Δώσε χρώμα, δίνω βεράντα!

6 μήνες στο καινούργιο σπίτι και η βεράντα χάλια. Τώρα που άνοιξε ο καιρός, οι ρυθμοί χαλάρωσαν και οι χρόνοι είν' απλωμένοι, ευκαιρία να βαφτεί. Τι χρώμα όμως, μεγάλος ο προβληματισμός της τελευταίας βδομάδας. Βγήκα στους δρόμους και συνέλεξα την χρωματική παλέττα που θέλω να κινηθώ, αλλά κατάληξη καμία.
Βοηθεια, αγαπημένοι φίλοι, ας το πάμε ιντερακτιβ: δώστε στην τιμημένη ψήφο σας την ευκαιρία να επηρεάσει τα πράγματα για μια φορά σ' αυτόν τον τόπο. Διαλέξτε εσείς το χρώμα της βεράντας (7 μέτρα τοίχος). Ξεκινάμε, χρώματα κωδικοποιημένα:
• "Ρεβέκκα της Τοσκάνης": το χρώμα της Γκαλερί της Ρεβέκκας Καμχή στο Μεταξουργείο. Ανοιχτό καφέ, ζεστό και τι ιντελεκτουέλ+σικ να χει την σφραγίδα της γνωστής αβαντ γκαρντ γκαλερίδος.


• "Ιβουάρ σάλι του Μουφτή": ήρεμο, γαλήνιο, μήπως παρά είναι ουδέτερο; Έχω και προσωπικότητα, που θα την δείξω; (το βαρέθηκα το καφέ του Μουσείου Μπενάκη)


• "Polytechnique Antivandale": χρησιμοποιείται καθημερινά στο Πολυτεχνείο, θυμίζει μεζονέτα γιατρού στα Γλυκά Νερά, πόσο καλό είναι αυτό;


• "Το βάζο της Κινέζας": Κρεμ, σοφτ, χαλάρωση. Βαθειά γεράματα;


• "Το νεσεσέρ του φίλου μου": Πρέπει να αλλάξω φίλους; Αν όχι, να ρίξω αυτό το παλ-του-παλ τυρκουάζ; Φοβάμαι ότι θα ξεπεταχτεί από κάπου η θεία μου!


• "Απόγευμα στα φλοκαφε": Ώχρα που ζεστά κιτρινίζει, πολύ σικ, μα μήπως παρά είναι θερμό για το μεσογειακό μας ήλιο;


• "Το φορτηγάκι του Μητσάρα": Ωραίο πράσινο, τσιρφουλ, χαρά της ζωής. Στοπ! Είναι έντονο ε;


• "Το τυρκουάζ της λήθης": ωραίο χρωματάκι, χαριτωμένο, τόσο χοτ φέτος· δεν μιλάμε όμως για σορτσάκι αλλά για τη βεράντα ενός αγοριού, συνήθως αξύριστου. Κολλάει;


• "Ο Γάλλος ποιητής": Ώχρα νεκρή που γκριζίζει. Ιδανικά ουδέτερη ή μοναξιά μου όλα;


• "Το Ρενώ του έλους": με όλη την δροσιά του παγωμένου πράσινου τσαγιού, έναν μέσο ήρεμο τόνο, ούτε φωνάζει, ούτε σιωπά. Εμ;

Λοιπόν, ψηφίστε (& πολλαπλά) και ρίξτε σχόλιο-ανάλυση.