. Όχι τα πράγματα δεν είναι τέλεια εκεί, έχω ζήσει εκεί το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου και ξέρω. Αλλά είναι ότι καλύτερο υπάρχει.

    Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να επανακαλύπτουμε τον τροχό συνέχεια... Ωστόσο εάν εσύ έχεις πιο εμπνευσμένες προτάσεις, φαντάζομαι ότι όλοι θέλουν να τις ακούσουν. Και δεν το λέω καθόλου ειρωνικά αυτό - το εννοώ.

    3) oksikemia, έχεις δίκιο ότι οι κυβερνήσεις εκλέγονται για να κυβερνούν. Αλλά προφανώς δεν το κάνουν. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε τώρα; Συμφωνώ ότι τα δημοψηφίσματα είναι επικίνδυνα και συχνά λαικιστικά. Αλλά προσπαθώ - απεγνωσμένα - να βρω κάποια διέξοδο για να γίνει κάτι...

    Όσο για την πρόταση του Σύριζα, αυτή είναι όντως ηλίθια απλώς και μόνο γιατί το ερώτημα δεν είναι εάν συμπαθούμε το ΔΝΤ αλλά εάν έχουμε κάποια άλλη εναλλακτική λύση. Εάν δεν δεχθούμε το ΔΝΤ, απλώς θα πτωχεύσουμε. Και ΟΛΟΙ μας, και περισσότερο από όλους οι εργαζόμενοι, θα χάσουμε πολύ περισσότερα.

    Η πρόταση για δημοψήφισμα, παραδείγματος χάριν, για το παράνομο παρκάρισμα στα πεζοδρόμια κτλ είναι πιο ουσιαστική: Γιατί υπάρχει κόσμος που προτιμά το σημερινό μπάχαλο γιατί γλυτώνει να πληρώνει για πάρκιγκ για το ΙΧ του. Γι αυτό και άλλωστε οι δήμαρχοι και το κράτος φοβούνται να σταματήσουν το φαινόμενο. Εάν όντως οι περισσότεροι Έλληνες είναι χαρούμενοι με το φαινόμενο αυτό, κρίμα αλλά εντάξει. Εάν όχι, υπάρχει ξεκάθαρη λαική ετυμηγορία. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να έχουμε παρκαρισμένα αμάξια ακόμα και στον [...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μόνο στην τελευταία σου παράγραφο απαντώ: ο νόμος ήδη απαγορεύει το παρκάρισμα πάνω στα πεζοδρόμια. γιατί πιστεύεις ότι το διμοφήφισμα θα έλυνε το πρόβλημα; Αν η πλειοψηφία απαντούσε "όχι, δεν πρέπει να παρκάρουμε στα πεζοδρόμια" θα ήταν περιττό: θα αρκούσε να το ΚΑΝΕΙ. δηλαδή να πάψει να παρκάρει πανω στα πεζοδρόμια.... Κάπως έτσι πιστεύω ότι θα μπορούσαν να λυθούν πολλά προβλήματα. Αν απλώς παύαμε, χωρίς πολλά λόγια και θεωρίες, να κάνουμε τα στραβά που κάνουμε, έτσι, πολύ απλά. Γιατί δεν το κάνουμε είναι μεγάλη συζήτηση... Και δυστυχώς δεν αφορά μόνο το πώς φερόμαστε ως κάτοικοι αυτής της πόλης αλλά συνολικά ως πολίτες αυτής της χώρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το κράτος ΦΟΒΑΤΑΙ να εφαρμόσει τους νόμους. Δεν είναι (μόνο) λόγο ανικανότητας. Φοβάται. Το πολιτικό κόστος, τους "αγανακτισμένους" που θα κάνουν κατάληψη και θα τα σπάσουν όλα, δεν ξέρω τι.

    Αλλά δεν έχει πια μεγάλη σημασία, μόλις γύρισα σπίτι αφού είδα το κέντρο της Αθήνας να καίγεται, ανεγκέφαλους αναρχικούς να τα σπάνε όλα, αυτάρεσκους διαδηλωτές κατά των "κερδοσκόπων" που δεν δανείζουν μια χρεοκοπημένη χώρα και εκατοντάδες αποσβολωμένους τουρίστες να προσπαθούν να γλυτώσουν από το χάος, τις φωτιές και τα δακρυγόνα.

    Δεν έχει πια νόημα να μαλώνουμε για παράνομο παρκάρισμα και άλλα τέτοια μικρά. Καλώς ήρθαμε στην Λατινική Αμερική του 1970. Τα ξαναλέμε σε 50 χρόνια ίσως, όταν το εισόδημα μας είναι στο μισό αυτού της Τουρκίας και της Αλβανίας... Ποιος φανταζόταν οτι θα φτάναμε ως εδώ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. πόσο ανεπίκαιρα και επουσιώδη φαίνονται πια όλα αυτά όταν έχουν πεθάνει τρεις άνθρωποι -μεταξύ τους και μια έγκυος γυναίκα. Η κατάσταση έχει υπερβεί πια τα χάλια της πόλης -έχουνε μείνει μόνο τα χάλια μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΟΤΙ ΤΟΥ ΦΑΝΕΙ ΤΟΥ ΛΟΛΟΣΤΕΦΑΝΗ!
    ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΨΥΛΛΟΥ ΠΗΔΗΜΑ.
    ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΣΑΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΟΥ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΩ ΤΗ ΛΕΚΑΝΗ ΠΟΥ ΞΕΡΝΑΩ ΑΛΚΗ.
    ΚΑΛΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΜΠΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΟΥ ΛΟΙΠΟΝ.
    ΚΑΙ ΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φίλε Αλκη, πολύ συμφωνώ μαζί σου και με το blog σου γενικότερα, είναι πολύ καλό. Λυπάμαι που γράφω μετά από τον προηγούμενο κ. ΜΟΥΡΗ που δεν μπορεί να καταλάβει πως το ύφος του κι η χωρίς επιχειρήματα αναίδειά του σε δικαιώνει....Θα φύγουμε όλοι σιγά-σιγά απ' την Αθήνα, θα μείνουν μόνοι όσοι καταλαβαίνουν μόνο τη μάχη, την αρνητικότητα, την μίμηση, την προβατοποίηση και σαν κατσίκια θα κλωτσοβολάνε εναντίον πάντων όσων κάνουν προτάσεις για καλύτερη ζωή, όσων υποστηρίζουν πως δημοκρατία σημαίνει πως τα δικαιώματά μας τελειώνουν εκεί που αρχίζουν, (όχι τελειώνουν) τα δικαιώματα των άλλων, όπως έλεγε ο Καστοριάδης με την "αυτο-νομία" του, δηλαδή την ικανότητα να θέτουμε νόμους και στους εαυτούς μας, που να τους τηρούμε όμως. Νασαι καλά, προχώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Γέμισε μωβ η Αθηνάς