Τα κλουβιά της Αθηνάς

Κατειλημμένο. Τα περιστέρια της Κοτζιά δεν πατάνε στην πλατεία, οι τέντες του παζαριού βιβλίου τους πήρανε τις γεμάτες σπόρους και σουσάμια πλάκες και έτσι στάθηκα με την κάμερα μπρος στο απόκοσμη χιτσκοκική εικόνα.


Ο φάκος συλλάμβανε τις γραφίστικα ενδιαφέρουσες φιγούρες τους, σκοτεινές κόντρα στον ωραίο μας ουρανό.


Μια μαντάμ ξαπόσταινε και τά τάιζε· όλα νορμαλ.


η μηχανή ήταν να μπει μέσα, μέχρι που είδε τον συμβολισμό
<
Ένα άδειο κλουβί, και το πούπουλο στα σύρματα.


Παραλληλισμοί αυτόματοι: τα χρυσά κλουβιά


Τα σπίτια μας, όλα τα μεγέθη, γούστα


οι τιμές τους, που χαράσσουν ζωές για να τα αποκτήσουμε


Οι πολυκατοικίες

οι 'άλλοι' από δίπλα...


οι έρωτες




και η βία του σεξ


και του συναισθήματος


Τα πολλά κλουβιά-πλευρές του εαυτού


είτε ένα και μοναχικό.


Φτιαγμένα απ' τις  τις ακλόνητες θέσεις μας


που ταξινομούν, χωρίζουν μονόχνωτα, κι επαναλαμβάνουμε καθημερινά ρουτίνες με ομοίους μας




που κάποια στιγμή σε κουράζουν



Κάποιοι που θα γίνουν θύματα της χρησιμότητάς τους



ή της σπάνιας & εκμεταλλεύσιμης ομορφιάς τους



που τσαλαπατά κάθε άλλη προσωπική ανάγκη






και μένει μόνο το κοκόρεμα για την ομορφιά.


Υπάρχουν κι αυτά που τριγυρνούν ειρωνικά απέξω


ασήμαντα, και του σωρού,


χωρίς την ασφάλεια


ούτε την βολή της δεδομένης τροφής


μα ελεύθερα...




να απολαμβάνουν απέραντο αέρα και πιθανότητες.