athensville

Περνώντας -ως συνήθως με μια τυρόπιτα στο χέρι- απ' την οδό Θησέως, την προσοχή μου τράβηξε αυτή η εικόνα: τον καταστηματάρχη να 'χει βάλει ένα τραπεζάκι με δύο καρέκλες απέξω απ' το μαγαζί του. Δεν ήταν απλώς όμορφη εικόνα, αλλά πολύ περισσότερο ανθρώπινη, στην κλίμακα που μάλλον χρειαζόμαστε για να νιώσουμε οικείο και χαλαρώτερο το περιβάλλον, και να δημιουργούνται αυτές οι απλές συνθήκες για ξαπόστεμα και επικοινωνία. Το συμπέρασμα άμεσο: αυτό που άλλαζε το μικροκλίμα του σημείου ήταν ολοφάνερα ο πεζόδρομος, η αίσθηση του λιθόστρωτου που προφανώς έχει καταγραφεί μέσα μας σαν σαφώς πιο φιλικότερο πεδίο απ' ότι η αφιλόξενη άσφαλτος. Η οδός Θησέως λιθοστρώθηκε πρόσφατα στο παράδειγμα των άλλων πεζοδρόμων που δημιουργήθηκαν στο εμπορικό τρίγωνο, κίνηση που αναζωογόνησε την περιοχή και της χάρισε λιγότερη ερημιά και πρωί και βράδι. Το αξιοσημείωτο λοιπόν στην περίπτωση των πεζοδρόμων αυτών είναι η μη υστερία τους, ότι επιτρέπουν ελεύθερα την ροή και το παρκάρισμα των...

Αθηναϊκό περίπτερο: ναι μεν ο χαρακτήρας της πόλης, συμπύκνωση της αθηναϊκής ζωής και κουλτούρας, μα κι ένα απ’ τα πιο στρεβλά στοιχεία της πόλης η αντίληψή των ιδιοκτητών τους για τον δημόσιο χώρο: ορίζουνε μια ζώνη που φτάνει και τα 3 μέτρα τριγύρω τους, γεμίζουνε σταντς, ράφια με φοφίκο, κρεμούν κασκόλ, τσαντάκια που τα πολύ πιθανόν να σου ‘ρθουν κατακούτελα και κορυφαίο όλων τα τείχη από ψυγεία που ορθώνουν. Την περασμένη δεκαετία της “ανάπτυξης” άρχισαν να ξεπετάγονται παντού σαν λύση εύκολων εσόδων στους Δήμους, αδιαφορώντας για το αν με την -αναγκαστική ελλείψει χώρου- εγκατάστασή τους στην μέση πεζοδρομίων δυσκόλευαν την κίνηση των πεζών. Σήμερα , με την κρίση, τα μισά έχουν κλείσει και ν' ανανήψουν δύσκολο. Μήπως είναι τώρα ευκαιρία γι’ αυτά τα κλειστά, κι όσα είναι στο κέντρο των πεζοδρομίων μόνο, να παρέμβει ο Δήμος και να διορθώσει την λάθος πολιτική του απεγκαθιστώντάς τα; Και btw μια άλλη καλή λύση γενικά για το θέμα της θέσης τους: ξανά-μανά σε καμία περίπτωση ό...

Ξεκίνησε την Παρασκευή η Ανοιξιάτικη Ανθοκομική του Δήμου. Πάλι στην Πλατεία Κοτζιά, τι κι αν δίπλα την λαχταρά πως και πως η τσιμεντοκαυτερή Ομόνοια, ακόμα και σε επίπεδο συμβολισμού θα 'ταν εξαιρετικό να ταν γεμάτη λουλούδια και φυσικά κόσμο. Παρ' όλα αυτά το σκηνικό στην Κοτζιά είναι ωραίο, είναι η εποχή που όλα είναι ολάνθιστα κι οι μυρωδιές έντονες, πραγματικό πανηγύρι. Έτσι μου 'ρθε η σκέψη πως λείπει απ' την Αθήνα μια ανθαγορά. Από μόνη της θα 'δινε χρώμα σε ένα σημείο στην πόλη, την χρειαζόμαστε αυτή την πηγαία χαρά που προκαλεί το λουλούδι από μόνο του. Επίσης θα γινόταν άλλο ένα μικρό τουριστικό σποτ, είμαστε αρκετοί οι τουρίστες που αναζητούμε μια περιπλάνηση όχι στα γνωστά αξιοθέατα, αλλά και στην καθημερινότητα της πόλης. Έτσι οι ανθαγορές σε όλες τις πόλεις (υπέροχες αυτές που πέτυχα σε Παρίσι, Βουδαπέστη, Κωνσταντινούπολη) αποτελούν ένα μικρό σημείο απ' αυτά τα παράπλευρα που προσφέρουν στο τσακ-μπαμ αυτή την αύρα "ποιότητα ζωής" στον ...

"Τι;;;". Τελευταίος λογαριασμός στα 100 ευρώ. Θα με φάει το ατενιστιλίκι, μα πρέπει εκ των πραγμάτων να μιλώ συνέχεια. Σκέψου μακροπρόθεσμα: 1200 το χρόνο για κινητό τηλέφωνο; Σ' αυτή την εποχή; Μ' αυτά τα ψιχουλάκια που βγάζω; Δεν λέει. Ώρα για λύσεις. Ας τις μοιραστώ. Υλικά επιτυχίας Μυστικό του κόνσεπτ: εκμεταλλεύομαι στο έπακρο το απεριόριστο των τριών δικτύων. Σαν συνδρομητής της Vodafone (εγώ) αποφάσισα να αποκτήσω άλλους δύο αριθμους από τα άλλα δίκτυα (Cosmote και Wind-Q). Εσύ κάνε τον δικό σου συνδυασμό.

"Πάρ'το γεράνι μας, πάρ'το στεφάνι μας, εμείς θα ζήσουμε κι αν είμαστε φτωχοί." Πολύ μοιρολατρικό! "Έλληνες είμαστε θα βρούμε τρόπο, να ζωντανέψουμε αυτόν τον τόπο". Πολύ αισιόδοξο. Κάπου στο μέσον η λύση, σύνεση με στυλ δηλαδή, φτωχοί αλλά θα βρούμε τις λύσεις για να αναβιώσουμε λίγο απ' το γκρηκ στατίστικς ντρημ που ζήσαμε στις μέρες του Καραμανλή. Τέρμα το βουρ στην Ερμού και όποιον πάρει ο χάρος, θα το ψάχνουμε πριν. Ξεκινάμε απ' το ιντερνετ, και να δύο εξαιρετικά χρήσιμα λινκ. Προσφορές ηλεκτρονικών Ιnsomnia.gr: γνωστό σάιτ που μετρά 4.000 ψαγμένα με την τεχνολογία μέλη. Στην υποκατηγορία αυτή του ανοιχτού φόρουμ οι χρήστες συγκέντρωνουν όλες τις προσφορές των καταστημάτων· τίποτα δεν τους ξεφεύγει, άμεσα, γρήγορα και εμπεριστατωμένα, λίστα με τα φθηνότερα της αγοράς. Προσφορές αεροπορικών εταιρειών Όχι το κεκτημένο της τελευταίας δεκαετίας του να ταξιδεύουμε φθηνά στο εξωτερικό να μην το χάσουμε κ. Στρος Καν. Φόρουμ κι εδώ με τους ταξιδευτ...

Tελικά τα μισά ποστ σ' αυτό το μπλογκ οφείλονται στην καθυστέρηση των λεωφορείων. Περιμένοντας στην Πλ. Κουμουνδούρου χάζεψα το ερειπωμένο κτίριο του ΙΚΑ. Παρατημένο, μέσα στην βρώμα και στα σπασμένα τζάμια, ε, δεν είναι κανένα αριστούργημα της Αρχιτεκτονικής, θεόρατο και βαρύ σκιάζει την γειτονιά άσε που έχει και κακό κάρμα που πόσοι, -ναι κι εσύ, θυμήσου την αρθριτικιά την θεία σου-, έχουν βασανιστεί απ' τις ανήκεστες υπηρεσίες του. Γκλιν! Γιατί δεν το γκρεμίζουμε ; Καλύπτει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο, πράσινο λαχταρά η πόλη και ανύπαρκτα τα πιθανά κωλύματα- το κρατικό ΙΚΑ εύκολο να το υπαναχωρήσει σε μια κυβερνητική απόφαση. Το πιο ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι ότι θα ενωθούν, μέσω της πεζοδρομημένης οδού Ακαδήμου, το οικόπεδο αυτό με την πλατεία Κουμουνδούρου και την συμπαθέστατη Πλατεία Αυδή με την ολοκαίνουργια Δημοτική Πινακοθήκη -κι ευρύτερα, του Ψυρρή με το Μεταξουργείο. "Ένας πνεύμονας πρασίνου, τέχνης και πολιτισμού" όπως θα λεγε 9 παρά 20 η μελί...

6 μήνες στο καινούργιο σπίτι και η βεράντα χάλια. Τώρα που άνοιξε ο καιρός, οι ρυθμοί χαλάρωσαν και οι χρόνοι είν' απλωμένοι, ευκαιρία να βαφτεί. Τι χρώμα όμως, μεγάλος ο προβληματισμός της τελευταίας βδομάδας. Βγήκα στους δρόμους και συνέλεξα την χρωματική παλέττα που θέλω να κινηθώ, αλλά κατάληξη καμία. Βοηθεια , αγαπημένοι φίλοι, ας το πάμε ιντερακτιβ: δώστε στην τιμημένη ψήφο σας την ευκαιρία να επηρεάσει τα πράγματα για μια φορά σ' αυτόν τον τόπο. Διαλέξτε εσείς το χρώμα της βεράντας (7 μέτρα τοίχος). Ξεκινάμε, χρώματα κωδικοποιημένα: • "Ρεβέκκα της Τοσκάνης": το χρώμα της Γκαλερί της Ρεβέκκας Καμχή στο Μεταξουργείο. Ανοιχτό καφέ, ζεστό και τι ιντελεκτουέλ+σικ να χει την σφραγίδα της γνωστής αβαντ γκαρντ γκαλερίδος. • "Ιβουάρ σάλι του Μουφτή": ήρεμο, γαλήνιο, μήπως παρά είναι ουδέτερο; Έχω και προσωπικότητα, που θα την δείξω; (το βαρέθηκα το καφέ του Μουσείου Μπενάκη)

Προχθές, κι εκεί που απολάμβανα το αγαπημένο μου ρολό κανέλας, πέφτει το μάτι μου στην γνώστή ανακοίνωση. Απλή, κομψή, κατανοητή, τόσο πολύ που αν αφήσεις τον δίσκο σου στην υποδεικνυόμενη θέση νιώθεις κομμάτι του καλού. Γουλιά κοκα-κόλα: Έμπνευση ! Τι, αν υπήρχαν τέτοιες ανακοινώσεις στους αθηναϊκούς τοίχους, με το ίδιο καλό πνεύμα κι αυτό τον ευγενικό τρόπο, κάτι δεν θα γινόταν; Πόσοι θα σηκώνανε το χέρι ν' απλώσουν την κόλλα ή το σπρέι; Κάποιους θα τους έπιανε το φιλότιμο, δεν μπορεί. Να, έφτιαξα μια προσομοίωση, εύχομαι να μην μοιάζει τόσο εικονική. Και σκεφτείτε τέτοιες ανακοινωσούλες και σε κάδους απορριμάτων, στα παρτέρια των δέντρων, στις διαβάσεις των τυφλών. Και κόστος τίποτα, μόνο το ξεχασμένο μεράκι.

Μεγάλη βεράντα και πώς να την γεμίσεις, όχι με όνειρα, όχι μ' αναμνήσεις, γλάστρες και ψηλά φυτά η περίσταση απαιτεί , δροσιά και να μην μας βλέπουν και οι απέναντι. Έχοντας αυτό το θέμα να λύσω, θυμήθηκα την χειμωνιάτικη πληροφορία φίλης για αγορές απ' το Φυτώριο της Γεωπονικής. Πήρα λεωφορείο απ' τα μύρια της Ομόνοιας για Ιερά οδό και βρέθηκα εύκολα εκεί. Μεγάλο, πλήρες, από λουλούδια τα πάντα όλα και στις καλύτερες τιμές της αγοράς- εμπιστευτείτε με, η τσιγκουνιά μου με οδηγεί σε πολύ ψάξιμο πριν ανοίξω πορτοφόλι. Οι τιμές χωρίζονται χονδρικά: μικρή (μεσαία θα την έλεγα) μαύρη γλάστρα 6€, μεσαία 12€, μεγάλη με κάτι θρεφτάρια να 18€. Αποκάλυψη: οι υπάλληλοι, αν και δημόσιοι, είναι πραγματικά φιλικοί και πρόθυμοι να σε βοηθήσουν πριν καν το ζητήσεις. • Φυτώριο Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιερά οδός 75 (ρεύμα προς Αθήνα), τηλ. 210-3474765, Ώρες λειτουργίας: 7.30-16.30 (Σαβ. 8.30-14.30, Κυριακή ποτέ)

Μέρα χειροτεχνίας. Στο No Name της Αθηνάς είδα αυτή την βιτρίνα. Γουώ! Τόσο φτηνό, τόσο εύκολο: παίρνουμε ένα σύρμα από Αθηνάς ή Praktiker, σχεδιάζουμε το θέμα τοποθετώντας τα ταπεινά ποτηράκια (κατά προτίμηση μονόχρωμα, δυνατότερη εικόνα εικαστικά) το καρφώνουμε τεντωμένο στο τοίχο και voila ένα μοναδικό installation για να κουνιέστε στους φίλους σας και να ψαρώνουν τα one night stands το πρωί (παπακαλιατικό αυτό, μην το επαναλάβω).