Σημαία κι Έλληνας


Το πιο ενδιαφέρον στις εθνικές επετείους στο κέντρο της Αθήνας είναι η αντίδραση των λιγοστών γηγενών στις αλωμένες απ' τους κακούς ξένους γειτονιές. Πια η ανάρτηση της σημαίας δεν είναι σύμβολο εθνικής περηφάνιας αλλά ένδειξη παρουσίας έλληνα στην περιοχή. Στην φώτο Μενάνδρου και Ζήνωνος, μια τεμπέλα ψιλικατζού μούτρο σωστό, σημείωσε ρεκόρ σημαιοστολισμού νομού Αττικής.

Σχόλια

  1. mahler76Οκτωβρίου 29, 2009 9:45 μ.μ.

    βρε την κακομοίρα. Θα ήθελα πάντως μια μέρα έστω και για μια μέρα να βάλουν στα μπαλκόνια τους όλοι οι αλλοδαποί μια σημαία της πατρίδας τους. Τέλεια θα είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. satelliteΟκτωβρίου 31, 2009 8:47 π.μ.

    χαχα να δείτε το "ακαδημία πλάτωνος" επί του θέματος...
    Επίσης ο Πανούσης στο σίτι είχε κάνει κάτι ωραία αστεία πέρυσι... http://www.youtube.com/watch?v=xJJDcqn_RqQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Εικόνα
Για κάποιον που ασχολείται με το design ή τις τέχνες γενικά, η συλλογή αυτών των εικαστικών αρχείων που μαζεύεται καθημερινά στο νετ είναι μια μεγάλη χρήσιμη πολυτέλεια. Ιδίως στο ιδανικό σενάριο, μια ταμπλέτα και το pinterest, εκεί που μόνο οι εικόνες μιλάνε, και ατελείωτο scrolling σε δουλειές χιλιάδων καλλιτεχνών. Έτσι ένα ψάξιμο εκεί, αλλά και γενικά στο διαδίκτυο, μου αποκάλυψε τον πλούτο ντόπιων διαφημίσεων που φιλοξενείται. Ιδού λοιπόν ένα χορταστικό συγκεντρωτικό ποστ με 410 διαφημίσεις του άλλοτε, διδαχή για το περίπλοκο σήμερα, πως επικοινωνείται με απλότητα και με τα λίγα σχεδιαστικά μέσα του τότε (πολύτιμοι οι περιορισμοί τελικά, φουντώνουν την δημιουργικότητα), ένα προιόν, μια ιδέα. Απολαύστε ! (κι οι γραφίστες bookmark it, γερή πηγή έμπνευσης, ιδίως οι γραμματοσειρές πόσο καλαίσθητα χειρίζονται ιδίως οι καλλιγράφοι το δύσκολο σχεδιαστικά ελληνικό αλφάβητο). -πιο εύκολη πλογήση: κλικ στις φώτο για μεγέθυνση και κάντε κλικ στη φώτο ή τα βελάκια αριστερά-δεξιά ...
Συνέχεια >

H θλιβερή ιστορία του ιβίσκου

Εικόνα
Αυτός είναι ο ιβίσκος, τι ωραίο λουλουδικό και πόσο τραγική ιστορία του. Όταν τον έβαλα στη βεράντα μου δεν ήξερα. Ένα πρωί λοιπόν αντίκρυσα το πρώτο λουλούδι εντυπωσιασμένος: καμαρωτό καμαρωτό με το πλατύ το εύρος του, μ' ένα ψεύτικο κόκκινο χρώμα και στο μέσον το λαμπερό κίτρινο κεντρί. Το βράδυ γυρίζοντας το βρήκα κλειστό, άααα αυτοσυντηρείται, ααα αυτό έχει ψυχή, κι ανέβηκε περισσότερο στην εκτίμησή μου. Το πρωί όμως το βρήκα στην ίδια κατάσταση, το γιατί;. Αναζήτησα, γκούκλαρα και γυρίζοντας σπίτι ήξερα την καταραμένη μοίρα του: να ανθίζει μόνο για μέρα και την επομένη να ρίχνει το άνθος του. Να 'ναι το πρώτο κρίμα της ζωής, σαφώς και όχι. Δεν θέλω και πολύ, τον παρομοίασα με τις ζωές κάποιων ανθρώπων που ζουν μια μέρα ευτυχίας στο μακρόσυρτο της ζωής. Ακολουθεί φωτορομάντζο-ρεπορτάζ
Συνέχεια >

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Εικόνα
Κατεβείτε! Μπλε γραμμή, πράσινη γραμμή, ποδαράτοι απ' την Ερμού. Τους Μάηδες η Αθηνάς είναι μαγική: ο ουρανός της κατακλυσμένος από μωβ άνθη, γεμάτα τα κλαδιά και τα πεζοδρόμια. Το πανέμορφο αυτό δέντρο μαζεύει τα χειμωνιάτικα του φύλλα και πριν καλοκαιριάσει φτάνει σε οργιώδη ανθοφορία, σκορπώντας μωβ καμπανούλες. Δυσκολεύτηκα αλλά βρήκα και το όνομά του: Γιακαράντα ! Παράξενο, πρωτάκουστο, σπάνιο, χαρίζει κάτω απ' τα κλαδιά του την καλύτερη εν Αθήναις βόλτα. • Υγ: ο δρομος φωνάζει πεζοδρόμηση! Επιτέλους λίγο όραμα, η ευρύτερη γενιά μας μόνο να διαχειρίζεται; Τίποτα, μια σκεψούλα, να μη μπορεί να παράγει; • Περισσοτερες φωτογραφίες >>
Συνέχεια >