O πιο βρώμικος της Αθήνας


To παιδεύω ένα μήνα τώρα: να το βάλω ή όχι; Να εκθέσω έναν άνθρωπο πολύ γνωστό-άγνωστο πια σε όσους περνάνε απ' την Ομόνοια; Προχθές βράδυ τον ξαναείδα ανάσκελα στο πάτωμα με τα βρακιά κατεβασμένα, το χέρι απλωμένο, σαν να μην ικέτευε τους περαστικούς αλλά κάποιον Θεό να τον λυτρώσει. Η εικόνα αυτή με οδηγεί στο να το δημοσιεύσω.
Ας περιγράψω την ντροπή μας καλύτερα: είναι μακράν ο πιο βρώμικος άνθρωπος στην Αθήνα, έχει να πλυθεί χρόνια, τα μαλλιά έχουν κερώσει, μυρίζει και στα 10 μέτρα σε ανοιχτό χώρο, τον έχω πετύχει 2 φορές σε λεωφορείο όπου η κατάσταση ήταν ασύλληπτη και οπτικά, να κάθεται στη γαλαρία και όλοι οι επιβάτες να έχουν συγκεντρωθεί μπροστά με τα κεφάλια έξω απ' τα ανοιχτά παράθυρα, χειμώνα μάλιστα- ο οδηγός μάλιστα σταμάτησε για να τον βγάλει έξω. Πενταβρώμικα τα ρούχα και το θέαμα των ανοιχτών πληγών στα πόδια φρικιαστικό, ενστικτωδώς σταυροκοπιόμουνα ο ψιλοάθεος μετά... Μα αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στο βλέμμα του, το πιο χαμένο που χω δει ποτέ, θολό, κενό και γεμάτο ταυτόχρονα, να απευθύνεται στο πουθενά.
Ε, αυτός ο άνθρωπος σ' αυτή την απελπιστική, εξωφρενική κατάσταση στέκεται με το χέρι απλωμένο καθημερινά στην Ομόνοια.Μια μέρα μπαϊλντισμένος απευθύνθηκα στους αστυνομικούς "Ο άνθρωπος είναι χάλια, τι πρέπει να γίνει;", "Δεν είναι δική μας δουλειά" μου απάντησαν.
Επιμένω να δημοσιοποιώ το μαύρο και αληθινό: όσες πλατείες, αρχιτεκτονικές αναπλάσεις και κουλ φριντζ festival να φτιάξουμε η εικόνα αυτού του ανθρώπου, και όλου του μελισσιού τριγύρω, είναι η μεγαλύτερη ντροπή για την πόλη και την τσίπα μας.

Σχόλια

  1. μάλλον είναι πιο βρώμικος και άθλιος από αυτόν που συναντούσα για χρόνια σ' ένα φανάρι κοντά στη Π Ράλλη πηγαίνοντας στη δουλειά του. Το πρόσωπο και τα μαλλιά του ήταν σαν καπνισμένα από τη βρώμα. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου είχαν σχεδόν "σβηστεί" από την εξαθλίωση. Η ντροπή δε φτάνει σαν λέξη νομίζω. Δε μπορώ να φανταστώ τι και πως κάνει αυτούς τους ανθρώπους να καταντάνε έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν είναι αυτός που νομίζω, πρόκειται επιπλέον για αρκετά νέο άνθρωπο. Είναι προφανώς σαλεμένος (καλά θα κάναμε να κοιτάμε τους άλλος και λίγο στα μάτια). Πιθανά θα έπρεπε να νοσηλευτεί σε κάποιο ίδρυμα. Κατά τα άλλα, τι θες να τον κάνουμε; Να τον πλύνουμε με το ζόρι; Δικάιωμά του είναι στο κάτω-κάτω...

    ΥΓ: Το ότι ζούμε εδώ στην Ελλάδα πλέον σε μία από τις πιο απάνθρωπες κοινωνίες, όπου το χρήμα έχει αντικαταστήσει όλες τις άλλες αξίες (με αποτέλεσμα να θεωρείται ανεκτή η όποια παρανομία, φτάνει να είναι και επικερδής), είναι κάτι που θα έπρεπε να μας είχε προβληματίσει εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, όταν ο τύπος της φωτογραφίας κατουρούσε ακόμη στις πάνες του. Ευτυχώς που ήρθαν να μας σώσουν οι βάρβαροι της κρίσεως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντάω στο εαυτό μου: Εγραψες κι εσύ για το βλέμμα του, athensville, sorry. Προφανώς μιλάμε για τον ίδιο, μια μάλλον κλινική περίπτωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. είναι όσο δεν φαντάζεσαι!
    Ποιος θα βοηθήσει αυτόν τον ανθρωπο;
    Δεν υπάρχει κανείς σ' αυτό το αδιάφορο και ανικανο κρατος; Ελπίζεις απλά να συμβεί το μοιραίο για να ξεμπλέξεις; ΤΡΑΓΙΚΗ ΧΩΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όπως είπε ο pink fish δεν μπορούμε να τον πλύνουμε με το ζόρι αφού δεν θέλει. Και εδώ αναλαμβάνει τις ευθύνες της η κοινωνία η οποία πρέπει να αποφασίσει πώς να αντιμετωπίσει τέτοιες περιπτώσεις. Με "δημοκρατικό" αίσθημα (οπότε όλοι οι απροσάρμοστοι και οι ψυχασθενείς θα κυκλοφορούν ελεύθερα στις πλατείες); Ή θα πρέπει να τους περιθάλψουμε με το ζόρι και να τους κλέισουμε σε ιδρύματα και ξενώνες όπως συμβαίνει σε χώρες του εξωτερικού; Αλλά αν το πεις αυτό η πρώτη αντίδραση είναι: "Το να τους βάλουμε σε άσυλο με το ζόρι δεν είναι δημοκρατικό". Άρα δεν είναι μόνο θέμα απανθρωπιάς: πρέπει να αποφασίσουμε τι είναι και τι δεν είναι δημοκρατικό, τι μπορεί και τι δεν μπορεί να αντέξει η κοινωνία, πόση και τι είδος υποκρισία θέλει (η ελεύθερη κυκλοφορία συνεπάγεται - δικαιολογημένα - την αδιαφορία αλλά και την υποκρισία, τα ιδρύματα κρύβουν ένα υπαρκτό πρόβλημα κάτω από το χαλί). Καιρός να αποφασίσουμε χωρίς συναισθηματισμούς και με νηφάλια σκέψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. τον εχω δει και γω στην ομονοια
    φυσικα και δεν ειναι δικια τους δουλεια
    η δουλεια τους ειναι να κανουν εξακριβωση στοιχειων σε αλβανακια, να τρωνε χοτ ντογκσ αμεριμνοι στο εβερεστ ενω διπλα τους πεθαινοθν απο τη πρεζα που μολις πουληθηκε μπρος τα ματια τους και να ξυλοφορτωνουν παπουδες σε διαδηλωσεις
    λυπαμαι γι αυτη την πολη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπάρχουν 2 παράλληλες Αθήνες.
    Η μια των φεστιβαλ και της χαράς,
    των fringe festival , των σπουδών και του Erasmus
    και η Αθήνα που λες εσύ.
    Δυστηχώς, αυτές οι 2 Αθήνες δεν έχουν κοινά.
    H πρώτη Αθήνα τώρα είναι στις συναυλίες, μετά θα πάει στα νησιά και τον Σεπτέμβριο θα γεμίζει τα σινεμά.
    Η δεύτερη είναι εκεί, στις δεκάδες μικρές Ομόνοιες και θα βρωμάει όλο και χειρότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν έχει την ευθύνη των πράξεών του και επιλέγει να κυκλοφορεί έτσι, νομίζω οτι είναι δικαίωμά του, όπως και του οδηγού που του ζήτησε να κατέβει. Από ότι καταλαβαίνω όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει, οπότε μάλλον θα έπρεπε να παρέμβει κάποιο ίδρυμα.

    Και άντε, δεν είναι δουλειά των αστυνομικών, δεν μπορούσαν τουλάχιστον να ειδοποιήσουν κάποιον υπεύθυνο; Τέτοιος σταρχιδισμός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όταν έχει κάποιος το ακαταλόγιστο, δεν τίθεται ζήτημα εκούσιας ή ακούσιας περίθαλψης. Θεωρείται πλέον ότι δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις για το εαυτό του και πρέπει να το κάνουν άλλοι γι' αυτόν (συγγενείς, η κοινωνία, το κράτος). Όλα τα άλλα περί δημοκρατίας είναι απλά δικαιολογίες για μια ανεύθυνη κι απάνθρωπη αδιαφορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έχεις δει ποτέ Έλληνα αστυνομικό να κάνει τη δουλειά του; Εδώ παρανομούν κάτω από τη μύτη τους, και όταν τους ρωτάς, σου λένε ότι "δεν έχουν εντολή".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συμπληρώνω με ένα ιδιαίτερα κραυγαλέο παράδειγμα: Πριν από ενάμισι χρόνο περίπου, εκτελέστηκε εν ψυχρώ ένας νεαρός στη συμβολή Τσαμαδού και Τοσίτσα στο Μουσείο με τέσσερις σφαίρες στο κεφάλι. Ως γνωστό, καμιά πενηνταριά μέτρα παρακάτω υπάρχει κοτζαμ διμοιρία των ΜΑΤ, τάχα μου για να φυλάει το ΥΠΠΟ. Ε, ο πρώτος αστυνομικός εμφανίστηκε μετά από περίπου ένα τέταρτο της ώρας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μου άρεσε η κουβέντα των αστυνομικών..."δεν είναι δική μας δουλειά"...δεν τους αδικώ, δεν ξέρουν τι να απαντήσουν ούτε αυτοί...
    Είναι η ατάκα που με κάνει έξω φρενών...η ατάκα που ακούω καθημερινά και σε ΟΛΕΣ τις δουλειές που έχω κάνει ως τώρα και σε ΟΛΕΣ τις υπηρεσίες που εχω απευθυνθεί, δημόσιες ή ιδιωτικές!
    Και στο κάτω-κάτω, ας μας πει κάποιος ποιανού δουλειά είναι...και κακώς που θέτω το ερώτημα γιατί πολύ φοβάμαι πως είναι και δική μου, και δική σας, και δική τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ούτε εγώ ξέρω τι να πω γι' αυτόν τον άνθρωπο. Έχεις δίκιο ότι είναι αυτός που κεντρίζει τα μάτια (και τις μύτες) περισσότερο από άλλους και είναι απελπιστικά νέος. Απ' όλους αυτούς τους ανθρώπους που δεν έχουν ούτε καν την τυπική ευκαιρία να είναι "ίσοι" μ' εμάς τους υπόλοιπους "τυχερούς" είναι αυτός που με έχει ταράξει περισσότερο. Η φωτογραφία σου απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί αδιάκριτη. Το παιδί αυτό μπορούν να το αναγνωρίσουν μόνο όσοι το έχουν δει και πιστεύω ότι όσοι το έχουν δει θα συμφωνήσουν μαζί σου.
    Και δεν ξέρω ποιος μπορεί να είναι υπεύθυνος που αυτός ο νέος άνθρωπος έχει χάσει τη ζωή του πιθανότατα χωρίς να έχει καν κατανοήσει ποτέ ότι την είχε στα χέρια του. Μπορεί όντως να είχε ψυχολογικά ή διανοητικά προβλήματα από πάντα και κανείς από τους δικούς του να μη νοιάστηκε ποτέ αφήνοντάς τον να γυρνάει χωρίς νόημα αλλά η σημερινή διανοητική του κατάσταση μπορεί να είναι και αποτέλεσμα της άστεγης περιπλάνησής του. Ειλικρινά ντρέπομαι που το μόνο που έχω κάνει γι' αυτόν -εκτός από το να κλαψω την πρώτη φορά που τον είδα- είναι να αφήσω αυτό εδώ το σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ...φίλη μου μπήκε σε αστυνομικό τμήμα με το κεφάλι μες στα γυαλιά και τα αίματα, επειδή ένας ανώμαλος της έσπασε το τζάμι του αυτοκινήτου με πέτρα. Ζήτησε από τους αστυνομικούς να της καλέσουν ασθενοφόρο και άκουσε κι αυτή το γνωστό "δεν είναι δική μας δουλειά"!! Αυτό σε μια κοπελίτσα φυσιολογική, με τα αμαξάκι της και τα όλα της που πήγε σ΄αυτούς και ζήτησε κάτι πολύ συγκεκριμένο: ένα τηλέφωνο - τί περιμένουμε στ' αλήθεια στην περίπτωση ενός ανθρώπου που δεν μπορεί πια ούτε να θυμηθεί ότι θέλει βοήθεια;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ma de zoume se xwra. i ellada einai apla ena mpourdelo. sorry an sas enoxlei i glwssa pou xrisimopoiw, alla etsi einai.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τι αστυνομία περιμένετε να έχουμε όταν η θέση του αστυνομικού αντιμετωπίζεται από τους υπέροχους νεοέλληνες ως μία ακόμα ευκαιρία για διορισμό στο δημόσιο με τη γνωστή νοοτροπία "κάθομαι και πληρώνομαι". Πριν από 3 χρόνια που έδινα πανελλήνιες οι συμμαθητές μου που επέλεξαν να γίνουν μπάτσοι ήταν από τους πιο αδιάφορους προς το μάθημα μαθητές χωρίς ενδιαφέροντα / παιδεία και χωρίς καμία ιδιαίτερη αγάπη για το αντικείμενο που επέλεξαν να κάνουν. Αυτοί θα μας βάλουν σε τάξη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Παρόμοια περίπτωση ανθρώπου σε έσχατο βαθμό εξαθλίωσης υπήρχε αρκετά χρόνια πριν στο κέντρο του Πειραιά. Τα ίδια σκεφτόμουν κι εγώ τότε με αυτά που γράφεις σήμερα athensville. Κάποια στιγμή τον είδα καθαρό και κουρεμένο, το βλέμμα πιό ζωηρό γιατί βέβαια η ασιτία δεν βοηθάει... Προφανώς παρενέβη ο δήμος ή η πρόνοια ή δεν ξέρω ποιός, πήγαινε ο άνθρωπος και στο συσσίτιο των απόρων και κάπως συνήλθε...
    Μακάρι και για τον άθρωπο αυτόν να βρεθεί η σωστή μέριμνα. Είναι πιθανόν ότι έχει κάποια ψυχική διαταραχή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι του αξίζει έστω και κατ'ελάχιστο τέτοια μοίρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ίσως είναι ο ίδιος,
    γιατί τις 2 φορές τον πέτυχα
    στο 049 Αθήνα-Πειραιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αν δεν είναι δουλεία τους τότε ποιανού είναι σε αυτό το κωλοκράτος; Πουθενά δεν υπάρχει περίθαλψη.. Ο άνθρωπος αυτός εκτός από το θέμα με τη βρόμα του θα έχει σίγουρα και ψυχολογικό θέμα.. Και αυτό είναι που χρειάζεται βαθύτερη προσοχή.. Αλλά φυσικά δεν είναι δουλειά μας... Προς θεού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Οι ειδικοί λένε πως οι χρήστες πρέπει να ζητούν μόνοι τους βοήθεια για να έχουν ελπίδα να σωθούν.
    Ένας άνθρωπος όμως σαν αυτόν, με καμένο μυαλό, τι να σκεφτεί και τι να αποφασίσει για τον εαυτό του;
    Τι θα πρέπει να γίνει μαζί του όλοι μας το σκεφτόμαστε. Δυο χέρια (όχι δικά μας) να τον πάρουν, να του δώσουν ένα κρεβάτι, μια αγωγή, ένα μπάνιο, ένα ρούχο, ένα φαγητό, μόνο που θα πρέπει να τον κλειδαμπαρώσουν.
    Κι αν τυχόν ξεχάσουν την πόρτα ανοιχτή, πάλι έτσι θα βρεθεί.
    Μάλλον δεν ζει πια...
    Το σκεπτικό μου καταλήγει σε ένα συμπέρασμα: πρόληψη δηλ. ενημέρωση στα σχολεία, τις σχολές, την τηλεόραση, παντού.
    Θα έχετε παρατήρησει ότι σχετικές καμπάνιες από ΚΕΘΕΑ προβάλλονται από τα κανάλια "καλή καρδιά" μόνο κατά τις 5το πρωί που ύπάρχει ελεύθερος χρόνος από διαφημίσεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ma giati va kavei to kratos kati, efosov oi polites pou psifizouv tous politikous dev evdiaferovtai gia autous tous avthrwpous. Mporeis o kurios tns Omovoias va eivai o pio brwmikos omws koitakste gurw sas: Auto eivai to kritirio; poso brwmikos eivai kai eav ta podia tou exouv plnges n oxi; Eimai katoikos metaksourgeiou, blepw kathimeriva avthrwpous petagmevous. Dev kserw ti brwmaei perissotero, oi petagmevoi n autoi pou tous blepouv kai viwthouv avwteroi tous. Gia meva eivai thema paideias! Agorazoume akriba rouxa kai papoutsia gia va perpatame me auta se bromika paizodromia, va parkaroume dipla apo skoupidia... Kavevas dnmarxos dev eklegetai me auta ta kritiria. Pws givetai epi dekaeties va mnv allazei tipota; Giati mallov dev evdiaferei kavevav. Zoume me tn brwma, se ola ta epipeda. Ta skoupidia eksw apo ta spitia mas, gia auto me mia avetn kivnsn n kopela me to smart agorasmevo apo tov mpampa avoigei to parathyro kai peta to plastiko mpoukali eksw. Kaveis dev diamartiretai, opws dev diamartiretai kaveis gia tnv uxoripavsn apo doparismeva mnxavakia. Giati MEGALE prepei va akouw egw to souper mnxavaki sou; Giati o pateras n n mava sou dev sou mathave va mnv evoxleis to periballov sou; Giati - afou oi goveis sou dev to kataferav- dev sou to emathe to sxoleio; Lia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Το να εστιάσουμε στο ΠΟΣΟ βρώμικος είναι αυτός ο άνθρωπος είναι περιττό. Ωραίο το post, αλλά ο τίτλος του είναι λίγο πιο πιασάρικος απ' ό,τι του αρμόζει.

    Ίσως θα έπρεπε να λέγεται "Τα καθαρά χέρια όλων μας".

    Όσο για το "κράτος", ας το ξεχάσουμε εμείς οι (νέοι υποθέτω) που αφήνουμε σχόλια στα blog, όχι γιατί δεν έχει ευθύνη -αντίθετα, έχει και μάλιστα τεράστια- αλλά γιατί κινδυνεύουμε να γίνουμε επαγγελματίες γκρινιάρηδες, όπως οι γενιές των συνταξιούχων πατεράδων μας που βγαίνουν στα κανάλια και παραπονιούνται.

    Αν θέλανε "κράτος", ας σκέφτονταν σαν "πολίτες", όχι σαν πανικόβλητοι πεινάλες που χτυπάνε τις κρατικοδίαιτες θέσεις (για να του ρουφήξουν κάποτε το μεδούλι).

    Κυρίως: αν θέλουμε κράτος εμείς οι νέοι, ας αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν πολίτες. Οι παλιοί το έχασαν το τρένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Το να εστιάσουμε στο ΠΟΣΟ βρώμικος είναι αυτός ο άνθρωπος είναι περιττό. Ωραίο το post, αλλά ο τίτλος του είναι λίγο πιο πιασάρικος απ' ό,τι του αρμόζει.

    Ίσως θα έπρεπε να λέγεται "Τα καθαρά χέρια όλων μας".

    Όσο για το "κράτος", ας το ξεχάσουμε εμείς οι (νέοι υποθέτω) που αφήνουμε σχόλια στα blog, όχι γιατί δεν έχει ευθύνη -αντίθετα, έχει και μάλιστα τεράστια- αλλά γιατί κινδυνεύουμε να γίνουμε επαγγελματίες γκρινιάρηδες, όπως οι γενιές των συνταξιούχων πατεράδων μας που βγαίνουν στα κανάλια και παραπονιούνται.

    Αν θέλανε "κράτος", ας σκέφτονταν σαν "πολίτες", όχι σαν πανικόβλητοι πεινάλες που χτυπάνε τις κρατικοδίαιτες θέσεις (για να του ρουφήξουν κάποτε το μεδούλι).

    Κυρίως: αν θέλουμε κράτος εμείς οι νέοι, ας αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν πολίτες. Οι παλιοί το έχασαν το τρένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δεν είναι χρήστης αυτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Εξαρτάται, καθώς είναι αρκετά νέος ο δικός μας, όπως είπαμε. Νομίζω πάντως ότι τον έχω δει κι εγώ σε πολύ καλύτερη κατάσταση κατα καιρούς, αν και στην Αθήνα.
    ΥΓ: Η εκκλησία αλήθεια τι κάνει; Για κάτι τέτοιους δεν έζησε και πέθανε στην τελαυταία ο Χριστός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Δεν είναι χρήστης; Διάβασα "πληγές στα πόδια" και οι χρήστες έχουν ανοιχτές πληγές στα πόδια (και τα χέρια) από το συκώτι τους (δεν μιλάω για αυτές από τη βελόνα.

    Και το ξεβράκωτο -ανάσκελο πάλι σε χρήση με πήγε.
    Αν δεν είναι όμως, τότε σοβαρά, πρέπει κάποιος πολίτης, όποιος τον βλέπει, ξέρει πού συχνάζει, να ενημερώσει την πρόνοια, ένα ίδρυμα κάτι, να τον προσεγγίσουν και να τον περιθάλψουν.

    Πάντως, πιτσιρίκα, πριν πολλά χρόνια, στο Χαλάνδρι που μεγάλωσα, ζούσε ένας τύπος στη ρεματιά σε καλύβα από τσίγκους και χαρτόνια, και ήταν ακριβώς έτσι.
    Ο τρελο-Γιώργης όπως τον έλεγαν. Θα ήταν κάπου στα 50. Μόλις εξηντάρισε τον πήγαν σε κάποιο ίδρυμα και έκτοτε δεν τον ξαναείδαμε.
    Ύπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο υπάρχουμε εμείς να του ςβλέπουμε απαθείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. πριν μερικά χρόνια είχα βοηθήσει με τον εξής τρόπο ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που είχα βρει σε παρόμοια κατάσταση. είχα εφαρμόσει μία αργή μέθοδο γιά να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους: αρχικώς καλημέρα, μετά λίγες λέξεις, μετά λίγη κουβέντα, μετά προσφορά ενός καφέ ή μιάς τυρόπιτας κι έτσι σε διάστημα 10-20 ημερών αποκτούσα την εμπιστοσύνη τους, γιά να τους προτείνω μία στέγη σε έναν ξενώνα (πληρωμένη η διαμονή και η τροφή), ένα ωραίο μπάνιο, νέα ρούχα και επίσκεψη σε γιατρούς. Ολα τους τα πρότεινα απλά, ως φίλος, ως "συγγενής" τους, στα πλαίσια μιάς συζητήσεως και ανθρώπινης επικοινωνίας, αφού είχα συμβουλευτεί ειδικό ψυχολόγο και πρόγραμμα εντάξεως στην κοινωνική ζωή ανθρώπων, όπως εφαρμόζονται σε άλλες χώρες.
    από τις 8 περιπτώσεις που προσπάθησα, οι 3 μου αρνήθηκαν κάθε αλλαγή στην κατάστασή τους, δέχθησαν μόνον λίγη τροφή, ένα - δύο κεράσματα,
    οι υπόλοιποι 5 δέχθησαν να πλυθούν, να πάμε σε γιατρούς και να μείνουν σε έναν άνετο ξενώνα με φαγητό και περιποίηση. Δυστυχώς ένας πέθανε στον ξενώνα λίγες ημέρες αφού πήγε και οι υπόλοιποι 4 έμειναν σ' αυτές τις νέες συνθήκές από 7 - 12 ημέρες. "απέδρασαν" και επανήλθαν στην προηγούμενη κατάσταση διαβιώσεως και αρνήθηκαν κάθε άλλη βοήθεια.
    προσπάθησα κι άλλες φορές με νεώτερους αλλά το σύνηθες είναι να επανέρχονται και να εγκαταλείπουν τις καλύτερες συνθήκες διαβιώσεως.
    το σημαντικότερο πρόβλημα με τους "κατά συνήθεια αστέγους" είναι η ανάπτυξη αυτοεκτιμήσεως γιά να μπορέσουν να δουν ότι αξίζουν μιά καλύτερη ζωή, ακόμη κι όταν κανείς δεν τους ζητά το παραμικρό γιά να αποκτήσουν νέα ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. We have pictures of the same person. Agree with you it is indeed sad to see. Please have a nice Wednesday.

    daily athens

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Γιατί το "δημοκρατικό" θεωρείται αυτόματα και το "ιδανικό"? Ίσως είναι το πιο ανεκτό πολίτευμα αλλά όχι και το καλύτερο. Θυμίζω ότι ο Πλάτωνας(που έζησε τη δημοκρατία στο περίπου απόγειό της) θεωρούσε τη δημοκρατία το χείριστο από 5 πολιτέυματα που ανέλυσε.
    ίσως δεν είναι λοιπόν κριτήριο συμπεριφοράς. Πώς να σεβαστείς τη θέληση του άλλου να μένει στην πλατεία, όταν ο άλλος δεν μπορεί να έχει πάντα βούληση (αν όντως υπάρχει θέμα ψυχασθενείας)?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Δεν είναι όλοι όπως τα περιγράφεις,μονάχα οι περισσότεροι!Αν σε κάνεις να αισιοδοξείς, σο ζούσα στην Ελλάδα, προτού φύγω αηδιασμένη από τη συμπεριφορά των περισσότερων, συχνά πυκνά έδινα τροφή και στέγη σε άστεγους, μια φορά μόνο ένιωσα να κινδυνεύω. Πέρα από τις κανονικές mac jobs μου και τις σπουδές μου, δούλευα εθελοντικά δίνοντας τις Παρασκευές τα βράδυα φαγητό και κουβεντούλα σε άστεγους (μερικοί τρελαμένοι, άλλοι κατ' επιλογήν άστεγοι, σε πληροφορώ), αντί για 2 μήνες διακοπές που έβλεπα τους συμφοιτητές μου να κάνουν με τα λεφτά των γονιών τους (τι ντροπή θεέ μου!) πήγα τα καλοκαίρια σε κέντρο περίθαλψης ασθενών με aids, και παράλληλα είχα χρόνο για γκομένιασμα και τέχνη και ταξιδάκια (με τα δικά μου λεφτά). Πριν ένα χρόνο τα είχα με έναν χαραμοφάη που έχασε τη δουλειά του και μιας και δεν έψαχνε φανατικά, πλήρωνα εγώ μέχρι και το μπάφο του (σιχτήρ!). Φυσικά τον ξεφορτώθηκα αλλά αυτό που θέλω να πω είανι ότι εάν θες, όλα τα καταφέρνεις και χωρίς να είσαι απάνθρωπος/μουλάρι/γαϊδούρι. Μακροσκέλησα,ε?! σόρυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Θυμάμαι με μια παρέα, κάναμε το ίδιο πριν 4 χρόνια. Ένας από τους αστέγους, κατάφερε να βγει από αυτή την κατάσταση, του βρήκαμε σπίτι και του πληρώσαμε τους 2 πρώτους μήνες και μια χαρά δουλίτσα. Μάλιστα έκανε και μια μικρή έκθεση ζωγραφικής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Μπράβο βρε Ν, κι εσύ Γιώργο...αφού το κάνατε αυτό, δε ξέρω τι να πω, με συγκινήσατε... υπάρχουν ακόμα καλοί Σαμαρίτες στις μέρες μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Μετά απο πολύ καιρό επαναφέρω το άρθρο.
    Τον έβλεπα συχνά τον συγκεκριμένο, κάποιες φορές του άφηνα φαγητό. Θυμάμαι μια φορά του είχα πάρει παγωτό και τα μάτια του λάμψανε!
    Ομως τελευταία τον έχω χάσει. Εχει κανείς νέα του?
    Ελπίζω να είναι καλά.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Γειά σου Oddi, κι εγώ το σκεφτόμουν προχθές. Μ' έναν παράξενο τρόπο μου λείπει. Έχω να τον δω μήνες. Εύχομαι κάποιος να νοιάστηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Στο Γαλάτσι αλλά κ γενικότερα στην Αθήνα πλέον υπάρχει ένας άνθρωπος που είναι σε πολύ άθλια κατάσταση που όταν μπαίνει μέσα στα μέσα μαζικής μεταφοράς α αλλά κ γενικότερα όταν κινείται μυρίζει από πάνω μέχρι κάτω και πέρα απ' αυτό δεν τον. Έχει φροντίσει κάνεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς