Πάρκo Ριζάρη, Oδός Ασκληπιoύ
Επιτέλους, Αθηναίοι που νοιάζονται! Και τι καλά που τυχαίνει να ναι αναγνώστες του Athensville, και τι καλύτερα που μπήκαν στον κόπο να αποστείλουν mail επισημαίνοντας δύο απ' τις χιλιάδες ασχημίες που παράγει η "δε βαριέσαι" νοοτροπία μας: το σχετικά φρέσκο μα παραδομένο στην μοίρα του Πάρκο Ριζάρη και το δύσκολο (πέρα απ' την ανηφόρα της) της κυκλοφορίας των πεζών στην οδό Ασκληπιού.
Το Πάρκο Ριζάρη
Γειά σου Athensville,
δεν θέλω πάλι να γκρινιάξω αλλά πέρασα πάλι από το παρκάκι της Ριζάρη το οποίο αναπλάστηκε με πολλές κωδωνοκρουσίες από τον δήμαρχο μας σχετικά πρόσφατα (με χρήματα ενός ιδιώτη βέβαια, του κ. Πατέρα). Και ενώ το μέρος του πάρκου που αναπλάστηκε έγινε συμπαθητικό, πουθενά δεν διάβασα και κανείς δεν ξεκαθάρισε ότι ουσιαστικά μόνο το μισό (ή άντε το 60%) του πάρκου αναπλάστηκε και το άλλο μισό έχει παραμείνει στην τύχη του. Ξεραμένα φυτά, βανδαλισμένες ταμπέλες, κάποιου είδους εγκαταλελειμμένο συντριβάνι / ρύακι το οποίο κυριολεκτικά βρωμάει και ζέχνει και άλλα τέτοια. Και δεν μιλάμε για κανένα μεγάλο πάρκο, μια σταλιά είναι το παρκάκι της Ριζάρη. Και η ανάπλαση του υπολοίπου, δεν θέλει και πολλή δουλειά, κυρίως λίγο περιποίηση των φυτών και ίσως ξήλωμα του βρωμερού συντριβανιού. Και αυτό σε κατ εξοχήν ακριβή και τουριστική περιοχή, απεναντι από το Χίλτον, την Εθνική Πινακοθήκη, το Βυζαντινό Μουσείο, το Πολεμικό μουσείο, το Μουσείο Κυκλαδικής τέχνης κτλ.
Έχω βάλει εδώ μερικές φωτογραφίες όπου φαίνεται ξεκάθαρα η κατάσταση του "αναπλασμένου" πάρκου.
Το αστείο της υποθέσεως βέβαια είναι ότι ολο το πάρκο είχε - υποτίθεται - αναπλαστεί για τους Ολυμπιακούς του 2004, όποτε και τοποθετήθηκε το υπάρχον βρωμερό και ανενεργο συντριβάνι και ρυάκι. Βέβαια η ιδέα των όποιων αρχιτεκτόνων, η ποιότητα κατασκευής και η συντήρηση ήταν τόσο τραγικές που 6 χρόνια μετά μοιάζει όπως μοιάζει τώρα...
Αλλά βέβαια, ας μην γκρινιάζουμε, θα μπορούσε το πάρκο να είναι ακόμα χειρότερο, όπως π.χ. το Πάρκο Ελευθερίας δίπλα στο Μέγαρο Μουσικής που 6+ χρόνια μετά παραμένει με τις περιφράξεις του Μετρό χωρίς λόγο. Αλλά γι αυτό, τουλάχιστον, δεν εμφανίστηκε ο δήμαρχος να υπερηφανευτεί για την ανάπλαση του...
Η Ασκληπιού είναι ένας κεντρικός δρόμος των Αθηνών με μεγάλη κίνηση αυτοκινήτων, σε 24ωρη βάση, και εξαιρετικά στενά πεζοδρόμια, ιδίως από την οδό Αραχώβης μέχρι και την Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Η κίνηση των πεζών, των ΑμεΑ, των ηλικιωμένων, των μωρο-μανάδων και των παιδιών, που πανε στα 4 παρακείμενα σχολεία, αλλού εμποδίζεται βάναυσα...
Το βγαλμένο καγκελάκι μπροστά από το παρκαρισμένο ημιφορτηγό, δείχνει ότι πρόκειται για συνειδητή και συνεχιζόμενη παρανομία και αλλού γίνεται μετ' εμποδίων...
Το αστείο στη υπόθεση η πινακίδα που ενημερώνει ότι ...παρακολουθεί την κατάσταση για λόγους κυκλοφορίας αλλά και ασφαλείας. Σωθήκαμε!..
Κοντά σε αυτό έχει αρχίσει να οξύνεται όλο και περισσότερο το πρόβλημα των εγκαταλελειμμένων σπιτιών. Νεοκλασικά ή και νεώτερα σπίτια, που παραμένουν ακατοίκητα επί δεκαετίες και αφήνονται να ρημάξουνε σε βάρος των κατοίκων, των περαστικών και του περιβάλλοντος.
Χαρακτηριστικό, και όχι μοναδικό παράδειγμα, το νεοκλασικό κτήριο στην οδό Ασκληπιού 94-96Α. Παρατημένο επί χρόνια στη φυσική φθορά, είχε αρχίσει να γίνεται απειλή για τους διερχόμενους. Φαίνεται κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν, κάποιοι κινήθηκαν και πριν δύο ή τρία χρόνια τοποθετήθηκαν σκαλωσιές και λινάτσες στην πρόσοψη, ως και να επρόκειτο να γίνουν εργασίες αναστήλωσης και αναπαλαίωσης.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τα έργα αναστήλωσης και γενικά οι οικοδομικές εργασίες
πρέπει να γίνονται σε βάρος των πεζών...
Αλίμονο. Όχι μόνο δεν γίνανε έργα, αλλά οι σκαλωσιές και οι λινάτσες κλείσανε τελείως το πεζοδρόμιο. Από τις αμέσως επόμενες ημέρες, μαζεύτηκαν στο σημείο αυτό μπάζα και σκουπίδια και, από τότε, οι πεζοί κατεβαίνουν στο δρόμο. Tα σκουπίδια και τα μπάζα μετατράπηκαν σε εστία μόλυνσης και χαρά των αρουραίων ενώ οι περίοικοι, ειδικά της διπλανής πολυκατοικίας, στον αρ. 94, πέρα από τις επιθέσεις τρωκτικών και κατσαρίδων, κινδυνεύουν και από άτομα που μπαινοβγαίνουν από την ανοιχτή είσοδο του εγκαταλελειμμένου σπιτιού.
Το εσωτερικό δείχνει διελεύσεις και χρήσεις...
Το κερασάκι στην όλη υπόθεση, είναι οι λινάτσες που έχουν ξεσκιστεί από τον καιρό και κρέμονται θλιβερά, χαρίζοντας μαζί με τη ρημαγμένη πρόσοψη του νεοκλασικού, μια μακάβρια και καταθλιπτική εικόνα στην περιοχή. Η καθημερινή δόση γκραν γκινιόλ των περιοίκων...
Η πολεοδομία, η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου για τη δημόσια υγεία, η τροχαία, η αστυνομία και όποια άλλη αρμόδια αρχή και υπηρεσία έχει σαν αντικείμενο της την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων, που είναι; Τι έχουν κάνει και τι προτίθενται να κάνουν για αυτό το πολύ μικρό και συγκεκριμένο ζήτημα. Μπορεί κάποιος αρμόδιος να ασχοληθεί; Μπορεί κάποιος να μου πει πως μπορώ να κάνω κάποιον αρμόδιο να ασχοληθεί; Όχι τίποτ' άλλο, αλλά έχω βαρεθεί πια και θέλω να συναντιέμαι με το ελληνικό κράτος και σε άλλα σημεία, όχι μόνο στα ταμεία του!..
τα αυτοκίνητα φωνάζουν ότι δεν έχουν χώρο, τα μηχανάκια ότι τους κλείνουν και τους πετάνε κάτω τα αυτοκίνητα και όλοι μαζί.... εναντίον του πεζού!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμα δεν πειράζει, δεν σκιάζομαι διόλου! το 2018 θα βγαίνω από το σπίτι μου, θα περνάω την πλατεία "Νικήτα Κακλαμάνη" (αυτήν που έρχεται...) θα βγαίνω στο πεζοδρομημένο βουλεβάρδο "Τίνα Μπιρμπίλη" και θα φτάνω πολιτισμένα στην δουλειά μου... τι κι αν δεν μένω ή δεν δουλεύω πουθενά εκεί κοντά...
χα-χα-χα ανέκρωξε ο χορός!
Ας ξεκινήσω από το πάρκο Ριζάρη λέγοντας ότι ούτως ή άλλως ακολουθεί την μοίρα όλων των κοινόχρηστων χώρων σε αυτή την χώρα, δηλαδή αφήνεται στην μοίρα του και σε ένα αραιά και που καθαρισμό. Τώρα ποιος είναι υπεύθυνος για την συντήρηση του το αγνοώ μια και πολύ κοινόχρηστοι χώροι δεν ανήκουν απαραίτητα στον δήμο, όχι ότι αυτό έχει σημασία τα πάρκα πρέπει να συντηρούνται. Για την οδό Ασκληπιού τι να πω, το πρόβλημα της παράνομης στάθμευσης είναι τόσο μεγάλο που θα έπρεπε να έχεις χιλιάδες αστυνομικούς να ασχολούνται μόνο με αυτό.Άρα είναι και υπόθεση των πολιτών , ας τηλεφωνήσουν στην τροχαία ή απλά ας κράξουν αυτόν που παρκάρει παράνομα. Όλα αυτά γίνονται γιατί υπάρχει ανοχή και πολλές φορές και αδιαφορία εκ μέρους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα εγκαταλελειμμένα σπίτια (τα οποία πιθανότατα ανήκουν σε κάποιον ο οποίος δεν ενδιαφέρεται ή αδυνατεί να τα συντηρήση) είναι μία άλλη πονεμένη ιστορία. Αν επικοινωνήσεις με την αρμόδια υπηρεσία του δήμου θα σε παραμπέμψει στον ιδιοκτήτη, δηλαδή θα πρέπει να κάνεις μία μικρή έρευνα για να τον ανακαλύψεις. Για να προβεί σε καθαρισμό και σφράγισμα ο δήμος πρέπει να συντρέχει υγειονομικός κίνδυνος, δηλαδή πρέπει να προβεί σε αυτοψία του χώρου η υγειονομική υπηρεσία η οποία με τη σειρά της θα ενημερώσει τον δήμο και ο δήμος με την σειρά του θα προβεί στις απαραίτητες ενέργειες. Αυτά και καλό κουράγιο αν ξεκινήσεις το τρέξιμο για τον καθαρισμό του σπιτιού.
υ.σ. Το τμήμα του πάρκου Ριζάρη το το οποίο έχει αναπλαστεί είναι αρκετά καλόγουστο πάντως.
ευτυχώς που τα ανακαλύπτεις και τα αναδεικνύεις, το αναδημοσιεύω
ΑπάντησηΔιαγραφήnai einai tragiko oti to parko anakainistike molis to 2004, gia na kataliksei etsi to 2010. k akomi pio tragiko oti egine meleti gi'auto to ergo apo tous mixanikous tou dimou...
ΑπάντησηΔιαγραφήathinaioi skeftite prin psifisete...
Να προσθέσω στο εξαίρετο post για την οδό Ασκληπιού ότι είμαι κάτοικος της περιοχής κ το ίδιο πρόβλημα υπάρχει με άλλα δύο εγκαταλελειμμενα κτίρια στη διασταύρωση με την οδό Βατατζή...βρωμιά, δυσωδία και κίνδυνος τις νυχτερινές ώρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βγαλμένο καγκελάκι είναι περίπου στον αρ. 150 της Ασκληπιού. Το έχει ξεριζώσει ο ιδιοκτητης του πορτοκαλί βαν γαι να παρκάρει με την ησυχία του και όταν φεύγει το τοποθετεί πάλι (το είδα περνώντας τυχαία) Τρελή πατέντα!!
Το Πάρκο Ριζάρη έχω την εντύπωση ότι απλά αποτελείται από δυο παρκα: το πρώτο είναι το ανακανισμένο και αναπλασμένο, και βρίσκεται σε καλή κατάσταση (πέρασα πρόσφατα και δεν διαπίστωσα κα΄τι τρομακτικό). Το δεύτερο είναι το κομμάτι προς το Hilton, και εκεί για κάποιο λόγο δεν έγινε ανάπλαση, οπότε παρέμεινε έτσι όπως είχε. Το ζήτημα είναι γιατί δεν προχώρησε η ανάπλαση ή μάλλον γιατί περιορίστηκε στο ένα κομμάτι, μπορεί να απαντήσει κανείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο προβλημα με τα εγκαταλελειμμένα κτήρια είναι οξύ σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας. Μένω κι εγώ Νεάπολη και μπορώ να απαριθμήσω δεκάδες στη Μαυρομιχάλη, στη Χαριλάου Τρικούπη, στην Ιπποκράτους, στη Μπενάκη και αλλού, καταπληκτικά κτήρια επί το πλείστον. Ειλικρινά δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει με αυτά, μάλλον μας ξεπερνάει το πρόβλημα. Ή μήπως όχι; Τι μπορούμε να κάνουμε; Γιατί εγώ ειλικρινά δεν έχω ιδέα...
Κατ' αρχάς ευχαριστώ για τη δημοσίευση του σχετικού post για την οδό Ασκληπιού. Επίσης μου άρεσε που το συνδυάσατε και με αυτό της Πλ. Ριζάρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε χαρά μου είδα και άλλους από τη γειτονιά να ανταποκρίνονται και θα ήθελα να συμφωνήσω με τον Μαυρίκιο στη διαπίστωση του ότι η περιοχή μας είναι γεμάτη με ανάλογες περιπτώσεις... Νομίζω ότι χωρίς αλλαγή στο νομικό πλαίσιο των "διατηρητέων" και τη συντήρησή τους δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Πιστεύω ότι μπορούμε να γίνουμε μοχλός πίεσης για το σκοπό αυτό. Τι λέτε;
(Για κάποιους τεχνικούς προφανώς λόγους στο κείμενο για την οδό Ασκληπιού έγινε ένα ανακάτεμα με τις λεζάντες φωτογραφιών και το κείμενο με αποτέλεσμα να ΄γίνεται κάποιο μπέρδεμα στην ανάγνωση. Αν σας ενδιαφέρει μπορείτε να δείτε την αρχική ανάρτηση εδώ
Στο ίδιο ακριβως χάλι με την Ασκληπιού βρίσκονται και οι γειτονικές παράλληλοι: Μαυρομιχάλη και (ιδίως) η τρισάθλια και ξεχασμένη από θεό και ανθρώπους Χαριλάου Τρικούπη. Η τελευταία μάλιστα έχει και κάτι κολώνες για τρόλλεϋ που μπήκαν από κάποιον πασοκικό υπουργό στα '80ς για προεκλογικούς λόγους και ουδέποτε χρησιμοποιήθηκαν....Απλώς παρουσιάζουν εικαστικό ενδιαφέρον καθώς αλλάζουν χρόνο με το χρόνο από τη σκουριά... Μόνη εξαίρεση η Ιπποκράτους που, επί Δημαρχίας Μπακογιάννη, απέκτησε καινούργια πεζοδρόμια, συμπληρωμένες δενδροστοιχίες και κολωνάκια που αποτρέπουν τους κάφρους που θεωρουν το πεζοδρόμιο πάρκιγκ από το να σπάσουν δέντρα και πεζοδρόμια...
ΑπάντησηΔιαγραφήεπειδή έτσι προφανώς είναι προτείνω ένα βράδυ να περάσεις, να πάρεις το καγκελάκι και να το πετάξεις στα σκουπίδια... έτσι, για να του δημιουργήσεις ανασφάλεια την επόμενη μέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν κατεβαίνω ΑΘήνα για κάποια δουλειά 3-4 φορές το χρόνο περναω απο το παρκο Ριζάρη και μπορώ ν απω ότι είναι απότα αγαπημένα μου στον κόσμο, δεν είχα δει όμως το άλλο μισό,από την άλλη πλευρά προφανώς, κι ουτε θα πατήσω μετά από την περιγραφή βρώμας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα σημείο που πρέπει επίσης να του ρίχνουμε καμιά ματιά είναι το κομμάτι του Μεγάλου Περίπατου που ολοκληρώθηκε για το 2004, στην πεζοδρόμηση της Ερμού από Άγιους Ασώματους ως την Πειραιώς, συγκεκριμένα στο σημείο όπου έχει δημιουργηθεί μια «στάση» θέασης της ανασκαφής του Κεραμεικού. Το σημείο είναι λίγο υπερϋψωμένο και κλιμακωτό, έχει ένα «χάρτη» της ανασκαφής, σκαλοπάτια, τσιμεντένιους «κύβους», πράσινο και κάποια παγκάκια. Αφημένο στην τύχη του μέχρι πρόσφατα, με τα παγκάκια σπασμένα, γεμάτο σκουπίδια, σύριγγες, tags, διαμορφωμένο σε «υπνωτήριο» για τους αστέγους, χρήστες και πλάνητες, βρίσκεται τώρα σε λίγο καλύτερη κατάσταση μετά την πρόχειρη επισκευή και καθαρισμό για την τοποθέτηση στο χώρο πρασίνου ενός γλυπτού στη μνήμη των ελλήνων Εβραίων που έπεσαν θύματα της ναζιστικής θηριωδίας. Παρόλα αυτά αρχίζει να «ξανακυλάει». Τα tags ξανακάνουν την εμφάνισή τους στις φρεσκοβαμμένες επιφάνειες, τα σκουπίδια ήδη αφθονούν (ανάμεσα σε αυτά και 1 σύριγγα), τα κιβώτια και οι κουβέρτες των αστέγων δειλά-δειλά επανεμφανίζονται σε κάποια από τα παγκάκια. Όλα αυτά σήμερα, ενώ μια παρέα ηρωϊκών τουριστών σταμάτησαν στο χώρο για να δουν την πινακίδα με το χάρτη των ανασκαφών του Κεραμεικού. Μήπως το μικρό αυτό κομμάτι θέλει ανά τακτά διαστήματα μία «περιπολία» των Atenistas;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλη η περιοχή, «βιτρίνα» κατά τα άλλα, μόλις και μετά βίας διατηρείται αξιοπρεπής. Αυτοκίνητα και δίκυκλα παραβιάζουν ανενόχλητα τον πεζόδρομο καταστρέφοντας τους ακριβοπληρωμένους κυβόλιθους του 2004, ενώ όλος ο πλαϊνός τοίχος της ανασκαφής και εκατέρωθεν της εισόδου στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού είναι τίγκα σε ανούσια tags και μουτζούρες του στιλ «ο Μητσάρας πέρασε κι από δω, σήκωσε το πόδι του και κατούρησε για να σημαδέψει την περιοχή του», πνίγοντας και ορισμένα πολύ καλά γκράφιτι.
επιτέλους το πάρκο Ριζάρη έπαψε να αποτελεί χώρο στάθμευσης για τα μπαρ της περοχής που διέθεταν μέχρι και παρκαδόρους..λίγαμέτρα απο το γειτονικό σπίτι του δημάρχου..
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως περιμετρικά του πάρκου θα έπρεπε να υπάρχουν καλύτερες υποδομές για τους συνανθρώπους μας με κινητικές δυσκολίες..αλλά και τη στάθμευση/φύλαξη ποδηλάτων.. μακαρι να απελευθερωθεί κα το φυλακισμένο, από την περίφραξη του εργοταξίου, πάρκο Ελευθερίας..
Η μόνη λύση ιδιαίτερα σε περιοχές επιβαρυμένες όπως τα Εξάρχεια είναι να πάρουν την τύχη των κοινόχρηστων χώρων οι κάτοικοι στα χέρια τους. Ήδη υπάρχει η επιτροπή κατοίκων της περιοχής ή οποία οφείλει πέρα από την δημιουργία της πλατείας στην Ναυαρίνου να προχωρήσει και σε περαιτέρω ενέργειες, όπως τον καθαρισμό κάποιων κτιρίων από τα δεκάδες εγκαταλελειμμένα που υπάρχουν στην περιοχή και το σφράγισμα τους. Όσοι μένετε εκεί ίσως θα έπρεπε να επικοινωνήσετε μαζί τους. Ούτως ή άλλως οι κοινόχρηστοι χώροι μας ανήκουν οπότε πρέπει με κάποιον τρόπο να φροντίσουμε για την διατήρηση τους. Αν περιμένουμε από τις αντίστοιχες υπηρεσίες να κινηθούν με την γνωστή δυσλειτουργικότητα του δημοσίου θα γεράσουμε περιμένοντας. Άλλωστε ακόμη και τα κτίρια που έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα περιμένουν εδώ και τριάντα χρόνια την ανάπλασή τους πόσο αυτά που δεν έχουν χαρακτηριστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αντιμετώπιση από το κράτος και τους δήμους για την πρόσβαση των άτομων με κινητικά προβλήματα είναι τουλάχιστον προσβλητική . Όλες οι επεμβάσεις αντιμετωπίστηκαν με πρωτοφανή προχειρότητα και έγιναν απλά για να λένε ότι έγιναν. Ίσως θα έπρεπε και αυτοί από την μεριά τους ή οι συγγενείς αυτών να διαλύσουν με κάποιες προσπάθειες την απαξίωση που έχει δημιουργήσει το Ελληνικό κράτος απέναντι τους. Άλλωστε η ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους είναι δικαίωμα όλων των πολιτών.
Και να πει κανείς ότι είναι κανένα μέρος κρυμμένο, που δεν περνάει κόσμος... Τι να πει κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφή