Παράγovτες συγκίνησης


H μεγάλη πόλη, οι απρόσμενες συναντήσεις, πραγματικότητες άλλων ανθρώπων που δίνουν στο μυαλό μια σβουριά και το ξεκολλάνε απ' τις σκέψεις κουβαλά στις βόλτες του. Μικρά σημεία συγκίνησης στην αχανή Αθήνα:
Στις πολυκατοικίες στις παρατημένες γειτονιές που κάποιος θα βρεθεί, έστω και με το παράταιρο γαλάζιο, να δείξει ότι νοιάζεται και φροντίζει το σπίτι του, τη ζωή του δηλαδή.


Όπως εδώ, που παρά το ισόγειο, αποφάσισε να αντιμετωπίσει μόνος του το γκρίζο και έκανε το καγκελαρισμένο παράθυρο του κήπο.


Τα ρούχα στους ημιορόφους χωρίς μπαλκόνι, που απλώνονται πάνω στο κάγκελο.

Το ξεχασμένο αυτοκόλλητο του Milko, που θα σου θυμίσει το κλασσικό γυμνασιακό γεύμα τυρόπιτα και μιλκο απ' τον φούρνο της γειτονιάς.


Στο Design Walk θυμάμαι ο εδώ γράφιστας είχε την πιο μερακλιδικη κι ενδιαφέρουσα παρουσία. Φέτος, κλειστό, κριμά, σιγά, δεν θα χαθεί.


Στο περίπτερο της Πειραιώς, στην πιο άκυρη λόγω ναρκωτικών στάση λεωφορείου (μαζί με της Τοσίτσα). Ο παλιός ιδιοκτήτης το 'χε σχεδόν άδειο, απεριποίητο, εδώ και 2 μήνες ο νέος πακιστανός ιδιοκτήτης του το 'χει ανακαινίσει και γεμίσει με ότι φανταστείς. Έξω σταθερός ο συνεργάτης του προφυλάσσει το περίπτερο απ' τους ναρκοθαμώνες της στάσης. Το πρωί είναι ανοικτός ο ΟΑΕΔ και κάποιος τολμά και αγοράζει, το βράδυ δεν πατά ψυχή. Παλεύει κόντρα στην μοίρα του, καλή τύχη.


Η μικρούλα που απ' ανάγκη φορά τα παλιά αγορίστικα ρούχα του αδερφού της


Απ' τα φωτογραφεία των μεταναστών. Κακό μοντάζ μα κι αγάπη, η φώτο που σαν την δει η μάνα του παιδιού θα καθησυχαστεί ότι το παιδί της είναι καλά στα ξένα και πέτυχε.

Σχόλια

  1. Καθε μέσημερι περνάω απο το περίπτερο στην Πειραιώς, μα η φωτό σου το δείχνει πολύ διαφορετικό! Σε ευχαριστώ, γιατί κάθε φορά που θα περνάω, θα φέρνω στο νου τη φωτό σου και αυτομάτως θα σβήνονται απο το μυαλό μου οι γκρίζες εικόνες των ναρκομανών που κάθονται στα καγκελάκια των βιτρινων. Θα κάνω υπομονή μέχρι να φτάσω στην επόμενη στάση και να δω τα κινεζάκια να παίζουν χαρούμενα και αμέριμνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ συγκινητική και ανθρώπινη η ματιά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανατριχιαστικη η τελευταια φωτο και το σχολιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βαρεθήκαμε τα γλυκανάλατα σχολιά σου. η Αθήνα που ξέραμε δεν υπάρχει πια. κόψε πια τη νοσταλγία και τα δήθεν καλοπροαίρετα λόγια για μετανάστες και άλλους παρίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγκλονιστικη η τελευταια φωτο...
    @Soniakere δεν υπαρχει γιατι πηξαμε στους γκρινιαριδες που χαλανε και το λιγο ωραιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πού το βλέπεις το ωραίο στους φτωχοδιάβολους από Ασίες και Αφρικές που μας τρώνε λάχανο στη γωνία; πήξαμε από "ευσυγκίνητους" σαν εσένα και τον μπάμια του athensville. η νέα μόδα, βλέπεις, είναι να είσαι multiculti. Βρε ουστ .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ακριβώς όπως λίγα χρόνια πριν οι Γερμανοί, Βέλγοι κλπ. είχαν πήξει με τον πατέρα, μάνα, θείο ή παππού σου μετανάστη. Ακριβώς όπως οι γηγενείς πήξανε με τους πρόσφυγες μικρασιάτες (τους "τουρκόσπορους" όπως τους έλεγαν). Όποιος δεν γνωρίζει ιστορία, ας κρατάει το στόμα του κλειστό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. το μαλλί μου θέλει βάψιμοΑυγούστου 30, 2011 2:34 μ.μ.

    Αηντε κυρ σονιακέρε άκουσε κανα τσιφτετέλι και φάε κανά πεινιρλί,στη σούπερ ορθόδοξη μουτζαχεντίν ελλαδιστάν θέλουμε να περνάς μόνο καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς