Για κάποιον που ασχολείται με το design ή τις τέχνες γενικά, η συλλογή αυτών των εικαστικών αρχείων που μαζεύεται καθημερινά στο νετ είναι μια μεγάλη χρήσιμη πολυτέλεια. Ιδίως στο ιδανικό σενάριο, μια ταμπλέτα και το pinterest, εκεί που μόνο οι εικόνες μιλάνε, και ατελείωτο scrolling σε δουλειές χιλιάδων καλλιτεχνών. Έτσι ένα ψάξιμο εκεί, αλλά και γενικά στο διαδίκτυο, μου αποκάλυψε τον πλούτο ντόπιων διαφημίσεων που φιλοξενείται. Ιδού λοιπόν ένα χορταστικό συγκεντρωτικό ποστ με 410 διαφημίσεις του άλλοτε, διδαχή για το περίπλοκο σήμερα, πως επικοινωνείται με απλότητα και με τα λίγα σχεδιαστικά μέσα του τότε (πολύτιμοι οι περιορισμοί τελικά, φουντώνουν την δημιουργικότητα), ένα προιόν, μια ιδέα. Απολαύστε ! (κι οι γραφίστες bookmark it, γερή πηγή έμπνευσης, ιδίως οι γραμματοσειρές πόσο καλαίσθητα χειρίζονται ιδίως οι καλλιγράφοι το δύσκολο σχεδιαστικά ελληνικό αλφάβητο). -πιο εύκολη πλογήση: κλικ στις φώτο για μεγέθυνση και κάντε κλικ στη φώτο ή τα βελάκια αριστερά-δεξιά ...
Ενδιαφέροντα! Thanks
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα άρθρα έχουν ενδιαφέρον αλλά εν τέλη είναι ενδεικτικά των περισσότερων Ελλήνων αρχιτεκτόνων και δημοσιογράφων:
ΑπάντησηΔιαγραφή- τρομερός συντηρητισμός κρυμένος πίσω από ένα ψευτοπροοδευτισμό
- γκρίνια και κριτική χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις
- ανακρίβειες (έως και ηθελημένη κακοήθεια) σε ορισμένες περιπτώσεις.
Πολύ ενδιαφέροντα άρθρα, κυρίως το πρώτο του Νίκου Βατόπουλου. Συμφωνώ απόλυτα όταν λέει ότι η Αθήνα αλλάζει όσο αλλάζει η γνώμη των κατοίκων της για την ίδια. Δεν υπάρχουν αντικειμενικά άσχημες ή όμορφες πόλεις, ή εν πάσει περιπτώσει, οι "αντικειμενικά" όμορφες πόλεις πόσες είναι στον κόσμο: δυο-τρεις; Έστω πέντε. Όπερ σημαίνει ότι οι υπόλοιπες πρέπει να βρουν το κάτι άλλο που διαθέτουν και αυτή είναι δουλειά των κατοίκων τους. Η Αθήνα είναι μια σύγχρονη μεσογειακή, ευρωπαϊκή πόλη, που μπορεί να προσφέρει μια πλούσια και ενδιαφέρουσα αστική εμπειρία βασισμένη ακριβώς πάνω στις αντιφάσεις της και στον επανάληπτο και μοναδικό συνδυασμό αρχαίου, μεσαιωνικού (βυζαντινού παρακαλώ), μοντέρνου και μεταμοντέρνου στοιχείου, το οποίο αποτελεί το φόντο για τη ζωή μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Προσωπικά, φιλοξενώ συχνά κόσμο από το εξωτερικό και έχοντας επιλέξει το συγκεκριμένο τρόπο παρουσίασης της Αθήνας, πρέπει να πω ότι το ποσοστό της επιτυχίας αγγίζει το 100%.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο για το Γκάζι δεν είναι του Ν. Βατόπουλου αλλά του Π. Δραγώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαιρετικά άρθρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήKι ένα φρέσκο σημερινό
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.skai.gr/articles/news/environment/ΜετοβλέμμαστηθάλασσαηΑθήνατουαύριο/
δεν προκειται για εκλαικευμενο εξευγενισμό στο γκάζι αλλά μάλλον για την κυριαρχία του κόσμου της νύχτας, των κατηλειμένων πεζοδρομίων και του έτσι θέλω - σε όλη την αθήνα άλλωστε έτσι δεν γίνεται, αντι για εξευγενισμό θα μπορουσαμε να γράψουμε μπουζουκοποίηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμάν πια για αυτή την γκρίνια για το Γκάζι και όχι μόνο. Ορισμένα πράγματα στο Γκάζι δεν μου αρέσουν και εμένα (άναρχο παρκάρισμα, μη επαρκής πρόσβαση των πεζών από την πειραιώς, πολυκατοικίες που αν και γενικότερα σχετικά καλόγουστες χαλάνε την ομοιομορφία που είχε το γκαζοχώρι και άλλα). Ωστόσο πιστεύω ότι μια πόλη σαν την Αθήνα ΠΡΕΠΕΙ να έχει μια (και παραπάνω) περιοχή-διασκεδαστήριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί και εμένα να μην μου αρέσουν πάντα αυτού του είδους οι καφετέριες/μπαρ/εστιατόρια αλλά πιστεύω ότι η ύπαρξη τους είναι θετική. Εάν δεν αρέσει σε κάποιους να μην πάνε. Και οι ντόπιοι, δεν χρειάζονται λύπηση: αυτοί είδαν τις ιδιοκτησίες τους να ανεβαίνουν σε αξία 1000%.
Η Αθήνα είναι μεγάλη πόλη, αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Έχει χώρο και για περιοχές "διασκεδαστήρια" (και δεν χρησιμοποιώ τον όρο υποτιμητικά), και περιοχές με γκαλερί, και περιοχές με πιο ήπια διασκέδαση κτλ κτλ.
Όσο για τα πεζοδρόμια, προφανώς η παρανομία είναι κατακριταία, ιδιώς όταν επιβάλεται με μπράβους και βία. Ωστόσο πιστεύω ότι είναι ΚΑΛΟ να έχουν τραπέζια τα μαγαζιά στα πεζοδρόμια. Εσείς και εμείς τα προτιμάμε το καλοκαίρι (και όχι μόνο) για να καθόμαστε και να τρώμε έξω. Φανταστείτε την Αθήνα χωρίς καθόλου τραπέζια έξω! Γιατί η πόλη αυτή έχει στενά πεζοδρόμια και δρόμους και εάν είμαστε πολύ αυστηροί με αυτό δεν θα μπορούμε να τρώμε έξω σχεδόν πουθενά. Στο Λονδίνο είναι έτσι και είναι φρικτά το καλοκαίρι - το ξέρω γιατί έζησα εκεί 10 χρόνια. Όσον αφορά το Γκάζι πρέπει επιτέλους να το πεζοδρομήσουν (με σωστή αστυνόμευση) έτσι ώστε να μπορούν να περνάνε οι πεζοί και να έχουν και τραπέζια έξω τα εστιατόρια. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι εάν επιτρεπόταν να έχουν τραπέζια έξω νόμιμα, θα πλήρωναν μεγάλα ποσά στον δήμο ο οποίος θα μπορούσε να τα χρησημοποιήσει για έργα υποδομής.
Athensville, βλέπω με απορία όλη αυτήν την φανφάρα για το νεό ρυθμιστικό της Αθήνας - είδα μάλιστα και το ρεπορτάζ του Σκαι και έχω να πω τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Προς το παρόν, τα λεγόμενα των νέων κυβερνόντων είναι τόσο γενικόλογα που δεν σημαίνουν τίποτα.
2. Ακόμα και όταν αποφασίσουν τι ακριβώς θέλουν, εάν δεν βρεθεί ένας τρόπος εφαρμογής των, το νέο ρυθμηστικό θα μείνει στα χαρτιά όπως όλα τα άλλα αντίστοιχα εδώ και 30 χρόνια.
3. Από την μια λένε ότι δεν θέλουν να επεκτείνουν την Αθήνα στα Μεσόγεια (συμφωνώ με κάποιες επιφυλάξεις) και από την άλλη θέλουν να επεκτείνουν την Αθήνα ως το ... Σούνιο!!!! Βλέπετε και εσείς μια αντίφαση ή όχι;
4. Πρέπει να προσέξουμε να μην γίνει το εξής: να συνεχίσει να επεκτείνετε η Αθήνα στα Μεσόγεια όπως ήδη γίνεται χωρίς τους δρόμους του Σουφλιά με αποτέλεσμα σε μερικά χρόνια να έχουμε μια καταστροφική και μη ανατρέψιμη κατάσταση.
5. Το στοίχημα για την Αθήνα είναι προφανές. Δεν θέλει ούτε μεγάλες αναλύσεις, ούτε μεγαλοστομίες:
α) Μετρό, μετρό, μετρό. Ούτε τα λεωφορεία θα λύσουν το πρόβλημα του κυκλοφοριακού, ούτε οι δρόμοι, ούτε το τραμ.
β) ολοκλήρωση του παραλιακού μετώπου. Μακάρι κάποια στιγμή να υπογειοποιήσουν και κάποιους από τους δρόμους εκεί...
γ) ένα συνολικό σχέδιο για τον Ελαιώνα/Βοτανικό που να είναι και ρεαλιστικό και οικολογικό. Να συμπεριλαμβάνει και γήπεδο, και εμπορικά και πάρκα και σωστούς οδικούς άξονες και ένα επιχειρηματικό κέντρο με ουρανοξύστες. Ο χώρος είναι τεράστιος, δείτε τον στο google earth. Οσος και το κέντρο της Αθήνας! Εάν συνεχίσουμε την σημερινή κατάσταση με άναρθρες κραυγές για κορμοράνους και με αποσπασματικές κατασκευές γηπέδων κτλ, η περιοχή θα χαθεί.
Όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα. Και πολύ αμφιβάλω εάν και η σημερινή κυβέρνηση έχει τις ικανότητες και τα κότσια να κάνει κάτι ουσιαστικό για τα παραπάνω.
m'aresei poly auti h pasa tou blog ston typo alla kai i epiroh tou typou sta istologia.
ΑπάντησηΔιαγραφήeilikrina to euxaristiemai poly! xx
Ilias/Glasgow
Σε σχέση με τα "διασκεδαστήρια" και τα πεζοδρόμια: οσο εσυ ήσουν 10 χρόνια λονδίνο εγώ προλαβα να ζήσω το γκάζι σε μια πιο ανθρώπινη κλίμακα του (και με το ματι που σου δίνουν συχνά ταξίδια στο εξωτερικό ετσι για να μην μας πεις οτι δεν είμαστε "κοσμογυρισμένοι").
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί που το εζησαν γνωρίζουν σε τι αναφέρομαι.
Αυτο το οποίο ομως δεν χρειάζεται να το εχεις ζήσει για να το εκτιμήσεις ειναι τα πεζοδρόμια, εγώ (και πιθανώς και εσύ) πληρώσαμε αδρά για τις ρημάδες τις γραμμές για τους τυφλούς, απαιτώ να είναι ελευθερες απο τραπεζοκαθίσματα:
α) γιατι ειναι ζητημα σεβασμού στους συμπολίτες μου
β) για τις εχω ρημαδοπληρώσει για να υπάρχουν. ΤΟ να απαξιώνονται σημαίνει οτι αυτοι με τα τραπεζοκαθίσματα καταπατουν την δημόσια περιουσία ΜΟΥ.
επισης να εισαι σιγουρος οτι οι κάτοικοι που μενουν σε μια πολυκατοικία των 70ς που μέχρι στιγμή τους έκανε μια χαρά δεν μπορούν να κοιμηθούν 365 τον χρόνο ως τις 4-5-6 το πρωι. Από την άλλη βεβαια το synch του Φεστιβάλ Αθηνών το σχολάζαμε για 2 μέρες από τις 365 μέρες στις 12.30 μην """"ενοχλει""" τους περιοικους. Εαν εισαι το φεστιβαλ αθηνών ενοχλείς, αν είσαι το σκυλαδικό Α/Β/Γ ΟΧΙ. απλά μαθηματικά. Υποθέτω ότι δεν υπήρχε όντως διαμαρτυρία απο΄τους κατοίκους, απλά ειναι η στρεβλή αντίληψη που υπάρχει για το δημόσιο χώρο και ποιος και με ποιους όρους μπορεί και τον εκμεταλλεύετε.