Δημητράκης στη Μητρόπολη


Είναι 70 χρονών, φορά τρύπια παπούτσια κι ένα παλτό σφιχτά. Τον είχα δει πριν 10 μέρες. Με άγγιξε το βλέμμα του, θα του καναν εντύπωσεις τα γέλια μας. Ένιωσα σαν να 'πρεπε να του μιλήσω, κάτι που του χρειαζότανε του θυμίζαμε. Μοναξιά.
21 Aυγούστου. Κάθισα μόνος με το λαπτοπ, κλέβω ιντερνετ forthnet απο τα σταρμπακς Μητροπόλεως. Ήταν πάλι εδώ. Αυτή τη φορά δεν μου κανε εντύπωση. Σηκώθηκε στα πέντε λεπτά από τον ανοιχτομάτη νευρικό ύπνο του, πήγε δίπλα στην βρύση, την άνοιξε την έκλεισε, πάλι στο παγκάκι για ένα λεπτό· ξανά πάνω. Είδα στην οθόνη μια σκια πίσω μου. Μια ξανθιά σαρανταπεντάρα με ποδήλατο, φωσφοριζέ σάκος στο καλάθι, τον ρώτησε: "Τι κάνεις Δημητράκη;". Δεν αποκρίθηκε· του άφησε ένα μικρό πλαστικό μπωλ και του 'πε καληνύχτα. Σηκώθηκε άνοιξε το τρανζίστορ, έφαγε όρθιος πέρα-δώθε το βραδινό του, κι έπειτα καθάρισε δυό λεύκες από τα κλαδιά στα χαμηλά του κορμού. Φεύγω· δεν ησυχάζει, αποφεύγει να ακουμπήσει το κεφάλι του στο παγκάκι. Γύρω ανάλαφροι τουρίστες πάνω-κάτω.

Σχόλια

  1. Ίσως μας θυμίζει τη δικιά μας μοναξιά! Τη μοναξιά που την επιλέξαμε. Και ίσως θέλουμε να τον αγκαλιάσουμε όπως θα ευχόμασταν να μας αγκαλιάσουν.Κάποιος να μας μιλήσει ξαφνικά στο δρόμο, κάποιος να νοιαστεί, κάποιος να μας αγαπήσει ανιδιοτελώς,κάποιος να ανακαλύψει το ιδιαίτερο ταλέντο μας! Αυτό περίμενε σε όλη του τη ζωή.Τα χρόνια περνούν και προκα... Διαβάστε περισσότεραλεί ακόμα περισσότερο να τον φροντίσουμε, μέσα απο την αυτοκαταστροφή του. Wake up please, and you, dear Dimitrakis! Kανείς δεν θα φροντίσει για μας, αν εμείς δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, αλλιώς είναι μονόδρομος το χιλιοραμμένο παντελόνι του Δημητράκη και η επικοινωνία με τις λεύκες. Αγαπήστε τον εαυτό σας, κάντε ειλικρινείς σχέσεις αγάπης και εργαστείτε δημιουργικά. Για όλα τα παραπάνω dear athensville, βρίσκω το παραπάνω κείμενο μελό και το συγγραφέα του big drama queen!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η αληθεια ειναι οτι συμφωνω με τον ανωνυμο προλαλησαντα αλλα οταν τα λεω κι εγω αυτα σε φιλους , ενα μικρο κομματι , και προτιμω να το θεωρω μικρο ωστε να μην ακουγεται ευκρινως , διαμαρτυρεται και μου λεει μηπως στο ονομα της ρησης ο καθεις ειναι υπευθυνος για τον ευατο του βρισκει χωρω και τρυπωνει αυτη η , δε θα πω ελλειψη ανθρωπιας γιατι συχαινομαι βαρυγδουπες δηπωσεις περι κακιας κοινωνιας , αλλά αυτη η ελλειψη χαδιου.
    ολοι το ξερουμε οτι εμεις ειμαστε υπευθυνοι για τις επιλογες της ζωης μας και τους δρομους που πηραμε και δεν πηραμε και το που μας εβγαλαλ η δεν βγηκαμε , αλλά αν ημασταν Δημητρακης θα ηταν πιο βολικο να μας φερουν ενα σουβλακιπαρα να μας πουν ας προσεχε βρε φιλε ετσι που τα καταφερες στη ζωη σου.
    η ζωη μας κανει Δημητρηδες στη Μητροπολη στο αψε σβησε και δυστυχως με ας προσεχες ποτέ κανεις δεν χορτασε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς