Love at first sight

•Γράφει η Urban Tulip

Η Αθήνα είναι ένας έρωτας κεραυνοβόλος. Όλα άρχισαν το Δεκέμβριο του 1999. Έχει πάει για τρεις μέρες για να δω κάποιους φίλους και χωρίς να το περιμένω, απλά συνειδητοποίησα πως ήταν η «πόλη της ζωής μου». Ακόμα και τώρα που περνάει δύσκολες στιγμές, την αγαπώ. Τόσο πολύ που θα ήθελα να ταξιδέψω σαν φούσκα μέσα της όπως ακριβώς σε εκείνο το κλιπάκι που μου έδειξε ένας φίλος πρόσφατα.
Αυτά τα δέκα χρόνια, αφού εμπέδωσα τα Βόρεια Προάστια και το κέντρο (για κάποιο λόγο, τα νότια ήταν πάντα εκτός ραντάρ) συνειδητοποίησα πως υπάρχουν κάποια σημεία που είναι «δικά» μου.

Πρώτο, το Γκάζι. Όμως, ενώ το 1999 οι φίλοι μου με σέρνανε στο Mamacas, τώρα πια, παρέα με καινούριους φίλους, κατευθυνόμαστε προς Κωνσταντινουπόλεως μεριά αποκλειστικά. Εξαίρεση οι Σαρδέλες ( έχει ωραίο προφιτερόλ και υπέροχες σαρδέλες στο φούρνο) και το πρόσφατο Cabana 41 στην Τριπτολέμου, τα αυγουστιάτικα καλοκαίρια. Στην Κωνσταντινουπόλεως, μάθαμε το K44 ( που είχε φθηνά ποτά) – τώρα πέρασε σε καινούρια χέρια-, χορτάσαμε σουτζουκάκια στην Κανέλλα και κάναμε στέκι μας το Tirbouson – πεθαίνω για τα πιτάκια Καισαρείας και το χύμα ροζέ κρασί. Η αίσθηση του να τρώω και να πίνω και να περνάνε από δίπλα μου τα τραίνα, με ταξιδεύει απίστευτα.


Δεύτερη αγαπημένη περιοχή, η Σταδίου. Αυτά τα πλατιά πεζοδρόμια τα έχω ανεβοκατεβεί, χειμώνα, καλοκαίρι, άνοιξη, φθινόπωρο, γεμάτα με κόσμο, άδεια, μόνη μου, με παρέα, ερωτευμένη, λυπημένη, ελεύθερη, μεθυσμένη και πάει λέγοντας. Τα τελευταία χρόνια, καταλήγω στο cafe του Ιανού.

Και επειδή οι περισσότερες αναμνήσεις έχουν να κάνουν με έρωτες, δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το παγκάκι στην ανηφόρα προς το Λυκαβηττό, τη διαδρομή με τη μηχανή στον περιφερειακό του Υμηττού και εκείνο το βροχερό απόγευμα που αποφασίσαμε να το παίξουμε τουρίστες και να πάμε στην Ακρόπολη – χάσαμε την είσοδο για 10 λεπτά.
Δεν είμαι πολύ καλή με οδούς και περιοχές. Κάθε φορά που αποφασίζω να κάνω βόλτες στην πόλη, στρίβω στα στενά, χάνομαι και κοιτάω δεξιά και αριστερά σαν «ηλίθια ερωτευμένη».
Αυτό είναι το effect που έχει η Αθήνα πάνω μου.