Ο ένας χρόνος του Γ. Καμίνη


Πέρασε ένας χρονος, και συμβαίνει το απίστευτο: πέρσι τα πράγματα έμοιαζαν καλύτερα, -η κρίση δεν είχε θεριέψει τόσο-, και πιο αισιόδοξα επίσης, σκέψη που στηρίχθηκε κάργα απ’ το γεγονός της αλλαγής του Δημάρχου που τόσο ευεργετικά λειτουργούσε στην ψυχολογία της ήδη σκοτωμένης Αθήνας. Μπορούσε λοιπόν να ματώσει κι άλλο η πόλη; Απ’ ότι φάνηκε ναι, ζούμε την απόλυτη αποσύνθεση.
Στόχος πρώτος να το καταλογίσουμε, ο Δήμαρχος. Αλλά αλήθεια πόση ευθύνη έχει σ’ αυτό; Τα καταστήματα κλείνουν, σκοτείνιασαν οι δρόμοι, ο κόσμος καβουκώνεται στα σπίτια, η φτώχεια εξαπλώνεται και σ’ αυτό σαφώς δεν μπορεί να κάνει κάτι.
Μπορούσε στον Δήμο; Η αλήθεια είναι ότι στα σπλάχνα του Δήμου έχει κατσικωθεί ένας ανίκητος μηχανισμός υπαλλήλων που στα 24 χρόνια γαλάζιου κυβερνείου δεν τους ζητήθηκε παρά να κάνουν το ελάχιστο για να δικαιολογούν τον μισθό τους. Και αυτός ο μηχανισμός δεν είναι και ο πιο συνεργάσιμος σε αλλαγές.
Απ' την άλλη η παράταξη του είναι μια τσάτρα-πάτρα αντικακλαμανική συσπείρωση χωρίς κοινές αντιλήψεις ακόμα και στα λάιτ δημοτικά θέματα που μια κοινή λογική θα μπορούσε να επικρατεί. Αποτέλεσμα ο Καμίνης να εγκλωβιστεί σε δεκάδες γνώμες απ’ την Δράση μέχρι την Δημοκρατική Αριστερά, που σε συνδυασμό με τον ήπιο χαρακτήρα του γεννούσε αμφιβολία κι αναποφασιστικότητα.

Αυτό ήταν το πλαίσιο που ο Δήμαρχος, σ’ έναν Δήμο με μειωμένα έσοδα και γιγάντια χρέη, προσπάθησε να κάνει κάτι. Οι προσπάθεις ήταν:
Ο τομέας καθαριότητας -με προϊστάμενο τον, εξ’ιδίας πείρας μιλώ, 24ωρες-το-24ωρο-πάνω-απ-όλα Αντιδήμαρχο Ανδρέα Βαρελά, έκανε καλύτερα απ’ όλους την δουλειά του, ενδεικτική η έλλειψη σωρών γύρω απ’ τους κάδους, 3-4 φορές η αποκομιδή με το μισό προσωπικό.
Στις αρχές εντυπωσίασε ο Αντιδήμαρχος Αβραντίνης που με άπειρες κλήσεις προσπάθησε να βάλει τάξη στην παράνομη στάθμευση. Ο άνθρωπος λογικά μάλλον συνειδητοποίησε ότι δεν μπορεί να τα βάλει με την μαγκιά των συμπολιτών μας και έχει αδιαφορήσει πλήρως μετά το καλοκαίρι.
Στα συν ο 9.84 και το συμμάζεμα εκεί, έχει βελτιωθεί δε σαν ραδιόφωνο. Η Τεχνόπολη είναι πιο ανοικτή στην φιλοξενία εκδηλώσεων, και με την νέα της πολιτική μοιάζει αν όχι φουλ προσοδοφόρα, αλλά τουλάχιστον δεν επιβαρύνει τον Δήμο με τις παλιές ασύδοτες σπατάλες.

Τι τον βρίζουν λοιπόν; Δεν αρκούν τα παραπάνω; Όχι, υπάρχει ένα ηθικό πρόβλημα. Η Αθήνα είναι πόρνη. Ναι, γινανε τα άνωθεν θετικά, αλλά πόρνη. Που βγάζει 28% περισσότερα (τόσο μειώθηκαν οι δαπάνες της όπως επαναλαμβάνει ο Δήμαρχος) αλλά... πόρνη.
Το χοντρό έγκλημα κυριαρχεί, η ανάσφάλεια έχει οδηγεί κόσμο να αποφεύγει σαν το διάολο το κέντρο, νταβατζήδες και χοντρέμποροι ναρκωτικών αλωνίζουν ανενόχλητοι απ’ τα Πατήσια ως το Παγκράτι, ακόμα χειρότερα στα σκαλιά του Δημαρχείου κάτω απ’ το παράθυρό του (τα καλά του Κακλαμάνη). Κι ο Δήμαρχος άφαντος, κι όποτε βγαίνει να ισχυρίζεται ότι δεν κάνει πολιτική με επικοινωνιακούς όρους.
Θέλει θρανίο, μάθημα πρώτο για τον κύριο Καθηγητή: Ο ρόλος του Δημάρχου, να αγαπά την πόλη του περισσότερο απ’ όλους. Σκοπός του να γίνεται η φωνή των κατοίκων μιας πόλης, πόσο μάλλον αυτής σε βαθειά απελπισία. Κι είναι αόρατος! Τα ‘χει παίξει με το εύρος της σήψης; Πιθανόν. Τον σόκαρε η αδιαφορία, η έλλειψη συνεργασίας, η ασυνεννοησία, οι προπηλακισμοί που δεχτηκε;. Ακόμα πιθανότερο. Μα είναι τόσο χρονών άνθρωπος, δεν μπορεί -λόγω προϋπηρεσίας- παρά να ήξερε τι είναι η Ελλάδα. Πήρε τη δουλειά, πρέπει να κάνει την δουλειά. Να έμπνευσει, να υπερασπιστεί, να μιλήσει σαν Αθηναίος του του 1ου, του 3ου, του 7ου Διαμερίσματος. Διαφορετικά, ας ελπίσουμε να γίνει 8ο διαμέρισμα το Χαλάνδρι...

Σχόλια

  1. To athens digital week δεν έγινε όμως δυστυχώς φέτος.
    Δεν υπήρχαν λεφτά για αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν ο Δήμαρχος δεν "κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο" δεν μπορεί να αντιληφθεί την πραγματικότητα!
    Ο ενθουσιασμός ήταν απλά επειδή άλλαξε κάτι. Από την αρχή πίστευα ότι ο Καμίνης ήταν λίγο. Δυστυχώς κατάλαβε κατόπιν εορτής ο Δήμαρχος ότι δεν μπορεί να γίνει πολιτική μόνο με λόγια. Είναι καλός στην θεωρία αλλά δεν έχει δείξει πυγμή για πραγματικά έργα...
    Δυστυχώς και οι περισσότεροι αντιδήμαρχοι είναι σε άλλη κατάσταση σε άλλη πόλη και σε άλλη χώρα. Το πρόβλημα είναι ότι θέλησε υπάρχει αλλά δεν μπορεί να βγει και να γίνει πραγματικότητα. Λείπει απλά ο ρεαλισμός...

    Πάντως αν ο νυν δήμαρχος συνεχίσει στην λογική της κατηγορίας των υπαλλήλων περισσότερο εχθρούς θα γεμίζει παρά σύμμαχους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νομίζω ότι στο σοκ που ασφαλώς έχει πάθει από το μηχανισμό που διαπίστωσε πρέπει να αντισταθεί με το να στραφεί στις υγιείς δυνάμεις αυτού του συστήματος (δεν μπορεί, θα υπάρχουν!) αλλά και έξω από αυτό: ας προσεταιριστεί κι ας ενεργοποιήσει τους ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν.

    Ιφιμέδεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ενδιαφέρον άρθρο, ακόμη και για εμάς που καμία σχέση με την Αθήνα δεν έχουμε αλλά με τόσα και τόσα που είχες γράψει κι εσύ κι άλλοι πριν 1 χρόνο, αν μη τι άλλο έχς την περιέργεια να δω τι έγινε μετά από τόσον καιρό.

    Τέλος...τι πρόβλημα στο Παγκράτι?!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στα συν της θητείας του βάζω και τον καλύτερο φωτισμό της Αθήνας, σε κάτι ξεχασμένα δρομάκια λες και είναι πάντα μεσημέρι. Παρ' όλα αυτά:
    1. αναγνωρίζω τις προπάθειες στην καθαριότητα, πλην λείπει κάτι σημαντικό: μια ομάδα δράσης στο εμπορικό τρίγωνο ούτως ώστε χαρτάκι να μη βρίσκεται στο δρόμο παραπάνω από 4 ώρες. Επίσης ομάδα δράσης για τον καθαρισμό των γκράφιτι (μια φορά το εξάμηνο εκ περιτροπής στις γειτονιές θα μπορούσε να γίνει αυτό) και άλλη μια (ή και η ίδια) για τον καθαρισμό της οδοσήμανσης
    2. αυτό που λείπει (συμβαίνει συχνά στην πολιτική) είναι η φαντασία. Ο Δήμαρχος δε βγαίνει μπροστά, νιώθει ευχαριστημένος που η Αθήνα είναι φωτισμένη (ενώ είναι αυτονόητο), νιώθει ευχαριστημένος που, ενώ θα μπορούσε να καταρρεύσει, κάπως στέκεται όρθια. Περιορίζεται σε μια ενδεχομένως καλή για άλλες εποχές διαχείριση, ενώ εδώ το ζητούμενο είναι η Αθήνα να βγει μπροστά, να αποτελεί η κρίση ευκαιρία για κάποιες αλλαγές, μικρές πλην ουσίας.

    Κατά τα άλλα, νιώθω μια νότα αισιοδοξία στον αέρα, κατέβηκα τις προάλλες στο κέντρο και μού φάνηκαν όλα πολύ όμορφα, παρόλες τις πληγές και τα προβλήματα. Πάλι οι Αθηναίοι θα κάνουν το θαύμα, μου φαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απουσιάζει από το κείμενο η εμμονή του νέου δημάρχου να καθαρίσει την πλατεία Συντάγματος από αυτούς τους άπλυτους που μαζεύτηκαν να διαδηλώσουν.
    Εξαιρετικός ο ζήλος του να διαλυθεί μία κατάσταση που έδωσε ένα κάποιο νόημα στον κατεστραμμένο δημόσιο χώρο της πόλης. (για την πραγματική, βαθιά ουσία του οποίου δεν έχει κάνει και τίποτα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στα συν ο αντιδήμαρχος που ενώ άρχισε να κόβει κλήσεις, τα παράτησε Γιατί "λογικά μάλλον συνειδητοποίησε ότι δεν μπορεί να τα βάλει με την μαγκιά των συμπολιτών μας και έχει αδιαφορήσει πλήρως μετά το καλοκαίρι"; Δεν νομίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είναι ίσως ο μόνος τομέας του Δήμου που δουλεύει ρολόι. Μέχρι τη Σόλωνος βέβαια γιατί από εκεί και μετά ξεκινάει το άβατο. Στα πέριξ πάντως όποτε παρκάρω, τρώω κλήση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εγω απεναντι σε ολα αυτα μπορω να βαλω ενα ονομα μονο και ας το παρει το ποταμι.Αν & δεν τον εχει ρωτησει κανεις αν θαθελε τη θεση... τον ΚΟΛΛΑΤΟ ρε παιδια για δημαρχο! Με αντιδημαρχο Πανουση ή Καραμπελια!Εναν πραγματικό αντιεξουσιαστη στην..εξουσια πιο ΕΥΡΩΠΑΙΟ και απο τους Βορειους Φινλανδους..που αν μη τι αλλο μαυτον και την παρεα που περιεγραψα ,δε θα χασμουριομαστε σε οτι πει η κανει ο ανθρωπος!Ας αρχιζουμε να μαζευουμε υπογραφες λεω / γιατι αν στηριχτουμε σε κομματα κι αποκομματα ακομα μια φορα τοτε θαμαστε πραγματικα αξιοι της μοιρας μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αν και μάλλον άργησα, θα ήθελα να επισημάνω κάτι που δεν κολακεύει καθόλου τη διαχείρηση των απορριμάτων που έβαλες στα συν: Σε πολλές γειτονιές απλώς δεν υπάρχει, έχει μαζέψει ο Δήμος όλους τους κάδους και απλά άφησε την ανακύκλωση (προφανώς για οικονομία). Πιο κραυγαλέο παράδειγμα ο "κάτω" Ψυρρής. Ενώ υπάχουν τόσο κάτοικοι (και μάλσιτα από τα παλιά, σε κανονικές πολυκατοικίες και όχι σε πρόην βιοτεχνικά κτήρια) όσο και εστιατόρια και άλλες επιχειρήσεις που παράγουν και "κοινά", μη ανακυκλώσιμα σκουπίδια, πήρανε τους κάδους και άφησαν μόνο την ανακύκλωση. Αναφέρω ενδεικτικά την οδό Καραϊκσκάκη, όπου οι τέσσερις κάδοι έξω από τον φούρνο έγιναν όλοι ανακύκλωσης (κι ας πετάει ο ίδιος ο φούρνος πλήθος μπαγιάτικα κουλούρια κλπ., άσε το μανάβικο της Θέκλας και τα γύρω εστιατόρια - για τα νοικοκυριά δεν μιλάμε). Ταυτόχρονα πήραν και τους κοντινούς κάδους Ερμού & Πιττάκι και Ερμού & Αρίωνος. Τα ίδια περίπου ισχύουν και στο εμπορικό τρίγωνο που έχει αρχίσει να γεμίζει κατοίκους και εσταιτόρια. Όσο για τον φωτισμό, Μαυρίκιε, εγώ δεν τον πολυβλέπω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς