Bυθισμένος στο Μεσολόγγι


Το ταξίδι ήταν για την Πάτρα, τελευταία όμως στιγμή στο ΚΤΕΛ αποφάσισα να ταξιδέψω ενδιαμέσως για Μεσολόγγι για 3-4 ώρες. Στο μυαλό μου ήταν κάπως σαν την ιστορική πόλη με τα μνημεία, απείραχτα θηριώδη τείχη τριγύρω, λόρδους Βύρωνες να τριγυρούν και στην γαλήνια λιμνοθάλασσα κάποιοι να ψαρεύουν. Δυστυχώς τσου(!), δεν ήταν έτσι, φταίει η φαντασία μου γιατί η λογική θα μου υπενθύμιζε πως η ζημιά που 'χει γίνει στο "αστικό" τοπίο σ' αυτή τη χώρα, πόσω μάλλον στην ελληνική επαρχία, είναι ασυμμάζευτη. Για πάμε, έχω 75 φώτος να στο εξηγήσω.

Η αρχιτεκτονική λοιπόν
Αρχίζω από τα άσχημα, για να φτάσω στα μέτρια και μέχρι εκεί (συγνώμη Μεσολόγγι, σε συμπάθησα κατα τ' άλλα). Μια κλασσική μικρή ελληνική πόλη έχει 95% άτακτως εριμμένα "τερατώδη" κτίρια και κάποια ελάχιστα κομμάτια έστω παλιούλας αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Ε, στο Μεσολόγγι, δεν υπάρχει κανένα! Μα ούτε ένα ιστορικό κτίριο, να βρεις μια ιστορία να βρεις και να ακολουθήσεις, να εμπνευστείς, κάτι! Ίσως είναι φαινόμενο γενικότερο της Αιτωλοακαρνανίας που το αστικό της τοπίο (γιατί το φυσικό είναι μαγικό, τόσο που φαντάζεσαι πως ξεπηδούσαν στην αρχαιότητα οι μύθοι) είναι τραγικό στην καλύτερη (πόσοι έχετε ακούσει για την ασχήμια του Αγρινίου)!


Αυτό κατά βάση το πρόσωπο του ιστορικού κέντρου της πόλης


Που το κάνε ακόμα πιο τρομακτικό η παντελής έλλειψη κόσμου να κυκλοφορεί (ιδίως το μεσημέρι). Μια πόλη εν υπνώσει;

Αναζήτησα, όπως σε κάθε φωτογραφία την ομορφιά, κάτι έστω σε τοπικό στοιχείο και μετά βίας συνέλεξα τα κάτωθι

Ένα ωραίο 80s που μάλλον δεν εκτιμάται και πολύ.


Ελάχιστα τα πετρόκτιστα σπίτια, και από παρατηρήσεις μου κατέληξα ότι γίνεται μια προσπάθεια να ανακαινιστεί ότι έχει σωθεί αλλά και να αναδειχθεί αυτό σαν στυλ τοπικής αρχιτεκτονικής.






Η κεντρική πλατεία πεζοδρομημένη, με άπειρες καρέκλες για χάζι και νυφοπάζαρο. Ψυχή το μεσημέρι, είπαμε.


Θετικό: όπως σ' όλες τις επαρχιακές πόλεις, έτσι κι εδώ γίνανε πεζοδρομήσεις στο κέντρο της πόλης. Άλλο πράγμα ο κυβόλιθος κάτω, πόσο διαφορετικά λειτουργεί στην ψυχολογία σε σχέση με την άσφαλτο.


Έτσι αναζήτησα κάτι ντόπιο σαν στοιχείο ιδιαιτερότητας του τόπου: αρχίσαμε από το αυγοτάραχο.




Αφίσες απ' τους σούπερ σταρ των Αθηνών



Το σουβλατζίδικο "Γυροβίζιον" (στην Αθήνα έχουμε και χειρότερες ονομασίες πάντως)


Χμ, ένα ωραίο περιπτεράκι, καλύτερα κλειστό, εν αγνοία των ντόπιων είναι το μόνο που διατηρεί κάτι από παλιά, αριστούργημα η ταμπέλα.


Μ' εντυπωσίασε το εύρος δραστηριοτήτων του ομίλου "Liberty"


...καθώς και η ταξιθεσία, φαντάζομαι οι ψηλοί θα κάθονται σ' αυτές τους οδοστρώματος για να επέρχεται ισορροπία.

Αυτάααα... βγαίνουμε από το ιστορικό κέντρο

Και πάμε προς την Λιμνοθάλασσα. Τόπος που εμφανώς δεν κατοικείτο στο παρελθόν, λόγω της υγρασίας θα 'ταν αβίωτο. Με την εξέλιξη κατασκευής των οικοδομών αυτό έγινε υποφερτό πια και έτσι στην εκεί "παραλιακή" έχει αναπτυχθεί μια νέα πόλη με τούρτες σε όλα τα χρώματα.


Τόσο ίδια τα σπίτια που το statement το κάνουν τα κάγκελα, όσο λιγότερο διακριτικά, τόσο και καλύτερα.


Η αγαπημένη μου όλων!


Γειτονιές ολόκληρες, τόσο Βριλήσσια!


Girlie look, απ' τα ράφια του Jumbo, κατευθείαν στην γειτονιά σου.


Γυρίζεις το βλέμμα λοιπόν στο τουρτομάνι, κι έχεις την μελαγχολική αλλά όμορφη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου. Όπου μπορείς να απομονώσεις το βλέμμα σου μακριά από ανθρώπινη παρέμβαση όλα είναι ποιητικά.









Και πόσο ωραία αντιφεγγίζουν τα σύννεφα;


Όνειρο! Μα ακολουθεί προσγείωση...


και αυτό είναι που έχει κρύψει ο ύπουλος φωτογράφος από κάτω:

Το Μεσολόγγι είναι μια απίστευτα βρώμικη πόλη!
Είναι εξωφρενικό οι ντόπιοι να χουν ρίξει τόσα λεφτά στο να χτίσουν μεζονετάρες με τα διπλά κουφώματα, σίτες, γκαράζ κλπ και να ζουν μέσα σ' αυτή την ντροπιαστική βρωμιά. Παντού σκουπίδι, στις παρυφές των δρόμων, στα οικόπεδα, μέσα στην λιμνοθάλασσα. Ασύλληπτη η αδιαφορία, δεδομένου δε ότι σε άλλες επαρχίες έχουν γίνει τεράστια βήματα. Τέτοιο πράμα μόνο στις αλβανικές επαρχιακές πόλεις έχω ξαναδεί.






Οι λάμπες όλες σπασμένες στον παραλιακό δρόμο. Μην τα ρίξουμε στο Δήμαρχο, για κάποιους είναι διασκέδαση, και θα το επαναλαμβάνουν εσαεί.


Τελος πάντων, το μόνο που πήρα μαζί μου είναι ένα μάτσο απ' αυτον τον ανθισμένο θάμνο (δεν τον έχω ξαναδεί αλλού) και δύο βότσαλα γι' ανάμνηση.


Μέχρι τούδε ήταν τα αρνητικά.
Μέγα θετικό: η χρήση του ποδηλάτου. Παραπάνω απ' το μισό των μετακινήσεων πρέπει να γίνονται με το ποδήλατο. Eπίπεδη πόλη, πως αλλιώς, αλλά πρέπει να 'ναι κάτι στο πιο συνειδητό, εμφυσημένο στην κουλτούρα των ντόπιων. Τέλειότερο όλων, η πίσω θέση για μωρά στα ποδήλατα των μαμάδων, στην Αθήνα δεν το 'χω δει. Πολύ peaceful το εικόνα, το ζήλεψα.








Δεύτερο θετικό: στο βόρειο μέρος της πόλης βρίσκεται η Πύλη του Μεσολογγίου, και πίσω της κρύβεται το μοναδικό(;) αξιοθέατο, το Πάρκο των Ηρώων.


Μια κατάφυτη έκταση αφιερωμένη στην Έξοδο, με αρκετά μνημεία προς τιμήν αυτών που έπεσαν, όχι μόνο Έλληνες, αλλά και Αμερικάνους, Γερμανούς, Πολωνούς, Σουηδούς, Ελβετούς για την ανεξαρτησία της Ελλάδας (επίκαιρο).















Γαλήνιο μέρος, άξιζε την επίσκεψη (δεν είχε σκουπίδι, λίγο είναι αυτό);


Βγαίνοντας, να, πέτυχα επιτέλους ένα ιστορικό κτίριο! (κάπως θέλω να το μπαλώσω, δεν μ' αρέσει να απορρίπτω έτσι πόλεις και ανθρώπους, έτσι ήξεραν, έτσι έκαναν).


Εκεί κοντά στην Πύλη, υπάρχει και ο παλιός Σιδηροδρομικός Σταθμός. Προσπάθησα να καταλάβω ποια ανάγκη της ευρύτερης περιοχής της Δυτ. Ελλάδας εξυπηρετούσε και με ποιες στο καλό περιοχές χρειαζόταν να συνδεθεί η Αιτωλοακαρνανία.
Και συμπέρασμα που αφορά και το σήμερα: ο Χαρίλαος Τρικούπης ήταν από δω, και έφτιαξε για τον τόπο του ένα σιδηροδρομικό μινι δίκτυο, έτσι, να υπάρχει.




Κι αυτή η τελευταία εικόνα, περιμένοντας το ΚΤΕΛ για Πάτρα. Κρυφακούγοντας κουβέντες με την ντόπια προφορά, σκέφτηκα αν θα μπορούσα να μείνω στο Μεσολόγγι. Η απάντηση είναι αρνητική. Κάτι μελαγχολικό πλανάται πάνω απ' αυτή την πόλη, σαν ένα πένθος, αυθυποβολή των ντόπιων στο κακό που συνέβη τότε και στην ιερότητα του τόπου μπούρου-μπούρου, και δεν την αφήνει να εξελιχθεί και να χαρεί την όμορφη φυσική της θέση.


Διάβασε επίσης:
Ταξίδι στο Κάιρο
Κωνσταντινούπολη σε οργασμό
Ταξίδι στα Τίρανα

Σχόλια

  1. Δεν την μπορώ με τίποτα την επαρχία, Αθήνα κι πάλι Αθήνα μέχρι να πεθάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γνώρισα το Μεσολόγγι στα 70s. Ήταν πανέμορφο. Πάντα οι άνθρωποι εδώ είχαν ποδήλατα. Όλοι. Περνούσε και ένας παππούς και πουλούσε γιαούρτια, θυμάμαι, με το ποδήλατο. Ένα θείος μου, με καταγωγή από τα Καλάβρυτα, ήταν εδώ για 60 χρόνια ποτοποιός. Θυμάμαι την ευωδιά του γλυκάνισου, που είχε ποτίσει κάθε πέτρα στον τοίχο του μαγαζιού. Δεν υπάρχει πιο ωραίο ηλιοβασίλεμα από της Λιμνοθάλασσας. Όσο για το τρένο, δεν ήταν καπρίτσιο του Τρικούπη. Έφτανε μέχρι το Κρυονέρι, όπου μετά φορτωνόταν σε πλοίο το βαγόνι και περνούσε απέναντι, στην Πελοπόννησο. Κάναμε μπάνιο στο Κρυονέρι και βλέπαμε τις σκουριασμένες γραμμές που έφταναν δίπλα στο κύμα. Δες την ταινία Καημοί στη Λιμνοθάλασσα. Θα γοητευτείς από την ατμόσφαιρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πηγα και εγω προσφατα στο Μεσολλογγι να επκισκευτω μια Αθηναια "μεταναστρια" φιλη.
    Εχεις αποτυπώσει ακριβως τα ιδια πραγmaτα που αντιμετωπισα και εγω, τις ιδιες εικονες, την ιδια αισθηση. Νεκρα, σκουπιδια και οικοδομες "αμφιβολης" αισθητικης.
    Βεβαια αδικησες λιγο το ιστορικο κεντρο. Εχοντας φτασει και εγω μεσημερι η κεντρικη πλατεια ηταν αδεια και η ιδια νεκρα υπηρχε κατεβαινοντας τον κεντρικο εμπορικο πεζοδρομο. Στριβοντας ομως στη μεση του δρομου αριστερα μπαινεις σε κατι στενακια γεματα καφετεριες - club (της αναμενομενης αισθητικης)....πλην ομως υπηρχε κοσμος! παρεες φοιτητητων και νεων σε διακυμανση απο λαικης μεχρι εναλλακτικης αισθητικης μοιρασμενοι σε αντιστοιχα μαγαζια. Δεν ταραζαν την ησυχια της πολης αλλα δινανε λιγο ζωη.
    Επισης η κουλτουρα του ποδηλατου, που ειναι ανεπτυγμενη, ειναι αμεση συναρτηση ενος αλλου βασικου χαρακτηριστικου της πολης. Δεν εχει τον παραμικρο λοφο, υψωμα η εστω ενα βουνο μπαζων. Ειναι εντελως flat.

    Πηγες με το ΚΤΕΛ και πιθανως δεν ειχες πολυ χρονο για να κινηθεις μεσα στο δρομο που διασχιζει τη λιμνοθαλασσα και μπορεις να δεις τις καλυβες των ψαραδων αλλα και εναν ολοκληρο οικισμο με σπιτια φτιαγμενα πανω σε πασσαλους, που ηταν το κυριο αξιοθεατο για εμενα.

    L_Gnou

    Υ.Γ. σαν σχολιο πανω στη διατηρηση των πετρινων κτιριων να παρατηρησω κατι αλλο. Ειδα νεοκλασσικα κτιρια που προς αναζητηση της "παραδοσιακης" εικονας τους ειχε αποξηλωθει ο σοβας για να "αναδειχθει" η πετρα. Η λιθοδομη ομως αυτη που ¨κρυβοταν" κατω απο σοβα δεν εχει την ιδια προσεγμενη τεχνικη που εχει η εμφανης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ καλό, οδοιπορικό, όπως πάντα. Περίπου ίδια συναισθήματα μου προκάλεσε η πόλη και εμένα πέρσι. Μία μεγάλη προσμονή, φέρνοντας στο μυαλό μου εικόνες από την Έξοδο και την ιστορικότητα του μέρους, που δεν επιβεβαιώθηκε. Πέρα από τον κήπο των ηρώων, αξιοθέατο μπορεί να θεωρηθεί και η έκθεση του Δημαρχείου, με αυθεντικούς πίνακες, όπλα, εξοπλισμό και φορεσιές από την Έξοδο. Έπρεπε να περιμένεις, όμως τον κύριο Παρασκευά, τον επιστάτη να σου ανοίξει.

    Υ.Γ. Καλά, αυτό με την ερημιά το παρατήρησαμε και εμείς. Το λέει και το ποίημα:''Άκρα του τάφου σιωπή...''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ καλό post όπως πάντα !!!
    Πέρασε να πάρεις το βραβείο σου εδώ http://taxidakiaddict.blogspot.com/2011/10/y-first-award.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έχει πράγματι μια μελαγχολική ατμόσφαιρα το Μεσολόγγι. Είναι όμως αγαπησιάρικο. Στα αξιόθετα, πρόσθεσε το Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης και την σύγχρονη Πινακοθήκη, με πολύ ενδιαφέροντες πίνακες, αλλά και το μουσείο του Παλαμά (μεγάλωσε στο Μεσολόγγι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το τρένο δεν ήταν "χάρη" του Τρικούπη στους ντόπιους συμπατριώτες του. Εξυπηρετούσε περισσότερο την εμπορική, παρά την επιβατική κίνηση. Καπνά από το Αγρίνιο, ψάρια από το Αιτωλικό, αλάτι από το Μεσολόγγι, μεταφέρονταν όλα με το τρένο. Όλα με κατάληξη το Κρυονέρι. Από εκεί με καράβι στο λιμάνι της Πάτρας και κατευθείαν Ιταλία και Ευρώπη. Μια εποχή που η Ελλάδα ήταν εξαγωγική αγροτική δύναμη με βαρύτητα. Ο Βερελής, ως Υπουργός Μεταφορών (και Μεσολογγίτης), το 2003-2004 ανακαίνισε τη γραμμή και γίνανε δοκιμαστικά δρομολόγια, αλλά προφανώς δεν υπήρχε κανένα επιβατικό (ή εμπορικό) ενδιαφέρον, και τελικά έγινε μόνο για να βολευτούν κάποιοι τοπικοί εργολάβοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. tin epomeni fora protimise tin nafpakto gia eksormisi stin eparxia.apeirws kaliteri apo top mesologgi!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δυστυχώς έτσι είναι και χειρότερα...μα που να δεις το αγρίνιο. Το μεσσολόγγι είναι μια σκέτη γλύκα μπροστά του. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό των επαρχιακών πόλεων που δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε καμμιά φωτογραφία είναι η τερατώδης-συνειδητοποιημένη-αδιαφορία τβν κατοίκων για το αστικό τους τοπίο....Και φυσικά είναι ερημιά το μεσημέρι, ο κόσμος βγαίνει συγκεκριμένες ώρες...καφές, στανταρ στις 7 το απόγευμα...παρκαρισμένο μπροστα στην καφετέρια το αυτοκίνητο, ένα πακέτο τσιγάρα,πάνω το κινητό, δίπλα το φρέντο..θέε μου τελικά πόσο πολύ δεν μου έχει λείψει ο τόπος μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εντελώς άστοχο το σχόλιο για το τρένο - και για τον Τρικούπη που ο κακομοίρης, αν μη τι άλλο, κληροδότησε σε αυτή τη χώρα μια προσπάθεια δημιουργίας ενός δικτύου, ενός δικτύου που μέχρι πρόσφατα ήταν ίδιο κι απαράλλαχτο από την εποχή του! Δεν μπορεί κανείς να εύχεται να γίνει "πιο ευρωπαϊκή" η χώρα του και να κάνει τέτοια σχόλια με τόση ελαφρότητα και ευκολία για ένα μέσο μεταφοράς που πλέον έχει επανέλθει ως το βασικότερο στο μεγαλύτερο μέρος του πολιτισμένου κόσμου με τεράστιες επενδύσεις στην αναβάθμισή του, το πιο οικολογικό και "κοινωνικό" μέσο. Στις μέρες μας ΕΧΕΙ και παραέχει νόημα το τρένο στη Δυτική Ελλάδα ως τμήμα του Δυτικού Άξονα, δεν γίνεται να μην συνδέονται η Ηγουμενίτσα με την Πάτρα, τα δυτικά λιμάνια-πύλες προς την Ευρώπη, και όλες οι ενδιάμεσες πόλεις (Ιωάννινα, Αγρίνιο, Άρτα) ΚΑΙ με τρένο. Μάλλον λοιπόν, αντί να ψάχνουμε γιατί έγινε τότε το τρένο (απαντήθηκε αυτό πολύ σωστά πιο πάνω) πρέπει να ψάξουμε γιατί υποβαθμίστηκε και έκλεισε μετά. Η απάντηση είναι (πέρα από τον ελληνικό εγκέφαλο που μάταια οι ειδικοί προσπαθούν να αναλύσουν) φυσικά ΤΟ ΛΟΜΠΙ ΤΩΝ ΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ και γενικά όλων όσοι ζουν και τρώνε αβέρτα από το αυτοκίνητο στην Ελλάδα. Οι κυβερνήσεις μετά τον Β' Παγκόσμιο απαξίωσαν συστηματικά τα μέσα σταθερής τροχιάς, αστικά και υπεραστικά, και έριξαν το βάρος τους στο λάστιχο και την άσφαλτο τότε που το ίδιο γινόταν σε όλες σχεδόν τις δυτικέςς χώρες. Από τότε βέβαια ακόμα και οι ΗΠΑ έχουν αλλάξει γνώμη, εννοείται εμείς εδώ...εχμμ...
    Αλλά τι λέμε τώρα, ούτε η Ιόνια Οδός δεν προχωράει που είναι αυτοκινητόδρομος (πιο αποδεκτός στην ωραία χώρα μας υποτίθεται, όπου για το τρένο δεν...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. pwpw, ti ekanes twra;
    exw to mesologgi ws oneiro panta sto myalo mou. auto eksaitias tou sxoleiou k ths istorias pou mathename. bale k th fhmh ths limnothalassas k oti genika exw kolyma me tis limnes... etsi genithike to oneiro.

    den epixirisa omws na to episkeuthw, dioti k egw eparxiwths eimai, k iksera oti to pio pithano einai na apogoiteutw.

    na omws pou piges esy... k paei to oneiro gia ta kala :( gamwto ti apaisia pou einai h ellada... nomizw oti to pasokiko styl twn 80s k epakolouthos neoploutismos de tha ksepesastei pote. olh h ellada mpuzoukia ena pragma.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Για να το βάλουμε το πράγμα στην σωστή του βάση: ήταν μια απορία που μου γεννήθηκε σκεπτόμενος εκείνη τη στιγμή το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας. Η Αιτωλοακαρνανία δεν συνδέεται πουθενά με κανέναν άλλον νομό, γι' αυτό και απόρησα. Η απάντηση δόθηκε πιο πάνω ότι εξυπηρετούσε εμπορικούς σκοπούς και δεν ήταν είχα ο αδαής υπ' όψιν. Λατρεύω το τρένο επίσης 200 φορές παραπάνω απ' όποιοδήποτε άλλο μέσον. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαουρίτσιο Ντε ΡόζαΟκτωβρίου 14, 2011 10:00 μ.μ.

    Πολύ ωραίο οδοιπορικό. Ναι, athensville, δεν πειράζει, έτσι ήξεραν έτσι έκαναν. "Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξείδι ... Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε". Έτσι είναι η Ελλάδα, μια χώρα που ενσάρκωνε μια ιδέα, μια χώρα για την όποια οι Ευρωπαίοι δεν δίσταζαν ακόμα να πεθάνουν για αυτή, πριν 200 χρόνια, πολύ πριν την "κοινή" αγορά, το "κοινό" νόμισμα, τα "κοινά" σύνορα, το "κοινό" ευρωπαϊκό σπίτι. Πόσο ανώτεροι ήταν εκείνοι οι Ευρωπαίοι, που εις πείσμα των αποστάσεων, των κακουχιών και των κινδύνων, είχαν όμως μέσα τους την ιδέα της Ευρώπης, που περνούσε αναγκαστικά από την ιδέα της Ελλάδας, και δεν δίσταζαν να τη συνδράμουν. Σήμερα, που μπορούμε εύκολα και με λίγα χρήματα να ταξιδέψουμε από τη μια άκρη της ηπείρου στην άλλη, που γνωρίζουμε γλώσσες και έχουμε δοκιμάσει όλες τις δυνατές γαστρονομικές παραδόσεις, με επιπολαιότητα και άγνοια της Ιστορίας οι Ευρωπαίοι (έστω, κάποιοι εξ αυτών) εισηγούνται είτε την αποπομπή της Ελλάδας από την "ένωση" είτε την ταπείνωσή της. Και αν η τεράστια Ιστορία της Ελλάδας δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να αποτελεί άλλοθι ή δικαιολογία για τα μεγάλα λάθη που έγιναν τα τελευταία 40 χρόνια (που πρέπει να διορθωθούν άμεσα), από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η χώρα έχει χαρίσει το μεγάλο ταξίδι της ζωής τους σε πλήθος Ευρωπαϊκες προσωπικότητες, που χωρίς την Ελλάδα δεν θα γινόντουσαν ποτέ αυτό που έγιναν: από τον Βύρωνα στον Σλήμαν, από τον Λη Φέρμορ στο Τσάτουιν, από το Σαντόρε Ντι Σανταρόζα στους πολλούς που αγάπησαν και αγαπούν παράφορα την Ελλάδα. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εγώ πάλι που δεν μπορούσα με τίποτα την Ελλάδα, μέχρι που την έκανα τρέχοντας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Παρατηρήσεις μιας ντόπιας (που δε μένει πια εκεί):
    1. Έπρεπε να νοικιάσεις ένα ποδήλατο για να πας τα πέντε χιλιόμετρα του δρόμου της Τουρλίδας. Ενας δρόμος που κόβει τη θάλασσα στη μέση. Απερίγραπτο.
    2. Πήγες λάθος ώρα, όντως. Εμείς το μεσημέρι κοιμόμαστε, αγαπητέ Αθηναίε :)))))))
    3. Αν έβρισκες άνθρωπο να ρωτήσεις (αλλά πού να τον βρεις μεσημεριάτικα!) θα σου έλεγε πού να στρίψεις για να μπεις στην Κάτω Αγορά (έτσι τη λέει η γιαγιά μου), με παλιά κτίρια, που είναι αρκετά διαφορετική από τα κιτς καινούρια σπίτια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ταξιδιώτη αποσπερνέ, είναι κανόνας όταν πας σε κάποια άγνωστη σε σένα πόλη, να έχεις ένα μπούσουλα, γιατί θα χαθείς. Δεν ξέρω ποιά ακριβώς ώρα και μέρα ήρθες στην πόλη μας, αλλά σίγουρα ήταν λάθος μέρα και ώρα. Εμείς εδώ έχουμε μια τάξη στο ωράριό μας. Οταν είναι να κοιμηθούμε, κοιμόμαστε. Οταν είναι να βγούμε να περπατήσουμε, βγαίνουμε και περπατάμε. Οταν είναι να πιούμε καφεδάκι, πίνουμε καφεδάκι. Οταν είναι να πάμε για ψώνια, πάμε για ψώνια. Η βόλτα, το ποτάκι, το μεζεδάκι στην ώρα τους. Τα σκουπίδια τα έφερε ο εκ του άστεος "πολιτισμός", αλλά κι αυτά όταν έρθει η ώρα τους τα μαζεύουμε. Εχασες πολλά κομμάτια της πόλης και της λιμνοθάλασσας κι αυτό με στεναχώρησε. Κι έτσι όμως όπως περιγράφεις το Μεσολόγγι, εμένα με ικανοποιεί. Μόνο που τη νέκρα, εδώ τη λέμε γαλήνη και ηρεμία. Το να περπατάς με ασφάλεια παντού στην πόλη είναι επίτευμα. Εδώ έχουμε λιγότερο άγχος στην καθημέρινότητά μας. Εχουμε όμως και πολλά μέρη για να εκτονώσουμε τα όποια αποθημένα μας. Μέχρι Λέσχη Μοτοσυκλετιστών έχουμε. Σ' ευχαριστώ για τις φωτογραφίες του Κήπου των Ηρώων, όπως τον λέμε, είναι υπέροχες. Την επόμενη φορά που θα έρθεις φρόντισε να βρεις κάποιον να σε "περπατήσει" στην πόλη. Πέρνα έστω μια βόλτα από την Βιβλιοθήκη της πόλης, έκεί έχει κάποιον που θα σου δείξει ένα άλλο Μεσολόγγι. Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σου και σου ευχόμαστε, να βρεις αυτό που αναζητάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Στα περισσοτερα θα συμφωνησω μαζι σου...Αλλα δυστυχως φιλτατε αρθρογραφε δεν ειδες τιποτα απο Μεσολογγι....Αν και βρεθηκες στην κεντρικη πλατεια δεν προσεξες(;;;) την πινακοθηκη,δεν περασες απο το σπιτι-μουσειο του Παλαμα,δεν περασες απο το σπιτι μουσειο του Τρικουπη,δεν περασε απο το κεντρο Λογου και Τεχνης "ΔΙΕΞΟΔΟΣ",δεν περασες απο το μουσειο Μοσχανδρεου,δεν ειδες τον δρομο μεσα στην θαλασσα (μηκους 5χλμ) που ενωνει το Μεσολογγι με την Τουρλιδα,δεν ειδες το εκκλησακι της Αγιας Τριαδας που στεκει αγερωχο στη μεση της λιμνοθαλασσας,δεν ειδες καποια απο τα αρχοντικα κτιρια που υπαρχουν ακομα στην οδο Κυπρου,δεν ειδες την Βαλβειο Βιβλιοθηκη με τον εξαιρετικο βιβλιοθηκονομο κ.Μιχαλη που θα μπορουσε να σε κατατοπισει πληρως για το Μεσολογγι,δεν ειδες το ιστορικο μοναστηρι του Αγιου Συμεων,δεν ειδες το Βασιλαδι...Ο Κηπος των Ηρωων ειναι το μεγαλυτερο κομματι της ιστοριας της ιερης πολης αλλα δεν ειναι μονο αυτο...Οπως καταλαβαινεις η ενσταση μου εχει να κανει πιο πολυ για τα αξιοθεατα της πολης γιατι σε ολα τα αλλα που γραφεις συμφωνω μαζι σου εκτος βεβαια απο το θεμα του τρενου που με καλυψαν οι προηγουμενοι σχολιαστες...Τελος θα ηθελα να σε συμβουλεψω να ξαναπας καποια στιγμη στο Μεσολογγι και να του διαθεσεις λιγο παραπανω χρονο...Πιστεψε με θα σε μαγεψει...Ειδικα αν καταφερεις να εισαι εκει το Σαββατο και την Κυριακη των Βαιων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αυτό που παρουσιάζεις μόνο το Μεσολόγγι δεν είναι φίλε μου... Έλα άλλη μαι βόλτα να σε ξεναγήσει κάποιος ντόπιος και θα αλλάξεις γνώμη... Έχουν έρθει ξένοι και έκλαιγαν από τα τοπία και την γαλήνη που σου προσφέρει αυτός ο τόπος. Συμφωνώ οτι θα έπρεπε να έχει αναπτυχθεί περισσότερο η μαλλον οτι παλαιοτερα ηταν σε καλυτερη κατασταση... Αλλά αυτά είναι λάθη ''μεγαλύτερων'' που λόγο κρίσης δύσκολα αλλάζουν πλέον.Δεν πηγές στο πεζόδρομο, στις καφετέριες, στις ταβέρνες το μεσημέρι μόνο εκεί θα βρεις κόσμο όπως είπαν και πιο πάνω εμείς το μεσημέρι κοιμόμαστε!!! Εμείς εδω έχουμε άλλες χαρες, χαιρόμαστε με διαφορετικά πράγματα από οτι εσεις.. Το να βλέπουμε τη θάλασσα, το ηλιοβασίλεμα, να θέλουμε μόνο 2 λεπτά να πάμε στη δουλειά μας,να περνάνε οι ξένοι απο τα κότερα και να βλέπουν τα ίδια άτομα για καφέ όλη μέρα και να αναρωτιούνται πως... Χαλαρά φιλε μου, αυτο είναι τ Μεσολογγι.. Η ελευθέρια, η ηρεμία, η απολαυση της στιγμης που εσεις εκεί ποτε δεν θα έχετε... Αλλά ναι θα μπορουσε να είναι ακομη καλύτερο αν δεν μας έκαναν πόλεμο με το Αγρινιο για πολιτικά συμφεροντα και αν Μεσολογγιτες βουλευτες δεν διοριζαν 1000αδες ατομα στην Αθήνα...Γιαυτο ερημωσε το Μεσολογγι.. Αλλα θα το δουμε όπως παλιά σε λίγα χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Είναι ίσως η πιο επιφανειακη κριτικη τόπου που έχω διαβασει. Όπως συμβαίνει συνήθως με Αθηανίους εκτός Αθηνων ψάχνουν μια μικρογραφία της Αθήνας για δικαιολογήσουν την ζούγκλα και την ασχήμια στην οποία ζουν. Δεν μας είπε ο "περιηγητης" (λυπαμαι δεν του αξίζει ο χαρακτηρισμός) σε πόσες επαρχιακές πόλεις έχει πάει μεσημερι και έχει δει κόσμο?Στο Ναύπλιο την Τρίπολη ή αλλού? Η μήπως η τσιμεντοποίηση για την οποία έχει χίλια δικια είναι αποκλειστικό χαρακτηριτσικό του Μεσολογγίου? Έχει πάει μήπως στην Ζάκυνθο το Αργοστολι και άλλα μέρη που υποτείθεται ότι πουλάνε και Τουριστικό προιον να δει τσιμέντο? Και πριν απορρίψει το Μεσολογγι καθολικά αναρωτήθηκε μηπως αν φταίει που όλη η χώρα έχει αποψιλωθεί για να ζει το τέρας της Αθήνας?Πως να αναπτυχθεί και να συντηρηθεί μια επαρχία που δεν μπορει να δώσει δουλειά στους Νέους για να ονειρεύονται? Με ποιες υποδομές αφού όταν περνάς την Γεφυρα βρίσκεις ένα δρόμο βαλκανικών προδιαγραφών.Προυπόθεση για να κρίνεις κάτι είναι να το έχεις μελέτησει έστω και να έχεις την καλή διάθεση να το μάθεις. Η κακογουστία που συνάντησε σε πολλά σημεία δυστηχώς δεν είναι αποκλειστικό προιον αυτού του τόπου. Έπρεπε τουλάχιστον όμως να δείξει λίγο παραπάνω σεβασμό για τους ανθρώπους που ζούνε αγαπάνε το Μεσολόγγι και προσπαθούν χωρίς βοήθεια από τον κανένα να το έχουν όσο πιο όμορφο γίνεται και όχι να τους ειρωνεύται έτσι. Εύχομαι να είχε καλή επιστροφή και να έχει τον αγύριστο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Παιδιά γεια. Είναι η προσωπική μου εντύπωση απ' την πόλη για τις 5 ώρες που έμεινα. Προσωπική: αυτά είδα, αυτά συνάντησα, αυτά κατέγραψα. Προφανώς υπήρχαν κι άλλα, κι απ' ότι λέτε καλύτερα αλλά δεν βρέθηκα προς τα κει, συγνώμη μα έτσι συνέβη. Δεν έχω επίσης τίποτα με το Μεσολόγγι και με χαροποιεί που υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε τόσο τον τοπο τους.

    Προσωπική άποψη, το ξαναείπα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. μιτ κολε !!!!! απ τ Αγρίνιο είσαι?

    φίλε μου (αν και ποιο πολύ για κάποια που έχει καεί από μεσολογγίτη μου κάνεις)
    οι φωτογραφίες σου εκτός ότι είναι χάλια (μια μικρή επεξεργασία τη θεσ) είναι από ένα πολύ μικρό μέρος του Μεσολογγίου ...
    αλώστε η μελαγχολία που αναφέρεις είναι και αυτό μέρος της ομορφιάς του γι αυτό το κάνει και τόσο ξεχωριστό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. FILARAKO PREPEI NA EXEIS KAPSEI LADIA.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τα λες αυτα φιλε επειδη εχεις ζεισει σε μια μεγαλουπολη που ολα τα χετε δικα σας...Δεν σε κρινω για ενα λογο ο οποιος ειναι οτι και γω αν ερθω στην πολη σου θα χαθω...Εισαι ανιστορητος σε καποια πραγματα,η παρουσιαση σου ειναι το λιγοτερο προσβλητικη για μια πολη μου ειναι αναμεσα στις 2 Ιερες ολου του κοσμου...Αυτη ειναι η αποψη και αν σε εθιξα ζηταω συγνωμη...

    Υ.Γ. Και συγνωμη που λεω πολυ ειναι,γιατι αν αυτο θεωρειτε θιξιμο φαντασου πως νιωθουμε εμεις που μας παρουσιαζεις ετσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ο αρθογράφος μάλλον Αγρινιώτης είναι!! Συγγνώμη αλλά τα παρουσίασες με τόσο κίτρινο τρόπο όλα!!Κατάγομαι από το Μεσολόγγι και δεν έρχομαι πια συχνά..με τούρτες σπίτια ή χωρίς αγαπώ τον τόπο μου..ένα τόπο που σ'όλο το κόσμο δεν είναι γνωστό για την αρχιτεκτονίκη αλλά την ΙΣΤΟΡΙΑ του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣΙανουαρίου 05, 2012 12:18 μ.μ.

    ΠΡΟΣ ATHENS VILLE: Ευνόητο τυγχάνει ότι οι 3-4 ώρες παραμονής σου δεν ήταν αρκετές τελικά για να διαμορφώσεις μια κατά το δυνατόν αντικειμενική άποψη για την Ιερή Πόλη, ή τουλάχιστον δεν τις αξιοποίησες, ελλείψει ενημέρωσης από κάποιο ταξιδιωτικό οδηγό ή κάποιο ντόπιο. Ωστόσο ως Μεσολογγίτης σε συγχαίρω για το ενδιαφέρον σου έστω και αν αυτό αποτυπώθηκε τελικά με μάλλον στρεβλό και άδικο τρόπο. Προς τούτο σε προτρέπω -προσκαλώ να ξαναέρθεις στα Ιερά Χώματα έχοντας όμως στο μυαλό σου ότι κάθε, μα κάθε, σπιθαμή εδάφους της αυτής της Πόλης είναι ποτισμένη με αίμα των αδελφών προγόνων μας. Όσο αναφορά το σύγχρονο Μεσολόγγι να ξέρεις ότι η δύναμη και η γοητεία του, είναι άνθρωποί του, γέροι νέοι, παιδιά και γυναίκες. Την επόμενη φορά που θα έρθεις πλησίασέ τους, μίλησέ τους και θα διαπιστώσεις τη ζεστασιά της ψυχής τους, την γεμάτη απλότητα ευγένειά τους και την απροσποίητο αυθορμητισμό τους, όλα αυθεντικά, όλα προερχόμενα από την καρδιά τους και όχι το μυαλό τους....
    ΠΡΟΣ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΕΣ: Η εντύπωση ενός περιηγητή όπως αυτή αποτυπώνεται σε κείμενα ή φωτογραφίες πολλές φορές περιέχει αρκετές αλήθειες που δυνατόν να μας πληγώνουν. Όμως είναι ΑΛΗΘΕΙΕΣ. Το Μεσολόγγι του 1920 έστω του 50 δεν υπάρχει πιά, Το ιστορικό μας κέντρο ΔΕΝ το προστατεύσαμε και συνεχίζουμε να μην το προστατεύουμε. Ακόμα και αυτή τη στιγμή που γράφω ανεγείρονται τσιμεντένια εκτρώματα στo ιστορικό κέντρο!!! (Πιο κέντρο δε γίνεται). Η ευθύνη είναι συλλογική: πολίτες -δημότες, Δήμος, Νομαρχία. Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα. Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα (τηρουμένων των αναλογιών) του Ναυπλίου ή του Γαλαξιδίου. Ας ολοκληρωθούν οι εργασίες αναπαλαίωσης των νεκλασικών του Μαλακάση, του Χρυσόγελου και τόσων άλλων. Ακόμα και τα χαμηλά σπιτάκια κατασκευασμένα από τσατμά (καλάμια -λάσπη) που αποτελούν μέρος της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς πρέπει να διατηρηθούν. Ξέρετε, η ομορφιά της μεσολογγίτικης ψυχής πρέπει να αντικατοπτρίζεται στο χώρο που ζούμε και δημιουργούμε καθημερινά. Υπάρχουν πάντοτε τα περιθώρια και χρόνος για αλλάξουμε τα πράγματα, αρκεί να το θελήσουμε...Ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας τι πόλη θέλουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας. Η πόλη που γέννησε τόσους ποιητές, η πόλη της ΙΣΤΟΡΙΑΣ, του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και της ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ αξίζει και δικαιούται μιας αξιοπρεπούς-καλαίσθητης εικόνας, σε πλήρη αρμονία με την αγάπη που διαχρονικά είχε και έχει ο Μεσολογγίτης προς την ομορφιά, την απλότητα και τη φινέτσα.

    Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ήθενα να απαντήσω αλλά με πρόλαβαν οι ...απο πάνω!
    πριν βγάλεις λάθος συμπεράσματα για άλλη πόλη φρόντισε να την περπατήσεις πρώτα!!!
    κάπου γράφεις "έμεινα 5 ώρες"...!5 ώρες και είδες μόνο αυτά? πλάκα μας κάνεις??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ΠΡΟΣ ATHENS VILLE: ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ , ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΦΙΛΟ-ΓΝΩΣΤΟ ΣΑΝ ΞΕΝΑΓΟ Η'ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΛΗΣΙΟ , ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΞΕΦΥΓΑΝ , ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΠΕΡΙΗΓΙΣΕΙΣ .

    ΠΡΟΣ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΕΣ: ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ Η'ΔΕΝ ΔΙΑΝΟΕΙΤΑΙ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΕΣ ΕΙΤΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΑΝ ΠΡΟΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟΥ - ΚΑΛΗΤΕΡΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΙΤΑΙ ΑΝΗΜΠΟΡΟΙ Η ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΒΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ ,ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΕΠΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ -ΑΠΑΣΧΟΛΙΩΝ , ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ , ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΗΘΗ-ΕΘΙΜΑ-ΦΑΓΗΤΑ ΚΤΛΠ , ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ , ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΜΕ ΔΙΑΡΚΩΣ ΦΘΙΝΟΥΣΑ ΠΟΡΕΙΑ , ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ..................

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Γέμισε μωβ η Αθηνάς