Ερωτικό σκάνδαλο στου Ψυρρή


Αχ εν αγνοία Αθηναίοι μου, δεν κατέχετε το φουλ το στόρυ της πόλης σας. Εκεί που τρώτε το κουλούρι σας στο γνωστό φούρνο της Καραϊσκάκη, 30 μέτρα πιο κάτω πριν 200 χρόνια εκτυλίχθηκε μια ερωτική ιστορία που συγκλόνισε την μικρή Αθήνα μας και τους φιλολογικούς κύκλους της σιτεμένης Αλβιώνας.
Στην Αγίας Θέκλας 14 και Παπανικολή συγκεκριμένα στο σπίτι της εύπορης οικογένειας Μακρή φιλοξενήθηκε το 1809 ο νεαρός λόρδος Βύρων με έναν φίλο του τον Ρόμπερτ. Εκεί ερωτεύτηκε, (κατά βάση για να βρει υλικό να γράφει ανιαρά ποιήματα και να χουν κάτι να λένε με τον Ρόμπερτ) την μικρή Μακρή, την Θηρεσία/ Τερέζα. "Καρυάτιδα" την απεκάλεσε μόλις την πρωτόδε και το ότι ήταν μόλις 12 χρονών δεν τον εμπόδισε να τη ζητήσει σε γάμο απ' την μητέρα της. Διασκεδαστικές οι λεπτομέρειες που κυκλοφορούν για το ειδύλλιο μα αυτή η σεκάνς μακράν η κορυφαία :

Μια μέρα, όμως, που βρέθηκαν οι δυο τους στο χαγιάτι του σπιτιού, ο ευγενής φιλέλληνας της έπιασε το χέρι. Η νέα το τράβηξε και του είπε στα Γαλλικά:
- Είμαι ορφανή κοπέλα και δεν έχω δικαίωμα να μιλάω με άνδρες…..

Τότε ο Λόρδος γονάτισε μπροστά της και της φίλησε τα κρινοδάχτυλα των χεριών της.
- Ζωή μου, σ’ αγαπώ, της είπε με αληθινό πάθος. Πες μου, θέλεις να γίνεις γυναίκα μου;

Πλημμυρισμένη από ευτυχία η Θηρεσία του είπε:
- Φοβάμαι, Νοέλ..
Φοβόταν πως η αγάπη, η μεγάλη αυτή αγάπη, θα περνούσε σύντομα.
- Ταξίδεψε, συνέχισε κι αν η αγάπη σου μείνει ζωντανή, τότε έλα πάλι.

(Μα τι φαντασία, ο Παπαρηγόπουλος τα σκέφτηκε; Ναι σκάω αμέσως, φτιάχναμε έθνος τότε και είναι βολικά τέτοια ρομάντζα!).
Ο Βύρων σάλπαρε, αυτή όπως ήταν αναμενόμενο καλοπαντρεύτηκε, με τον Άγγλο πρόξενο στο Μεσολόγγι, δεν άντεξε όμως η γυναίκα το αυγοτάραχο κι έζησε το υπόλοιπο του βιού της στην Ινγκιλτέρα. Η καψούρα του Λόρδου κράτησε το όνομα της στην αιωνιότητα κι έμεινε σαν η "Κόρη των Αθηνών" στο περίφημο (γιατί όμως;) ποίημα.
Σήμερα στην θέση της οικίας, που γκρεμίστηκε το 1974, στέκει ένα άρπα-κόλλα κτίριο που φιλοξενεί όμως το μοναδικό μανάβικο της περιοχής με εγγυημένα, διαβεβαιώ, διαλεχτά φρούτα που είναι και ατράνταχτο ορόσημο στα σύγχρονα χρόνια του Ψυρρή.

Ακολουθεί το επιστημονικό υλικό


Αγίας Θέκλας 14 & Παπανικολή: η θέση της οικίας Μακρή σήμερα.


To αγαπημένο μανάβικο




Σχέδιο της οικίας Μακρή


Η Τερέζα Μακρή 73 ετών, στην Αθήνα το 1870.


Η κόρη των Αθηνών - ελαιογραφία Συλλ. Ιδ. Αλεξ. Ωνάσης

Η πιο διάσημη εικονογράφηση της 'κόρης', συνόδευσε την ποιητική συλλογή
Κόρη των Αθηνών
Κόρη γλυκιά των Αθηνών,
σε τούτη δω του αποχωρισμού την ώρα,
δώσε , ώ! δώσε πίσω την καρδιά μου,
π’αποχωρίστηκε από το στήθος το δικό μου
ή πάρε ό,τι απόμεινε και κράτησέ το.
Πριχού να φύγω άκουσε τον όρκο τον δικό μου:
-Ζωή μου, σας αγαπώ!
Μα τα μαλλιά τ΄ατίθασα ,
τα γλυκανεμισμένα ‘πο τον αγέρα του Αιγαίου,
Μα τα βλέφαρά σου που με τα κατάμαυρα ματόκλαδα αγγίζουν
τα τρυφερά τα μάγουλα τα ροδοβαμμένα.
Μα τα ελαφίσια τ’ ‘αγριωπά τα μάτια σου,
-Ζωή μου, σας αγαπώ!
Μα τα χείλη σου, που λαχταρώ με πόθο,
Μα τη λιγνή τη μέση σου, που ‘ναι σα δαχτυλίδι.
Μα τα λουλούδια που μιλούν κάλλιο από κάθε λέξη.
Μα της αγάπης τη χαρά, που γίνεται μαζί και λύπη :
-Ζωή μου, σας αγαπώ!
Κόρη γλυκιά των Αθηνών,
Σ΄ αφήνω γεια και φεύγω, μα μη με ξεχνάς
Σαν είσαι μοναχή να με συλλογάσαι.
Τι κι αν πηγαίνω μακριά κι αν φεύγω για την Πόλη
μου ΄χει η Αθήνα την καρδιά και την ψυχή σκλαβώσει.
Αγάπη τέτοια σώνεται;
-Ζωή μου, σας αγαπώ!


Σχόλια

  1. Είδες πώς την κατάντησε τη μικρή καλλονή ο πρόξενος; Όπως την πατρική της οικία η αισθητική του Νεοέλληνος. Όχι πως με τον ποιητή θα περνούσε καλύτερα, αλλά διάβολε υποψιάζομαι πως δεν θα έμοιαζε στον Ζάκαρι Σμιθ στα εβδομήντα τρία της.

    Σε βεβαιώνω πως, στη γλώσσα που γράφτηκε, το ποίημα είναι πολύ πιο εύηχο έστω και γλυκανάλατο στην ουσία του. Είπαμε, ποίηση είναι αυτό που χάνεται στη μετάφραση.
    Όσο για το μανάβικο, καλά να 'ναι οι άνθρωποι, αλλά θα προτιμούσα να βρισκόταν κάπου αλλού και να είχε μείνει στη θέση της η οικία Μακρή... Αυτή η πόλη μισεί την ιστορία της κι ας προσποιείται το αντίθετο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τώρα μεγάλη βλακεία (μάλλον) αυτό που θα πω, αλλά ο Λ Βύρων δεν ήταν gay?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μην ξεχνάμε ότι αυτή η πόλη κατοικήθηκε από ανθρώπους οι οποίοι πριν 40 χρόνια πολλοί από αυτούς δεν είχαν κάν τουαλέτα μέσα στο σπίτι τους αλλά χέζανε στις αυλές μαζί με τις κότες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. υποθέτω ότι και να μην το είχανε γκρεμισει, το νεοκλασσικό θα έστεκε ρημαγμένα, όπως τα δεκάδες εγκατελειμμένα νεοκλασσικά αυτής της πόλης. .Όχι ότι είναι καλύτερο το κτίριο που ανεγέρθη στη θέση του...Πάντως, η Αθήνα σαν πόλη τα είχε τα σκανδαλάκια της από τότε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αν κρίνουμε από το βίο και την πολιτεία του φαίνεται πως μάλλον ήταν bi...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Vlepwntas to sxedio apo thn oikia Makrh, kai thn simerinh pragmatikothta....anarwtiese TI SKATA exoume pa8ei ta teleftea 100-150 xronia??? Mipws sto endiameso mas apeigagan ta UFO??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στην εποχη που ζουμε που ειναι σκληρη σαν πετρα κατι τετοιες ιστοριες μας υπενθυμιζουν οτι ειμαστε ανθρωποι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πωπω ο Βύρων ήταν πραγματικά κονιόρδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. για να καταλάβεις πόσο, έγραφε σε φίλο του ότι ήταν ξετρελαμένος και με τις ΤΡΕΙΣ αδελφές Μακρή. Όλες κάτω των δεκαπέντε! Όχι, παίζουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις ξινοτύρι ναξώτκο. επίσης ρίξε μια ματιά στον τοίχο του διπλανού πάρκινγκ να δεις μία ομορφιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. άρε Βύρωνα, οι πίπες είναι για να γίνονται όχι να γράφονται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καταπληκτική ιστορία!
    Μ'αρέσει που τα έχεις συνδέσει όλα (χθες-σήμερα) με αριστοτεχνικό τρόπο :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Crompton suggests that homosexual desire was one of the reasons Βyron first went to Greece"

    "Αλλά και στην Ελλάδα, το 1810, ο Βύρων συνδέθηκε με τον
    Ευστράτιο Γεωργίου, «την αγαπημένη ψυχή με τις αμβρόσιες μπούκλες,
    που έπεφταν στη λατρεμένη του πλάτη», όπως τον περιγράφει σε
    επιστολή του προς τον Χομπχάους (29. 7.1810). Στην Αθήνα αγάπησε
    τον Νικόλα Ζιρώ (Nicoló Giraud), τον μικρό αδελφό της γυναίκας
    του αρχικατεδαφιστή του Παρθενώνα, ζωγράφου και αρχιτέκτονα
    Λουζιέρι (Gio­vanni Batista Lusieri) και τον υπηρέτη του Δημήτριο
    Zωγράφο, τον οποίο και πήρε μαζί του γυρνώντας στην Aγγλία."

    Περιέργως αυτές τις ρομαντικές ιστορίες δεν τις μνημονεύει σχεδόν κανείς.

    http://gaynewsingreek.blogspot.com/2006/11/blog-post_29.html

    http://gaynewsingreek.blogspot.com/2007/01/blog-post_15.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. οικονομικος μεταναστης εσωτερικουΔεκεμβρίου 09, 2010 10:13 μ.μ.

    ξέρετε πόσους "ηρωες" έφτιαξε η μετεπαναστατική Ελλάδα? πολλούς !! Ελάχιστοι ήταν πραγματικά και οι περισσότεροι ανώνυμοι.
    Άκόμα και το κάθε τυχοδιωκτικό πλουσιόπαιδο της Ευρώπης που το ξεφορτώνονταν οι δικοί τους, ονόμασε "Φιλέλληνα" και πέρασαν κάμποσοι αλλα ο "λόρδος" παρέμεινε στην Ιστορία σαν ρομαντικός... λές και είχαμε να φάμε ..είπαμε να κάνουμε εισαγωγή και λίγο ρομάνς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

400 παλιές έντυπες ελληνικές διαφημίσεις

Γέμισε μωβ η Αθηνάς

Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς