Αρχή '16, σαρανταδυό εικόνες

Άθενς μιξ: τρεις ναοί, τρεις θρησκείες, σε ένα μόλις κάδρο
-Μοναστηράκι


-Νύχτα Ερμού και Βουλής
/όσο να ναι κάνανε μερακλιδικη δουλειά/


Όμορφη πόλη,
-Πατησίων


Αθηνά Νερατζιώτισσα
-Ακαδημία


Μονοπάτι, δρόμοι
-Φιλοπάππου, Καλλιθέα, Σαρωνικός

To κορίτσι στην Αιόλου: παραμονή χριστουγέννων

Τα ετερόκλητα συναισθήματα μιας παραμονής Χριστουγέννων στην καρδιά της πόλης . 24/11/2015

Τέλος 15' και τι κατάλαβες; 56 ματιές διμήνου

Λόφος Σκουζέ και λόφος Κολωνού, τα κρυμμένα διαμάντια της πόλης στην δυτική Αθήνα. Όχι μόνο για το πράσινο αλλά και για την εξαιρετική αρχιτεκτονική των άλλοτε εξοχικών κατοικιών που φέρουν μια σπάνια, χαμένη, αττική γαλήνη
-Ιωαννίνων, Κολωνός


Αποπερατωνεται επιτέλους,- 15 χρόνια τράβηξε-, η ανακαίνιση του σημαντικού αθηναϊκού ναού του Αγίου Κώνσταντινου στην ομώνυμη οδό. Κυριολεκτικά και μόνο από το μέρος που αποκαλύφθηκε, η περιοχή έλαμψε και ολοκληρωμένο θα αναδείξει μια πλατεία με εξαιρετικά κτίρια τριγύρω που τα διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ της δίνουν ιδιαίτερο χαρακτήρα


πουρνό, σε μικρό στενάκι του Μεταξουργείου
- Σφακτηρίας

Μετά τη βροχή: Από την Oμόνοια στην Πλάκα

Mια σωστή κάμερα, απ' αυτές που αγκαλιάζουν το ωραίο φως ιδίως μιας συννεφιάς και μια μικρήα διαδρομή, απ' την Ομόνοια στην Πλάκα.

Σεπτοκτώβρης 15, έν' οβερβιου _FB

Η Αθηνα στον ηλιο του Οκτώβρη, Absolute Athens

Πως είναι όλα τα σουβλατζίδικα να 'ναι ίδια; Μπλια, κουραστικη η μετριοτητα. Υπαρχουν ομως και λίγοι που υπηρετούν το παλιό απλουστατα νόστιμο σουβλάκι όπως ο κ. Δημήτρης που με τη λευκή ποδια και την σχάρα του αποτελεί κλασσική εικόνα της Ευριπίδου. Σε ένα πυρέξ το μπιφτέκι μαριναροψηνεται γιαβας γιαβας σε μυστικά ζουμια, και το αποτέλεσμα, το αναμενόμενο, γευστικοτατο, σε πίτα με όποιον συνδυασμό ζητησεις.
-Ευριπίδου & Μενάνδρου, Γερανοψυρρή



Αψογη χρωματικη παλετα, αυτή είναι για καλημέρα!
-Ομόνοια, ανθοκομική



Να ταν όλη η Αθήνα Στρέιτ;



Μετά τη βροχή
-Ταύρος, προσφυγικά



Βροχερές αντανακλάσεις
-Εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο, Λεωφ. Αθηνών

Αψεγάδιαστο νυχτερινό ντούο
-Μενάνδρου & Αγίου Κωνσταντίνου


Πολλά βολικα τα νέα μίνι κουτιά της ΔΕΗ στην θέση των πρασινοβαμμενων γκουμουτσων του άλλοτε, μιας και το ύψος τους τα κάνει ιδανικά καθίσματα, ιδίως όταν βρίσκονται στη στάση. Φυσικά και αποκλείεται να το σκέφτηκαν όταν τα επέλεξαν οι υπεύθυνοι, αλλά να που από τύχη, όπως όλα πια στον τόπο μας, κάτι πρακτικό που διευκολύνει προέκυψε.


Απόλυτα μοναδικές, μίξεις της Αθήνας
-Μεταξουργείο


Δειλινο στα ήπια χρώματα του φθινοπώρου
-Σκαραμαγκάς #live


Athensville αγνοείται στα βάθη της Τουρκίας. Το αθηναϊκό βασανιζομαι εμφανίστηκε όμως και κατέκτησε και την Πόλη.
-Istiklal caddesi /μεγάλη οδός του Πέρα


Ανεπαντεχο νυχτερινό ντουο
- Ακροπόλη και το πολύχρωμο κανάλι της Γερανίου


Ας το δεχθούμε, μάλλον χειμωνιαζει
-Πλάκα


Ίσως το πιο χαρακτηριστικό κτίριο της Πλάκας, μιας και η χρωματική επιλογή στους τοίχους είναι πολύ ιδιαίτερη και τολμηρή αλλά τόσο ταιριαστή με το αρχιτεκτονικό ύφος (οθωμανικής περιόδου; μάλλον, στην τελειότητα των νεοκλασικών θα κλωτσουσε μια τέτοια επιλογή). Ποίημα, ιδίως κάτω απ το γλαρό φως του φθινοπώρου
-Διοσκούρων


Πετυχημένο αθηναϊκό στερεότυπο: περίτεχνη πορτα + γιασεμί
- Πλακα


Σκύλος στο μπαλκόνι
-Αλκαμενους, Πλ. Αττικής


Ενα γιγάντιο παρατημενο σχεδόν δεκαετια εργοταξιο στον Ελαιωνα, ενα απροσμενο δωρο στο φυσικο περιβαλλον της πολης. Μια τεχνητη λιμνη κρυμμενη στον Ελαιωνα, σιμά στην Πειραιως, μεχρι και καλαμιες φυτρωσαν στις οχθες για να καπαρωσει η φυση το σημειο.



Ή αισθαντικότητα του παλιού, φθινοπωρινα φώτα της ησυχης Αιόλου


Κουλ Μπριτάνια. Μπράβο στα M&S που αφήνουν τα σκυλακια να δροσιστουν στην είσοδο. Στο τζάμπα 'κοινωνική ευθυνη' , ατραξιον για τους ζωοφιλους και να η καταναλωτική συμπάθεια


Να που προσέχεις για πρώτη φορά, περιμένοντας το μετρό: Αυτό πάλι πως προέκυψε; Κλίμα; Όλα τα νοσοκομεία της Αθήνας, τα μεγάλα κλασσικά δε, στον ίδιο άξονα



Με μια αστραφτερη πινελιά στο βάθος η θάλασσα, με μια ευθεία γραμμή η ένωση της με την πόλη
-Οδός Πειραιώς


Ψίψα και κόρη επιθεωρώντας τα τρένα
-Σταθμός Λαρίσης


Αθηνάς & Ευριπίδου, το πιο τυχερό αδρανες κτίριο της πόλης, αστικό ποίημα νύχτα μέρα


Πρώτο απόγευμα στη ήδη Σωκράτους. Από τις 4 ερημιά, τα ρολά πεσμένα, και σιωπή μέχρι το πρωί. Μέχρι πριν μια δεκαετία μια δεύτερη ζωή του δρόμου ξεκινούσε εκείνη την ώρα. Τα ξενοδοχεία της νεαράς πρωτεύουσας του 19ου αρχές 20ου αιώνα, φτηνυναν με τον χρόνο, στα 60ς φιλοξένησαν τους εσωτερικούς μετανάστες, και έπειτα τα μουχλιασμενα σανίδια, οι σπασμένοι μεντεσέδες, τα πρόχειρα κολλημένα με ταινία τζάμια υπέδειξαν μοίρα στα κτίρια και φιλοξενησαν τις πόρνες του τότε. Θύμηση μικρή έχω μιας και με τους ολυμπιακούς εξαφανίστηκαν με τελευταίο το ιστορικό βασιλικόν στη γωνία της Ικτίνου που ήταν το τελευταίο μπουρδελοξενοδοχειο της περιοχής. Ή θύμηση ή κύρια όμως, οι ηλικιωμένες πόρνες στο χωλακι του Βαλκάνια, Σερραιον, Πίνδαρος που χτίσανε στο μυαλό την εικόνα της Αθήνας σπαρταριστης, ζωντανής, σκοτεινής αλλά κι 'αγιοποιημενης' μες στην αγαθότητα των άσχημα βαμμένων πρόσωπων τους. Οσοι αγαπάνε το βαθύ κέντρο οφείλουν και σ εκείνες τις γυναικες αυτήν την αγάπη, το 'παράλογο' για πολλούς τσιγκλισμα που νιώθουμε όταν γίνονται οι μνήμες μας στέκια μοδάτα.
-Ξενοδοχείον Βαλκάνια, Σωκράτους & Σοφοκλέους


Πολύ όμορφα, καλοφτιαγμένα (εξαιρετικό το 44 σαν σύλληψη, τι όμορφο οπτικό στοιχείο) τα σταντς που μπήκανε σε σημεία του κέντρου υποδεικνύοντας σημαντικά σημεία της Αθήνας της κατοχής. Αυριο 12/10 επέτειος απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς


Φθινοπωρινο σούρουπο, λαηβ
-Πλ. Τράιμπερ, Άγιος Παύλος


Περιστέρια στη Βάθη


Φθινοπωρινό απόγευμα στη Βικτώρια, η ατμοσφαιρική οδός Χεϋδεν


Μεταξουργείο, αναποφάσιστος στα μπουρδελα
-Ιασωνος


Ή δημοτική αστυνομία επιτέλους επέστρεψε. Αισθητή η απουσία της μιας και εμείς οι αθώοι φανταστικοί πολίτες καταλάβαμε πιο πολύ από ποτε πεζοδρόμια, μπάρες αμεα, διαβάσεις τυφλων, πλατείες που γίνανε τραπεζολανδες ανεξάρτητες από νόμο που τραπέζι τραπέζι κατελαμβαναν κάθε βδομαδα πλατείες (Μοναστηράκι, ομόνοια κλπ) . ΚΑΙ ΤΙ ΛΥΠΗ, εμεις που ζησαμε μια ζωη εδω και συνειδητοποιούμε το τραγικο μιας απαράλλακτης αστικής συμπεριφοράς που δεκαετίες καφριζει απτοητη, να κρινουμε απαραιτητο τον 'βουρδουλα' για να λειτουργήσουμε, και να μην γινεται χωρίς. Καλή θητεία, χωρίς εκπτώσεις πoρ φαβορ


Μεσημέρι, στου Ψυρρή, -Αισώπου


* Φωτογραφίες και λεζάντες όπως δημοσιεύτηκαν στη athensville σελίδα του facebook

Aρχή Αχαρνών

Στα έγκατα του Μπάγκειου, ένας συγκινητικός αθηναϊκος τόπος

Αυτή η εικόνα του Μπάγκειου χτύπησε δυνατά στο μέσα δυο βδομάδες πριν. Με ζωή, φωτισμένο. Με συγκίνηση, περπατώντας χρόνια μπροστά του μη έχοντας το δει ποτέ ενεργό. Ένα αριστουργηματικό Τσίλερ κτίριο (1890) στην όψη, που μαζί με το δίδυμό του Μέγα Αλέξανδρο στην άλλη πλευρά της Αθηνάς, φέρουν το βάρος της ιστορίας πόλης και χώρας. Παρόντα σε όλες τις εικονογραφήσεις/φωτογραφήσεις στη διάρκεια του χρόνο, παρ' ολα αυτα αφημενα, δεκαετίες τώρα,   σε παραλογη εγκατάλειψη.
Η χαρά παρέμεινε με τις μέρες, μα το φως αυτό με βασάνιζε, κάτι μου κανε οικείο μιας και δεν το είχα δει ποτέ. Μετά από σκέψη ξεπροβαλε η  συνδεση, είναι αυτό το γλαρό, ήπιο, κολακευτικό για το κτίριο φως που είχε καταγράψει ο Τσαρούχης στον πίνακά του "Νέον", το θρυλικό ομονοιακο καφενείο.

Στα προκαταρκτικά πλαίσια λοιπόν της επερχόμενης Μπιενάλε -που θα 'χει βάση την Ομόνοια- το κτίριο άνοιξε για 10 μέρες, και η επίσκεψη επιβαλλόταν. 

Πρώτα βήματα στα σκαλιά και μετά σιωπή. Κυρίαρχη η βαθειά, ατόφια ομορφιά! Μπορεί η φθορά του χρόνου να 'ναι ολοφάνερη, το κρίμα στην σκέψη "τι κτίρια έχουμε στην καρδιά της πόλης παρατημένα", αλλά ο πλούτος ολοφάνερος. Στον διάκοσμο των γύψινων Ερμήδων, στους σκαλιστούς καθρέπτες, στις μαρμάρινες σκάλες με τα εξαιρετικά κιγκλιδώματα, στις καλυμμένες τοιχογραφίες που μισοαποκαλύπτονταν κάτω απ' την πρόχειρη "συγχρονη" ταπετσαρία, και πάνω απ' όλα στην αίθουσα των δεξιώσεων, εκεί που το μυαλό μπορεί να βουτήξει στη φαντασία, στο τώρα που στέκεσαι στην ερημιά της να φανταστείς, σπουδαίες βραδιές, μουσικές, σχέσεις, πάθη, όλα τα φθαρτά στον χρόνο που ... πέρασαν.

Γέλια στο διάδρομο, πάμε στο παρόν: το κτίριο ενεργό με νέους ανθρώπους, που με σεβασμό άγγιζαν και ενεργούσαν στο μέσα του. Δύο γενιές Αθηναίων  σε επικοινωνία, , σκότωναν την αδιαφορία των ενδιάμεσων δεκαετιών, και το Μπάγκειον γέμισε κι άλλο φως.

Αθηναίοι, κι όσοι σκέπτεστε τον χρόνο, αξίζει να  επισκεφθείτε αυτό το γλαφυρό 'Μουσείο' της αθηναϊκής ζωής. Φέρει κάτι βαθύ αυτή η φθαρμένη εκθαμβωτική ομορφιά.

► Ευκαιρία να δείτε το Μπάγκειον;  Ανοικτό μόνο αυτό το Σαββατοκύριακο 28-29 Νοεμβρίου.

(+ κλικ σε φώτο για μεγέθυνση)