Τουρλού κι από παντού
Σούλα, απ' το 1963, και κουραφέξαλα. Μέχρι πέρσι το συγκεκριμένο δεν υπήρχε. Αυτή η τρεντιά του λαϊκού ονόματος, οι ζωγραφιστές επιγραφές, με τη χαμένη στο βάθος του χρόνου ίδρυση με κούρασε. "Τα ωραία του Βαγγέλα, απ' το 1955", "Η γάστρα της κυρα Λένης", "Το τυλιχτό της βάβως Σοφίας" κ.ο.κ. Πατησιών: καταφερτζής καμεραμάν σε υψηλά μαθήματα ψυχοπονιάρικου μάρκετινγκ. Καρδούλα, ανορθογραφία και τιμές που θα άγγιζαν και το ΔΝΤ. Νέα τομή Νικήτα το πολιτισμικό καφενείο, αναμφίβολα πιο σικ απ' το πολιτιστικό και μια κάποια αδιόρατη διαφορά των δύο λέξεων που δεν συλλαμβάνω. Γκάζι: διερχόμενοι προσοχή, όχι μόνο Πακιστανοί με κουβάδες, στην Κωνσταντινουπόλεως κυκλοφορούν και κοινωνικοποιημένα σουβλάκια. Πλουτάρχου: Μόνο μια Ντάμα της ανηφοριάς αντιλαμβάνεται πια την ντεκαντάνς της ψαρίλας; Ναι Μαριάννα μου, Κολωνάκι εάλω! Μεγάλο φινάλε: σε παναθηναϊκή διαδικτυακή πρεμιέρα η ποπ-σταρ της Πλατείας Αττικής, Ορχιδέα. Πιο απόλυτη, πόσο; ...κι οι άλλες