H μουσική μου της Αθήνας
• Γράφει η A-μπα?
Θυμάμαι πεντακάθαρα την πρώτη φορά που άκουσα Stereo Nova στη ζωή μου: ήμουν σ’ένα ταξί πηγαίνοντας σπίτι όταν ακούστηκαν στο ραδιόφωνο ήχοι που μ’έκαναν σχεδόν να αναπηδήσω. Όταν άρχισε να μιλάει κάποιος πάνω από τη μουσική,τέντωσα κι άλλο τ’αυτιά μου-όταν συνειδητοποίησα ότι μιλούσε ελληνικά, ξέχασα να συνεχίσω να αναπνέω.
Μόλις έφτασα σπίτι πήρα τηλέφωνο ένα φίλο που ήξερε τα «ψαγμένα». Προσπάθησα να περιγράψω τη μουσική. Μα ναι, μου λέει, φυσικά και τους ξέρω, Stereo Nova τους λένε και είναι από την Αθήνα. Αμέσως έπεσα με τα μούτρα ν’ακούσω ό,τι έχουν γράψει οι Stereo Nova. Toυς λάτρεψα από το πρώτο δευτερόλεπτο, νομίζω όμως ότι το γιατί το κατάλαβα όταν έφυγα από την Αθήνα για σπουδές.
Οι κασέτες των Stereo Nova ήρθαν μαζί μου και έγιναν το μόνιμο soundtrack ετών. Τότε είναι που κατάλαβα τι ήταν αυτό που για μένα τους έκανε τόσο σπουδαίους: ήταν η πρώτη φορά που «είδα» την Αθήνα μέσω της μουσικής. Όταν ένιωθα νοσταλγία άκουγα Stereo Nova: μεταφερόμουν σε δρόμους με κίνηση, μηχανάκια, παλιές αποθήκες, σκοτεινούς δρόμους, μιας συγκεκριμένης πόλης, της Αθήνας. Η μουσική δεν ωραιοποιεί την πραγματικότητα: περιγράφει το χάος, το σκοτάδι, την υποβάθμιση, την κούραση, αλλά μαζί και την γοητεία της που μας συνεπαίρνει όλους αλλά δυσκολευόμαστε να την περιγράψουμε, γιατί δεν είμαστε ποιητές. Οι στίχοι μεταφέρουν σε δρόμους και γραμμές λεωφορείων που στα μάτια μου απέκτησαν κάτι ρομαντικό, κάτι που δεν χρειάζεται να αποφύγεις, γιατί αυτή είναι η πόλη μας και είναι άσχημη με έναν τρόπο που γίνεται μερικές φορές ωραία, γιατί και σ’αυτήν μπορείς να ερωτευτείς.
Από τότε περιμένω κάποιον άλλον που θα μετατρέψει την Αθήνα σε μουσική. Υπάρχουν πολλοί που γράφουν, που πειραματίζονται, και χωρίς να παρακολουθώ τα πάντα στενά, νομίζω ότι λοξοκοιτάνε προς άλλες πρωτεύουσες. Υπάρχουν τα free press, υπάρχουν blogs (καλή ώρα) που δεν καταδικάζουν την Αθήνα και της δίνουν ευκαιρίες και χαίρομαι γι’ αυτό, είναι ώρα επιτέλους να αποενοχοποιηθούμε. Νομίζω όμως ότι για να μαγευτούμε χρειάζεται ποίηση, χρειάζεται μουσική. Αν μας διαβάζουν μουσικοί, τους παρακαλώ να εμπνευστούν από το περιβάλλον τους, να δημιουργήσουν κάτι ελληνικό, κάτι αθηναϊκό, αλλά καινούριο, κάτι που εκφράζει την πραγματικότητα της πόλης μας όπως είναι τώρα, που μερικές φορές είναι αξιολάτρευτη.
Έτσι ακριβώς είναι..
ΑπάντησηΔιαγραφήUrBAn TulIP
Stereo Nova η απόλυτη Αθηναϊκή μουσική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είχα νοιώσει κι εγώ όταν τους άκουσα για πρώτη φορά.
Ok symfwnw, alla to "proteouses" einai me wmega!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Ωχ! σόρι δεν το πρόσεξα
ΑπάντησηΔιαγραφήτο καπνεργοστάσιο στη Λένορμαν, οι ταράτσες, οι βόλτες αργά το βράδυ, τα πάρτυ, οι παρέες των 90'ς, οι έρωτες. Όλα αυτά μαζί και άλλα πολλά είναι οι Στέρεο Νόβα. Τους ακους και μεταφέρεσαι σε όποια γωνιά της Αθήνας σ' αρέσει
ΑπάντησηΔιαγραφήείμαι προφανώς ο μόνος 30άρης που δεν άκουσε ποτέ Στέρεο Νόβα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ένας συνδυασμός που δεν είχα κάνει ομολογώ αν και εντάξει έχω ακούσει ΣΝ. Μου αρέσει που από εδώκαι στο εξής θα το σκέφτομαι αυτό όταν θα ακούω τη μουσική τους. Και να σου πω, συμφωνώ πολύ με την κατακλείδα σου. Είναι καλό να μάθουμε να αγαπάμε την Αθήνα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα σταματήσουμε να θέλουμε να την δούμε καλύτερη. Και ναι, έχεις δίκιο που περιμένεις, που θέλεις κάποιος να την κάνει μουσική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο ποστ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσθέσω σε όλα τα συναισθήματα που μου προκάλεσαν οι Στέρεο Νόβα και την περηφάνεια που τους είδα στο MTV weekend news κάπου στα μέσα του '94. Έπαιζαν τα news κάθε μία ώρα και συντονιζόμουν διαρκώς για να τους απολαύσω. Λοβοτομή.
ευχαριστώ παιδιά !
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μάθαμε βέβαια αν μας διαβάζουν μουσικοί:)
chocofreta ααα ναι, τι περηφάνια ήταν αυτή τότε, το θυμάμαι κι εγώ πολύ καλά
mahler, είσαι σίγουρα ο μοναδικός
ΑπάντησηΔιαγραφήauto einai to kalytero post pou exw diabasei pote se blog (diabazw peristasiaka, alla stathera, blogs pou grafontai sta ellhnika, agglika k gallika).
ΑπάντησηΔιαγραφήpote allwte ena post de me sydrofeuse gia toses wres meta tin anagnwsi tou sto gymnastirio, sti douleia, sto dromo. toso wraio einai auto pou egrapses.
milas gia poihsh, alla esy eftiakses poihsh.
nai ola auta htan oi stereo nova.
kaneis de mporese na to perigrapsei toso ksekathara prin apo sena.
prosopika, an k latris tou group, pote de tous thewrisa pagosmiou h eurwpaikou diametrimatos.
min yperbaloume. akomi k an egrafan sta agglika tous stixous tous, i mousiki tous de tha mporouse na antagwnistei ksenes ypografes.
omws ti simasia exei auto?
simasia exei oti einai pagosmiou diametrimatos anaforika me tin ikanotita tous na baloun mia poli k tous dromous tis sti mousiki tous.
auth einai i athina opws tin kseroume.
den einai dytiki prwteuousa, oute aneptygmeni poli.
ena xaos pou egine apotoma astiko, me polles doseis anatolis pou tis aresei na leei oti koitaei pros ti dysh (tromara ths).
authn thn athina omws toso petyximena kaneis prin den eixe ftiaksei mousiki.
k afou h prwth ylh den einai xrysos, min perimenoume na bgei xrysos diskos.
k etsi i douleia twn stereo nova mporei na min akougetai kala stin ny i to londino, omws emeis pou zisame k agapisame stin athina, tin koubalame mesa mas, ws ena eswteriko klisimo tou matiou se erwtes k dromous pou dianysame k pou mas afisan k afisame kathws metaferthikame se ksenes poleis.
ilias/glasgow
ΑΧ Ηλία, δεν ξέρω τι να πω, έχω κοκκινήσει, έχω ντραπεί, τι ωραία λόγια που μου έγραψες! σ'ευχαριστώ πάρα πολύ, πάρα πάρα πολύ, από τα βάθη, αλήθεια! άπειρα φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ καλη αναρτηση.α επισης ωραιο τραγουδι για τη αθηνα ειναι και το athens των nits..:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ μπα έχεις δίκιο... Για μένα η μουσική των Στέρεο Νόβα είναι η "άλλη πλευρά", η παρηγοριά μου σε μια πόλη που με διώχνει πιο πολύ απ' ό,τι με κρατάει, η ποίηση στους δρόμους, στα σκονισμένα φώτα. Και πάντα μα πάντα έχει κάτι να μου πει, κι εγώ ξαναγυρνάω εκεί πολύ συχνά...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://liveinathens.blogspot.com/2009/11/blog-post_27.html
...το 2000 η μοδα θα τους θελει ντυμενους με δερματινα πιο γυμνασμενους να κυβερνουνε κατωτερα οντα ατιμα..
ΑπάντησηΔιαγραφή