Σκονισμένος στη Βερανζέρου

Athensville στο ρεπορτάζ και πάλι, δεν χάνονται αυτά. Πριν μισή ώρα ξεκίνησε το φεστιβάλ δημοτικής δράσης (σειρά τα μπλοκμπαστερ μέχρι τις 7 Νοέμβρη) με το περιλάλητο γκρέμισμα του κτιρίου του ΝΑΤ. Αποκλεισμένοι οι δρόμοι τριγύρω, και πίσω απ' τις κορδέλες για να δούμε το θέαμα, αρκετός κοσμάκης, και έκπληξη όχι μόνο μετανάστες αλλά και Έλληνες, που, ναι ζουν και τέτοιοι στην περιοχή. Στεκόμενος μαζί τους χάζευα το κτίριο που κάπως το λυπήθηκα στην δύσκολή του ώρα, αμφιβάλλοντας επίσης το κατά πόσο ομορφαίνει την πόλη να γκρεμίζεται μια γωνιά και να χάσκει μετά κενή σαν βγαλμένο δόντι, με τις απαίσιες μεσοτοιχίες φάτσα φόρα ( αν είναι να γκρεμίσουμε να το κάνουμε σε τετράγωνα ολόκληρα καλύτερα).
10.20 ενημέρωναν για την κατεδάφιση, τότε και έγινε, με έναν πραγματικά τρομακτικό βόμβο, που ακολουθήθηκε από το γκρέμισμα μόλις σε 2 δεύτερα. Αυτό ήταν; Όχι τόσο impressive. Έπειτα το σκηνικό ήταν λίγο 9/11, σκόνες παντού, φιγούρες να κινούνται στην "ομίχλη" κινηματογραφικά, ποια πετριά με κάνει να βλέπω τα πράγματα έτσι, χώθηκα κι άρχισα να τραβάω, και να τώρα ξύνομαι, λουσμένος στη σκόνη. Πάω για ντους, σε μισή ώρα δράση atenistas· με θαυμάζω τελικά: ρεπόρτερ, ακτιβιστής, δηλαδή εσύ τι καλύτερο θα κάνεις κυριακάτικα; :-)