Νίνα Λοτσάρη for President

• Γράφει ο Sino
Τα γεγονότα τον τελευταίο καιρό τρέχουν με αστραπιαίους ρυθμούς και η Αθήνα είναι στο κέντρο των εξελίξεων.Για να μας σώσουν απο την κρίση η Τρόικα κατοικοεδρεύει πλέον Διονυσίου Αρεοπαγίτου ,ο Ολι Ρεν έχει κάνει το Βρυξέλλες-Αθηνά, Κολιάτσου-Παγκράτι και ο Τροσκαν ευκαιρια ψάχνει για να λιαστεί λίγο στην ταράτσα του Grande Bretagne.
Πόσο ανόητοι όμως και πόσο επαρμένοι μπορεί να είναι όταν πιστεύουν οτι μπορούν με τα καψόνια τους να μας κάνουν να λησμονήσουμε έστω και για λίγο τον πραγματικό λόγο που η Ευρώπη έχει στρέψει τα μάτια της στην Ελλάδα.Η γυναίκα θρύλος,η πατρινια που κατέκτησε το λυρικό στερέωμα η μια και μοναδική Νίνα Λοτσαρη είναι και πάλι κοντά μας αυτή τη φορά ως(ντραμς παρακαλώ) ΜΑΤΑ ΗΑRI.

Οι Αθηναίοι επιτέλους μπορούν να ξεχυθούν στους δρόμους χωρίς φόβο και πάθος και να προσκυνήσουν το είδωλο που κοσμεί κάθε στάση λεωφορείου που σέβεται τον εαυτό της.Τι μπορεί να πει κανείς όταν περιμένοντας το 126 δίπλα του ωσάν άλλη Μάτα Χάρι δεσπόζει το πορτρέτο της Νινας με τιάρα δανεισμένη απο την Grand Dutchess Anastasia Romanov, δαχτυλίδια παρμένα απο την προσωπική συλλογή του Βαλαντη και ένα περιδέραιο-ολόσωμο κορμάκι που μια πέτρα του μονό φτάνει να ξεπληρώσει το χρέος της Ελλάδας και να κρατήσουν και τα ρέστα να πιουν μια μπυριτσα στη υγειά μας(όταν είχα πει οτι η Νίνα έπρεπε να αναλάβει το χρέος με ειπαν ανόητο).


Πως γίνεται κάποιος να μην χάσει το 040 όταν σε απόσταση αναπνοής υπάρχει η απαράμιλης αισθητικής αφίσα με την Νίνα να δεσπόζει ανάμεσα στον θίασό της με μια τουαλέτα που θα ζήλευε και η αυτού μεγαλειότης η Βασίλισσα της νύχτας Ζωζώ και ένα οπλοπολυβόλο γεμάτο διαμάντια τόσα ώστε δικαίως εικάζουμε οτι το ίνδαλμα Νίνα Λοτσαρη πλέον μπορεί να κατεβεί στους Ολυμπιακούς και να κάτσει κάτω απο τη μπάρα άνετα.


Ήταν θέμα χρόνου η Νίνα Λοτσαρη να γίνει η νέα Grande Dame του μιούζικαλ. Δακρύζω απο συγκίνηση αγαπητέ αναγνώστη και ριγώ απο χαρά όταν ξέρω οτι η Μάτα Χάρι είναι το μοναδικό πράγμα που έδωσε αξία στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε,που η αναμονή του λεωφορείου έχει γίνει πλέον απο μια άχαρη συνήθεια ένα μικρο προσκύνημα και που το μόνο που με χωρίζει απο το να κλέψω έστω και λίγη απο τη λάμψη της STAR(και πιστέψτε με δεν υπάρχουν πλέον stars) είναι το ευτελές ποσό των 15 ευρώ(μπαρ βέβαια αλλά ακόμα και έξω από το ΡΕΞ μου αρκεί) και ύστερα η Νίνα θα είναι δική μου για 4 ολόκληρες ώρες και πάνω που πίστευα οτι το ''Όσα παίρνει ο άνεμος'' είναι το μοναδικό θέαμα που κρατάει τόσο.