Περιμένοντας τον Μισθό


"Ο Έλληνας έχει φιλότιμο, μόνο στα ελληνικά υπάρχει αυτή η λέξη", το χιλιοακουσμένο κλισέ σκεφτόμουνα χθες το πρωί βλέποντας κόσμο σε μάταιο περίμενε για λεωφορείο. Οι της ΕΘΕΛ αποφάσισανε απεργία γιατί δεν τους καταβλήθηκε στην ώρα του, δηλαδή χθες, ο μισθός τους. Ούτε μια μέρα υπομονή, φανταστείτε να πτωχεύαμε τι θα κάνανε (λίγες αργότερα καταβλήθηκαν οι μισθοί κανονικά)
Πόσο ενδεικτική όμως της ελληνικής πραγματικότητας είναι η στάση τους. Πως, μόνο καύσιμο δραστηριοποίησης των Ελλήνων είναι πια τα λεφτά. Έχουν κουκουλώσει τα πάντα, κανείς δεν σηκώνει το χεράκι του αν δεν πληρωθεί. Καμία αίσθηση του κοινωνικού λειτουργήματος επαγγελμάτων όπως οδηγοί, λιμενικοί, δάσκαλοι, γιατροί. Για έξι ώρες που δεν μπήκαν τα ΛΕΦΤΑ αφήνουν τον κόσμο ΛΕΦΤΑ και μάλιστα τον φτωχό ΛΕΦΤΑ να ταλαιπωρείται στον δρόμο ΛΕΦΤΑ.
Εδώ ακόμα και το ΚΚΕ του λαού και συνδικαλισμού σαν κύριο άξονα αναφοράς έχει τα ΛΕΦΤΑ, μισθούς, επιδόματα, συντάξεις, και όχι πως να γίνει δημιουργικότερη, παραγωγικότερη αυτή η χώρα. Λες και όλα γίνονται με αυτά. Ας ρωτήσει η Γενική Γραμματέας την Σβετλάνα, την Αλιόσα, που δουλεύουν εδώ σε σκάλες πως στις σοβιετικές κοινωνίες τους ήταν φτωχοί μεν αλλά κι ο τελευταίος πολίτης ήξερε από μουσική, τέχνες, λογοτεχνία. Δεν τα κάνουν όλα τα ΛΕΦΤΑ στο φινάλε.
Η στεγνή μισθοφορία είναι τελικά το μεγάλο πρόβλημά της χώρα μας: θα κάνω το τυπικό, το μίνιμουμ που ζητά η δουλίτσα μου και να φύγω. Δεν θα σκεφτώ, δεν θα παράγω, εσύ να με πληρώνεις και αν είμαι στις καλές μου, με το ζόρι θα κουνηθώ.
Φτωχή χώρα με μισθοφόρους κατοίκους. Βρείτε εσείς τις ελπίδες...

Σχόλια

  1. Πόσο δίκιο έχεις... Βέβαια υπάρχουμε κι εμείς που δουλεύουμε χωρίς να πληρωνόμαστε και γουστάρουμε κιόλας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ή πόσο άδικο εν μέρει έχεις. Υπάρχουν αυτοί που σκέφτονται "να κάνω το μίνιμουμ που απαιτεί η δουλειά μου και να φύγω", υπάρχουν αυτοί που λένε "θα τα δώσω όλα στη δουλειά μου μέχρι να φύγω" και υπάρχουν κι αυτοί που καταριούνται την ώρα και τη στιγμή που σπούδασαν και έδωσαν τα πάντα στη δουλειά τους για πολλά χρόνια, που πάντα έμεναν τελευταίοι στο γραφείο, όχι για να τους δουν να φεύγουν τελευταίοι αλλά γιατί πραγματικά δούλευαν και το γούσταραν και την πονούσαν τη δουλειά τους και τώρα τους ανακοινώνουν μειώσεις μισθών. Αυτή η ατάκα "στήριξε την εταιρεία σου (μου;;;) για να σε στηρίξει με τη σειρά της κι εκείνη" είναι ότι πιο παράλογο έχω ακούσει. Και σιχτιρίζω τη γενιά μου (είμαι κοντά στα 35) που γεννήθηκε εξαρτημένη από τους γονείς της κι εκεί που είπε να πάρει μια ανάσα και να απεξαρτηθεί, πέφτει πάλι στην ίδια λούμπα. Πέρα για πέρα λυπηρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο δίκιο έχεις! Δουλεύω σε δημόσια υπηρεσία και βλέπω, όχι απλά απόδοση στο μίνιμουμ, αλλά απόλυτη αδιαφορία. Όταν μάλιστα είχε πρωτοβγεί το farmville η αποδοτικότητα κατέρρευσε. Κάθε πιρπιτσόλι έπιανε και από ένα υπολογιστή και μάζευε σιτάρια και μελιτζάνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εντάξει. Η νοοτροπία σου γενικά είναι σωστή και σίγουρα πολλοί δε σκέφτονται έτσι. Το θέμα είναι πως αν το άφηναν να περάσει έτσι, αύριο-μεθαύριο θα το καθυστερούσαν 2 μήνες και πάει λέγοντας. Αμφιβάλλεις?

    Anyway, τι ψάχνουμε να βρούμε... Τα ΜΜΜ αυτής της πόλης είναι άστα να πάνε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και όλοι πάλι για τα λεφτά συζητάμε. Λυπηρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ποσο μα πόσο δικιο έχεις! Καμία ελπίδα πια! Οχι οτι είχα απο την μέρα που έσκασε αυτή η βόμβα της κρίσης, αλλά όσο περνάνε οι μέρες και καταλαβαίνω ποιοί είναι οι συνάνθρωποί μου απλά επιβεβαιώνομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το μεγαλύτερο κακό είναι πως οι τρόποι αντίδρασης στην αδικία στρέφονται όλοι (ή σχεδόν όλοι) εναντίον κάποιας άλλης ομάδας του κοινωνικού συνόλου. Γιατί αν είχαν ένα δράμι φαντασία οι απεργοί πχ. θα συνέχιζαν να δουλεύουν και θα ανέβαζαν τον κοσμάκη τζάμπα στα λεωφορεία επ' αόριστον για να τον πάρουν μαζί στον αγώνα τους και να χεστεί η ΕΘΕΛ πάνω της από τα διαφυγόντα κέρδη.
    Άραγε έχουμε αναρωτηθεί ποτέ αν η αναποτελεσματικότητα των τρόπων πάλης οφείλεται (και) στο ότι είναι από καιρό παρωχημένες; Ας στύψουν οι υπεύθυνοι τα μυαλά τους να βρουν άλλους τρόπους διεκδίκησης, που κυρίως δεν θα στρέφονται κατά όλων των υπολοίπων. Ίσως τότε αλλάξει κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ΠΟΛΥ συμφωνώ με όσα γράφεις. Όταν σκοτώθηκαν οι τρεις συνάνθρωποί μας στο πλαίσιο μιας διαμαρτυρίας που αφορούσε ΛΕΦΤΑ, τότε ακριβώς κατάλαβα ότι ο Έλληνας δεν θα διστάσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να σώσει τον μισθουλάκο του.
    Ας μην παρεξηγηθώ. Δουλεύω όλη μου τη ζωή (ακόμη και τώρα) υποπληρωμένη και συχνά σε δουλειές που δεν ήθελα να κάνω, αλλά κάνω πάντα τη δουλειά μου με αξιοπρέπεια και "φιλότιμο" και στο τέλος της μέρας μπορώ και κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και δεν τον φτύνω.
    Bernandina, συγχαρητήρια, πολύ ευφάνταστη και επιτυχημένη η πρότασή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θέλω να πιστεύω ότι ανάμεσα σε αυτούς, κάποιοι θα έχουν μεγάλη και κατεπείγουσα ανάγκη. Στατιστικά έστω, φαντάζομαι πως κάτι τέτοιο θα ισχυεί. Δεν μπορώ να μην συμπονέσω αυτόν τον κόσμο. Απο την άλλη, δεν μπορώ να μην συμπονέσω και τους χιλιάδες υπόλοιπους που θεός ξέρει πως και αν έφτασαν στις δουλειές τους χθες (για να πάρουν και αυτοί μια "ιδέα" μισθού, όπως οι πιο πολλοί πια) Για μένα αυτά τα "αντικρουόμενα"συμφέροντα το δικο "μου" και το δικό "σου", είναι η μεγαλύτερη πληγή και μέγα φιλοσοφικόν ζήτημα, που δεν έχω της γνώσεις για να αγγίξω. Σίγουρα περισσότερη κατανόηση απο όλους θα βοηθούσε, αλλά δεν είναι τόσο απλό. Θα πω μόνο - γενικεύοντας- ότι μας έχουν πια τόσο πολύ τρομοκρατήσει, που λεπτότερα νοήματα όπως "ευσυνειδησία, προσφορά κτλ.." δεν βρίσκουν χώρο στην καθημερινότητά μας. Και αυτό πιστεύω έγινε γιατί και στις εποχές που είμασταν "καλά" δεν εξασκήσαμε αυτά τα αντανακλαστικά και έμφυτα σε όλους τους ανθρώπους, κοινωνικά ταλέντα. Δεν εκμεταλλευτήκαμε τότε της ευκαιρίας, έχοντας ούτε λίγο, ούτε πολύ εξασφαλισμένη την επιβίωσή μας, να "γυμνάσουμε" τους κοινωνικούς μύες μας και το πνεύμα μας (και δεν εννοώ τίποτε ακαδημαϊκίστικο εδώ). Σίγουρα η διαπίστωση αυτή φαντάζει μάταιη πλέον... τα χρόνια περάσανε, ότι έγινε έγινε και είμαστε τώρα εδώ.

    Δεν το βλέπω ως νέμεση, αλλά ως ευκαιρία. Πρώτον γι αυτούς τους πιο "υγιείς" να δουν κατά πόσον θα τους αντέξει το σχοινί, και δεύτερον για τον ανυποψίαστο, να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του - πνευματικά. Η εποχή παρά των γρήγορων ρυθμών, ενδείκνυται για μια ειλικρινή αναθεώρηση αξιών, προσωπική και κοινωνική. Ας σταθούμε για λίγο και ας σκεφτούμε, ας πατήσουμε λίγο "freeze" στην εικόνα γύρω μας. Δεκαετιών συμπεριφορές και νευρώσεις, δεν αλλάζουν απο την μια μέρα στην άλλη. Αλλά θέλει αισιοδοξία και πίστη να ανακαλύπτει ο καθένας μας την θέση του, κάθε μέρα σε αυτόν τον κόσμο. Και εκεί, σε συγχαίρω Athensville γιατί έμμεσα θίγεις το θέμα της παιδείας - το οποίο ΔΕΝ πρέπει να είναι ελιτίστικο ή μεγαλοαστικό και μόνο προνόμιο. Αυτό που ζούσαμε δηλαδή μέχρι τώρα. Με ρημαγμένα σχολεία, με τα πενιχρά ποσοστά του κρατικού [...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Για ποιον λόγο δουλεύει άραγε κανείς?Για την ψυχή του προπάππου του?
    Ο Κόσμος ΠΕΙΝΑΕΙ το έχετε καταλάβει ή ζείτε κάπου αλλού?Πεινάει, την ίδια στιγμή που οι μισθοί και οι συντάξεις πετσοκόβονται,τα πάντα ακριβαίνουν ενώ είναι πάρα πολλοί οι άρπαγες που παραμένουν ατιμώρητοι και ζουν πλουσιοπάροχα, ανάμεσά τους και οι εκλεγμένοι από τον ίδιο το λαό.
    Και μισθοφόροι πρώτα και πάνω απ'όλα είναι οι πολιτικοί,αυτοί είναι οι πιο ακριβοπληρωμένοι μισθοφόροι αυτής της χώρας, γιαυτό αφήστε τους ανθρώπους του μεροκάματου να αγωνιούν για τα λεφτά.Αυτά που τελειώνουν πολύ πριν τελειώσει ο μήνας, αυτά που δεν φτάνουν πλέον ούτε για τα βασικά.
    Προσπαθήστε να σκέφτεστε αντικειμενικά κι ανεπηρέαστα από κομματικά πιστεύω και μην καταδικάζετε τόσο απλοΐκά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αυτο που λες bernardina ηθελα να πω κι εγω και δεν μου ερχοτανε. ισως για να εφαρμοστη ενας τετοιος τροπος διαμαρτυριας πρεπει να μας αρεσει η δουλεια μας λιγο περισσοτερο και οχι να βλεπουμε την απεργια σαν μια ακομα αφορμη για αραλικι. βεβαια αν αποδειχτει πιο αποτελεσματικος αυτο απο μονο του κανει τη δουλεια του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η ελπίδα υπάρχει όταν μπορούμε να εκφραζόμαστε. Η ελπίδα είσαι εσύ και ο καθένας που λέει ελεύθερα τη γνώμη του κι ας πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, ας μην γίνεται αρεστός στη συντεχνία του κι ας τον λένε γραφικό οι άλλοι.

    Μου αρέσει που μιλάς για συνδικαλισμό, που δυστυχώς δημιουργεί νοοτροπίες που δεν βλέπουν παραέξω από την ομάδα όσων ανήκουν στον συγκεκριμένο κλάδο. Δεν ενδιαφέρει ποτέ η ταλαιπωρία του άλλου (όποιος κι αν είναι αυτός, όπου κι αν ανήκει) αλλά η ικανοποίηση ενός συλλογικού αισθήματος, ενός καθήκοντος που, δεν ξέρω γιατί, μου θυμίζει τη θρησκευτική υποχρέωση ενός ευσεβούς πιστού, που όταν την εκπληρώσει ηδονίζεται αυτοδικαιωτικά.

    @zoe k. aka bubbles
    Μη σιχτιρίζεις κανέναν και καμιά. Ο καθένας απολαμβάνει το τίμημα των επιλογών του. Τα ρίσκα του και τις διακινδυνεύσεις του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. το θέμα είναι το φιλότιμο.
    Δεν μπορείς να κατεβάζεις χειρόφρενο επειδή δεν θα πληρωθείς σήμερα αλλά 3 μέρες μετά!
    (που πληρώθηκαν λίγες ώρες μετά, το απόγευμα τα λεωφορεία ήταν στους δρόμους).

    Ποιος θα βοηθήσει αυτόν τόπο στα δύσκολα, αν όχι εμείς οι ίδιοι οι πολίτες του;


    υγ. Διαβάζω στο citylover της Athensvoice:
    Η κ. Νέλλη Οικονομίδου, μουσικός και καθηγήτρια στο ιστορικό «Ωδείο Αθηνών», μου γράφει ότι οι δάσκαλοι του Ωδείου είναι μήνες απλήρωτοι – κι ωστόσο δεν τα παρατάνε: συνεχίζουν να μαθαίνουν τα παιδιά μουσική και να ελπίζουν. Ποια ηθική βάση μπορεί να έχει η μη αμοιβή τέτοιων ανθρώπων, κύριοι του Ωδείου και του Υπουργείου Πολιτισμού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Athensville, επίτρεψέ μου σε παρακαλώ να καταχραστώ λίγο ακόμα τον φιλόξενο χώρο σου μόνο για να ευχαριστήσω τη maria και την Ιφιμέδεια αλλά και να αντιγυρίσω στη Julie ακριβώς αυτά που είπε για τους απεργούς: και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι που εκείνη τη μέρα δεν πήγαν στις δουλειές τους υποαμείβονται, αγωνιούν, κινδυνεύουν να τις χάσουν. Και προφανώς το ότι εκείνη τη μέρα δεν κατάφεραν ή δυσκολεύτηκαν πολύ να φτάσουν ως τους χώρους εργασίας τους δεν βοήθησε και πολύ αυτή την κατάσταση. Το ζητούμενο είναι να μην στρέφεται η μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης αλλά όλες μαζί να στρέφονται ενάντια σ' εκείνους που τους φταίνε πραγματικά. Ας ψάξουμε λοιπόν να βρούμε άλλους τρόπους από αυτούς που μας έχουν μάθει τόσα χρόνια (και) οι "επαγγελματίες" συνδικαλιστές. Δύσκολο ίσως, αλλά όχι ακατόρθωτο. Έκα κλικ πιο πέρα στη σκέψη όλων μας χρειάζεται μόνο...
    Αυτά και υπόσχομαι να μην επανέλθω ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. εγω θα διαφωνησω με σένα, οπως ο εργαζόμενος πρεπει να εργαζεται και οχι να λουφαρει (αν το κανουν η οχι της εθελ δουλεια της διοικησης και της πολιτειας να το ανακαλυψει) ετσι ειναι και ιερο δικαιωμα του να πληρωνεται οταν πρεπει και οχι οποτε μπορουνε.
    Γιατι επιτιθόμαστε στους εργαζομενους που οντως απληρωτοι δυο μερες εκαναν σταση και οχι στις υπηρεσιες και στους εκει εργαζόμενους που δεν φροντισαν να ολοκληρωσουν τις διαδικασιες μεταφοράς νωρίτερα;
    Αν παλι η εθελ παει για κλεισιμο δεν βγαινει κλπ κλπ ας μας το ενημερωσουν ώστε να το ξερουν και οι εργαζομενοι, και αυτο μια αποφαση ειναι.
    Με τα παραπανω παντως φαινεται ποσο γελοιο ηταν ολο αυτο το "κινημα" του ticket sharing- τζαμπατζηδες μια ζωη και σαν πολίτες και σαν κράτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Χμμ, δεν ξέρω αν θα συμφωνήσω 100% με την ανάρτησή σου. Θα ήταν συγκλονιστικό ο άνθρωπος να κατανοεί το λειτούργημά του όσον αφορά στην εργασία του και μετά να σκέφτεται το χρήμα. Δουλεύω δεν σημαίνει μόνο αμοίβομαι αλλά προσφέρω κιόλας. Όμως εφόσον δουλεύει πολύ κάποιος και παράγει γιατί να μην πληρωθεί περισσότερο; Φαντάσου να παλεύεις για το καλύτερο στην δουλειά σου, όχι μόνο για σένα αλλά και για τους συναδέλφους σου και να σου κόβονται τα επιδόματα αντί να δίνονται αναλόγως την εργασία σου. Νομίζω ότι ανεξαρτήτως των λεγόμενών σου, βρισκόμαστε στην πολλή αρχή των πραγμάτων και θα δούμε σαφώς χειρότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Bernadina,
    να επανέλθεις γιατί εδω,θέλω να πιστεύω,συζητάμε και σχολιάζουμε δεν κάνουμε κατάχρηση του χώρου.Λοιπόν θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι η μία κοινωνική ομάδα στρέφεται έναντια στην άλλη.Έχω βρεθεί κι εγώ εγκλωβισμένη σε έναν κεντρικό δρόμο της Αθήνας επειδή 100 άτομα διαμαρτύρονταν και ναι,έχω νιώσει θυμό γιατί καταχράστηκαν το δικαίωμά τους περιόρίζοντας τη δική μου ελευθερία για να διαμαρτυρηθούν. Μακάρι να βρεθούν άλλοι τρόποι διαμαρτυρίας περισσότερο ευφάνταστοι και δημιουργικοί,όπως πολύ σωστά προτείνεις αλλά η απεργία είναι κάτι άλλο...Είναι από τα λίγα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων και καλώς ή κακώς απεργία σημαίνει μη προσφορά των επ'αμοιβή υπηρεσιών μου προκειμένου να διεκδικήσω το αναφαίρετο(?) δικαίωμα σε μια αξιοπρέπή εργασία.Αυτό εξ'ορισμού θα θίξει κάποιες άλλες κοινωνικές ομάδες που εξαρτώνται από τους απεργούς,στην προκειμένη περίπτωση από τα ΜΜΜ.
    Ας σεβαστούμε ένα από τα τελευταία δικαιώματα των εργαζομένων,το δικαίωμα στην απεργία.
    Κι επειδή το παραπάνω άρθρο εστιάζει στο λόγο της απεργίας (μη καταβολή χρημάτων) προσωπικά το βρίσκω σοβαρό. Οι αντοχές των εργαζομένων έχουν εξαντληθεί, οι άνθρωποι δουλεύουν με φιλότιμο και περιμένουν αυτά τα χρήματα για να ζήσουν!Οπως εκείνοι βρίσκονται στην ώρα τους στη δουλειά και είναι συνεπείς και άψογοι έτσι αναμένουν να πληρωθούν τουλάχιστον στην ώρα τους από ένα κράτος που τελικά μόνο πενιχρούς μισθούς έχει να προσφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σωμφωνώ με τον athensville, επίσης συμφωνώ και με το παρακάτω post

    http://troktiko.blogspot.com/2010/06/v-v_4132.html¨

    αρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ
    ΑΝ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΤΑΝ,
    ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΜΑΖΙ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ
    ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.

    ΑΝ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΤΑΝ.
    ΜΑ...
    ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΙΑ ΚΑΤΑΒΕΒΛΗΜΕΝΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Julie,

    Οκέι, λοιπόν. Μέχρι να μας βγάλει κοκκινη κάρτα ο Athensville ας συζητήσουμε λίγο ακόμα. :-) Ταυτίζεις την απεργία με το να απέχεις από την εργασία σου. Χωρίς να λέω ότι συμφωνώ με το παρακάτω που θα γράψω, σου επισημαίνω ότι πχ. σε πολλές ιαπωνικές εταιρείες οι υπάλληλοι απεργούν φορώντας ένα περιβραχιόνιο που γράφει ότι απεργούν και συνεχίζοντας τη δουλειά τους!!! Φυσικά δεν σημαίνει ότι προτείνω κάτι τέτοιο, απλώς λέω ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι πάλης. Αυτός βρίσκεται στο άλλο άκρο.
    Ξέρω επίσης ότι ομελέτα χωρίς να σπάσουν αβγά δεν γίνεται (βλέπε ταλαιπωρία). Όπως βεβαίως ότι το δικαίωμα της απεργίας είναι ιερό -εξίσου ιερό με το δικαίωμα της εργασίας, όμως! Ειδικα δε όταν από μια επαγγελματική ομάδα εξαρτάται άμεσα η εργασία μιας άλλης (ή, ακόμα χειρποτερα, πολλών) τότε η ευαισθησία θα πρέπει να είναι λιγάαακι αυξημένη. Εξ ου και πρότεινα την εξεύρεση πιο ευφάνταστων τρόπων αντίστασης που θα προσεταιρίζεται τους άλλους εργαζόμενους και δεν θα τους αποξενώνει/ μετατρέπει σε εχθρούς. Γιατί αν απεργήσω εγώ που δεν εμποδίζω και δεν επιβαρύνω κανέναν εκτός από τον εαυτό μου, χέστηκε η φοράδα στο αλώνι. Δυστυχώς για μένα, είμαι από εκείνους που απλώς ταλαιπωρούνται. Αν όμως απεργήσουν αυτοί που μεταφερουν τους εργαζόμενους κάθε μέρα προς και από τη δουλειά τους το πράγμα αλλάζει λιγάκι...
    Φυσικά δεν διεκδικώ κανένα αλάθητο, ετσι; Κανείς μας δεν δουλεύει για την ψυχή του παππού του αλλά για τον επιούσιο. Προβληματισμούς εκφράζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. η ζωή μέσα απ'τα μάτια του αρχιτέκτοναΙουλίου 02, 2010 2:47 μ.μ.

    ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΜΠΤΩΧΟΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. To psari bromaei apo to kefali.

    Ti psaxneis twra, na breis kai ti na e3hghseis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Επίσης, όσον αφορά τη συζήτηση περί εργασιακών δικαιωμάτων: ορισμένες κοινωνικές ομάδες έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα πίεσης από άλλες (βλ. Ολυμπιακή όλα τα προηγούμενα χρόνια, οδοκαθαριστές, κλπ.) σε σχέση με άλλες (π.χ. αν απεργήσουν οι αρχαιολόγοι κάτι τρέχει στα γύφτικα...). Για να μην μιλήσω βέβαια για τον μεγάλο αδικημένο: το σύνολο των ανθρώπων που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα... Αυτομάτως λοιπόν δεν είμαστε ίσοι όλοι και ορισμένοι εκμεταλλεύονται τη δύναμή τους εις βάρος των συμπολιτών τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Πριν ακόμα ακούσω στις ειδήσεις ποιος απεργεί ξέρω πως πρόκειται για δημόσιο υπάλληλο….στο 90% των περιπτώσεων έχω δίκαιο….τυχαίο? Δε νομίζω….Παρέλυσε το κράτος ακούω….νέκρωσαν οι συγκοινωνίες ακούω….τεράστιες ουρές στα νοσοκομεία ακούω…και ακούω και ακούω….Δημόσιος υπάλληλος είμαι και γω και κάποια στιγμή η συνάδελφος δίπλα γκρίνιαζε και γκρίνιαζε και γκρίνιαζε για τα λεφτά. Μας τα κόψανε, μας κατάντησαν επαίτες πώς να ζήσεις πια? Όλα αυτά φυσικά παίζοντας φάρμα θερίζοντας και αρμέγοντας. Σε απόλυτη συμφωνία και η παραδιπλανή η οποία κάθε πρωί αφού έχει στάνταρ καθυστερήσει τουλάχιστον μισή ώρα κάθε μέρα ανοίγει τον υπολογιστή και παίζει πασιέντζα. Δεν αξίζει πια να δουλεύεις εδώ λέγανε και δεν είναι κατάσταση αυτή λέγανε…Εσύ τι λες με ρώτησε η μία? Τι να πω και γω απάντησα; Απλά ρώτησα αν πράγματι είναι έτσι γιατί δεν αλλάζουν δουλειά; Γιατί δεν ανοίγει η μία ένα περίπτερο για παράδειγμα ή γιατί δεν ψάχνει δουλεία σα πωλήτρια η άλλη; Μια εβδομάδα έχει περάσει και ακόμα δε μου μιλάνε… Ούτε καν με ρωτήσανε ποια είναι η γνώμη μου για τα βραβεία του MAD γεγονός που τις απασχολεί αποκλειστικά και μόνο την τελευταία εβδομάδα. Α! ναι και που θα πάνε διακοπές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Konstantinos KantakouzinosΙουλίου 02, 2010 6:56 μ.μ.

    Όποιος έχει μιλήσει με μεγαλο- (αλλά και μικρό-)συνδικαλιστές θα έχει καταλάβει πως γνωρίζουν πολύ καλά να χάνουν το όποιο δίκιο έχουν. Επίσης (όπως μαθαίνουμε σήμερα από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης) μερικοί εξ αυτών μπορεί να χάνουν στο δίκιο, αλλά κερδίζουν αλλού. Τελικά και εις τον συνδικαλισμό ισχύει ό,τι και εις την πολιτική: έχουμε αυτούς που μας αξίζουν. Για ποια ποιότητα και ποιες θεσμικές διεκδικήσεις λοιπόν μιλάμε; Στόχος είναι τα λεφτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. "Φτωχή χώρα με μισθοφόρους κατοίκους. Βρείτε εσείς τις ελπίδες..."

    Τι να προσθέσω επιπλέον, Athensville μου; Mε την παραπάνω φράση τα είπες όλα και έδωσες την καλύτερη εξήγηση για την σημερινή μας κακοδαιμονία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Οτι πληρωθηακν 3 ωρες μετα ουτε το γνωριζαν ουτε και σιγουρο θα ηταν αν δεν απεργουσαν. επίσης υπάρχουν πολλοι ανθρωποι που ενω δουλεύουν βγαζουν τις τελευταιες μερες του μηνα αφραγκοι και περιμενουν την πρωτομηνια να πανε στο σουπερ μαρκετ. να μην πω οτι καθε 1η του μηνος υπαρχουν ανθρωποι που πρεπει να πληρωσουν νοικι. δεν ξερω αν οι ιδιοκτητες των σπιτιων οπου μενουν θα ηταν τοσο υπεράνω οσο εσυ, αθενσβιλ.
    το να δουλευεις και να μην πληρωνεσαι, και μαλιστα απροειδοποίητα, ειναι σοβαρότατος λογος απεργιας. κι εγω περίμενα στη σταση αλλα κι εγω θα απεργουσα αν δεν με πλήρωναν, δεν εχω καμια καβατζα να κοβω, ουτε δουλευω απο χόμπι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Σχόλιο μόνο σε ό,τι αφορά τους γιατρούς και κυρίως τους νεαρούς "γιατρουδάκους" στους οποίους ανήκω και τους οποίους πήρε πάλι η μπάλα μαζί με τα ξερά:
    Σε πολλά νοσκοκομεία και Κέντρα Υγείας αλλά και Περιφερειακά Ιατρεία (όπου οι αγροτικοί γιατροί είναι ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ χωρίς ειδικό γιατρό) οι γιατροί έχουν τώρα έως και 6 μήνες να πληρωθούν τις εφημερίες τους (ξέρετε, εκείνο το ασήμαντο πραγματάκι που περνάς ένα συνεχόμενο 24ωρο στη δουλειά και μπορεί να μην κοιμηθείς ή να ξεκουραστείς καθόλου αλλά ταυτόχρονα έχουν όλοι την απαίτηση να αντιμετωπιστεί ΑΚΑΡΙΑΙΑ, με ευγένεια και λεπτότητα αλλά και χωρίς κανένα απολύτως λάθος το όποιο πρόβλημά τους και η όποια παραξενιά τους, από το πιο σοβαρό έως το πιο ασήμαντο, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, ενώ ταυτόχρονα έχεις το απίστευτο βάρος της ευθύνης των ανθρώπινων ζωών). Η αντίδραση σ' αυτό είναι η ΕΠΙΣΧΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (και όχι η απεργία) κατά την οποία το προσωπικό ασφαλείας υποδέχεται ΠΑΝΤΑ τα έκτακτα περιστατικά (σχεδόν όλα δηλαδή στην επαρχία όπου εργάζομαι εγώ). Οι γιατροί δηλαδή είναι τα μοναδικά κορόιδα του ευρύτερου Δημοσίου που "απεργούν"... δουλεύοντας! Μόνο τα μη έκτακτα περιστατικά και οι προγραμματισμένες εισαγωγές δεν γίνονται. Φυσικά αυτό εννοείται, είναι υποχρέωση, μιλάμε για την υγεία και τη ζωή, αλλά ας θυμόμαστε τη διαφορά όταν αρχίζουμε και τους κατηγορούμε όλους συλλήβδην. Ας μην συγκρίνουμε λοιπόν τη δραστηριότητα ανθρώπων που έχουν την ευθύνη ανθρώπινων ζωών και που έχουν επενδύσει κατά μέσο όρο πολύ περισσότερο χρόνο και κόπο (για να μην πω χρήματα και παρεξηγηθείτε) από άλλους τομείς εργασίας στις σπουδές και την επιμόρφωσή τους. Ο μισθός ενός ειδκευόμενου γιατρού (μετά από έξι χρόνια σπουδών, 1 χρόνο αγροτικού και 4 περίπου χρόνια στη λίστα αναμονής για ειδικότητα) είναι γύρω στα 1150-1200 Ευρώ χωρίς τις εφημερίες τις οποίες κατά κανόνα πληρώνεται 3 μήνες μετά. Μόνο όταν η αναμονή υπερβεί αυτούς τους "θεσμοθετημένους" πια 3 μήνες αρχίζει κάποια αντίδραση. Σας παρακαλώ λοιπόν, ας μην βάζουμε τους γιατρούς και ιδιαίτερα τους νέους γιατρούς στην ίδια λίστα-τυφλοσούρτη (γιατροί-δικηγόροι-υπάλληλοι [...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Η άποψη του άρθρουείναι επιεικώς εξωφρενική: πότε θα απεργήσει ένας εργαζόμενος, αν όχι όταν ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ; Αν κάποιος δουλεύει από χόμπυ ή, έστω, δεν έχει άμεσο πρόβλημα, ΟΚ, ας δουλέψει και δωρεάν αν θέλει, αλλά όχι και να... εγκαλούνται οι εργαζόμενοι ότι... κοιτάνε μόνο τα λεφτά!!! Κι εγώ αν δεν με πλήρωναν θ' απεργούσα (και ΔΕΝ δουλεύω στο δημόσιο!). Όσο για τις ανατολικές χώρες, η καλλιέργεια κι η όποια ανιδιοτέλεια των ανθρώπων ΣΥΝΥΠΗΡΧΕ με την εργασιακή ασφάλεια και την εξασφάλιση όλων των στοιχειωδών αναγκών (με τι αντίτιμο- άλλη υπόθεση)- να τα λέμε όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Episis allo doukeuw gia ta lefta ki allo eimai tempelis.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Hthela na ´ksera pws diaolo to kanoun stin Iapwnia pu apergoun douleuontas alla forontas mia kordela sto mpratso tous!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Hthela na ´ksera pws diaolo to kanoun stin Iapwnia pu apergoun douleuontas alla forontas mia kordela sto mpratso tous!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Προφανώς η έκφραση "κοινωνική αλληλεγγύη" είναι εξωτικό φρούτο για τους Έλληνες. Γιατί τη στιγμή που εσύ κύριε οδηγέ αφήνεις τους κακομοίρηδες να ξεροσταλιάζουν στις στάσεις βάζεις το τεράστιο εγώ σου μπροστά, βολεμένος στην ωραία σου μονιμότητα.
    Εγώ όμως που θα αργήσω στη δουλειά μου σε κάποια ιδιωτική επιχείρηση και θα μου γίνει η ζωή κόλαση, είμαι πολίτης βήτα κατηγορίας.
    Λυπάμαι, αλλά δεν υπάρχει καμία ελπίδα με τέτοιες νοοτροπίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Εχω την εντυπωση οτι απεργησανε για τον μισθο του Ιουνιου... Δηλαδη ενα μηνα απληρωτοι...και οχι για 1 μερα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. 1η του μηνός λαμβάνουν τον μισθό. Ε, το πρωί της 1ης Ιουλίου δεν ήταν τα λεφτα στους λογαριασμούς τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Μα ρε παιδί μου όλοι σκέφτονται τα λεφτά.Εμείς είμαστε βέβαια υπεράνω,αρκεί να αφορούν τα χρήματα,την εργασία και την επιβίωση κάποιου άλλου.Αν τύχει όμως και πειράξει κάποιος τα δικά μας χρήματα μαύρο φίδι που τον έφαγε.Ολοι έχουν δικαιώματα αρκεί να μην ενοχλούν εμένα.Απλοική,λαικίστικη άποψη στο πνεύμα των τηλεδημοσιογράφων που ξεσκίζουν τα ιμάτια τους σε κάθε απεργία.Κια τι θέλετε να κάνει ο εργαζόμενος όταν θίγεται;να φάει παντεσπάνι;Το μοναδικό δικαίωμα που του απόμεινε είναι η απεργία.Εσείς δηλαδή δεν είστε εργαζόμενοι;τι είστε εφοπλιστές και βιομηχανοι;Για σοβαρευτείται λίγο και ξυπνήστε(αν και είναι αργά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς