5 + 1 λόγοι να μισείς την Αθήνα


• Γράφει το Σπιτόσκυλο

Το σπιτόσκυλο, αποδεχόμενο την κομψή και ευγενή πρόταση του καλού Athensville για γκεστ εμφάνιση, κι αναγνωρίζοντας πως όταν σε καλούνε κάπου πρέπει να πας με το χαμόγελο στα χείλη και να μην είσαι δυσάρεστο, σκόπευε να γράψει για πράγματα γλυκά και εικόνες τρυφερές, για τη γοητεία της παλιάς Αθήνας και τη μυρωδιά του γιασεμιού και τι ωραίο που είναι το φεγγάρι απ’ την Ακρόπολη άλλα τέτοια έντεχνα. Μα δε μπόρεσε. Δεν το ‘χει. Δεν το νιώθει. Δεν ειν’ το χαραχτήρα του. Και μοιραία και αναπόφευκτα εστράφη στο απάγγιο του, στ’ αγαπημένο του καταφύγιο, στη γκρίνια. Το σπιτόσκυλο, βλέπεις, μισεί την Αθήνα, ορίστε, το είπε, δεν ντρέπεται κιόλας, τα συναισθήματά σου πρέπει να τα εκφράζεις, δεν πρέπει να τα πνίγεις. Είναι ένα μίσος περίπλοκο αυτό, βεβαίως, καθώς δεν μπορείς να μισείς την πόλη όπου γεννήθηκες και μεγάλωσες, την πατρίδα σου, με τον ίδιο τρόπο που μισείς κάτι εξωτερικό, ξένο από σένα, σα το Κώστα το Βερνίκο ας πούμε. Την Αθήνα τη μισείς όπως μισείς το συγγενή πρώτου ή δευτέρου βαθμού που σου δυσκολεύει τη ζωή. Με πάθος, αλλά είναι οικογένεια, δικό σου DNA. Τη μισείς διαφορετικά. Τη μισείς ψυχρά. Με επιχειρήματα που έχεις συλλέξει μετά από χρόνια, δεκαετίες βασάνων. Τη μισείς επειδή είναι δικιά σου, και ξέρεις καθένα απ’ τα αρνητικά της απ’ έξω κι ανακατωτά.

Να οι 5+1 λόγοι για τους οποίους το σπιτόσκυλο μισεί την Αθήνα:

1. Δεν μπορείς να οδηγήσεις

Η πόλη αυτή δεν έχει σχεδιαστεί για αυτοκίνητα. Επειδή όμως δεν έχει σχεδιαστεί και για κανένα άλλο μέσο, όλοι χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο, γιατί έτσι τουλάχιστον ταλαιπωρείσαι καθισμένος. Στενά δρομάκια χωρίς χώρους για παρκάρισμα, τρελοί οδηγοί, προβληματική σήμανση, τέλος πάντων μη στα πολυλογώ, τα ξέρεις, το αποτέλεσμα είναι ότι όποτε το σπιτόσκυλο μπαίνει στο αυτοκίνητο του σηκώνονται οι τρίχες τσίτα, ο καρδιακός ρυθμός ανεβαίνει πέντε bpm, τα νεύρα τεντώνονται, και λεπτά ζωής (που για τους σκύλους είναι μήνες) χάνονται. Και σιγά σιγά συνειδητοποιεί ότι βαριέται να οδηγήσει, αποφεύγει μακρινές βόλτες ή άβολα καλέσματα. Κλείνεται στο προάστιό του, και δεν ξεμυτίζει. Not good.

2. Δεν μπορείς να παίξεις

Το σπιτόσκυλο δε συμφωνεί με την άποψη ότι κάθε ελεύθερο οικόπεδο της πόλης πρέπει να γίνει «πάρκο», γιατί πάρκο δεν είναι ένα τετράγωνο με πέντε τσουρούτικα δέντρα για να πετάει ο κόσμος τα σκουπίδια και να κουλάρουν τα πρεζόνια πιο ήσυχα, πάρκο είναι κάτι που χρειάζεται χώρο, φροντίδα, πότισμα, καθάρισμα, έξοδα κι ανθρώπους. Δεν είναι δάσος σε μέγεθος αυλής. Είναι κήπος σε μέγεθος γηπέδου. Το σπιτόσκυλο επίσης διαφωνεί με τη μετατροπή ολόκληρου του Ελληνικού σε πάρκο, θεωρεί την ιδέα βλακώδη, καθώς πρόκειται για έκταση ίση με δύο Central Park στην άκρη της πόλης. Θα είναι πανάκριβο να το συντηρήσεις και κανένας δεν θα πηγαινει. Η Αθήνα έχει μόνο ένα πάρκο που θα μπορούσε να είναι αξιοπρεπές, τον Εθνικό Κήπο, γιατί είναι σχετικά μεγάλος και είναι και μέσα στον αστικό ιστό, οπότε μπορεί πολύς κόσμος να τον χρησιμοποιήσει. Ακόμα, έχει διάφορα μεγάλα οικόπεδα στους δήμους, τα οποία αργά ή γρήγορα γίνονται κλειστά γήπεδα για να παίζουνε αθλήματα επαγγελματικές ομάδες ώστε να τις παρακολουθούν πληρώνοντας μερικές χιλιάδες κάφροι με λέιζερ χειρός. Not good at all.

3. Δεν μπορείς να περπατήσεις

Το σπιτόσκυλο έχει κάμποσες κατάρες γι’ αυτόν που είχε την ευφυή σύλληψη να φυτέψει δέντρα σε πεζοδρόμια δυο πλάκες πλατιά. Πραγματικά εύχεται ο τύπος αυτός να βρεθεί σε μια κατάσταση ανάγκης, να τον κυνηγάει ο Φρέντι από τον «Εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες που αυτός έχει φυτέψει», ας πούμε, και να πρέπει να ξεφύγει, και να μη μπορεί να βγει στο δρόμο γιατί έχουνε παρκάρει αυτοκίνητα και να πρέπει να τρέξει στο πεζοδρόμιο. Φρέντι – Βλαξ, ένα-μηδέν.
Ο Έλλην και δη ο Αθηναίος έχει ένα φετίχ με τα δέντρα, ίσως επειδή του λείπουνε τα έχει ανάγει σε θεότητες, σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από απλά φυτά. Γιατί αυτό είναι, φυτά. Κι επειδή θέλει και να χτίσει αντιπαροχή κάθε τελευταίο τετραγωνικό, και θέλει και δέντρα, ποιος την πληρώνει; Το μόνο μέρος που δεν τον νοιάζει επειδή δεν του ανήκει προσωπικά, και δεν μπορεί να παρκάρει το αμαξι απάνω του (συνήθως), το πεζοδρόμιο. Αλλά χωρίς πεζοδρόμιο δεν μπορείς να περπατήσεις στην πόλη. Το σπιτόσκυλο δεν έχει ταξιδέψει στον τρίτο κόσμο, αλλά στον πρώτο που έχει πάει αυτό το πράγμα δεν το έχει ξαναδεί. Τις προάλλες που ‘ριξε μια μπόρα το σπιτόσκυλο αναγκάστηκε να βουτήξει μέχρι τον αστράγαλο στα νερά επειδή δεν είχε πεζοδρόμιο να περπατήσει. Για πολλοστή φορά ευχήθηκε αργό και επώδυνο θάνατο στον υπεύθυνο, κι έβαλε στόχο της ζωής του να μάθει ποιος είναι, και να του τον βοηθήσει να τον βρει. Αν δε μένει μακριά, και κοντά σε σταθμό του μετρό, τουλάχιστον.

4. Δεν μπορείς να κολυμπήσεις

Το σπιτόσκυλο γουστάρει τα καλοκαίρια να βρέχει το γέρικο κορμί του στην αρμύρα της θαλάσσης, και θα ήθελε αυτό να το κάνει και πριν από τον Αύγουστο που γυρνάει στις Κρήτες και τις άλλες εξοχές. Η Αττική έχει ένα κάρι ωραίες παραλίες οι οποίες ήταν πεθαμένοι βόθροι στη δεκαετία του ’80 αλλά τώρα μια χαρούλα καθαρές είναι. Θα περίμενε κανείς μέχρι τώρα, εν έτει 2010, μετά από 35 χρόνια δημοκρατικού καπιταλισμού, ολόκληρη η Αττική ακτή να είναι μια Ριβιέρα, οικισμοί απάνω στο κύμα με εύκολη πρόσβαση από οπουδήποτε, αμέτρητες οργανωμένες παραλίες με πάρκινγκ και ευκολίες, για να πηγαίνει ο κόσμος να τσαλαβουτάει. Είναι τόσες πολλές οι παραλίες που δυο Αθήνες θα χωρούσαν. Μα φευ: Για κάποιο λόγο, ίσως για τον ίδιο που ο Καραμανλής ξεπάτωσε τους φοίνικες στα ‘60s, οι Αθηναίοι αποφάσισαν πως το μέλλον της πόλης είναι στα χωράφια των Μεσογείων και τις πλαγιές της Πεντέλης. Έτσι τώρα έχεις μια πόλη που κοιτάει προς το βουνό, την ώρα που στην πλάτη της έχει μια φανταστική θάλασσα.

5. Δεν μπορείς να την κοιτάξεις

Από όπου κι αν τη δεις, απ’ όπου κι αν την κοιτάξεις, η Αθήνα είναι μια πόλη κακάσχημη, δε βλέπεται. Δεν είναι μόνο οι σωροί με τα σκουπίδια, δεν είναι μόνο η βρωμιά και τα σπασμένα πεζοδρόμια, δεν είναι η γκριζίλα από τις βρώμικες προσόψεις που ‘χουν πιάσει μάκα από τη μόλυνση δεκαετιών, δεν είναι μόνο τα αμάξια τα παρατημένα σε κάθε γωνία υπό κάθε γωνία, δεν είναι μόνο η ελεεινή αρχιτεκτονική και η άναρχη πολεοδομία, δεν είναι το πατσγουορκ από τις ξεσκισμένες τέντες, τις κεραίες, τα κάγκελα και τα καλώδια, τα πανταχού παρόντα καλώδια, είναι όλα αυτά μαζί, ένας συνδυασμός που σκοτώνει. Φαντάσου μια πολύ άσχημη γυναίκα. Γεμάτη μώλωπες και εκδορές. Αυτό είναι η Αθήνα.

Και τελικά

+1 Δεν μπορείς να συνεννοηθείς

Τα προβλήματα δεν είναι πέντε, τα προβλήματα είναι ένα: Οι άνθρωποι. Η πόλη είναι οι άνθρωποι. Δεν ήρθαν ξένοι ή εξωγήινοι να φτιάξουν την Αθήνα, εμείς τη φτιάξαμε και αντικατοπτρίζει την αισθητική μας και την παιδεία μας και τη μόρφωσή μας και αυτό που είμαστε από μέσα. Γιατί είμαστε αμόρφωτοι, άξεστοι, αγενείς και εγωιστές. Ετούτη είναι η πόλη που μας αξίζει, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Γι’ αυτό το σπιτόσκυλο μισεί την Αθήνα, όχι κάποιον τρίτο που την έφτιαξε, τον Καραμανλή ή τους δημάρχους ή οποιονδήποτε φανταστικό villain. Την Αθήνα μισεί, δηλαδή τους Αθηναίους. Είναι η πατρίδα του, και είναι τα αδέρφια του, μα τι να κάνει. Έχει δει πώς είναι οι πόλεις οι σωστές, και δε μπορεί παρά να νιώθει την απέχθεια, να εκφράζει τη γκρίνια, και να ονειρεύεται τη μετανάστευση.

Κατά τα άλλα, χτες το σπιτόσκυλο είδε σε μπαλκόνι ένα ανθισμένο κυκλάμινο. Τι ωραία που είναι τα κυκλάμινα!

Σχόλια

  1. αχ βαχ, ναι, τόσο απλές αλήθειες. Τόσο αυτονόητες. Και δεν τις λέμε, γιατί πρέπει πέρα από όλα τα άλλα να παριστάνουμε και τους περήφανους για τη συλλογική αυτή τυραννία που λέγεται ΑΘήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχουμε όλοι λόγους να μισούμε την Αθήνα, συνάμα όμως βρίσκουμε και μικρά πολύτιμα πετράδια μέσα σ’ αυτήν και συνεχίζουμε έτσι να την αγαπάμε νομίζω. Ωραίο το post του κ. σπιτόσκυλου, καλή χρονιά σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το σπιτόσκυλο ξέχασε την να γυρίσει το νόμισμα.....Σωστά όλα αυτά που αναγράφονται και ίσως να είναι ακόμη περισσότερα, ωστόσο υπάρχουν και 5+1 λόγοι για να αγαπήσεις αυτήν την πόλη.

    Άλλωστε είναι η πόλη που αγαπάς να μισείς και μισείς να αγαπάς. Όλοι όσοι έχουμε το κεραμιδάκι μας εδώ το ξέρουμε καλά.

    Καλή Χρονιά
    Ibis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η έκταση του παλιού αεροδρομίου είναι όσο αυτή του central park κι όχι διπλάσια. Και δεν θα ενοχλούσε κανέναν στα Νότια Προάστια να γινόταν όλο πάρκο. Προφανώς το σπιτόσκυλο δεν ζει στα νότια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Den 8a mporouses na ta peis kalytera, poses ginete se mia polh alla kai mia xwra na exoun ginei toses polles la8os epiloges??? einai aporias axion.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @12:37 -
    Ελληνικό = 5300 στρέμματα
    Central Park = 3300 στρέμματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. spitoskylo mazi sou, ektos apo mia mikrh epifylaksh sxetika me ta pezodromia kai ta dentra. exw thn entypwsh pws mallon ta dentra htan ekei kai meta strimwksan ta pezodromia anamesa sto dromo kai stis polykatoikies pou me diaforous tropous extizan mexri kai to teleytaio ekatosto tou oikopedou.
    Epishs mhn ksexname ta boulwmena freatia (ekana kai egw mpanio mexri to gonato otan evrekse), kai thn pantelh apousia xwmatos gia na aporofisei to nero etsi wste na mhn ginei potami..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 5+1 λόγοι να αγαπάς την αθήνα

    1. Η βόλτα στη Δ. Αρεοπαγίτου απόγευμα Ιουλίου, 2-3 ημέρες πριν ξεκινήσει η άδεια μου.
    2. Η ταράτσα του Bios με την Πειραιώς να γουργουρίζει από κάτω στις 3.00 το πρωί με το τρίτο daquiry στο χέρι.
    3. Το Μουσείο της Ακρόπολης, το Βυζαντινό, η Πινακοθήκη, το ΕΜΣΤ στο Ωδείο (και το ίδιο το κτίριο του Ωδείου τώρα που το σκέφτομαι) και τα 2 Μουσεία Μπενάκη.
    4. Το Κολωνάκι. Χωρίς λοιπά σχόλια.
    5. Τα κρυμμένα διαμάντια στην οδό Ιθάκης στην Κυψέλη που ανακάλυψα χθες βράδυ.
    +1. Τα δεκάδες πρόσωπα της Αθήνας. Τα όμορφα, τα άσχημα, τα διαφορετικά. Το ότι η Αθήνα είναι πρωτ' απ' όλα και περισσότερο απ' όλα το αντίδοτο στη μονοτονία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. spitoskulo nai!
    auti i anarxi araxni pou den xerei pos na stamatisei, oute apo lofous, oute vouna den pairnei xampari mas exei kanei na min tin xexname. ego tha tin kano. tha erxomai mono pou k pou k pou.
    pros anonumo pano:
    e oxi k to kolonaki... dose ta sxolia toulaxiston. to kolonaki logos na agapas tin athina? i plateia tou xoriou einai na deixnei i kathe kuratsa to mantili pou pire apo tin proteuousa.
    eipame tin agapame (kapos k me prospatheia) alla exei k to xaos ti monotonia tou..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Νεφέλη πιστεύω έχουν γραφτεί τα πάντα για το Κολωνάκι. Και τα καλά και τα κακά. Για μένα είναι ένας από τους 5+1 λόγους να αγαπώ την Αθήνα γιατί -μετά το Ν. Ψυχικό που είναι το σπίτι μου- το Κολωνάκι είναι η γειτονιά μου. Το πρώτο μέρος που έκανα κοπάνα από το σχολείο. Δεν λέω, οι "κυράτσες" υπάρχουν, ευτυχώς όμως μόνο στην πλατεία και τη Μηλιώνη όπου στ' αλήθεια δεν έχεις κανέναν λόγο να πας. Τα σχόλια: Περίπατος στην πλατεία Δεξαμενής, φαγητό στο πεζοδρόμιο του Παπαδάκη στη Φωκυλίδου, καφές στην Αλέα, γλυκά από τον Παρλιάρο, Σαββατιάτικα απογευματινά μεθύσια με vinsanto στο Οικείο, Κυριακή πρωί καφές στο εστιατόριο του Μουσείου Μπενάκη, τάρτα κεράσι στο Φίλιον, ποτά στο Tribeca κλπ κλπ. Μπορώ να συνεχίσω για αρκετή ώρα...
    Νικόλας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ίσως βλέπεις πράγματα που εμένα μου διαφεύγουν.. Όντως έχει όμορφες γειτονιές το Κολωνάκι, ειδικά στους πρόποδες του Λυκαβητού. Αγανακτώ όμως με τη νοοτροπία των ανθρώπων, μιας μερίδας Αθηναίων που στο Κολωνάκι είναι παραπάνω από εμφανής (και η νοοτροπία και η μερίδα). Ξέρουμε, έχουμε διαβάσει, έχουμε ζήσει τα στραβά. Όταν πλησιάζω θέλω να κάνω μεταβολή να φύγω. Νομίζω ότι αντιπροσωπεύει την ψεύτικη μεριά της πόλης (θα μου πεις πώς είναι ψεύτικη αφού είναι εκεί και είναι αληθινή), ένα εστέτ γλάσο, ένα νησί με φοίνικες στη μέση μιας θάλασσας που κολυμπάνε πλαστικά μπουκάλια. Προτιμώ τα Εξάρχεια με τη βρωμιά τους, τις γραμμένες εμπνεύσεις στους τοίχους, το κόκκινο κρασί στο Μικράκι, την αγωνία αν το αυτοκίνητο που πάρκαρες στη Στουρνάρη θα είναι εκεί όταν γυρίσεις, τις νερατζιές στον αγώνα της φωτοσύνθεσης, καφές και εφημερίδα Κυριακές στους Χάρτες. Δεν βλέπω στα Εξάρχεια τον παράδεισο αλλά να έχουν μια αλήθεια που καταλαβαίνω περισσότερο.
    νεφέλη

    πσ: η καταχώρηση με ήτα δε γράφεται;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και μιας πιάσαμε την κουβέντα για το Κολωνάκι, ωραίο το άρθρο του Μέμου για την περιοχή. 'Γι'αυτό δεν θα ξαναπάω!'

    καταχώρηση (μάλλον..) ιδού: http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=39148.0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Το πιο ευκολο πραγμα, που παρεμπιπτοντως εχω σιχαθει να ακουω, ειναι να "μισεις την Αθηνα". Λες και διαβαζω εκθεση δημοτικου απο το 1960... "γραψτε για τη πολη σας". "Η πολη μου ειναι ασχημη, μισω τη πολη μου διοτι μπλα μπλα μπλα". Παιδια τα πραγματα ειναι απλα...οποιος την μισει και ονειρευεται μεταναστευση...φευγει. Ναι αυτη ειναι η ευκολη λυση για τα "σπιτοσκυλα". Οποιος την αγαπα, αντι για κριτικη (που ειναι ιδιαιτερα ευκολη) μπορει να προτεινει λυσεις και λυσεις υπαρχουν πολλες και εχουν διατυπωθει κατα καιρους και στα ΜΜΕ με καθε τροπο. Τα διαφορα συμφεροντα ειναι το προβλημα μας. Αυτα μισουμε και αυτα πρεπει να ξεριζωσουμε και οχι τη πολη που αυτα σας εχουν βαλει να μισειτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η αθήνα έχει πάρκο. Είναι το πάρκο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης 1150 στρέμματα, αλλά ποιός το ξέρει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Που ήσουν κρυμμένος τόσο καιρό;
    Ξέχασες και το Πεδίο του Άρεως.
    Πέρα από έλλειψη αισθητικής κτλ. νομίζω ότι υπάρχουν δύο σοβαρότερα προβλήματα που ευθύονονται για αυτά που αναφέρεις: Έλλειμα ορθολογισμού και έλλειμα (αμοιβαίας) εμπιστοσύνης. Πολλοί βλέπουν μόνο εχθρούς (οχτρούς;) και δόλια "συμφέροντα" όταν πέσουν πάνω σε απόψεις που δεν ταιριάζουν με τις δικές τους.
    Τώρα που το σκέφτομαι και συ είναι προφανές ότι από κάπου τα παίρνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλά, εννοείται ότι είναι το μεγαλύτερο συλλογικό έργο του νεοελληνικού πολιτισμού (τρομάρα μας).

    Και το χειρότερο είναι ότι, ίσως επειδή ήρθαν εδώ εγκαταλείποντας τα χωριά τους, οι περισσότεροι κάτοικοι της παλιάς γενιάς τουλάχιστον δεν την αγαπάνε και δεν την νοιάζονται καθόλου. Μόνη ηλιαχτίδα ελπίδας ίσως, το ότι η πλειοψηφία των κατοίκων έιναι και πάλη γηγενείς "Αθηναίοι" (Λεκανοπεδίτες μάλλον).

    Αισθητικά την βρίσκω πάντως τουλάχιστον ενδιαφέρουσα, και πιστεύω ότι έχει μεγάλο δυναμικό από αυτήν την άποψη. Θα καρποφορήσει όμως αυτό κάποτε;

    Τέλος, εγώ προσωπικά ουδόλως τη μισώ. Μακάρι να μην τη μισούσαν τόσοι άλλοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δεν καταλαβαίνω πώς συνάδουν τα όσα λέει το σπιτόσκυλο στο μέρος του άρθρου "Δεν μπορείς να παίξεις" με το περιεχόμενο του μέρους αυτού! Δηλαδή για να "παίξει" κανείς χρειάζεται πάρκα μεγέθους Central Park που εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να κατασκευαστούν σε μία τόσο πυκνοκατοικημένη πόλη, ή πολλά και αναγκαστικά μικρά πάρκα που και το μικρόκλιμα βελτιώνουν διότι ρίχνουν την θερμοκρασία και "φιλτράρουν" τον αέρα από τα καυσαέρια; Προφανώς το σπιτόσκυλο δεν γνωρίζει ότι η Αθήνα είναι η πόλη με το λιγότερο αστικό πράσινο πανευρωπαϊκώς και σ' αυτό οφείλεται εν μέρει η άσχημη ποιότητα ζωής.

    Το παρκάκι, ακόμα κι αν περιτριγυρίζεται από πολυκατοικίες στην χειρότερη περίπτωση, είναι πνεύμονας πρασίνου, τόπος ξεκούρασης ηλικιωμένων, παιχνίδι παιδιών κτλ.

    Όσο για την αρνητική εικόνα για τα δέντρα, είναι δυστυχώς η τελευταία και μάλλον απέλπιδα προσπάθεια να σωθούν τα προσχήματα και να λέμε ότι έχουμε κι εμείς αστικό πράσινο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Γέμισε μωβ η Αθηνάς