athensville

"Άνθρωποι στην πόλη " διαγωνισμός φωτογραφίας atenistas. Aπίστευτα κουραστικό και ψυχοφθόρο το όλο σαν διοργάνωση αλλά άξιζε τον κόπο. Σπάνια ανταμοιβή να χαζεύεις από μια άκρη κόσμο άπειρο να στέκεται να και χαζεύει τις διαφορετικές ματιές των φωτογράφων, το πως αποτύπωναν την πραγματικότητα της πόλης που ξετυλίγεται εύγλωττα στις 80 αυτές φωτογραφίες. Voila, η πόλη μας, τρέχουσα, γλαφυρή, τα σκοτάδια και το φως της * Μακάρι το Μετρό μετά απ' αυτό να ξανασκεφτεί την χρήση της απολαυστικά μεγάλης εξόδου στην Αμαλίας, μπορεί να είναι μια γκαλερί που μπορεί να φιλοξενεί την εικαστική δραστηριότητα των άπειρων καλλιτεχνών της πόλης και να συστήνει μια πόλη ζωντανή και ενδιαφέρουσα στους βιαστικούς περαστικούς.

Ήταν Σάββατο 7 και κάτι στην Θεσσαλονίκη, και σουλατσάροντας στην πόλη μπήκα για ν' αποφύγω την βροχή σ' ένα ε, έτσι μαγαζί. Tiger το όνομά του, όχι τόσο ιδιαίτερος τίτλος, κάτι ελληνικο με διακοσμητικά, ε ας το δω. Αυτό ήταν, ένα σταδιακό εγκεφαλικό από όμορφα αντικείμενα, με απλό σχεδιασμό και φουλ στην εξυπνάδα και το φαν, μ' έκαναν να νιώσω στον παράδεισό μου. Αρχικά βλέποντας τα δίφθογγα στ' αλφάβητα ήμουν έτοιμος να υμνήσω ξανά την θεία Σουηδία, αλλά και το .dk στις συσκευασίες περίπου στην ίδια γειτονιά μ' άφησε. Το 'χουν τόσο οι Σκανδιναβοί σε όλα τους. Θέτουν τόσο ωραία την πρακτικότητα/βολικότητα στην φόρμα και μετά το χρωματίζουν με χαρά, πλάκα, κέφι ή κι εκεί που δεν χρειάζεται αφαιρώντας τελείως οποιαδήποτε εξτραδάκι (λευκά/μαύρα αντικείμενα που αναδεικνύουν το σχήμα). Πολλές φορές είχα σκεφτεί τι καλά αντί να τρέχουμε στα αεροδρόμια και Κηφισούς τι καλά θα 'ταν τα μικρά αντικείμενα του ικεα, να φιλοξενούντο σε έναν χώρο στο κέντρο της πό

guest post: του Νίκου Νικολαΐδη* Το Φάληρο, μαζί με την Κηφισιά, ήταν ο κατεξοχήν τόπος παραθερισμού της αθηναϊκής μπουρζουαζίας. Οι επιφανείς και εύποροι αθηναίοι θα επιλέξουν το Φάληρο για να κατασκευάσουν τις παραθεριστικές τους οικίες ενώ οι όχι και τόσο εύποροι θα καταφεύγουν στις παραλίες του για τα καλοκαιρινά τους μπάνια. Σήμερα ελάχιστα από αυτά τα μέγαρα επιβιώνουν, συνυπάρχοντας με πολυώροφες πολυκατοικίες και χωρίς να έχουν χάσει την αίγλη τους στέκουν ως μνημεία της αθηναϊκής Belle Époque. Την αίσθηση νοσταλγίας μιας χαμένης παλαιό-αστικής κληρονομιάς επιτείνει η παρουσία των εκπατρισμένων Ρωμιών της Πόλης. Οι Ρωμιοί θα καταφτάσουν στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του 60 όταν η Τουρκία απελαύνει μαζικά τους Ρωμιούς που ήταν κάτοχοι ελληνικών διαβατηρίων. Περισσότερα από 10.000 άτομα θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την Τουρκία μέσα στο χρονικό περιθώριο 24 ωρών. Η έξαρση του κυπριακού απλώς θα επιτείνει το αίσθημα ανασφάλειας και κατά συνέπεια τη φυγή με αποτέλεσμα