Aυτή η εικόνα της Ομόνοιας αρκούσε. Η αγαπημένη μου πλατεία, έμοιαζε τόσο όμορφη, γαλήνια, εξαγνισμένη από την λήθη, την απέραντη τσιμεντίλα,  την εξευτελιστική εγκατάλειψη και το βαρύτερο φορτίο σε ανθρώπινο πόνο που έχει αθηναϊκό σημείο φιλοξενήσει ποτέ.
Συγνώμη που ξεκινώ έτσι, κάτι έκανε κλικ δυνατό αυτή η εικόνα. Και συμπαρέσυρε το όλον και η πρόταση του ολλανδικού γραφείου okra (με την συμμετοχή και του ελληνικού  studio 75) είναι αυτή που κέρδισε τελικά τον διαγωνισμό του Rethink Athens. Εύκολα εφαρμόσιμη, με σαφώς χαμηλό κόστος κατασκευής, έπαιξε έξυπνα και εξουδετέρωσε μάλλον εύκολα (δείτε τις άλλες προτάσεις παρακάτω) με τον ορθολογισμό της πράγμα που τόνισε και ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση.
Πέρα απ' τα χαμηλά κόστη, προσφέρει μια Πανεπιστημίου και το γύρω της εντελώς διαφορετικό. Η λέξη "ξαπόστεμα" ήρθε στο νου μου, και αυτό την εκεί πραγματικότητα κομίζουν οι Ολλανδοί. Η πλατιά Πανεπιστημίου χωρίζεται σε λωρίδες, μια για το τραμ (ουσιαστικά μόνο μέσο που κινείται επί αυτής) και εκατέρωθεν πολλά δέντρα, πάγκοι,  ποδηλατόδρμος, μαμάδες, μπάμπαδες και λοιπά του autocad.
To ίδρυμα Ωνάση θα χρηματοδοτήσει την ολοκλήρωση της μελέτης (συγκοινωνιακής σε συνεργασία με ΟΑΣΑ) ενώ για την υλοποίηση της ανάπλασης θα χρησιμοποιηθούν μόνο κοινοτικά κονδύλια. Με το καλό!

Ακολουθούν το 1ο βραβείο και  η συνοδευτική ανάλυση του  καθώς και 40 φωτογραφίες από τις υπόλοιπες προτάσεις που θα φιλοξενούνται σε έκθεση στον κάτω χώρο της Στέγης μέχρι 6 Μαρτίου (κλικ στις φώτος για μεγέθυνση)



Η νικητήρια πρόταση

Πλατεία Δικαιοσύνης


Διασταύρωση Κοραή- Πανεπιστημίου


Πλατεία Ομονοίας


Τριλογία


Άποψη καθημερινότητας

Μαζί με την Ακρόπολη, πάντα εκεί, αλλά τον τελευταίο μήνα μου βγήκε αλλιώς. Ίσως είναι το μεγάλωμα, οι χαμηλότεροι σαν τα σπίτια της ρυθμοί, η πόλη που στα 'χει πει όλα και τα χεις πει γι' αυτή όλα ή έχουν ακουστεί από άλλους τα πάντα (γι' αυτό και το λιγότερο μπλογκιν). Η Πλάκα είναι το πιο αποτελεσματικό μέρος να σκοτώνεις τις σκέψεις σου δέκα λεπτά μακριά. Οι άδειοι μεσημεριανοί της δρόμοι, το χωριάτικο φίδιασμά τους, οι γλάστρες και τα παράθυρα με τα σεμέν κουρτινάκια και την τιβι να παίζει στο δωμάτιο, η επαρχιώτικη ησυχία της φυσικά· συν τις αναμνήσεις, αποδεδειγμένα το ιδανικό για συναισθηματικές κατά χαρακτήρα εξομολογήσεις (ιδίως το πλάτωμα χάζι της Αθήνας πάνω απ' τους Διόσκουρους, πόσα πράγματα που ξέχασα έχω με πάθος πει).
Τέλος πάντων, φλυαρίες, πάνω κάτω για όλους η Πλάκα ένα ωραίο σημαίνει και είναι το απαραίτητο 'αλλού' μιας μεγαλούπολης. Ξαναπάω· φωτογραφίες από εκεί, ήσυχη, βροχερή, μη Αθήνα.

"Μα γιατί δεν φέρνετε τις εκθέσεις στην Ομόνοια, ο Δήμος πρέπει να καθορίζει την πολιτική του να λέει αποφασισμένα 'θέλω να βοηθήσω αυτές τις περιοχές, θα φέρω κόσμο, θα κάνω τα περισσότερα γεγονότα μου εκεί' . Εκτός αν ηττημένοι απ' τη δημοσιουπαλλίλα η αρχή του Δήμου θεωρείτε ότι αυτό είναι μη αναστρέψιμο, και μόνος ρόλος του Δήμου είναι να μαζεύει σκουπίδια. Τυπικά καταλήγει πάντα αυτό, αλλά ο Δήμος είναι Αθηναίων, που θέλουν στήριγμα κι έμπνευση, ο φορέας που θα υπερασπιστεί τα ορισμένα τετράγωνα και τους ανθρώπους που ζουν σ' αυτά. Είναι πολιτική και να ένα πεδίο δράσης, ενέργειες που δίκαια να τοποθετούν τις δραστηριότητες σε όλη την πόλη. Φέρτε εκθέσεις κάτω!"
Κάτι τέτοια είπα σε έναν άνθρωπο του Δήμου που πιασα κουβέντα σε εκδήλωση πριν κανα δύο χρόνια. Έτσι με χαρά είδα ότι κάμφθηκε η απάντηση που είχε δώσει τότε "δεν θέλουν οι εκθεσάδες να κατέβουν προς τα κάτω" και η Κοτζιά εδώ και μια βδομάδα φιλοξενεί την Έκθεση Βιβλίου.
Η έκθεση δε, έχει κόσμο, 2-3 φορές το βράδυ που την επισκέπτηκα με δυσκολία μπορούσες να κινηθείς στους διαδρόμους. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό μιας και ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου έστειλε οργίλη επιστολή (στοχοποιώντας τον "Ιανό") για την μετακίνηση της έκθεσης από την Κλαυθμώνος (η οποία απέχει ένα τετράγωνο δεξιά απ' τη νέα θέση).
Μάλιστα... Σε ποια πόλη ζει ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου; Δεν αντιλαμβάνεται ότι τέτοια γεγονότα είναι αφορμή για να εξισορροπηθεί μια διχαστική κατάσταση στην πόλη που κάτω απ' την Κοραή δεν κυκλοφορεί ψυχή; Εκτός αν ο Σύνδεσμος αντικατοπτρίζεται στην τέντα, αυτή την φτηνοκατασκευή που θα μπορούσε κάλλιστα να φιλοξενεί χριστουγεννιάτικα, λουκουμάδες και κυλότες που τίποτα δεν επισημαίνει ότι έχει να κάνει με κάτι πνευματικό, ή έστω γιορτινό και θελκτικό για το βιβλίο (π.χ. μια είσοδο σε σχήμα βιβλίου θα έδινε έναν τόνο). Που η μεταφορά και η λιγότερη επισκεψιμότητα θα έπρεπε να ενεργοποιήσει δημιουργικούς ανθρώπους τους να κάνουν παράπλευρες εκδηλώσεις ενίσχυσης του βιβλίου: παρουσιάσεις συγγραφέων, παιχνίδια φιλαναγνωσίας για παιδιά και τόσα άλλα; Νόουπ, τίποτα απ' αυτα, παρά μόνο τσιτάτα "το βιβλίο ανοίγει μάτια, κόσμους, ταξιδεύει" έλα στην Κλαυθμώνος, έλα στο RiverWest, με το καλό και στο BlueSky. Σαφής υπερβολή, άλλωστε εσείς δεν είστε σκέτο έμπορες...