Τι μέγεθος, τι χαρτί, τι έργο...

Διασκεδαστικό! Βρήκα σε δημοτική υπηρεσία το έργο (της διετίας μάλιστα) του Νικήτα Κακλαμάνη. Ναι, υπάρχει. Διαπιστώσεις ξεφυλλίζοντας: τι πλούσια δραστηριότητα, τι τέλειες φώτο, η Αθήνα πιο πράσινη κι απ' τη Βιέννη, τι μπουλντόζα - η Βαγδάτη ανοικοδομείται, τι δραστήρια νεολαία βουτηγμένη στα σπορτς- πέτρα τα μπούτια-, τι θερμοί εναγκαλισμοί με τους γηραιότερους, ρετσίνα και νοιάξιμο θα κέρασε ο Δήμαρχος.
Βέβαια αυτά είναι αναμενόμενα σε ένα έντυπο έλληνα πολιτικού, αλλά το εντυπωσιακό εδώ είναι το νέο μέγεθος χαρτιού που δικαιωματικά πρέπει να πάρει το όνομα "Nikitas". 30x50 εκατοστά για να ακριβολογούμε, μεγαλύτερο κι από τα free press, ένα μαντζαφλάρι που δεν χωρά πουθενά άσε που είναι και από χοντρό χαρτί και δεν διπλώνει (btw τι οικολογική ευαισθησία).
Γιατί το κανε τόσο γκράντε; Δεν χωρούσε σε μικρότερο; Ο Δήμος είναι εύρωστος και ξοδεύει; Έχει ανασφάλειες με το έργο του και το μέγεθος θα ψαρώσει ψηφοφόρους; Θέλει να αποδείξει στη δυσαρεστημένη Ρηγίλλης ότι παρήγαγε; Ό,τι και να 'ναι απλώς επιβεβαιώνει ότι είναι αλλού: στον κόσμο τους οι ναρκομανείς που τρυπιόντουσαν στα σκαλιά του Δημαρχείου, στον κόσμο του κι αυτός που δεν έριξε μια ματιά απ' το παράθυρο. Οι ατύπωτες σελίδες.