Kάπου στην οδό Βουλής


• Γράφει ο Άρης Δημοκίδης
Δεν ζω στην Αθήνα, αλλά στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχω ανακαλύψει κανένα μέρος της πρωτεύουσας, κρυφό, ιδιαίτερο και μοναδικό. Ως τουρίστας έρχομαι κάθε τόσο, μένω σε φίλους σε ωραίες περιοχές, πηγαίνουμε σε καμιά συναυλία, σινεμά, μερικές εκθέσεις. Όλα ωραία μου φαίνονται – είμαι διακοπές και η αλλαγή παραστάσεων με ενθουσιάζει.
Αν τυχόν έχω και δουλειές πηγαίνω και μια βόλτα στα γραφεία που πρέπει να πάω, πάντα στα ίδια μέρη – μερικές φορές όμως περνάω να δω και τα παιδιά της Lifo στη Βουλής.
Η περιοχή γύρω απ’ τη Lifo, λοιπόν. Μου άρεσε από παλιά η πλατεία Συντάγματος: έχω παιδικές φωτογραφίες με τους φρουρούς στη Βουλή, θυμάμαι αμυδρά την ψυχαναγκαστική, σχεδόν, μανία μου να ταΐζω τα περιστέρια, με θυμάμαι έφηβο να εκστασιάζομαι με το Virgin στη Σταδίου – τότε που ένα τεράστιο πολυτελές δισκάδικο ήταν σπουδαίο πράγμα.
Η αγάπη μου για την περιοχή αναζωπυρώθηκε τα τελευταία χρόνια: δυο-τρεις φορές έμεινα σ’ ένα ξενοδοχείο στη Μητροπόλεως και ένιωθα πως ήμουν στο κέντρο της γης. Όταν τυχαίνει να ζω στο κέντρο (και στη συγκεκριμένη περίπτωση πιο κέντρο δε γίνεται) θέλω να είμαι όλη μέρα στους δρόμους, να εξερευνώ κάθε γωνιά, να ανακαλύπτω αυτά που για τους άλλους είναι αυτονόητα – και κάπως πεζά, πλέον.
Στις μοναχικές βόλτες εκεί γύρω αισθάνομαι πως γυρίζω ένα ντοκιμαντέρ, στο μυαλό μου. Η καθημερινότητα, η νόρμα του κέντρου της Αθήνας συχνά με αφήνει με το στόμα ανοιχτό – γίνομαι ξανά το παιδάκι που ήρθε για πρώτη φορά στην πρωτεύουσα και μαγεύτηκε απ’ τα φώτα.

Το πιο κουφό όμως είναι ότι λατρεύω να κάθομαι στη Σταδίου, τάχα ότι περιμένω κάτι, και να παρατηρώ το ριάλιτι που άθελά τους παίζουν όλοι αυτοί που προσπαθούν να πασάρουν κάτι: οι κοπελίτσες που δίνουν «δώρα» (αλλά θέλουν να σε τραβήξουν σ’ ένα κρυμμένο ινστιτούτο αισθητικής για να υπογράψεις κάτι, οτιδήποτε!), και αυτοί που λένε «Μας είδατε το πρωί στον Αντέννα; Είχαμε διαφήμιση!». Πιο πολύ όμως μ’ αρέσουν αυτά που γίνονται στα παρασκήνια, και γι’ αυτό κυρίως τους παρατηρώ.


Τσακώνονται συνέχεια. Συνήθως ένας άντρας-προϊστάμενος βάζει τις φωνές στις κοπέλες, ότι δεν είναι αρκετά πειστικές, γκρινιάζει ότι η μία δεν είναι σε καλό σημείο, η άλλη την κουτσομπολεύει σε μια τρίτη, η πρώτη το ακούει και τσαμπουκαλεύεται, ο αρχηγός χάνει την υπομονή του, «τρέξτε, εκεί» φωνάζει, «να μη μας ξεφύγει καμία, μην ξεχάσετε να πείτε ότι διαφημιζόμαστε στον Αντέννα». Και καθώς περνούν τα λεπτά νέες απογοητεύσεις έρχονται, καινούριες κόντρες ξεσπούν, αγχωμένες τακτικές αλλάζουν, ευφάνταστες στρατηγικές επινοούνται, εναλλακτικά σχέδια εξυφαίνονται. Και, στο μυαλό μου, αυτό το απεγνωσμένο κουτσομπολίστικο θέαμα είναι, κάθε φορά, το πιο ενδιαφέρον (ακούσιο) street-theatre στους δρόμους της Αθήνας.

Σκέφτομαι μερικές φορές πώς θα ήταν αν ζούσα στην Αθήνα - το έχω φαντασιωθεί αρκετές φορές. Όμως δε νομίζω ότι θα θελήσω ποτέ να αφήσω τον αγαπημένο μου μικρόκοσμο στη Θεσσαλονίκη. Και είμαι χαρούμενος, κατ’ επέκταση, που ποτέ δε θα γίνει η Αθήνα στα μάτια μου ένας πολτός προβλημάτων της καθημερινότητας. Που δεν θα ταυτιστούν τα αγαπημένα μου μέρη με άγχος και αγώνα για επιβίωση.
Έτσι, όλα θα συνεχίσουν να μοιάζουν λαμπερά, εντυπωσιακά και γεμάτα αναπάντεχο ενδιαφέρον κι εγώ θα είμαι πάντα το παιδί-τουρίστας - και όλα θα μου φαίνονται ωραία, ακόμα κι όταν τυχαίνει να μην είναι…

Σχόλια

  1. Αχ τα ίδια παθαίνω κι εγώ, όταν ανεβαίνω στην αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη. Ολα οχι ωραία, τέλεια μου φαίνονται... Βεβαια στη Θεσσαλονίκη ζεις πολύ καλύτερα από ότι στην Αθήνα..Άρη μείνε εκεί!! Εκτος κι αν θέλεις ν΄ανταλλάξουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολύ όμορφο κείμενο, οι φρουροί στη Βουλή, κλασική παιδική φωτογραφία! κι εγώ κάπως έτσι νοιώθω για την Αθήνα... τώρα που το σκέφτομαι, ακόμα και τα έξι χρόνια που έζησα εκεί κάπως έτσι την έβλεπα, η ευπρόσδεκτη τουρίστρια που δεν ήθελε να φύγει... τώρα δεν αντέχω να έρθω πάνω από 3-4 μέρες... την συνηθίζω, και δυσκολεύομαι πολύ να φύγω... ενώ τρέχω να τα προλάβω όλα σε τρεις μέρες και φεύγω ανικανοποίητη... για να επιστρέψω σύντομα!

    καλά χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φρέσκια ματιά, όπως πάντα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πανέμορφο κείμενο Άρη!Ως κάτοικος της Αθήνας κι επισκέπτης της Θεσσαλονίκης, σε ευχαριστώ!Βέβαια,είμαι σίγουρη ότι με τους φίλους που έχεις στην Αθήνα, δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε έχουν κυκλοφορήσει σε μυστικές γωνιές με όμορφες εικόνες και κυρίως γεύσεις!
    Καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. an ginotan na pareis pisw kai olous osous katevhkan apo kei panw mazi sou ...8a sou hmastan eugnomwn....kyr tourista...,phgente pisw sth mana sas sto xwrio...kamia xepeta se kana masatzidiko xamam ayta pou sa aresoun kai pisw spiti

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγώ πάλι είμαι από εκείνους που έζησαν στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια κατέβηκαν στην Αθήνα. Ομολογών ότι δεν μετάνιωσα για την επιλογή μου και ακόμη θεωρώ ότι η Αθήνα είναι πολύ πιο όμορφη από τη Θεσσαλονίκη, η οποία πέραν της των περιοχών γύρω από την Τσιμισκή και την Άνω Πόλη δεν έχει κάτι άλλο να προσφέρει. Μία άσχημη τσιμεντούπολη, με άχρωμες πολυκατοικίες, χωρίς πράσινο είναι. Ούτε δείγμα μονοκατοικιών, κήπων, κλτπ. Από την άλλη η Αθήνα, σε σχέση με τη συμπρωτεύουσα και όχι άλλη ευρωπαΙκή πόλη, διαθέτει έναν αέρα πιο πολυπολιτισμικό, αστικό, με μονοκατοικίες ακόμη και στο κέντρο (βλέπε Μετς, Λυκαβητός), πιο ανοιχτόμυαλη και προοδευτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η ματιά της πόλης ως τουρίστας. Αυτό που λείπει σε αρκετούς από εμάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. kako tha me peite, alla to keimeno einai toso basic... krima giati eixes kalo yliko k exeis k kalh matia. xx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. oi touristes de grafouun tetoia keimena. einai kalytero apo touristiko to keimeno, an k se genikes grammes to brika poly basic k adynato.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ντεμέκ Σαλονικιό σε κόβω... Σσσσ! Καρντασ' Αθήνα σε λέω δεν είναι μόνο το Σύνταγμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ωραίο κείμενο Άρη. Σε ζήλεψα κάπως που η Αθήνα θα είναι για σένα μιά πόλη που επισκέπτεσαι και άρα μπορείς να την συγχωρείς πιό μεγαλόψυχα από ότι εμείς.

    Μήπως εννοείς την Ερμού ως θέατρο των διαλόγων/καυγάδων με τα ινστιτούτα αισθητικής; εμένα κάθε φορά εκεί μου την πέφτουνε και επιπλέον αρχίζω να ανησυχώ: με ρωτάνε αν βλέπω Σταρ. Φαντάσου να ρώταγαν κάθε διαβάτη αν βλέπει κάποιο κανάλι ανάλογα με το στυλ του (π.χ. ο αυστηρός συνταξιούχος "βλέπετε Κόντρα"; η μορφωμένη κυρία "βλέπετε ΕΤ-1;" "Όχι, Σκάϊ", κλπ.) πάλι παρασύρθηκα!

    Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Na mineis sto xorio sou! De boro tous 8essalonikeis kai oxi giati di8en kontra...alla ola mou ta 90's te perasa me to klik kai ta mitro (epitidevmeno la8os) na mou lene poso erotiki poli einai i 8essaloniki kai ti foveri nixterini zoi kai ta ladadika. Kai ida ti polidiafimismeni paraliaki na eina i patision me mia vromiki 8alassa brosta ta ladadika na ta diasxizeis se 3 leta...8es 10? 10! kai ti kobla se olo to megalio oso afora ta erotika. H 8essaloniki 8a paraminei i despinis eton 39....pou alla leei i aggelia kai allios telika einai i nifi...tou 8ermaikou!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θα μείνω στο χωριό μου Βασίλη, εννοείται.
    Αλλά όταν βρίσκομαι εκεί, στο Σύνταγμα (και παρ' ό,τι έγω ζήσει για σχεδόν μια δεκαετία σε πολύ πολύ μεγαλύτερη και ομορφότερη πόλη απ' την Αθήνα) νιώθω σα να ειμαι στο κέντρο του κόσμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητέ Νίκο θα έλεγα ότι το Επταπύργιο, η περιοχή του κέντρου της πόλης με τόσα βυζαντινά μνημεία παντού, με ωραίους χρωματισμούς στις πολυκατοικίες (άχρωμες είναι οι Αθηναιικές -στη Γούναρη οι παμπάλαιες φτωχοπολυκατοικίες ήταν βαμμένες με ωραιότατα χρώματα -ακόμα και στην Κασσάνδρου, Φιλίππου, Διοικητηριο, οι πολυκατοικίες έχουν ΚΑΤΙ, που στην Αθήνα δεν υπάρχει) και βέβαια το θαλάσσιο μέτωπο υπερτερούν κατά κράτος των όποιων ατού της Αθήνας. Θα συμφωνήσω μαζί σου για το πράσινο στο κέντρο (έχει γίνει όμως πολύ καλή δουλεια από ΧΑΝΘ προς νέα παραλία) και για τα καρακιτς προάστεια (φρικτά συγκροτήματα μαιζονεττών στο Πανόραμα συναγωνίζονται επάξια τα ροζουλί-φυστικί βορειοανατολικά προάστεια την Αθήνας). Αλλά αν περιοριστούμε στο κέντρο, η Θεσσαλονίκη είναι δύο κλάσεις πάνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Άρη, έχεις συνηθίσει σε κουλαμάρες, δεν σου κάνουν εντύπωση. Είσαι υπέροχος, σ' ευχαριστώ για το κείμενο ! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Έλεος και ντροπή, οι δημοκρατικές μου ευαισθησίες αφήνουν άθικτο το σχόλιο σου, όχι τίποτα άλλο.
    Κι επίσης "τρόπους". Κι ούτε το θέμα ήταν η Θεσσαλονίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπητέ Ζούπα...την περιοχή του Επταπυργίου και της Άνω Πόλης θα πρέπει να τη συγκρίνεις με αυτή της Πλάκας, της Ακρόπολης και του Θησείου, που αποτελούν μία ενότητα και ιστορικό κέντρο της πόλης. Πρέπει να δεις τις αντίστοιχες περιοχές. Μην συγκρίνεις τα μνημεία των δύο πόλεων, όπου δεν συγκρίνεται η σημασία τους. Θα σταθώ στον σχεδιασμό και στην ομορφιά μόνο. Δεν διαφωνώ ότι έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες στη Θεσσαλονίκη. Όσον αφορά το χρώμα των πολυκατοικιών...στην Αθήνα έχει πραγματοποιηθεί ολόκληρη εκστρατεία για το βάψιμο των προσόψεων. Τώρα για τα προάστια...πλην εξαιρέσεων στην Αθήνα (και όχι στα ακριβά προάστια) είναι λίγα τα καλά δείγματα. Η Αθήνα υπερέχει μόνο στο σχεδιασμό τους, παρά στην ποιότητα που είναι η ίδια. Για μένα η Θεσσαλονίκη, εκεί που πραγματικά κερδίζει είναι η πολύ καλή κουζίνα της και φοιτητική ζωή που είναι ασυναγώνιστη. Στα υπόλοιπα δυστυχώς βρίσκεται πολύ κάτω από το μέσο όρο των υπολοίπων επαρχιακών πόλεων. Στα Χανιά, τη Ρόδο, τα Γιάννεα, κτλ. θα διαπιστώσεις σημαντικότερες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, οικιστικές παρεμβάσεις και πολιτισμική παραγωγή από τη συμπρωτεύουσα, η οποία έχει μπλέξει στον φαύλο κύκλο σύγκρισης με την Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη πρέπει να ανακαλύψει εκ νέου την ταυτότητά της για να ξεχωρίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είμαι εκτός θέματος αλλά άντε......ένα γρήγορο σχόλιο.
    Έχοντας ζήσει και δουλέψει Αθήνα και Σαλονίκη το πόρισμα μου και με αφορμή αυτό το post θα πω οτι εκεί Βόρεια τα πράγματα στο τελικό τους αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερα. Εννοώ αν συγκρίνεις τη δουλειά και την ποιότητα ζωής, και αφήσεις έξω τις ηλίθιες κόντρες, η Θεσσαλονίκη και τα καρντάσια είναι σαφώς πιο βιώσιμη επιλογή. Είμαι Αθηναίος και το λέω με πλήρη συνείδηση και χωρίς κομπλεξισμούς. Εκεί έκανα αληθινούς φίλους σε σύντομο χρονικό διάστημα, ευχαριστιόμουν τη θάλασσα που βρόμαγε ενίοτε (σάμπως εμάς δε βρομάει?) με μια γρήγορη βόλτα και όχι 3 ήμερη εκδρομή, ωραία στέκια παρεΐστικα, καφέ στο κύμα βλέπε Azzuro, απίστευτο φαγητό, φιλοξενία των ανθρώπων, και το κυριότερο, εύκολη πρόσβαση στην εθνική για εκτός πόλης εκδρομές και όχι τα Παρασκευιάτικα 2ωρα για να βγείς από Αθήνα μέχρι το Σύριο και να ξεκινάς το ταξίδι σου. Είναι όλα θέμα του τι ψάχνει ο καθένας σε κάθε περίπτωση, τι διάθεση έχει να δει τα πράγματα αλλά και των αντικειμενικών μετρήσιμων διαφορών.
    Επειδή μπορώ να γράφω επί ώρες για το θέμα αυτό, περιορίζομαι εδώ σεβόμενος το off topic.
    Καλό απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς