Παλιές διαφημίσεις της Αιόλου
Έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Γιάννη Λάμπρου "Οδός Αιόλου", ενδιαφέρον φυσικά, -πως αλλιώς, δεδομένης της πετριάς μου-, μα εκεί που κόλλησα ήταν οι τελευταίες σελίδες με τις παλιές διαφημίσεις. Θαύμασα άλλη μια φορά την γραφιστική κομψότητα , τα μεγαλόστομα σλόγκαν γεμάτα βεβαιότητα για την τελειότητα των προϊόντων, το κουκούλι αθωότητας που τις περιέβαλλε.
Εδώ είναι θέμα σκέφτηκα: ένα οδοιπορικό στα ίδια αυτά ακριβώς μέρη, εκεί που ο έμπορας πρωτοείδε την μακέτα που του φερε ο τυπογράφος της εποχής, το αφεντικό να μην του αρέσει και να τσαντίζεται, να ψάχνει το ευρηματικό σλόγκαν, να ρωτά τους υπαλλήλους πως τους φαίνεται. Μακριά το πήγα; Ναι, πολλά απ' τα κτίρια γκρεμίστηκαν, οι άνθρωποι φύγανε και το μόνο που έμεινε είναι αυτές οι διαφημίσεις κι οι πόσες ιστορίες που κρύβουν πίσω τους.
Αιόλου 24
Περισσοτερες διαφημίσεις 
(*Δραγώνας: βοηθήστε, θυμάμαι το πράσινο πορτοκαλί λογότυπο, αδυνατώ να θυμηθώ που βρισκότανε).
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί όμορφη δουλειά!Για αλλη μια φορά σε ευχαριστούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρης
Τον Δραγώνα τον θυμάμαι κι εγώ, μόνο που δε θυμάμαι που ακριβώς ήταν, σίγουρα θα θυμάται η μητέρα μου, πηγαίναμε συχνά μαζί και ψωνίζαμε όταν ήμουν μικρή. Θα την ρωτήσω και θα επανέλθω :) Ωραίες διαφημίσεις, ε? Ευχαριστούμε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήExeretiko...Otan o "paradwsiakos typos" exei xasei to pexnidi! Me to diko sou blog einai parapanw apo emfanes!!
ΑπάντησηΔιαγραφήO Δραγώνας,αν θυμαμαι καλα,ήταν διπλα στο σημερινο "Μarks & Spencer"
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμάμαι την μητέρα μου να λέει ότι ο μπαμπάς ψωνίζει μόνον από του Γουτάκη...καταπληκτική η διαφήμισή του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές οι διαφημίσεις είναι μαγικές. Λέξεις από κάποιο παρελθόν που ενώ μας δηλώνει το παρόν του, έχει χαθεί ανεπιστρεπτί.
ΑπάντησηΔιαγραφήteleio
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας πραγματικός "ρεπόρτερ-ερευνητής" στη μοναδική, μάλλον, πρωτεύουσα στον κόσμο που αντί να σεβαστεί το ιστορικό της κέντρο, το παρέδωσε στη μάστιγα της αντιπαροχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική δουλειά:) Νομίζω ότι ο Δραγώνας ήταν στην Αιόλου εκεί που είναι σήμερα το "Marks and Spencer"
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγω εκεί κλίνω
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πάλι πολύ ωραία δουλειά athensville!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
(Και την περπατουσα σημερα την Αιόλου!)
Η μητέρα μου επιβεβαίωσε το σχόλιο του Guest, ήταν όντως δίπλα στο "M&S". Θυμάμαι κι άλλα μαγαζιά εκεί κοντά, τον Κατράντζο για παράδειγμα, πριν καεί, τον Λαμπρόπουλο πριν γίνει Notos, τα αντρικά καταστήματα ενδυμάτων, τα μαγαζιά με τα κασμήρια
ΑπάντησηΔιαγραφήρε παιδια μια ερωτηση μετην κατεδαφιση του νατ στην ομονοια τη εγινε ?
ΑπάντησηΔιαγραφήμηπως ολα εγιναν για διαφιμιση και τωρα σιωπη τη εγινε νικιτα μας θα γινει η πλατεια η οχι?
I Love Αιόλου....
ΑπάντησηΔιαγραφή* Εξαιρετική η παρατήρηση ΤΡΕΝΣ ΚΟΤ ψηλά στα μπαλκόνια του κτιρίου ( το έχω δει και γω )
συγχαρητηρια για τις φωτογραφιες --
ΑπάντησηΔιαγραφήειδ ακαι μια δικια μας (Γουτακης) και ομολογω εντυπωσιαστικα...
Ψάχνοντας να βρω που βρησκόταν ο ΔΡΑΓΩΝΑΣ βρέθηκα εδώ. Φανταστική δουλειά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτή τη φωτό του 1973 από το panoramio φαίνεται το κατάστημα και απέναντί του το ξενοδοχείο ΑΙΟΛΙΚΟΝ. Ίσως αυτό βοηθήσει.
Στό μέγαρο Γουτάκη είχε εργαστεί κάποτε ο έφηβος Γεώργιος Ζαμπέτας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυριπίδου είχε ο πατέρας μου ένα μαγαζί με καλλυντικά ΡΑΓΚΟΣ δίπλα στον Πατιστα και τον Χοντο Μετά πούλησε τη φίρμα σε ΡΑ ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ από τα αρχικά Ραγκος Καλλυντικά και τώρα έχουμε τις κουρτίνες στην Βούλα που μας καθιέρωσε με τη διαφήμιση στο Ραγκο μετράει το φράγκο τότε ήμασταν στην Καλλιθέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον Γουτακη είχα την τύχη να τον Γνωρίσώσει πριν από χρόνια στα Λεγραινα τώρα που απεβίωσε πουλήθηκε και το σπίτι του πάντα όταν περνάω τον θυμάμαι. ..αχ αυτή η στόφα των παλιών
Η φίρμα ήταν Ρακαλ απλά γράφω από smartphone
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη για το λάθος