M' αυτές τις βρoχές...

...οι κουλουρτζήδες δεν άντεξαν τα μουλιασμένα πόδια, και παράτησαν τους λουκουμάδες, που -ύβρις- γδύθηκαν από τη ζάχαρη


...τα φύλλα των νεραντζιών ξεπλύθηκαν


...ένα φύλλο σεφλέρας έλαμψε σε σκούρο φόντο


...σταγόνες ξέπλυναν σκονισμένα μάρμαρα.


...μια σπασμένη ομπρέλα σπρώχτηκε σε σκούρες φυλλωσιές


...ένας Αθηναίος έβγαλε την κάμερά του


...3 σταφιδόψωμα δεν απέσπασαν την προσοχή μιας Κινέζας


...πολύχρωμα ευδιάθετα κουκλάκια μοιάζανε δακρυσμένα


...τουρίστες δυσκολεύονταν να διαβάσουν το μενού που έλιωνε


...τα μάρμαρα στο Μοναστηράκι αποδείχτηκαν αστραφτερά


...κι ένα μισό τσιγάρο έλιωνε ψιχάλα-ψιχάλα


...πιτσιλιές αναπηδούσαν μπρος στις παλιές πόρτες


...τα δέντρα μοιάζανε με γυμνασμένα κορμιά


...τα καπώ διάβαιναν δεκάδες ακροκέραμα


...οι μίνιμαλ λευκές επιφάνειες απέκτησαν ενδιαφέρον κι ένα ακανόνιστο μοτίβο


...χάμω το κίτρινο ήταν πιο λαμπερό


...ένα μπιτόνι έμεινε στεγνό, ασφαλές και μόνο


...τα χαρτιά υγείας άθικτα, επιβίωσαν και περιμένουν αγοραστή


...τα λάχανα στην Βαρβάκειο λιγάκι ξεγελάστηκαν και θυμήθηκαν, έτσι ασκεπή, την άπλα της υπαίθρου

...τα παλιά σκέπαστρα, απ' τις λίγες φορές που αποδείχτηκαν, στην αίθρια Αθήνα, πρακτικά, και όχι απλώς μια ιπτάμενη νοσταλγία


...στα 80's μαρμάρινα δάπεδα της πάνω Αιόλου, άστραφταν τα φώτα απ' τα 70s καταστήματα με τις ρόμπες.


...κάποιος άστεγος κουράστηκε με τα ρούχα του και τ' άφησε να τα ξεπλύνουν οι λάσπες της Ομόνοιας.


...κάποιος γύρισε σπίτι που έχει, βγήκε βεράντα και χάιδεψε την μοσχοβολιά του βασιλικού


...και απόρησε τη σκοτεινή μέρα που διάλεξε ο ιβίσκος να πετάξει πέντε άνθη.