Χωμένος στο Orfeu Negro


Περνώντας πριν ένα μήνα απ' την οδό Παραμυθιάς, το βλέμμα μου τράβηξε ένα υπόγειο νεοκλασσικού που απ' τα παράθυρα έφεγγε ένα ζεστό ανθρωπομάνι στο φως των κεριών και κάποιες νότες από ένα όργανο να αντηχούν. Κάτι ξεχωριστό εξέπεμπε σαν ατμόσφαιρα και μέρες μετά ρώτησα μια φίλη μου στην γειτονιά, που ενθουσιωδώς επιβεβαίωσε την εντύπωσή μου κι έτσι την περασμένη Παρασκευή κατεβήκαμε μαζί τα σκαλάκια.
Όπως το πρωτόπλασα στην φαντασία μου λοιπόν, μαγικό, έτσι και αποδείχθηκε : ένα μικρό σχετικά υπόγειο γεμάτο φωτεινούς ανθρώπους να γευματίζει και να πίνει κρασιά στα παλιά τραπέζια. Σαν εστιατόριο εκ πρώτης, αλλά κάτι άλλαζε εδώ, αυτοί όμως είχαν μια διαφορετική ενέργεια, μια εξωστρέφεια, το κοινό φήλινγκ ότι γνωστοί, άγνωστοι όλοι μια παρέα, συντονισμένοι στο ίδιο μποεμ κλιμα, μιλούσαν, συζητούσαν, γελούσαν. Αυτόν τον διαφορετικό αέρα, που πρώτη μα πρώτη φορά συναντούσα στην Αθήνα, αυτόν που ευχόμουν κάποτε στην ελληνική επικράτεια να ζήσω, τον φέρνουν οι ξένοι καλλιτέχνες που ζουν στην Ελλάδα και δημιούργησαν υπό την ηγεσία ενός φευγάτου Ζακυνθινού, τον Σύλλογο του Orfeu Negro. Το Ο.Ν. δεν είναι μαγαζί, εστιατόριο, είναι μια λέσχη μόνο για μέλη, άντε και τους φίλους τους ή ενδιαφέρουσες περσόνες. Όπως τις προάλλες που είχε κάποιους Κουβανούς καλλιτέχνες, μια κοπελιά έπαιζε πιάνο, άλλοι χόρευαν, όλοι τραγουδούσαμε μαζί τους. Σε χαμηλό φως, κάτω από παλιές σκαλισμένες απλίκες, καθισμένοι σε παλιά έπιπλα σωσμένα απ' τα σκουπίδια, με την δική τους ολοφάνερη φθορά και ιστορία, να δίνουν μέχρι κι αυτά χαρακτήρα και ρυθμό.
Τα παραλέω, ίσως, μα τόσο μ' άρεσε. Το orfeu είναι το πιο μαγικό, αυθεντικό, sui generis σημείο που συνάντησα στην πόλη χρόνια τώρα. Και ναι, πρέπει να παρουσιαστεί, αλλά ας το κάνω δύσκολο, δεν δίνω διεύθυνση, οτιδήποτε πολύτιμο θέλει κόπο (κι ένα φίλο να σε μπάσει).



Σχόλια

  1. βέβαια όσο και ωραίο να ακούγεται,και μόνο το members only με ξενίζει. Γιατί αυτή η διάκριση? Και πως μπορεί να συνεχιστεί αυτή η ατμόσφαιρα αν αποκλείεις κόσμο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαλημέρα

    Οτιδήποτε φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά για μένα μετράει. Με κάνει όμως σκεπτική αυτό το members only. Το "γνωστοί και άγνωστοι όλοι μια παρέα" μάλλον δεν θα το έλεγα. Δεν έχω τους "σωστούς" φίλους ή... facebook friends που θα με μπάζαν μέσα. Από την άλλη ούτε indie vip είμαι, ούτε credits έχω, άρα δεν θα κακολογήσω όποιον/α με βαφτίσει κομπλεξική.

    Όμως, ας εξηγηθώ: Σαφώς και η κάθε ομάδα διαλέγει πως θέλει να συναναστρέφεται με τον κόσμο και ο καθένας απο μας εξίσου σαφώς σε αυτή την πόλη έχει μια πληθώρα επιλογών να περάσει την βραδιά - αν όχι εκεί, αλλού. Κοινώς, περί ορέξεως...
    Ούσα όμως και η ίδια καλλιτεχνίζουσα, γηγενής και προσεχώς ψωμολυσσάζουσα (για να συμπληρωθεί το image του μποέμ artist) ας το πω:
    Με χαλάει η εσωστρέφεια και την "κλεισούρα" που αποπνέει αυτό το πράγμα, ιδίως αν μιλάμε για καλλιτέχνες. Κομματάκι μπουρζουαζίδικο, δεν μιλάει τη γλώσσα τη δικιά μου.
    (Aσχετο: έχω την εντύπωση τελευταία ότι όλοι μιλάμε εντελώς διαφορετικές γλώσσες - συνεκδοχικά είναι double win η ταμπέλα: Foreign Artists in Greece)

    Εν κατακλείδι: Ωραία προσπάθεια, χαίρομαι να βλέπω γελαστές φάτσες, αλλά imo δεν είναι κάτι διαφορετικό απο αυτό που πραγματικά είναι: Μια μάλλον κλειστή παρέα ανθρώπων που βάλαν ταμπελάκι απ' έξω. Όπως δεν θα πήγαινα ακάλεστη στο πάρτυ του γείτονα έτσι και εδώ. Και όσο θα με έκαιγε (NOT!) το ότι κάνει πάρτυ ο γείτονας, έτσι και εδώ. Κοινώς, αδιάφορο το sui generis αν και είμαι σίγουρη πως για τους λάθος λόγους έχει την δυνατότητα να γίνει talk of the town:
    "Wow!" Θα λένε τα κορίτσια "ο Ξενοφώντας πάει εκεί, είναι και πολύ ψαγμένος"
    Κάτι όχι τόσο... πρωτότυπο για την Ελλάδα.

    Εκτός και αν γίνει "θεσμός", αν αποκτήσει δυναμική και potential επιρροής (;) σε ευρύτερη κλίμακα.

    Τα άνωθεν φυσικά αποτελούν απλές απόψεις και δεν είναι ο σκοπός μου να "επιτεθώ" per se σε κανέναν, ιδίως σε εσένα αγαπητέ athensville.

    Ευχαριστώ πολύ
    Να περνάτε καλά - παντού! :)

    ΥΓ.: Στην ελληνική επικράτεια ευτυχώς τέτοιου τύπου "συμποσιακές" συλλογικότητες καλά κρατούν και είναι κομματάκι πιο άμεσες στο θέμα του... membership. Aλλά εκεί δεν θα ακούσεις τζαμαρίσματα για πιάνο και κοντραμπάσο.. χεχε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εντάξει ρε δημήτρη τώρα... το members only σε πείραξε? ας είναι και κάποια πράγματα για λίγο πιο αποφασισμένους... μια ζωή όλα ανοιχτά και προσιτά χωρίς κανένα αντίτιμο?

    (btw δεν ξέρω ούτε καν που είναι η οδός Παραμυθιάς... χαχαχ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. έκραξα τον δημήτρη παραπάνω αλλά ένα σχόλιο γενικό μιας και μετά διάβασα και την αδέσποτη...

    οκ, δεν μας αρέσει να είμαστε απέξω, αλλά γιατί σας χαλάει τόσο το members only??? κάθε σύλλογος, σωματείο, όμιλος ή όπως αλλιώς πείτε το, ακόμη και από τον Νόμο, έχει δικαίωμα (και υποχρέωση!) να οριοθετεί τα μέλη του...

    γιατί δεν χαλιέστε που είναι Members only το χορευτικό άνω ραχούλας ιωαννίνων με ειδικότητα στα κλαρίνα και τον συρτό ζαγορίου??? ή ο σύλλογος φίλων της σταυροβελονιάς???

    πείτε ότι ψηθήκατε και ζηλεύετε που κάποιοι κάνουν ωραία κόλπα και τα κρατάνε για την πάρτη τους και τους φίλους τους και δεν βγαίνουν στα κανάλια και το αθηνόραμα να επαιτούν για κανά δεκάευρω...

    πως την είπες την διεύθυνση athensville? ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιατί αυτή η ανάρτηση αφορά τους αναγνώστες του Athensville? Αφού δεν πρόκειται να μπει κανείς από μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ΝΚonti
    Αγαπητέ/ή, ακριβώς αυτό γράφω, αν με διαβάσεις καλύτερα :)

    Είναι μια ιδιωτική πρωτοβουλία κλπ κλπ...
    Φυσικά δεν περιμένουν εμάς για να πράξουν όπως δικαιωματικά θέλουν.-

    Ο Athensville αφήνει να εννοηθεί ότι το όλον μπορεί να λειτουργήσει και ως πυρήνας συλλογικής δημιουργικότητας, ανταλλαγής ιδεών κλπ.
    Αποκλειστικά και μόνο σε αυτή τη βάση - και αν υποθέσουμε ότι αυτός είναι ο κύριος σκοπός τους και όχι πχ. να βρεθούμε "εμείς και εμείς" και να λέμε τα internal jokes μας, συνεστιαζόμενοι - είναι που μου χαλάει την αισθητική το membership. Θέμα αντίληψης και γούστου. Αν με αυτά ως δεδομένα, νομίζεις ακόμα ότι τα λέω από την ζήλια μου, σεβαστό. Νομίζω πως έγινα σαφής.

    Πάντως στις συνεχώς διογκωμένες τάξεις των ανέργων και ημι-ανέργων (που δεν έχουν να σκάσουν τα 10ευρα που λες) τέτοια σκηνικά εννοείται πως ήδη υπάρχουν. Ρεφενέ τα ποτά, μουσικές, μαγειρέματα... "Πενία τέχνας κατεργάζεται".
    Ας μην κολλάμε και ας περνάμε καλά, το έχουμε όλοι ανάγκη - ο καθένας όπως του ταιριάζει. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εμένα μου άρεσε πάρα πολύ η ατμόσφαιρα που έχει ο χώρος αυτός και ας είναι members only. Και αν πραγματικά ήθελα να βρεθώ εκεί, πιστεύω πως θα τον έβρισκα τον τρόπο να γίνω μέλος αυτής της παρέας. Δεν είμαι ψώνιο, απλά πιστεύω πως δεν είναι και τόσο δύσκολο να κάνεις φίλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. δεν είναι δύσκολο να το βρείτε πια, δεν σας είπα ότι είναι στην Κηφισίας, σ' ένα δρομο μικρό είναι :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το members only δεν είναι τυχαίο, συναντάται συχνά στα βπ από τένις κλαμπ μέχρι σχολές χορού. Βρίσκεται στον πυρήνα της κουλτούρας του σύγχρονου (και δη εναλλακτικού) λαιφστάιλ. Θλιβερό και βαρετό το σκηνικό, μωρό μου σόρρυ δε θα πάρω. Όπως έλεγε και η Βάσω Κατράκη:«Η τέχνη δεν είναι παιχνίδι γι’ αργόσχολους. Είναι αστραπή, είναι πόνος, είναι γέννα» (παρεπιπτόντως εξαιρετική η έκθεση στης Κατράκη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Παραμυθίας και Μυκάλης στον Κεραμεικό είναι η διεύθυνση!! Η Παραμυθίας είναι παράλληλη οδός στν Κων/πόλεως και η Μυκάλης στην Ιερά Οδό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θα βρείτε όλες τις πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Orfeu Negro: www.orfeu-negro.org

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς