Tσατσάρες στη Σταδίου


Σταδίου και Αιόλου. Σημείο κομβικό, κόσμος μιλιούνια βιαστικά ανεβοκατεβαίνει, ταχύτητες που αλλάζουν αδιάκοπα το σκηνικό. Μα μια γωνιά παραμένει ίδια και απαράλλακτη δεκαετίες τώρα: καλλυμένη με χτένες, πολύχρωμες, μόνο χτένες, τσατσάρες πως να στο πω. Μια ισχυρή ανάμνηση της ζωής μου και όλων μας, ένα σημείο αναφοράς όπως μου φεξε να σκεφτώ περιμένοντας βιαστικός το ατελείωτο συγκεκριμένο φανάρι.
Ο γνωστός πωλητής, παππούς πια καταβεβλημένος, κάποια προβλήματα όρασης πρέπει να τον ταλαιπωρούν, αλλά εκεί δεν εγκαταλείπει το πόστο, καθιστός στο ένα σκαμνάκι. Και πάντα όρθιος, και πάνω-κάτω, ο εγγονός(;) του συγκινητικά ολόιδιος, πρόθυμος να εξυπηρετήσει την δεκαετιών πελατεία.
Σταδίου και Αιόλου, στο σεντόνι τσατσάρες, μια κλασσική αθηναϊκή εικόνα. Βάζω ετικέτα στο ποστ: Ιστορία! Και μόνο! Αυτή, η πραγματική, τρέχουσα, σπαρταριστή ιστορία της πόλης και των ζωών μας.

Σχόλια

  1. Είναι αλήθεια ότι τα μικρά πράγματα είναι που δίνουν νόημα στη ζωή. Λεπτομέρειες που προσπερνάς, αλλά είναι τα φυσικά χρώματα μιας πολης.
    Η φωτογραφία είναι αρκετά μελαγχολική (όχι ότι αυτό έχει μεγάλη σημασία) γιατί τα άδεια σκαμπουδάκια δίνουν την αίσθηση της απουσίας και της απώλειας .
    Φνινόπωρο λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μικροί θεοί είναι οι παππούδες αυτοί. Τόσο αυτοί που πουλάνε όσο και αυτοί που αγοράζουν. Γιατί αυτοί ξέρουν να εκτιμήσουν τον κόπο.
    Χαρακτηριστικό σημείο που φυλάνε την χτένα είναι μέσα στο πορτοφόλι. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου χρειαστεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Landmark της πόλης κι αυτός κι όπως λέει ο ανωτέρω σχολιαστής θυμίζει και την παλιά ανδρική συνήθεια (ο μπαμπάς μου την κρατάει ακόμη) της μικρής χτένας στην κωλότσεπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πολύ γνώριμη η εικόνα αυτή, παρόλο που έχω να περάσω από το σημείο σχεδόν 4 χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μόλις είδα τη φωτογραφία αμέσως μου ήρθε στο μυαλό το σεντόνι και οι τσατσάρες. Δυστυχώς δε θυμάμαι τους ανθρώπους.
    Η αλήθεια είναι ότι έχουμε γίνει πολύ "σκληροί" πλέον και δε γυρίζουμε να κοιτάξουμε ούτε το διπλανό μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. η ζωή μέσα απ'τα μάτια του αρχιτέκτοναΟκτωβρίου 12, 2010 3:51 μ.μ.

    σημείο αναφοράς, εφήμερο το λένε οι επιστήμονες της πολεοδομίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπάρχει ένας αντίστοιχος κυριούλης στο Παγκράτι, συμβολή Υμηττού και Ευτυχίδου, που πουλάει κρεμάστρες. 12 χρόνια που είμαι εκεί, είναι κι εκείνος, στο ίδιο σημείο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ο συγκεκρημενος κυριουλης στο παγκρατη υπαρχει απο τα τελη του 70 ισως αρχες του 80 εκει τους αξιζουν ενα μεγαλο μπραβο σε αυτους τους ανθρωπους αποτελουν ζωντανο κομματι της πολης μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. afou esena de s' aresoun oi pwlites me ta sentonia sto kedro tis athinas...
    h mipws se enoxloun mono otan einai metanastes?

    an kaneis diabasei perasmena post sou, exeis grapsei xilia miria gia to sygekrimeno thema. se enoxlei o arithmos, to xrwma, oti den yparxei sxediasmenos xwros eidika gia ypaithriou spwlites... ti telospadwn;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. αυτος ο συγκεκριμενος ειναι 50 χρόνια εκεί. Είναι ιστορία της πόλης, εκεί είναι η τεράστια διαφορά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. DEN EINAI PAPOYS EINAI PATERAS KAI DEN EINAI KATHOLOY KATABEBLIMENOS.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. egw nomizw h adimetwpissh sou einai problimatiki & safws kaneis diakriseis.

    tha mporousame na exoume sygekrimena simatodotimena simeia sta opoia oi diaforoi polites, hmedapoi h allodapoi, na drastiriopoiountai.
    an omws exeis mia stash (h akomi perissotero an protineis ena policy) den einai dynato auth na stirizetai se synaisthimatismous & diakriseis. an sou poun tin istoria & ton pono sou oi metanastes, ekei na deis istories...

    epeidi loipon, ws bloger, eisai meros tou dialogou, prepei na eisai poly safhs se teoia themata.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Με ξάφνιασε το ότι υπάρχουν και άλλοι που δεν περπατούν απλώς στο κέντρο αλλά προσέχουν τι γίνεται γύρω τους. Μάλιστα έχω αγοράσει από τον συγκεκριμένο μικροπωλητή. Όσον αφορά το σχόλιο για τους μετανάστες θα έλεγα ότι το να πουλάει τσατσάρες και φτερά ξεσκονίσματος κάποιος μικροπωλητής (θυμάστε φαντάζομαι όλοι τη θρυλική "φτερού") δεν είναι το ίδιο με το να πουλάς ψεύτικες τσάντες. Οι μετανάστες σίγουρα έχουν όλοι τους μία άσχημη ιστορία να διηγηθούν αλλά το πρόβλημα είναι ότι ούτε οι ίδιοι ευημερούν με αυτή τους τη δραστηριότητα (μέλη ενός παράνομου δικτύου είναι που τους εκμεταλλεύεται στο έπακρο) ούτε και το ελληνικό κράτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Γέμισε μωβ η Αθηνάς