Κουλ πάρκα, δροσερές στοές
Σούρουπο στο Πάρκο Ριζάρη. Το θέμα δεν είναι ο ρομαντισμός του δειλινού, αλλά η ωραία αίσθηση άπλας που αφήνει αυτό το πάρκο. Έτσι πρέπει να φτιάχνονται πια τα νέα αθηναϊκά πάρκα, το μάτι να 'χει ορίζοντα, χωρίς την υπερφύτευση με θάμνους που συνήθως λειτουργούν σαν καβάτζες για κατούρημα, μπάζα και σκουπίδια. Λιγότεροι θάμνοι, περισσότερο γρασίδι, μεγαλύτερες επιφάνειες για πιθανό αστικό πικνικ (λέμε τώρα).
Μέσα στην κάψα της ασφάλτου και των ημερών, περνώντας από μια παλιά εμπορική στοά στην Κάνιγγος άξαφνα λυτρώθηκα απ' το χαμηλότερο της θερμοκρασίας. Μάρμαρο και μωσαϊκό στο δάπεδο, υλικά βαρετά και υποτιμημένα, αλλά και πόσο κατάλληλα για το ζεστό αττικό κλίμα. Και λογική και επακόλουθη η σκέψη, πόσο οι νέοι αρχιτέκτονες περιφρονούν την παλιά ντόπια τεχνογνωσία και επιλέγουν ακατάλληλα υλικά όπως τσιμέντο και μπετόν, παρασυρμένοι απ' τον αυτισμό των βορειοευρωπαϊκών σπουδών τους.
καλά το τελευταίο σχόλιο δείχνει για άλλη μια φορά πόσο άσχετος και κομπλεξικός είσαι με το θέμα αρχιτεκτονική. Διότι αν είχες ιδέα θα ήξερες ότι οι περισσότερες βορειοευρωπαϊκές σπουδές αρχιτεκτονικής βασίζονται στο μέταλλο και το γυαλί και πολύ λιγότερο στο μπετόν αρμέ. Είπαμε να νιώθεις μειονεκτικά που δεν έχεις κάνει αντίστοιχες σπουδές αλλά έλεος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ και καλημέρα :)
Περισσότερο γρασίδι = Περισσότερο νερο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά δεν είμαι ο μόνος που βρίσκει τα μωσαϊκά ωραία. Είναι κρίμα που αυτό το δάπεδο είναι τόσο υποτιμημένο, ταυτισμένο με ένα κουρασμένο μικροαστισμό. Το καταλαβαίνω λίγο, αλλά όταν βλέπω κάποιους να κολλάνε φτηνό laminate floor πάνω σε όμορφα μωσαϊκά, δεν το χωράει ο νους μου. Ειδικά τα κοκκινωπά μωσαϊκά του 20, με ψηφιδωτά μοτίβα σε κάποια σημεία δεν παίζονται. Πάντως να ξέρουν όλοι ότι πρόκειται για αθάνατο δάπεδο, τρίβεται, γυαλίζεται και γίνεται πάλι καινούργιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρης
@mahler76
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πιστεύω πως αυτό που θέλει να μας πει είναι πως οι περισσότερες σύγχρονες ελληνικές κατασκευές είναι κολλημένες σε συγκεκριμένα υλικά και τεχνικές, σνομπάροντας κάποια παραδοσιακά μας υλικά που έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο με εκπληκτικά πλεονεκτήματα. Δεν ξέρω αν οφείλεται σε ξένες επιρροές αυτό, γιατί στο εξωτερικό υπάρχει ποικιλία στην αρχιτεκτονική, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις... Αλλά δεν χρειάζεται να είναι κάποιος αρχιτέκτονας για να έχει μία τέτοια άποψη!
αρης
το μόνο κομπλεξικό που βλέπω είναι το σχόλιο σου. Ένας αρχιτέκτονας που ξέρει τις ικανότητές του, και δεν ψάχνει να επιβεβαιωθεί μειώνοντας τον άλλον, θα επεξηγούσε με τρόπο σε έναν πραγματικά άσχετο σαν κι εμένα, που κατέθεσε την πιθανότατα άσχετη άποψή του στο μπλογκ του, ποιο είναι το ορθό της υπόθεσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι επίσης γνωριζόμαστε; Απ' οπού κι ως πού νιώθω μειονεκτικά που δεν έχω κάνει σπουδές αρχιτεκτονικής; Ξέρεις κάτι που δεν ξέρω τα 33 χρόνια που με ζω, γιατί στο current life περισσότερο μ' έχει αγγίξει η γεωπονική, η ζαχαραροπλαστική και το λάιφστάιλ του ταξιτζή παρά η αρχιτεκτονική.
Οk καταλαβαίνω στη γλυκειά μας πραγματικότητα είναι συνηθισμένο το ξεμάλλιασμα, αλλά εγώ το απεχθάνομαι, το βαριέμαι, δεν το αντέχω μια, πόσο μάλλον με ανθρώπους που δεν ξέρω. Γι' αυτό, παρακαλώ, καμμία απάντηση, και να 'σαι κι ευχαριστημένος που ο ρόλος του οικοδεσπότη με κάνει και σου γράφω πολύ ήπια για το στυλ μου)
(• Συγνώμη απ' τους αναγνώστες για το freak του πράγματος, )
Ειδικά όταν μια εποχή ξηλώνονταν ασύστολα οι άκρες των πεζοδρομίων που ήταν από παλιό μασίφ (και πανάκριβο στη μεταπώλησή του...) μάρμαρο, για να αντικατασταθούν με το άχαρο, τυποποιημένο τσιμεντένιο μπλόκι, εκνευριζόμουν αφάνταστα. Δυστυχώς μας είναι άγνωστη έννοια η αξιοποίηση και επαναχρησιμοποίηση παλιών υλικών με νέο, ευφάνταστο τρόπο. Κι οποτε δεν πρόκειται για έλλειψη έμπνευσης και φαντασίας πρόκειται απλώς για λόγους κερδοσκοπίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και η ομορφιά του συκοφαντημένου μπετόν έγκειται στον τρόπο εφαρμογής του, κι ακομα και ένα πανέμορφο "παραδοσιακό" υλικό μπορεί να χαντακωθεί από άσχετες κιτς εφαρμογές, είναι άδικο να απορρίπτουμε συλλήβδην τα παλιότερα υλικά και να μην ψάχνουμε απλώς να βρούμε νέες εφαρμογές τους.
ΥΓ. Καλά έκανες και φρικάρισες. Ακόμα και μια αντίρρηση έχει τον τρόπο της να διατυπώνεται, έστω και σε έντονο ύφος, χωρίς να ξεπέφτει σε αναίτιο χλευασμό
μα καλέ μου "a" σημασία έχει το ποιόν του ανθρώπου και όχι μόνον οι προσλαμβάνουσές του. "Με λογισμό και μ'όνειρο" που έλεγε ο Άρης Κωνσταντινίδης, μεγάλη κουβέντα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεμπιπτόντως, πέρνα πρωί από τη στοά ...ΦΕΛΙΖΟΛ, που καταλήγει στην πλατεί Καρύτση. Τρομερά ρετρό σημείο (κάπου δεν βρίσκω την @#!%@!φωτογραφία αλλά επιφυλάσσομαι). Το βράδυ τη χαλάνε λίγο τα τρεντόμπαρα με τους wannabe τύπους με τις πουράκλες (άλλη μια νεοελληνική πρωτοτυπία-έμαθαν όλοι τα cohiba και ...θουΚυριεμησυγχυστωπρωινιατικα)
το γρασίδι είναι ξένο στην παραδοσιακή "αρχιτεκτονική" τοπίου στην Ελλάδα. Το νερό ήταν πάντα λιγοστό και το ξόδεμά του για πότισμα του γκαζόν (που μόλις το ποτίσεις μεγαλώνει, το κουρεύεις και ξανα-ματα ποτίζεις ) είναι φαύλος κύκλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα φίλε Athensville, με τον καθένα, τουλάχιστον αγενή διαδικτυακό επισκέπτη... Από εκεί φαίνεται η παιδεία του χρήστη! Δεν σε έχω ξεχάσει, απλά έχω θέμα με την ζωή μου την ακατάστατη... Χα χα
ΑπάντησηΔιαγραφή" παρασυρμένοι απ' τον αυτισμό των βορειοευρωπαϊκών σπουδών τους"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αστείο είναι ότι οι βόριοι εκτιμούν τα μάλα το μωσαϊκό (terrazzo), όπως τρελαίνονται και για τις μαρμάρινες γούρνες και τους αντίστοιχους πάγκους στις κουζίνες που εμείς σπάμε και πετάμε για να βάλουμε ινόξ και φορμάικα...
(Και πάντοτε με το γελοίο νεοελληνικό επιχείρημα ότι "αυτά μας θυμίζουν μιζέρια" - λες και δεν είναι εσωτερική κατάσταση η μιζέρια, που και με έβενο να στρώσεις το πάτωμα και με χρυσό να ντύσεις το νεροχύτη, και πάλι εκεί θάναι...)
Μη ξαναπείς τερντόμπαρο το Toy και wannabe τους θαμώνες του, γιατί θα πέσει να σε κάψει! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή(Από το 99 τουλάχιστον υπάρχει το συγκεκριμένο, όταν ούτε οι Αθηναίοι δεν ήξεραν καλά-καλά την Πλ. Καρύτση).
ET3t
ΑπάντησηΔιαγραφήTerrazzo, θα το γκουγκλάρω αμέσως για να μάθω περισσότερα! Για τις μαρμάρινες γούρνες έχεις δίκιο, είναι τρελό που τις πετάνε στα σκουπίδια και τοποθετούν νεροχύτες από το praktiker! Τόσο μασίφ μάρμαρο δεν βρίσκεται εύκολα στις μέρες μας. Νομίζω φταίει η εμμονή του νεοέλληνα με το «καινούργιο να’ναι...».
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρης
Nα διαφωνήσω και εγώ με το γκαζόν. Παραείναι υδροβόρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήναι είναι, αλλά στο Γκάζι απέναντι απ' την Τεχνόπολη, δες το τι ωραίο είναι και φροντισμένο και ποτισμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνιγουαίη το θέμα είναι να το μάτι να βλέπει άπλα, κι ας έχει και χώμα κάτω. Όχι στους θάμνους (και το μπικίνι τέλειο κορίτσια)!
σιγά με την πουράκλα κύριος!!! Προτιμώ την πλατεία Καρύτση μονο με τον Αη Γιώργη, τον Παρνασσό, άϊντε και το Μουσούρη! περί ορέξεως...
ΑπάντησηΔιαγραφήThe only problem with more "grass" is that grass requires much more water than "thamnoi" The trend in parks in Los Angeles is to remove grass and plant more indeginious plants and bushes that are drought-tolerant.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι άλλα μπορείς να έχεις νερό για γκαζόν από ανακύκλωση νερού αν και εμένα μου αρέσει δεν είναι ότι καλύτερο για το στεγνό κλίμα μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πολλά από φυτά, αλλά ίσως υπάρχει και χαμηλό πράσινο συμβατό με την αττική. Τριφύλλι ίσως? Τι τους έχουμε τους γεωπόνους του δήμου?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε ρώτησα μαρμαρά και μου είπε τιμή (με το τερ. εκ. και το αντίστοιχο πάχος) που ανερχόταν στα δύο χιλιάρικα (ευρώ, εννοείται). Ασε που δεν υπάρχει πλέον πεντελικό μάρμαρο. Και το χειρότερο είναι ότι τις σπάνε, λόγω βάρους (ολόκληρες θα βρείς πάντως σε κάτι μάντρες στυην Ιερά Οδό).
ΑπάντησηΔιαγραφήmarmaro,,,mosaiko, terracota keramydia, lebantes, dyosmoi, vassilikoi, thymaria, aspalathoi, dafnes, elies elies elies.... ligo trifyli kai xamomili, dromakia me leyko petradaki, agioklima, giasemi, toubla, asvestomena dentra, seires apo lampionia stous dromous, nerantzies, akoma kai mpeton gymno na mas thymizei tin tasi gia monterno poy den egine pote monterna.....,,,,,,, tosa stoixeia thymizoyn tin poreia tis athinas,,,, gia na mi miliso gia ta fagita (eleos me ti roka parmezana, kai ti ntomata motsarela prosoyto)....
ΑπάντησηΔιαγραφήlego loipon, tosa stoixeia,as ta broyme se ena "paixnidi krymmenoy thysavroy" as ta anadeiksei to neo ypoyrgeio kai as gkremisei oti asxeto me ayta....
as apotinaksoume to komplex poy eimaste ellines.... as anadeixoyme ayto poy exoyme, ayto poy eimaste kai oxi ayto poy mimoymaste....... isos epiviosoume apo ti krisi mia kai kali..... i ellada toy metrou kai toy aparatiritoy,,,,, de fantazeste ti kopo thelei na eisai toso armonikos poy de ksenizeis me tin parousia sou..... ayto itan kapote aytos o topos...as ksanaginei kai as min exoume pia kamia sxesi me tous tote katoikous tou....
Κόμπλεξ εγώ τουλάχιστον δεν έχω καθόλου, είχα δε και καλούς δασκάλους (Τσαρούχη, Κωνσταντινίδη, Χατζιδάκη Πετρόπουλο και πολούς απλούς, ακομπλεξάριστους ανθρώπους).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως αν θες να gkremisei oti asxeto me ayta το υπουργείο φοβάμαι ότι εκτός απο τα Αναφιώτικα και το Γκαζοχώρι δεν θα μείνει τίποτα όρθιο (καθότι και τα νεοκλασικά π.χ. εισαγόμενα).
Ας αποδεχθούμε λοιπόν την Αθήνα σε πρώτη φάση έτσι όπως είναι. Έχει μια πολύ ισχυρή ιδιοπροσωπία, αισθητικά πολύ ενδιαφέρουσα και μάλλον μεσογειακή-ανατολίτικη με μπόλικο αμερικανισμό και ελληνική "χυμεία"...
Και μετά βλέπουμε ποια είναι τα πράγματι ξερά και ποια τα χλορά.
giati apantas san na se ethiksa i na diafonisa kapou mazi sou... otan anaferomai stin ellinikotita anaferomai sto fysiko perivallon kai sto politismo poy to sevastike (diladi arxaia ellada, laiki paradosi, aksiologoi sygxronoi arxitektones kathe dekaetias)....
ΑπάντησηΔιαγραφήde zilepsa tis voreies mitropoleis alla tis poleis tis mesogeioy..... de m enoxlisan oi polykatoikies tis vasilisis sofias alla oti i rymotomia kai i taksi poy kapote thelise aytos o NEOS LAOS ypekypsan se mikrosymferonta kai anempneystes anatolitikes parormiseis-pelateies................
an o xaraktiras tis polis mas einai i anarxia, i eleipsi atomikis kai syllogikis ypeuthynotitas, to xymadio tou aergoy (kai oxi toy katadikasmenou anergoy) tote de m aresei katholou.....
otan ton ioylio o ilios loyzei to lekanopedio 7 to brady kai gia na to prosekso prepei na mai ston imito kai oxi sti mpoyxtismeni poli tote nai den ti sevomai....kai eyxomai na katastrafei kathe elaftra ti kardia dimiourgia tis.... apo ta kakotexna pezodromia, ta katapiestika kaggelakia gia tous asyneiditoys parkaristes, os tis kakogoustes polykatoikies, tin eloipsi prooptikis, optikon fygon, kai en genei AERA GIA NA ANASANEIS KATHOS PERPATAS ANAMESA SE YPEROXA KTISMATA EITE STO ISTORIKO KENTRO EITE STI KYPSELI EITE STI PARALIA...... (IMARTON STIN PARALIA KAI NA MI MPOREIS NA TIN MYRISEIS!!!!!!!!!!!!!!!!!! LES na ftaiei i igmoritida mou???????)
Δεν αισθάνθηκα θιγμένος κε Αλεξίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τη ρυμοτομία και την τάξη που θέλησε κάποτε ο "νέος αυτός λαός" και τα "μικροσυμφέροντα", πολύ φοβάμαι ότι έιναι σε μεγάλο βαθμό ένα και το αυτό...
Κατά τα άλλα θα με βρείτε γενικώς σύμφωνο (αν και με κουράζουν εξαιρετικά τα γκρήκλις και το διάβασα λίγο στα πεταχτά).
Καλό σας καλοκαίρι
Μπήκα να κράξω για τους νέους αρχιτέκτονες και το πρώτο ποστ τα είπε όλα- και με δικαίωσε. Κομπλεξισμός και κατινιά στο φουλ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτεφανος Αλεξίου θεός!
Βέβαια, στο πάρκο της Ριζάρη, έχει παντού ταμπελάκια "Μην πατάτε το πράσινο". Γιατί στην Αθήνα, το πράσινο το αντιμετωπίζουμε σαν εκθεσιακό κομμάτι "Μην αγγίζετε".
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι καλά κάνει και το λέει γιατί λίγο παραπέρα στο απέναντι πεζοδρομιο που είναι πατημένο, έχει γίνει ενα με το χώμα... (από το πολύ πάτημα)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτος τύπος ο Mahler, καταφανέστατα συμπλεγματικός...Αυτό που δεν καταλαβαίνω εγώ είναι, τι του φταίει το όνομα του Gustav Mahler και το ταλαιπωρεί?!?
ΑπάντησηΔιαγραφή