Λίγη ακόμα γκρίνια

EMAIL ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
• Γράφει ο Άλκης Ιωαννίδης

Στην Ελλάδα γκρινιάζουμε πολύ. Πάρα πολύ. Πριν γυρίσω Αθήνα έζησα για λίγο και στην Αμερική όπου η αισιοδοξία και το can do attitude των (περισσότερων) κατοίκων ήταν αναζωογονητική. Ωστόσο η γκρίνια θα μπορούσε να είναι και θετική εάν μας βοηθούσε να βρούμε την ρίζα του εκάστοτε προβλήματος, το οποίο – ως γνωστόν – είναι το ήμισυ της λύσης του.
Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει στην άμοιρη χώρα μας. Η γκρίνια μας είναι λίγο αυτολύπηση και λίγο ομαδική παραίσθηση. Τα πάντα είναι κάποιου άλλου λάθος, τα πάντα μπορούν να διορθωθούν εάν κάποιοι άλλοι κάνουν προσπάθεια και θυσίες.

Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα:

• Τα σκουπίδια παντού ποιος τα πετάει; Οι κακοί Αμερικάνοι; Οι εξωγήινοι;Τα αμάξια και τα μηχανάκια που κόβουν δρόμο και παρκάρουν στους πεζόδρομους ποιος τα οδηγάει; Ο Σόρος;
• Τους δρόμους ποιος τους κλείνει με ψύλλου πήδημα;
• Οι υπηρεσίες στις δημόσιες (και όχι μόνο) υπηρεσίες είναι χάλια επειδή ο Πρωθυπουργός θέλει να μας εκδικηθεί ή επειδή οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αγενέστατοι και (πολλοί από αυτούς) προσποιούνται μόνο ότι δουλεύουν;
• Όλοι μας κατηγορούν την φοροδιαφυγή αλλά ποιος κακός ανθέλληνας την κάνει;
• Το παρεμπόριο σκοτώνει τους εμπόρους, τον τουρισμό και τις πόλεις μας αλλά ποιος τον ανέχεται και αγοράζει μάλιστα από αυτούς;
• Τα γκραφίτι παντού είναι έκφραση της νεανικής δημιουργικότητας και επαναστατικότητας και κάθε προσπάθεια να ελεγχθεί το φαινόμενο θα στηλιτευτεί από την Ελευθεροτυπία και το κακό συναπάντημα.
• Τα πανεπιστήμια είναι αχούρια και άντρα αντιδημοκρατικών συμπεριφορών αλλά όλους μας πιάνει το αντιστασιακό μας όταν ζητείτε η επέμβαση της αστυνομίας.
• Το κέντρο εγκαταλείπεται σωρηδόν από τους κατοίκους του αλλά προσπάθειες οποιαδήποτε ουσιαστικής ανάπλασης υπονομεύονται από τις «προοδευτικές» ομάδες που βρίσκουν κορμοράνους στις χωματερές του Βοτανικού, που θέλουν 100% πάρκο υποτίθεται το Ελληνικό (δηλαδή να μείνει εγκαταλειμμένο για 100 χρόνια μέχρι να φαγωθεί σιγά σιγά), που θέλουν να διατηρήσουν το όμορφο χρώμα της οδού Αθηνάς με τα εγκαταλειμμένα ή βρωμερά μαγαζιά, κτλ κτλ κτλ.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια τρομερή οικονομική κρίση που εκτίμηση μου είναι ότι θα χειροτερέψει πολύ. Και αυτό εν μέρει γιατί οι περισσότεροι από εμάς δεν καταλαβαίνουμε ή δεν θέλουμε να καταλάβουμε τι την δημιούργησε: Εμείς. Όχι (μόνο) οι πολιτικοί μας και σίγουρα όχι ο …παγκόσμιος καπιταλισμός και οι κακές τράπεζες.
Το χειρότερο από όλα είναι η καραμέλα ότι «χρήματα υπάρχουν». Όλοι είναι πεπεισμένοι γι αυτό. Και το αστείο είναι ότι έχουν δίκιο. Χρήματα όντως υπάρχουν για τον καθένα από εμάς, για την κάθε συντεχνία. Απλώς θα τα πάρουμε από τους διπλανούς μας άμα βανδαλίσουμε εμείς λίγο περισσότερο, κλείσουμε λίγο περισσότερους δρόμους, απεργήσουμε περισσότερο. Γιατί τα κορόιδα οι ξένοι μας πήραν χαμπάρι τώρα και δεν θα μας πληρώνουν άλλο.



Πρόταση για άτολμες κυβερνήσεις
Μέσα στην γενικότερη απαισιοδοξία των ημερών, προσπαθώ απεγνωσμένα να δω τα πράγματα θετικά. Ελπίζω λοιπόν ότι η πλειοψηφία του λαού είναι περισσότερο ειλικρινής με τον εαυτό της από ότι φαίνεται και είναι διατεθειμένη να κάνει αλλαγές.
Καθότι η κυβέρνηση (όπως και οι προηγούμενες) δεν έχουν τα κότσια να κάνουν τα αυτονόητα, προτείνω να γίνουν δημοψηφίσματα για ορισμένα θέματα της καθημερινότητας μας. Μερικά που μου έρχονται στο νου είναι:

• Για το Ελληνικό ποιο από τα 3 προτιμάτε: α) Μόνο πάρκο αλλά όλοι οι Αθηναίοι θα πληρώσουμε Χ το μήνα για την κατασκευή και συντήρηση του. β) Πάρκο συν ξενοδοχεία Υ μεγέθους τα οποία θα πληρώσουν για το πάρκο και την συντήρηση του (και θα βοηθήσουν και τον τουρισμό μας), γ) να μην γίνει τίποτα.
• Θέλετε να επιτραπούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια με υποχρέωση Χ% των θέσεων τους να είναι με υποτροφίες έτσι ώστε να γλιτώσουμε δισεκατομμύρια που πληρώνουν οι Έλληνες για σπουδές στο εξωτερικό και να δώσουμε και δουλειές σε χιλιάδες καθηγητές που τώρα διαπρέπουν στο εξωτερικό και στερούν την Ελληνική οικονομία από τις σπουδές και την ενέργεια τους;
• Να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο ναι ή όχι και να επιτραπεί η μόνιμη παρουσία αστυνομικών εκεί μέχρι να καταλάβουν ορισμένοι ότι είναι σε πανεπιστήμιο;
• Να ελεγχθεί η παράνομη στάθμευση με άμεση αφαίρεση των αυτοκινήτων με γερανό εάν παρανομούν και τα χρήματα από αυτό να χρησιμοποιηθούν για πάρκιγκ και περαιτέρω γραμμές μετρό; Ή να παραμείνει το σημερινό μπάχαλο χωρίς κανένας να έχει πια δικαίωμα να γκρινιάζει γι αυτό;
• Να καταργηθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων ναι ή όχι; Εάν όχι, ας μην γκρινιάζει κανείς για κακή εξυπηρέτηση στις υπηρεσίες. Τα δύο πάνε μαζί.
• Να περιοριστούν οι μικρές διαδηλώσεις στην μια άκρη του δρόμου;
• Να γίνει επιχειρηματικό κέντρο στον Βοτανικό με α) υποχρεωτική απαλλοτρίωση όλων των χώρων και χορήγηση στους ιδιοκτήτες μετοχές στο επιχειρηματικό κέντρο και β) απελευθέρωση των ορίων ύψους εκεί με αντάλλαγμα πολύ χαμηλού συντελεστή κάλυψης και δημιουργία πάρκου γύρω από το κέντρο.
• Να απαγορευτεί το κάπνισμα στα γραφεία και τα εστιατόρια τουλάχιστον; Σε ΟΛΑ όμως; Με μεγάλα πρόστιμα όσων παρανομούν;
• Να τεθεί φόρος στα εγκαταλελειμμένα ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας για να υποχρεώσει τους ιδιοκτήτες τους να τα αξιοποιήσουν ή έστω να τα πουλήσουν και εάν δεν τον πληρώσουν για Χ χρόνια, να απαλλοτριώνονται;

Κάθε άλλη πρόταση είναι ευπρόσδεκτη.

Γενικά τα φοβάμαι τα δημοψηφίσματα καθότι ο λαός μπορεί να ψηφίσει κάθε είδους ανελεύθερη ή ηλίθια πρόταση ή λόγω μεγάλης αποχής να παρθούν αποφάσεις με πολύ μικρά ποσοστά αποδοχής. Αλλά άμα νομίζει κανείς ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση θα έχει τα κότσια να κάνει οποιαδήποτε από τα παραπάνω χωρίς ξεκάθαρη λαϊκή ετυμηγορία, ας μου το πει να χαρώ!