athensville

Καταπληκτικά; Street art που πέτυχα στο σερί στην οδό Σολωμού, λίγο πριν την Πλατεία Εξαρχείων. Ένα κάπως συνεχές μέτωπο από 4 κτίρια που στους τοίχους τους αποτυπώνονται σχέδια φτιαγμένα με σαφή σχεδιασμό και θέμα και το σημαντικότερο με την χάρη ταλαντούχων καλλιτεχνών. Ένας εξαιρετικό υπόδειγμα πως μπορεί το καλό γκραφίτι να προσφέρει μια αίσθηση ζωντάνιας και αρτιστιάς την πόλη.

Σήμερα ένα βολικό ποστ, από δω κι εκεί ατάκτως ερριμένα: Να κι άλλα σχέδια για έργα κι αναπλάσεις στην πόλη, αλλά αυτή τη φορά η πληροφορία ότι εμπλέκεται το Ίδρυμα Ωνάση που έχει το σπάνιο και πολύτιμο σήμερα ρευστό κάνει το "λες;" πειστικότερο. Θα χρηματοδοτήσει λοιπόν την μελέτη για την ανάπλαση της Πανεπιστημίου και τη νοητή συνέχειά της μέχρι Μουσείο και Πλ. Αιγύπτου ενώνοντας έτσι τα δύο σημαντικότερα μουσεία της πόλης δημιουργώντας μια φαρδιά περατζάδα με τραμ, ποδήλατο, πεζούς χαμογελαστούς και λοιπά autocad. Μέχρι τότε όμως η Αθήνα έχει να λύσει ένα φρέσκο ζήτημα που 'χει προκύψει με την αφαίρεση των σχαρών των υπονόμων και καπακιών στην άσφαλτο γενικότερα από "συλλέκτες". Σε δρόμους ολόκληρους, κυρίως συνοικιών, έχουν αφαιρεθεί άπειρες με πιθανό ενδεχόμενο να δεις τα ραδίκια ανάποδα. Περισσότερα Πίσω στην Πανεπιστημίου, η μάχη των φούρνων συνεχίζεται. Στο συγκεκριμένο καταραμένο -ότι άνοιξε έκλεισε- κτίριο της γωνίας με Πατησίων, εδώ και μια βδομ

Πατησίων 14.30: εργαζόμενη του ΟΕΚ απειλεί να πέσει απ' το περβάζι, τα media, oi περαστικοί σε 60 φωτος

Κυψέλη | Υπόγεια > Τι κρίμα, σ' έναν ορυμαγδό ανούσιων καθημερινών posts και updates που απολαμβάνουν άπειρα share και retweets, να μην έχουν την ίδια χαρά, και να βρίσκονται χαμένες στα δισεκατομμύρια αρχεία, δουλειές που αξίζουν, που έχουν κόπο, μελέτη, μεράκι, αισθητική, αγάπη για την πόλη που ζούμε και πάνω απ' όλα μας αφορούν. Οι "Μικροπόλεις" είναι μια σειρά ντοκιμαντέρ που προβάλλεται στην ΕΤ1 Τρίτες στις 22.00, που επιτυγχάνουν διαυγώς να αποτυπώσουν το πνεύμα των μικροπόλεων που απαρτίζουν την μεγάλη μας Αθήνα. Τα υπόγεια της Κυψέλης και οι νυν και τότε ένοικοί τους, οι σκάλες στο Κολωνάκι που ενώνουν τις γριές αστές των ρετιρέ με το Β' υπόγειο της βοηθού, οι τοίχοι των Εξαρχείων σαν αποτύπωση του πνεύματος των κατοίκων τους, οι ιστορίες αυτών που μείνανε στις παρατημένες στοές της Ομόνοιας, τα προσφυγόσπιτα ανάμεσα στις φρέσκες πολυκατοικιάρες της σημερινής Καισαριανής και πάνω απ' όλα μια τρυφερή και καθόλου λιγωτικά "ανθρώπινη" ματ

Κυριακή μεσημέρι , στο πατρικό για μαμαδίσιο φαγητό του διμήνου, βροχή πολλή και το μυαλό πια σκεφτόταν που να πατήσει το παπούτσι για να μην μουσκέψει. Πολύ φαϊ, το πιάτο ξαναγέμισε ξανά και ξανά, μια χαμένη οικειότητα ανακάλυψα στην συνήθεια, ανάγκη για την μητρική φροντίδα την δύσκολη μέρα, που υποσυνείδητα είχε γραφτεί μέσα μου τελικά. Ξαπλώνω στο σαλόνι, βλέπω το φως να μπαίνει απ' το μισόκλειστο παράθυρο, αναπολώ βαθιά χαϊδεύοντας μια ξεχασμένη σε μένα ατέλεια που έχει το ξυλόγλυπτο τραπεζάκι στη μέση. Πριν 24 χρόνια το χαμε πάρει, πως πέρασαν όλα, πως είναι τόσο ολοϊδια όλα, η φαντασία του τότε μου παιδιού είχε την αίσθηση ότι όλα μπορούν ν' αλλάξουν και μάλιστα ραγδαία. Τελικά τώρα ξέρω, τίποτα ουσιαστικά. Πήρα τον δρόμο για το κέντρο και στο τρένο για κέντρο γινόταν συνωστισμός. Συνήθως Κυριακές έβλεπες μόνο μετανάστες σε άδεια βαγόνια να κατεβαίνουν εξουθενωμένοι απ' το μεροκάματο στα βόρεια. Αυτή τη φορά ήταν γεμάτο την κλασσική Ελλάδα των παιδικών χρόνων: τη

63 φώτος > 21.00-22.30: Ομόνοια/Πανεπιστημίου/Ακαδημίας/Κοραή/Σταδίου/Ερμού/Μοναστηράκι/Αθηνάς

Αγησιλάου, κάποιος κάνει πλάκα στους Κινέζους Masterpiece: χειροποίητη διαφήμιση βουλγάρικου μπαρ στην Λιοσίων, με τη μπαργούμαν απόλυτο δέλεαρ και τη κακομοίρα την Miley Cyrus στη γωνία. Κλικ για μεγέθυνση, AΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ! Έκδοση του 1970, τίτλος σειράς "Η γυναίκα; Στην Κουζίνα!"

Μετά από το περσινό διάλειμμα το Design Walk επέστρεψε: με φανερά χαμηλότερο budget, σαφώς λιγότερα γραφεία, αλλά παραδόξως σχετικά καλύτερο από τις άλλες χρονιές. Η απόφαση να ξεφύγει απ' τα όρια του Ψυρρή το ευνόησε κερδίζοντας δυνατές δουλειές απ' τα γραφεία της Ομόνοιας. Παρ' όλα αυτά υπήρχαν και γραφεία που στα προπέρσινα μοτίβα παρουσίασαν κάτι πολύ λίγο, ποιοτικά, ποσοτικά και τα 2 ταυτόχρονα επίσης. Μια πιο αυστηρή επιμέλεια στην επιλογή των συμμετεχόντων θα βοηθούσε, προτιμώ προσωπικά 6 δυνατά γραφεία που θα προσφέρουν καλή φήμη στο DW, από την μάζα που κάνει το κοινό να σχηματίζει για το design την εντύπωση ότι είναι κάτι ακαταλαβίστικο. Δεν είναι κακό να είσαι pop, design κανεις, το design είναι υπέροχο, ας του χαρίσουμε χώρο μη μπερδεύοντάς το με εικαστικούρες. Αναλυτικά τα γραφεία: ( θέμα: Ελλάδα 2012- Ελλάδα 2022, πως θα ναι η χώρα τότε , κάθε γραφείο είχε διαφορετική θεματική ενότητα, αυτή εντός παρενθέσεως) SomeThink (Τεχνολογία) Πρώτη εμφάνιση για το γραφε