Σημάδια μιας επώδυvης αλλαγής

Η κρίση φέρνει αλλαγές, πολλές μαζεμένες και δυστυχώς επώδυνες. Τα άφθονα λουκέτα αλλάζουν το πρόσωπο του κέντρου, μια ολόκληρη γενιά καταστημάτων χάνονται και μαζί τους κι η μνήμη της πόλης. Είναι πια φανερό ότι όταν η κρίση περάσει (μακάρι δηλαδή), θα βρεθούμε σε μια άλλη πόλη.< Ένα οδοιπορικό λοιπόν στα χνάρια της κρίσης, αλλά να υπάρχει κι ένα άνοιγμα και μ' αυτό ξεκινάμε. Ο Τερκενλής είναι πια και Αθήνα εντελώς, πέρα απ' το αεροδρόμιο. Έλαβε την θέση του παλιού καφέ πάνω στην Πλατεία Συντάγματος. Έξυπνη κίνηση, η μακροημέρευση εγγυημένη, το προιωνίζουν τα αθηνέζικα σακ βουαγιάζ που έχουν μεταφέρει άπειρους τόνους γεμιστού τσουρεκιού απ' την Θεσσαλονίκη.


Τα ΜcDonals στο Σύνταγμα ανακαινίζονται και το πιο πετυχημένο κατάστημα της ατυχήσασας αλυσίδας θα μοιάσει κάπως στης Ομόνοιας στο design (κι αυτό είναι καλό). Μ' αυτά και μ' εκείνα συνειδητοποίησα επίσης ότι λειτουργεί πια σαν σημείο συνάντησης των Αθηναίων, ο Μπακάκος του σήμερα, κι είναι κομμάτι της ιστορίας της πόλης πια.


Στην Ομόνοια τώρα, τα δύο ξενοδοχεία Fashion και Αcropol έκλεισαν, περισσότερο λόγω των διαμαχιών των Δασκαλαντωνάκηδων λένε κάποιοι, αλλά οκ, δεν λειτουργούσαν και σ' ένα περιβάλλον που τα ευνοούσε. Τα ρολά κι εδώ θλιβερά, αλλά σαν σημείο ζωής έχουν κρατήσει ακόμα φωτεινή εκεί ψηλά την επιγραφή του Fashion.
O Δήμαρχος προτείνει στα κλειστά ξενοδοχεία της περιοχής, αυτών συμπεριλαμβανομένων, να δημιουργηθούν φοιτητικές εστίες. Τέλειο θα 'τανε, μόνιμοι κάτοικοι να την υπερασπιστούν, αυτό λείπει στην γειτονιά πέριξ της Ομόνοιας και τι πιο ζωντανό από φοιτητές.


Στο παλιό κτίριο του "Μεγάλου Αλεξάνδρου" στην γωνία με την Αθηνάς, τα ρολά παραμένουν κατεβασμένα μήνες τώρα χωρίς κάποιο νέο. Το παράξενο στην περίπτωση είναι ότι έκλεισαν ταυτόχρονα και Κατσέλης και Goody's, ακούστηκε ότι τους ζητήθηκε αύξηση στο ενοίκιο, αλλά και πάλι δεν φαίνεται σόι η πληροφορία, τα μαγαζιά είχαν κόσμο, λογικά ήταν κερδοφόρα άσε που δεν θα εγκατέλειπαν ένα τέτοιο πιασάρικο σημείο έτσι. Ίδωμεν.




Το καταραμένο κτίριο. Ότι κι αν άνοιξε έκλεισε, Wendys, ΚatiPouXehnao, Patsis, και τώρα η Puma που πέρα από δεισιδαιμονίες πλήρωσε μάλλον την γειτνίασή της με το Glou του ιδίου ομίλου, που πουλούσαν τα ίδια πάνω κάτω. Επίσης από κει περνάνε όλες οι πορείες και όσο να 'ναι τα ρολά είναι από τα τοπ πιο βασανισμένα της πόλης, δεν θα λειτουργούσε και ενθαρρυντικά στην ψυχολογία των ιδιοκτητών.


Τόσα χρόνια το φασιστάκι του ντιζάιν που είμαι ώρες-ώρες, έλεγε "που πας ρε Καραμήτρο", αλλά να, τώρα μου λείπει. Ο Παγκράτης που διατηρούσε την 60s επιγραφή της Σταδίου έκλεισε ακολουθώντας μια προδιαγεγραμμένη πορεία αρνούμενο να ενταχθεί στο σήμερα, πόσο μάλλον με Zara, Sfera, Notos, H&M τριγύρω.


Ακριβώς απέναντι η τουρκική αλυσίδα Koton ανακοινώνει ότι εγκαταλείπει το σημείο, και καλά κάνει. Είναι η πιο χωμένη γωνία της Σταδίου (πολύ σκοτεινό στις σκιάσεις του το σημείο), άλλωστε σ' αυτή την πλευρά της προς Ομόνοια τίποτα δεν ευδοκίμησε, πέρα από το Bershka.


Λίγο πιο πάνω στο ίδιο πεζοδρόμιο λοιπόν, πάει και η Wind, ένα απ' τα πρώτα εν Ελλάδι καταστήματα κινητής τηλεφωνίας που άνοιξαν στα 90s, τότε Telestet βέβαια (αχ, εκεί η πρώτη μου σύνδεση, πάγιο 6.000 δρχ).


Άλλη μια βινταζιά που θα λείψει, το μέγαρο του Athenee που πάντα απορούσα ποιες παλιομοδίτισσες μαντάμ ψώνιζαν από κει. Ναι αλλά κοίτα τι ωραία επιγραφή, νομίζω πάντως ότι κάτι με το άδειο διπλανό οικόπεδο ετοιμάζεται, και τα δύο έχουν ενιαία λαμαρίνα.


Αυτά τα καταστήματα του Αρσακείου πάντα νόμιζα ότι θα ναι εκεί αιωνίως, να τα επισκέπτοναι συνταξιούχοι Επιθεωρητες Εκπαίδευσης για τη νέα καπαρντίνα τους. Πάνε κι αυτά (με τους Επιθεωρητές το πιθανότερο).


Οκ, ας κλείσουμε με κάτι όχι θλιβερό, τα Starbucks εγκατέλειψαν το νεοκλασσικό της Μητρόπολης, κατηφόρισαν στα παλιά Fnac και καλά έκαναν. Ο χώρος τους ταιριάζει υπερβολικά πολύ, πρέπει να 'ναι τα πιο όμορφα Sb της Αθήνας. Είναι η τεράστια τζαμαρία, είναι η άπλα του χώρου, είναι οι μοντέρνες ξύλινες πολυθρόνες και πάνω απ' όλα οι εξαιρετικά ατμοσφαιρικοί φωτισμοί. Το μαράζι μου βέβαια είναι η εκπληκτική βεράντα στον 4ο, πρέπει οπωσδήποτε κάπως να ξαναλειτουργήσει.


(Χα! ωραία γλιφιτζούρια, μόνο που τρώγονται)