22/12/11

Mια βροχή στη Bικτώρια


Άφησα την Έλενα στους Αμπελόκηπους μέσα στην δυνατή βροχή. Ένα τρόλεϊ για κάτω μα ήταν ακόμα νωρίς. Πήγαινα προς σπίτι, μα όχι προς το σπίτι. Μια ρουτίνα των τελευταίων βδομάδων ήθελε να σπάσει.
Κι η βροχή; Η σκέψη της τα ξεκίνησε όλα. Τη νύχτα που γεννήθηκα έβρεχε καταρρακτωδώς, και δεν ξέρω πως αυτή η πληροφορία ξεπήδαγε από βαθιά όποτε έβρεχε κι έστηνα μια χαρά προσωπική. Την αγαπούσα, χαιρόμουνα το γεμάτο σιωπή ρυθμό της, το ησύχασμα των πραγμάτων. Αλλά που ήταν αυτή η βροχή; Γιατί δεν μ' αγγίζει πια; Μεγαλώνουμε, αλλάζουμε, απλοποιούμαστε και σκληραίνουμε, κάνει λογικό. Αλλά την ήθελα ακόμη την βροχή, ήθελα την επιβεβαίωση ότι κάτι μένει.
Μπόρα, κατέβηκα στην Πατησίων και περίμενα να κοπάσει κάτω απ' την στάση. Την κάμερα την βγάζω βαρετά τον τελευταίο καιρό, αλλά απόψε μ' εξανάγκασα να βρω μέσα εκείνο το συναίσθημα της βροχής.


Ξεκίνησα τραβώντας έτσι απλά την Πατησίων


καταφεύγοντας σ' ένα ακόμα κλισέ: μια ομπρέλλα τσακισμένη απ' την βροχή


Τα λεωφορεία πέρναγαν κι ανεβοκατέβαζαν κόσμο


και τα θολά τους τζάμια που αφαιρούσαν κάθε λεπτομέρεια τονίζοντας τα σημαντικά


και φτιάχναν στεφάνια στα μαλλιά.

20/12/11

Oι αλλοι φταίνε Άγια Θέκλα μου



Έχει κάτι το σημαντικό μια βόλτα στην Αγίας Θέκλας, δεν είναι απλά ένα μικρό δρομάκι στου Ψυρρή, αλλά έτσι ξεδοντιασμένη αποτελεί μια γλαφυρότατη απεικόνιση της νοοτροπίας του "φταίει το κράτος" Ελληνάρα. Πάνω μια νυχτερινή φωτογραφία απ' το 2009 όταν μαζί με την (καλή-κακή, πάρθηκε) απόφαση και κατασκευής πεζοδρόμου εγκαταστάθηκαν και κολωνάκια προς αποφυγή παρκαρίσματος . Τέλος πάντων το κράτος, ο Δήμος κάνανε την δουλειά τους και το έργο παραδόθηκε στους περίοικους.
Κι έκτοτε ξεκινά το πανηγύρι: απ' τους επαίνους για την ανακατασκευή του δρόμου που 'δινε μια φροντισμένη εικόνα στον δρόμο , σιγά-σιγά άρχισε ο καθένας να ξεπετά το μικροσυμφέρον του "που θα παρκάρω τώρα τ' αμάξι". Έτσι νύχτες, Κυριακές, που δεν έβλεπε κανείς, τα κολωνάκια σηκώνονταν και φεύγανε. Κανείς δεν ρώτησε, μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια άλλωστε και έτσι σήμερα 2 χρόνια μετά έχουν μείνει μόνο τα μισά!
Μια αποκατεστημένη ισορροπία βάσει των αναγκών μιας εμπορικής γειτονιάς ή η ενδεικτικότατο τεκμήριο της βασική πηγής των προβλημάτων της χώρας, οι νόμοι να αφορούν άλλους και όχι εμάς, ή αφού παρανομούν όλοι έτσι κάνουμε κι εμείς; Τες πα, χιλιοειπωμένα πράματα, πάμε να θαμάξουμε μαζί τα 100 μέτρα του μικρού δρόμου.


Μπαίνοντας από Ερμού, αφαιρεμένα κολονάκια, φουλ σειρά ιδανικό για να στρίβουν τα αμάξια. Προς το παρόν μηχανάκια, που βολευόντουσαν ούτως ή άλλως.


Επόμενο gap που κάποιος φιλότιμα προσπαθεί να καλύψει τη θέση, βάζοντας αυτά τα κιβωτοειδή.

18/12/11

Πολύχρωμα τουβλάκια στην Kυψέλη



Μετά από ιδέα και προετοιμασία της Βάσιας που πέρασε τα μαθητικά της χρόνια στο εκεί και της Δήμητρας που διδάσκει σ' αυτό το Γυμνάσιο, αρκετοί παλιμπαιδίζοντες Αθηναίοι βρεθήκαμε Σαββατιάτικα πρωί στην Κυψέλη, για να βοηθήσουμε τους μαθητές των 15ου και 60ου Γυμνασίου να φροντίσουν και να χρωματίσουν την εξωτερική όψη τους σχολείου τους.Στο φινάλε ο κόπος γλυκός, το αποτέλεσμα εξαιρετικό, τα μωσαϊκό με τα πολύχρωμα τουβλάκια είναι πραγματικά οπτική απόλαυση, όπως κι η ζωντάνια των γκράφιτι στην πρόσοψη.
Με δύο σκέψεις όμως έφυγα σαν κέρδος:
ένα, με τη λαχτάρα συμμετείχαν, με πόσα "κύριε" και "κυρία" μας απευθύνοντας α-στα-μα-τη-τα αναζητώντας κάτι να κάνουν, συνεχίζοντας να ζωγράφιζουν ενώ είχαμε αποκάμει. Πόσο λοιπόν ιδανικό θα 'ταν ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα εισήγαγε τέτοιες πρωτοβουλίες, πως αυτές επανασυστήνουν το σχολείο στην αντίληψη των παιδιών όχι σαν ένα κλουβί με τουαλέτες που βρωμάνε, αλλά σαν το δικό τους σπίτι, που θα το νοιαστούν, θα το υπερασπιστούν, κι αυτό πόσο πιο διδακτικό απ' οποιοδήποτε βιβλίο (ή φωτοτυπία) για την συνεργασία, την ευθύνη του καθενός στο περιβάλλον του. Αν ακούει κανείς, διψάνε πραγματικά τα παιδιά για τέτοια...
Και δεύτερο: πόσο βαθειά νυχτωμένοι είναι όσοι τσιρίζουν στα κανάλια απ' τη μια και άλλη πλευρά για θέματα μεταναστών και ρατσισμού και ενώ η νέα Αθήνα έχει διαμορφωθεί και είναι τρομερά κουλ με το διαφορετικό. Γιατί για τα παιδιά (και γυμνασιόπαιδα, όχι 5χρονα) δεν τίθεται το από που είσαι, αν έχεις περίεργο όνομα, διαφορετική επιδερμίδα. Τους μοιάζει αδιανόητο, δεν υπάρχει καν θέμα για να λύσουν, έτσι και τόσο απλά. (όπως μας είπε και ο πιτσιρικάς όταν πήγαμε να του δίναμε συμβουλές για το σχέδιο του γκράφιτι "να φύγουν οι μεγάλοι και να μείνουμε μόνο εμείς" - Εν πρώτοις κλισέ, μα αν το σκεφτείς, έχει τόσο δίκιο)
Αυτή λοιπόν είναι η νέα Αθήνα που έχει ήδη δημιουργηθεί, κι είναι καταπληκτική. Και με πάσα βεβαιότητα πια αυτές είναι οι γειτονιές απ' τις οποίες θα προκύψουν τα φρέσκα και σπουδαία.



13/12/11

Aπλά μ' αρέσει / DEC11


Φίλε αναγνώστη δεν είναι μόνο αυτά που δημοσιεύονται, τα περισσότερα μένουν αταξινόμητα, και δεν βρίσκουν τον δρόμο για το μπλογκ. Ε, αυτά θα συγκεντρώνω σ' ένα μηνιαίο "Απλά μ' αρέσει".
Εδώ και 2 μήνες έχω βρει το καλύτερο σάουντρακ για γραφείο, σπίτι, παντού. Ο φρεσκοτριμμένος Pepper 96,6 παίζει μακράν την καλύτερη μουσική (για μένα πάντα) στην πόλη. Κάτι ανάμεσα σε Kosmos και Εν Λευκώ, χωρίς το σομπρέρο του πρώτου και την υπερτζαζιά του δεύτερου. Κόλλησα κανονικά.


Ωραίες οι νέες αφίσες, καταχωρήσεις της Λυρικής Σκηνής. Καθαρή τυπογραφία, άμεση πληροφορία κι ωραία οργανωμένη που αναδεικνύει την συνοδεύουσα εικονογράφηση. Βέβαια το ίδιο γραφείο πρέπει να 'χει αναλάβει μάλλον και του Μεγάρου Μουσικής και μπερδεύεται ο περαστικός. Θα μπορούσαν να 'ναι φανερότερα διαφοροποιημένες.


Πάντα θεωρούσα καλές τις συσκευασίες του Carrefour αλλά έλειπε ο σχεδιασμός των μέσα προιόντων. Ε οι Γάλλοι (δεν έχω δει ποτέ τίποτα γαλλικό και κακοσχεδιασμένο, η αισθητική τους θρησκεία) το πέρασαν κι εκεί και έχω εκτιμήσει ιδιαιτέρως και την ανατρεπτική ποπ διάθεση που 'χουν τα προιόντα πληροφορικής. Να λίγο χρωματάκι στο πληκτρολόγιο και να ένα ωραίο ντιζάιν αντικείμενο στο άχαρο γραφείο του pc και σε τιμές σουπερμαρκετίσιες πάντα.


Καταπληκτικό μαγειρικής βιβλίο, ιδίως για εργένηδες ή για άσχετους που το πέτυχα στον Ελευθερουδάκη με 38€. Αποθέωση του step-by-step ξεκινά απ' τα βασικότατα και φτάνει σε γρήγορα και πλήρέστατα πιάτα. Τόμος χοντρός με 400 σελίδες, και φυσικά δεν έδωσα τα 38€, μου φάνηκαν αρχικά πολλά, και μετά εξοργιστικά όταν σέρφαρα άμεσα στο κινητό και στο play με δωρεάν αποστολή κοστίζει μόλις 20€! Τρομακτική διαφορά, κάτι λάθος κάνουν στην Πανεπιστημίου.


This is art εντελώς! Ο γνωστός θρησκόληπτος της Ομόνοιας, με τα γνωστά πηκτά μαρκαδορίσια γράμματα εξέλιξε την τέχνη του, χρησιμοποιώντας τολμηρότερη τυπογραφία, νέα υλικά όπως νερομπογιά, και σαν καμβά την βάση της τούρτας ή μια σελίδα από κατάλογο προσθέτωντας ακόμα εννοιολογικά βαθύτερα στρώματα στα έργα του!



Μ΄αρέσουν οι βούδες που λαμπυρίζουν τα μεσημέρια στα κινεζάδικα. Υπάρχουν σ' όλες τις βιτρίνες τους, σε όλα τα μεγέθη και ντυσιές και είναι τόσο δημοφιλείς αφού φέρνουν καλή τύχη! Φτωχοί Μανδαρίνοι, ακόμα σε τέτοια πιστεύετε;


Μ' άρεσε η μεγάλη παύλα εδώ. Ένα τίποτα που προσδίδει νοστιμιά στο τίποτα. Αυτό είναι εξυπνάδα!


Ντηζαινοκουβέντα κάνουμε αν καταλάβατε, και το logo του προπύλαια καφέ είναι απλό κι εξαιρετικό. Όπως και τα γκράφιτι στα ρολά με έναν αρχαίο φιλόσοφο να κρατά μια μπάλα μπάσκετ.


M' αρέσουν τα φτηνά android κι αυτή είναι θεσάρα συνειδητού καταναλωτή, τ' άκουσε προχθές φίλος μου που δωσε 749€ για το iphone. Αφού μπορώ να κάνω τα ίδια, με μια συσκευή όπως αυτή της Alcatel που πήρα στα 139€, που και μια χαρά τα πάντα έχει, και οθόνη μεγάλη και υψηλής απόκρισης και καλή κατασκευή. Μπράβο γενικά τους Κινέζους κατασκευαστές που με την τιμολογιακή τους πολιτική δίνουν φτηνά android στον λαό (info: η γαλλική alcatel έχει πουλήσει το τμήμα κινητών στην κινέζικη tcl).


Αndroid/iphone/blackberry/σε όλα. Το evernote είναι ένα δωρεάν καταπληκτικό εργαλείο για όλα τα smartphones, μου 'χει λύσει τα χέρια (με όση υπερβολική κουβαλά φυσικά αυτή η έκφραση φυσικά). Στο πολύ εύκολο interface του μπορείς να προσθέσεις γρήγορα γραπτές σημειώσεις και φωτογραφίες και όλο αυτό να συχρονίζεται στο cloud και να μπορείς να τις επεξεργάζεσαι απ' τον υπολογιστή, ταμπλέτα, οτιδήποτε έχει πρόσβαση στο νετ. Αυτός ο συγχρονισμός όλα σε ένα είναι καταπληκτικός και τόσο μέλλον, το κάνουν πολλοί αλλά το evernote χωρίς να σε ζαλίζει.


Το είδα στο νετ, καταπληκτικό απ' το τζάμπα στυλ. Οι απλές παλέττες που συναντάς παντού στους δρόμους, κοίτα τι ωραίο καναπεντίβανο μπορούν να γίνουν. Μια ενοποίηση οπτική με λευκό παντού, μπογιάτισμα παλέτας δηλαδή και χωρίς κανένα φόρτωμα γίνεται ποίημα, έτσι rough, έτσι με τις ατέλειές του.


Και τέλος μ' αρέσουν τα καφέ στο υψωματάκι απέναντι στον Σταθμό Λαρίσης, να πίνεις το καφέ σου και κάνεις χάζι την νωχελική κίνηση του σταθμού, ιδίως το βραδάκι. Δύο στάσεις μετρό μακριά, τόσο ωραία ησυχία.

11/12/11

Mια πολύ υποδειγματική αvακαίνιση


Μια αδιάφορη εμπορική ιστορία: Τα H&M εγκατέλειψαν την Κολοκοτρώνη και κατηφόρισαν στην όσο πάει και πιο σουλουπωμένη (έχει θέμα με τις προσόψεις η κακομοίρα) Ερμού, στο πιο όμορφο κτίριο του δρόμου. Η αρχική ανακατασκευή του είχε γίνει βέβαια απ' τα Sprider αλλά τότε δεν μου 'χε κάνει καμία εντύπωση. Κάτι αναμενόμενοι πολυέλαιοι, ανυπαρξία σωστού φωτισμού, τα ρούχα τα γνωστά %^&, -χωρίς την σφραγίδα του Σάκη ακόμα πιο %^&*. Το '08 κάηκε ολοσχερώς, μετά από 2 χρόνια επαναλειτούργησε, για να φύγει ένα χρόνο μετά.
Τέλος πάντων έπεσε σε καλόγουστα χέρια, και παρουσιάζουν μια μερακλίδικη, γεμάτη σεβασμό στην παλιά Αθήνα, ανακαίνιση που καθιστά το κατάστημα ένα απ' τα ωραιότερα της αλυσίδας παγκοσμίως και υπόδειγμα πως πρέπει το ιστορικό κέντρο της πόλης να δείξει την φινέτσα του σε αντίστιξη με το άχαρο φουλ πλακάκι των προαστειακών μωλ.
Έχουμε ιστορία εδώ κάτω παιδιά!



Μπαίνεις και κυρίαρχο στοιχείο στον χώρο οι σειρές φωτιστικων σε απρόσμενους δυναμικούς διαγώνιους και καμπυλοειδείς σχηματισμούς.

7/12/11

Mηνιάτικα νέα Αθηνών


Ξεκινάμε απ' την καρδιά της πόλης. Το Υπουργείο Οικονομικών μετά από οριστική Οκτωβριανή απόφαση μετακομίζει στον Ελαιώνα στα παλιά εργοαστάσια του Κεράνη. Οι 75.000€ που θα γλιτώσει σε ενοίκια η βάση του σκεπτικού, λίγο ψιλικατζίδικη όμως αφού δεν συνυπολογίζει το πλήγμα για το μισοπεθαμένο κέντρο της Αθήνας του να κυκλοφορεί όλο και λιγότερος κόσμος και να το ενισχύει με την παρουσία και τις αγορές του. Η ίδια απόφαση ισχύει και για την δύσκολη περιοχή της Πλ. Βάθης με την επερχόμενη αποχώρηση του Υπουργείου Υγείας. Αν και υπάρχουν δεκάδες κενά κρατικά κτίρια στο κέντρο, το κόνσεπτ "ανέγγιχτο κράτος στα προάστια" υπερίσχυσε, ενδεικτικό των ανθρώπων που κυβερνούν και πόσο ανύπαρκτη σχέση έχουν με την πόλη που ζουν.



Γουώ! Σε 2 χρόνια θα έχουμε επιτέλους το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης; Αυτή τη φορά μοιάζει πιο πιστευτό από ποτέ, αφού επιτέλους υπογράφηκε η σύμβαση για να ξεκινήσουν τα έργα. Όμορφο μοιάζει, πάντα μ' άρεσε η δυναμική του σημείου, με το μάτι να ξεχύνεται εκατέρωθεν στην ατελείωτη Συγγρού και Καλλιρρόης. >>

6/12/11

H αληθινή Aχαρνών της Πάολα


Εντυπωσιακό! Ζω σ' αυτές τις περιοχές αλλά δεν έχω πετύχει ποτέ ρεπορτάζ που να αποδίδει, χωρίς τις ένθεν κι ένθεν υστερίες, την πραγματικότητά της. Ε, η Πάολα με μια απλή κάμερα (και εξαιρετικό μερακλίδικο μοντάζ) κατέγραψε με ασύλληπτη ακρίβεια την αλήθεια της περιοχής. Η προσέγγιση της δε, αξιοδίδακτη σε δημοσιογραφικές σχολές: δεν τους ρωτά μπουρδουκλωμένα πράγματα, ούτε προσπαθεί να εκμαιεύσει αυτό που θέλει να χτίσει το κανάλι, αλλά μέσα από απλές καθημερινές ερωτήσεις αποσπά την βασική και καίρια αλήθεια τους. Aξίζει πραγματικά να το δείτε!

5/12/11

Kαι για φινάλε φλωρεντίνες


Το 'χω συνδυάσει με το τρόλει το 12 (που ξεκινά από Σύνταγμα πάει Περιστέρι και σταματά σε μια πλατεία του Κολωνού, του Αγ. Κωνσταντίνου και περίφημη), και κάθε φορά που περνά η βουλιμία μου συνήθως ξεπετάγεται, επιβιβάζομαι και σε 5 λεπτά είμαι στο εξαιρετικό σουβλάκι με μπιφτέκι των μερακλήδων. Το ξεχωριστό ότι δεν βρωμά κατεψυγμένη κεμπαμπίλα, αλλά θυμίζει αυτό της μαμάς, συν την ιδιαιτερότητα να βάζουν και πιπεριά και λίγη μουσταρδίτσα συνδυασμός που χαρίζει ένα θυελλώδες twirl απόλαυσης.
• Mερακλήδες, Επιδαύρου 41, Κολωνός


Άλλο αγαπημένο μπιφετοκοειδές. Βιομηχανοποιημένο σκεύασμα-ξεσκεύασμα μα νοστιμότατο. Το κλασσικό μπεργκερ με φέτα κίτρινο τυράκι αλλά αυτό που μ' ευχαριστεί πάντα στην γεύση είναι η δροσάτη λόγω ψυγείου σως μπάρμπεκιου που κάνει τρέλα την μπουκιά.


Ένα που μου χάρισε το ταξίδι στην Αίγυπτο ήταν η γνωριμία με τα εξαιρετικά τους γλυκά που τα βρίσκω 1000δες φορές πιο φίνα απ' τα δικά μας ευρωπαϊκα σοκολατοκρεμόμπουχτισμένα υπερλιπώδη. Έτσι στα αράβικα μινιμαρκετάκια (αγαπημένη Αχαρνών par example) έχουν πάντα συσκευασμένα φρέσκα γλυκά από δικά τους εδώ εργαστήρια. Καταϊφάκι τραγανό και χωρίς τους εν Ελλάδι υπερβολικούς τόνους σιρόπια, φυστικάκι πράσινάκι μα και τραγανό, απλότητα και μέτρο που κερδίζουν.


Μιλκαμάνια κανονικά. Εισέβαλλε τον τελευταίο δίχρονο στην ελληνική αγορά με όλη την γκάμα της σε απίθανες γεύσεις, τις οποίες κι έχω δοκιμάσει όλες. Η ποιοτική σοκολάτα η βάση, αλλά και το δέσιμο με τα υλικά υποδειγματικό π.χ. στη συγκεκριμένη είναι ένα φίνο ποίημα ο τρόπος που η γεύση του αχλαδιού έχει μπολιάσει με το choco σώμα. Αγαπημένη πάντως όλων η raisin nuts, τέλεια εναλλαγή στο στόμα του μαλακού της σταφίδας με το τραγανό του φουντουκιού.


Και τέλος μια νέα συνήθεια: γιατί να περιοριζόμαστε on the way μόνο σε σαντουιτσοτυροπιτοειδή; Μπες φούρνο και ζήτα σ' ένα σακουλάκι καμιά πενταριά κουλουράκια, κριτσινάκια, βουτηματάκια και ακόμα καλύτερα παστελάκια και φλωρεντίνες όπως την φωτογραφία που με ξετρέλαναν. Το αμύγδαλο όπου κι αν μπει είναι θείο, αλλά εδώ σκέτο σε ψιλοφετούλες παστελωμένο είναι ονειρεμένο.
υγ.: αυτά για φέτος, πρέπει να ξεκινήσει μια ατερμόνως αναβαλλόμενη δίαιτα

Δες όλα τα γευστικά athensville tips εδώ.

1/12/11

Λίγo φως απ' την πατρίδα


Μια κοκακόλα, λίγοι ξηροί καρποί και ένα να φύγω ή να μην φύγω; Έτσι ξαφνικά και μεσημεριάτικα μου 'ρθε η σκέψη χαλαρώνοντας στο απρόσμενο σ' ένα τσιμεντένιο παγκάκι της Κοραή, χαζεύοντας ασκόπως κάτω απ΄τον χειμωνιάτικο ήλιο. Που να πας σκέφτηκα με λίγη εύκολη ντόπια τεμπελιά, αλλά κι αλήθεια που αλλού θα βρεις τέτοιο φως να λούζει τα πάντα με διακόσιες φορές περισσότερη γοητεία; Πήρα την κατηφόρα, έκανα άλλη μια άσκοπή μου βόλτα Μοναστηράκι, Αθηνάς, Στ. Λαρίσης και προσπάθησα να συλλάβω αυτό το φως που και στο τίποτα δίνει άλλη υπόσταση και ψυχή. Μια βόλτα σταλμένη σε όσους ζουν στο εξωτερικό, θύμηση απ' το φως της πατρίδας.









28/11/11

Nτιζαϊνάτα και μ' ένα ευρώ


Περνώντας την γεμάτη φτώχεια αλλά και ζωή Ζήνωνος, παρατήρησα σ' ένα απ' τα πολλά χύμα μαγαζάκια γύρω, ένα μίνιμαλ ντιζαϊνάτο μπουκάλι, σε πολλές διαφορετικές χρωματιστές βερσιόν και μια χειρόγραφή απίστευτη τιμή από κάτω: μόλις με 1 ευρώ! Γέα!, πήρα 3 χρώματα, 3€ μόλις, τα βάζεις στο σπίτι και μάπα να' ναι κάνουν καλό εφέ σκέφτηκα. Τα δοκίμασα δε και, ήταν μια χαρά.
Δύο μέρες μετά πήγα και το μελέτησα καλύτερα το πράγμα. Μπορεί όλα να είναι πολύ βασικά, ράφια κακοβαλμένα, ταμπέλα ένας μουσαμάς με logo από ms word, μπουκαλάκια και σαπουνοειδή πεταμένα στο κέντρο σε πρόχειρες κούτες, αλλά αυτό δεν αλλάζει ότι όλα το εξωφρενικά οικονομικό του πράγματος. Σχεδόν όλα μόλις με 1€, και μάλιστα πολλά με εξαιρετικές συσκευασίες, έχουν στον σχεδιασμό τους την ευρωπαϊκή ματιά.
Πήρα κι άλλα λοιπόν, έδωσα 10€, έφυγα φορτωμένος και είπα να τα εξετάσω προσεκτικότερα. Όντας πειραματόζωο -για χάρη σας αναγνωστες-και μετά από ένα μήνα χρήσης δηλώνω την ικανοποίησή μου και συνεπώς σας τα παρουσιάζω.


Καταπληκτικά μπουκάλια, βραβείο συσκευασίας μόλις με 2 ευρώ. Κοίτα τις πλάτες τους, τα γυρνάς και τα κρατάς για πάντα σαν ντιζάιν ομπτζεκτς (και το άρωμά τους φινετσάτο, ιδίως των εσπεριδοειδών)

27/11/11

Ποιος δεν χρειάζεται το Snuggie;


Απορία στο σούπερμαρκετ: όλα στητά καμαρωτά, τα ΧL comfort πουθενά πια. Δεν είναι βαριά τελικά...


Λένορμαν εγκαταλελειμμένο: ασέβεια προς την Κάθριν Εμπειρίκου, πλήγμα στην υψηλή κλάση (χαμηλό προφίλ δε).


Δύσκολες εποχές για το τύπο, θα επιβιώσει όποιος έχει τα περισσότερα αποκλειστικά, τέτοια συγκεκριμένα (focus στις ερωτήσεις).


Είναι μια αντίσταση κι αυτό...


Kατεβαίνοντας την Συγγρού: o Πέτρος κι ουρανός, σαν αφίσα σαϊντελογικής εκκλησίας. Το καλό ότι προσέχεις και την εμφάνιση RnB στο VIP Skyladiko.



To πιο ασύλληπτα αστείο τηλεμάρκετινγκ προϊόν όλων των εποχών, έστω και μ' άλλο όνομα, έχει κατακτήσει όλα τα κινεζάδικα της Αθήνας.

Αρχή '16, σαρανταδυό εικόνες

Άθενς μιξ: τρεις ναοί, τρεις θρησκείες, σε ένα μόλις κάδρο -Μοναστηράκι -Νύχτα Ερμού και Βουλής /όσο να ναι κάνανε μερακλιδικη δουλει...