Kατάχαμα
















Σχόλια

  1. Κάποτε, εικόνες σαν την τελευταία προκαλούσαν αναταραχή στον μικρόκοσμο που τις περιείχε και οι πιο πονετικοί έτρεχαν αλαφιασμένοι να συνδράμουν, να βοηθήσουν... Τώρα όλο και πιο συχνά ο κόσμος περνάει αδιάφορος από δίπλα, κουνώντας ενδεχομένως αποδοκιμαστικά το κεφάλι.
    Ναι, όταν είναι δύσκολο να αντισταθείς στον αμείλικτο νόμο της βαρύτητας ακόμα κι όταν είσαι δυνατός και γερός, τι να κάνεις όταν δεν σου μένει πια ζωή μέσα σου;
    Δεν θα γκρινιάξω ότι μου μαύρισες την ψυχή πρωί-πρωί. Καλά έκανες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. s'auti ti xwra exoume to kako synitheio ta "axrista" mas na petame kataxama... empsyxa kai apsyxa... les kai an ta "afairesoume" apo panw mas xanoun ti simasia tous. Synexizw omws na pisteuw oti ginontai pio simantika giati me auton ton tropo deixnoume pleon se olo ton kosmo poso pragmatika "asximoi" eimaste mesa mas! Vgazoume ta aplyta mas sti fora kai sfyrizoume adiafora pernontas dipla tous.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τη λατρεύω αυτή τη πόλη. Ο εμετός στη μούρη μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αρχίζοντας από ένα ποιητικό παλιμπαιδισμό και σταδιακά καταλήγοντας στην ωμότητα των πραγμάτων.Φθινόπωρο λοιπόν για όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν ρωτούσαμε τους δρόμους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ό,τι πέφτει στον δρόμο, δεν φεύγει μόνο του. Αυτό πρέπει να καταλάβουμε. Δεν είναι μεγάλο σταχτοδοχείο ή κάδος. Ειδικά όταν αφορά και σε ανθρώπινες ψυχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τραγικές εικόνες, που όμως δεν προκαλούν έκπληξη σε κανένα μας πλεον νομιζω...
    Ανθρωποι και σκουδια στην ιδια μοιρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τραγικές εικόνες, που όμως δεν προκαλούν έκπληξη σε κανένα μας πλεον νομιζω...
    Ανθρωποι και σκουδια στην ιδια μοιρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τραγικές εικόνες, που όμως δεν προκαλούν έκπληξη σε κανένα μας πλεον νομιζω...
    Ανθρωποι και σκουπιδια στην ιδια μοιρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ομορφιες και ασχημιες της ζωης μας.Στο χωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η ματιά σου, athensville, ραγίζει καρδιές. Το μεγαλείο και η παρακμή της μεγαλούπολης σε εικόνες οι οποίες, όπως είθισται να λέμε, μιλούν από μόνες τους.
    Και όμως: η τελευταία εικόνα πρέπει να μας προβληματίσει. Η Αθήνα δεν είναι αυτό. Δεν πρέπει να είναι αυτό. Παρακμή, φθορά, ναι, είναι αναπόφευκτο. Ούτε θέλω την υποκριτική βιτρίνα ή το χαλί με τη σκόνη από κάτω. Αυτό όμως παραπάει. Δεν συμφωνείτε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Γέμισε μωβ η Αθηνάς